Hanımlar merhaba, ben kendimi tuhaf hissetmeye başladım, eşimin ailesini tanıdıktan sonra. Onlarda yirmi dakikalık bir mesafe bile olsa, yatılı kalınıyor. Hiç rahatsız olmuyorlar. Benim için ise, çok yakınım bile olsa, evinde gece kalmak büyük bir olay. Çok düşünmem gerekiyor. Bu yüzden eşimin teysesinin oğluna hala gidemedik. Bebeğim var ve böyle olunca başka bir evde yatıya kalmak daha da zor geliyor.
Konuşmadığım eltim var bir tane. Kadın evden çıkmazdı. Şimdi ikinci çocuğunu doğurdu ve neredeyse her hafta sonu bir yerlerde kalıyor. Hal böyle olunca, ben mi tuhafim diye sormadan edemiyorum. Benim bir cocugum var ama duzeninin bozulmasi, yemeginin ve uykusunun aksamasi gibi durumlar beni cok etkiliyor. Gitmek istemiyorum yatıya falan. Eşim, kimse senin gibi yapmıyor. Herkes çok rahat diyip, bir nevi beni suçluyor.
Ailemde böyle bir şey görmedim ben. Teyze vs gibi bir yakınlık olmadığı sürece saat kaç olursa olsun, arabaya atlar evimize gelirdik. Hanımlar siz de durumlar nasıl? Ben mi tuhafim? Samimi fikirlerinize ihtiyacım var .
Tek tek cevap yazamayabilirim ama hepsini tek tek okuyacağım, sevgiler.