- 5 Haziran 2017
- 5.111
- 12.531
- 178
- Konu Sahibi Sylvia Plath
-
- #61
Cevabım size miydi?Aranan kan bulundu.
"Akıl kılı kırk yarar,sonunda ne kar ne zarar"demiş büyükler,kalmak başka ama avm de dolaşmak için çokta düşünmeyin canım,ne olabilir ki çocuğa:)İnanin, ben artık asosyal olup olmadığımı sorgulamaya başladım. Eşime, gidelim tabii ki, çocuklar eğlenirken, biz de muhabbet sohbet ederiz ama akşam evimize gelelim diyorum. Bana diyor ki, onlar geldi kaldı, biz kalmazsak kuserler. O yüzden de gidemiyorum işte.
Bir de küçücük bebekle misafirlikte yatıya kalıp, nasıl rahat ediyorlar anlayamıyorum. Ben mi çok pimpirikliyim acaba?
Bilmiyorum ya, eşimin ailesinde önceden günlerce yatıya kaldım, çok zorlandim, eşimin yüzünden katlanmak zorunda kaldım, onlar geldi kaldı o kadar. Burada da konusunu actigim sebep yuzunden konusmuyorum suan onlarla. Onlarin, konusmamama sebep olan son olaylarında gorumcem zaten misafir de sevmiyorsun gibi bir sey demisti. Halbuki evime geldiklerinde bebek gibi ilgilenmistim hepsiyle. Neden boyle dedi ki?
Bir de şimdi bebekle çok zor bir yerlere gitmek. Bir iki saat sonra bir avm ye gidecegiz. Bir sey yiyip icip biraz dolanip gelecegiz. Bunu bile zor yapiyorum. Gitmeden bebegimi giydirmek, yedirmek, hazırlamak vs zor isler. helak olur yollarda yavrum. Ben mi tuhafim ya?
Kimsede kalmak zorunda değilsin kendini strese sokma içinden geldiği gibi yaşa hayat senin hayatınHanımlar merhaba, ben kendimi tuhaf hissetmeye başladım, eşimin ailesini tanıdıktan sonra. Onlarda yirmi dakikalık bir mesafe bile olsa, yatılı kalınıyor. Hiç rahatsız olmuyorlar. Benim için ise, çok yakınım bile olsa, evinde gece kalmak büyük bir olay. Çok düşünmem gerekiyor. Bu yüzden eşimin teysesinin oğluna hala gidemedik. Bebeğim var ve böyle olunca başka bir evde yatıya kalmak daha da zor geliyor.
Konuşmadığım eltim var bir tane. Kadın evden çıkmazdı. Şimdi ikinci çocuğunu doğurdu ve neredeyse her hafta sonu bir yerlerde kalıyor. Hal böyle olunca, ben mi tuhafim diye sormadan edemiyorum. Benim bir cocugum var ama duzeninin bozulmasi, yemeginin ve uykusunun aksamasi gibi durumlar beni cok etkiliyor. Gitmek istemiyorum yatıya falan. Eşim, kimse senin gibi yapmıyor. Herkes çok rahat diyip, bir nevi beni suçluyor.
Ailemde böyle bir şey görmedim ben. Teyze vs gibi bir yakınlık olmadığı sürece saat kaç olursa olsun, arabaya atlar evimize gelirdik. Hanımlar siz de durumlar nasıl? Ben mi tuhafim? Samimi fikirlerinize ihtiyacım var .
Tek tek cevap yazamayabilirim ama hepsini tek tek okuyacağım, sevgiler.
Babanın sözüne çok güldümBenim teyzem de öyleydi. Babam onun için 'k.cinin sigabildigi her yerde uyur' derdi...
Seyehatler neyse de aynı şehirde yaşayan koca koca insanların cumhur cemaat başkasının evinde kalması bence de sacma
Cocukla asla uygun olmayan bir aktivite.4 duvar arasinda cocuk sosyallesse ben su anda nirvana olmustumRahat bile değil.
Zaten yeni moda olsa gerek.
Eskiden çocuklu aileler gittikleri yerde az oturur kalkardı. Hem kendileri rahatsız olur çocuğa dur yapma etme diyerek sık boğaz ettiği için hemde ev sahipleri rahatsız olmasın diye belli bir yaşa kadar isteselerde gidemezlerdi. Zor çünkü.
yatıya kalma kaldı mı bu zamandaHanımlar merhaba, ben kendimi tuhaf hissetmeye başladım, eşimin ailesini tanıdıktan sonra. Onlarda yirmi dakikalık bir mesafe bile olsa, yatılı kalınıyor. Hiç rahatsız olmuyorlar. Benim için ise, çok yakınım bile olsa, evinde gece kalmak büyük bir olay. Çok düşünmem gerekiyor. Bu yüzden eşimin teysesinin oğluna hala gidemedik. Bebeğim var ve böyle olunca başka bir evde yatıya kalmak daha da zor geliyor.
Konuşmadığım eltim var bir tane. Kadın evden çıkmazdı. Şimdi ikinci çocuğunu doğurdu ve neredeyse her hafta sonu bir yerlerde kalıyor. Hal böyle olunca, ben mi tuhafim diye sormadan edemiyorum. Benim bir cocugum var ama duzeninin bozulmasi, yemeginin ve uykusunun aksamasi gibi durumlar beni cok etkiliyor. Gitmek istemiyorum yatıya falan. Eşim, kimse senin gibi yapmıyor. Herkes çok rahat diyip, bir nevi beni suçluyor.
Ailemde böyle bir şey görmedim ben. Teyze vs gibi bir yakınlık olmadığı sürece saat kaç olursa olsun, arabaya atlar evimize gelirdik. Hanımlar siz de durumlar nasıl? Ben mi tuhafim? Samimi fikirlerinize ihtiyacım var .
Tek tek cevap yazamayabilirim ama hepsini tek tek okuyacağım, sevgiler.
Hanımlar merhaba, ben kendimi tuhaf hissetmeye başladım, eşimin ailesini tanıdıktan sonra. Onlarda yirmi dakikalık bir mesafe bile olsa, yatılı kalınıyor. Hiç rahatsız olmuyorlar. Benim için ise, çok yakınım bile olsa, evinde gece kalmak büyük bir olay. Çok düşünmem gerekiyor. Bu yüzden eşimin teysesinin oğluna hala gidemedik. Bebeğim var ve böyle olunca başka bir evde yatıya kalmak daha da zor geliyor.
Konuşmadığım eltim var bir tane. Kadın evden çıkmazdı. Şimdi ikinci çocuğunu doğurdu ve neredeyse her hafta sonu bir yerlerde kalıyor. Hal böyle olunca, ben mi tuhafim diye sormadan edemiyorum. Benim bir cocugum var ama duzeninin bozulmasi, yemeginin ve uykusunun aksamasi gibi durumlar beni cok etkiliyor. Gitmek istemiyorum yatıya falan. Eşim, kimse senin gibi yapmıyor. Herkes çok rahat diyip, bir nevi beni suçluyor.
Ailemde böyle bir şey görmedim ben. Teyze vs gibi bir yakınlık olmadığı sürece saat kaç olursa olsun, arabaya atlar evimize gelirdik. Hanımlar siz de durumlar nasıl? Ben mi tuhafim? Samimi fikirlerinize ihtiyacım var .
Tek tek cevap yazamayabilirim ama hepsini tek tek okuyacağım, sevgiler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?