aynı sıkıntılar bizde de oldu.. annem yanımda 40 ım çıkana kadar kaldı, kayınvalidem ise 3 gün durabildi... bu da kayınvalidemin pek hoşuna gitmeyen bir durum oldu... sürekli surat astı imalar yaptı... küstü...
sütüme kusur buldu, kiloma taktı aklınıza gelebilecek her şeyi yaptı...
ve ben bunların hiçbirisini eşime yansıtmadım... sırf artık bende anne oldum diye anlayış gösterdim.. bebeğimizle geçen ilk günlerimizde tatsızlık olmasın diye o kadar çok şeye sustum ki...
ama yine de yaranabiliyor muyuz ? sanmıyorum....
sustukça olay yok sanıyor erkekler....
ama kayınvalideniz de biraz haksız ... sonuçta anneniz de heves ediyordur torunu görmeye.. eee size de yardımcı olmak istiyordur... zaten bunlar hep geçici şeyler.. ah erkekler bunu bir anlasa...
anneniz bir ömür böyle sürekli gelecek değil ki... şurada en fazla 3 -4 ay daha ...
işte olmuyor, aileler olmasa diyoruz da onlarsız da olmuyor.... erkekler sıkıntıya strese gelemiyor.. ama bizim her şeye katlanmamızı bekliyorlar...
onlar bizim annemizden bunalıyor, biz onların annelerine koşulsuz anlayış gösterelim istiyorlar...