- 13 Mayıs 2010
- 1.117
- 215
- 123
- Konu Sahibi TersAlfabe
-
- #121
Öyle bakınca kim normal ki
Öyle bakınca kim normal kiama sen de mukemmel değilsin bak bir sürü psikolojik hastalığın var dermişim
Eşimle konuştum. Gece boyu ağladım, süründüm tabiri caizse. Küçüklüğünden beri çok zor bir hayat geçirmiş zaten. Hep ekmeğini kazanmaya çalışmış. Bir noktada okulda popülerdi, çevresinde güç sahibiydi. Bir ara buna yöneldim ama kendimden tiksindim, yok ettim o kişiyi tövbe ettim ve düzgün hayata başladım diyor. Zaten bunu evlenmeden önce de söylemişti de açıkça tek gecelik ilişkiler yaşadım dememişti, işime de gelmişti bahsetmemesi, tahmin etmiştim elbet ama kurcalamamıştım.
Takıntılarınızı çok hafifletecek düşük dozda anksiyete bozukluğu için kullanabileceğinizin ilaçları pskologunuz ile görüşerek almanızı tavsiye ederim ...Kendimi tanıyorum, birşey çığrından çıkınca ona saplanıp kalıyorum düzeltemiyorum.
psikolog ilaç yazmak psikiyatrist yazarTakıntılarınızı çok hafifletecek düşük dozda anksiyete bozukluğu için kullanabileceğinizin ilaçları pskologunuz ile görüşerek almanızı tavsiye ederim ...
Hayatı kendinize zehir etmeyin lütfen, yaşam kaliteniz düşer, doktora başvurun bakın nasıl da rahatlayacaksınız...
O zaman sana Murat Dalkılıçtan bi şarkı gönderiyorum;Hanımlar,
İki gündür psikolojik hastayım. Eşimle 1,5 yıldır birlikteyiz, 3 aydır evliyiz. Bugüne kadar neredeyse hiçbir tartışmamız, saygısızlığımız olmamıştı. Geçmişimizi üstü kapalı birbirimize anlatmıştık, kabullenerek yola çıkmış ve aşmıştık.
Ben salak, huzurumu bilerek bozdum, ellerimle. Eşimin facebookunu kurcaladım ve onun bile unuttuğu kıyıda kalmış gönderiler fotoğraflar buldum. Yabancı kızlarla şehvetli bakışlar, partiler vb. Bunların olduğunu biliyordum ama hiç açık konuşmamıştık. Tahmin ediyordum ama açıkça bilmemenin saflığıyla mutluydum kendi çapımda.
Beni şimdiye kadar hiç üzmedi, yuvasına dört elle sarıldı ve elinden geleni yaptı. Ailesine ezdirmedi, beni baştacı etti diyebilirim. Cinsel anlamda da hiçbir sorunumuz yoktu, çok çok uyumluyduk.
Dün itibariyle kontrolümü kaybettim. Bu zehir kanıma karıştı. Eşimin çok önceleri tek gecelik ilişkilerinin olduğu netleşti, konuştuk. Herşey birkaç fotoğrafla başladı ve hastalık gibi yayıldı tüm vücuduma. Ağlıyorum iki gündür, eşimin başkalarıyla yaşadıkları aklıma geliyor, sahneler uyduruyorum kafamda. Yaklaşamıyorum, yanına bile yatamıyorum. Dokunamıyorum. Gözlerine bakamıyorum, fotoğraflardaki kızlara bakışı geliyor aklıma.
O kadar etkilendim ki, sanırım cinsel hayatımız bitti. Zehir bu resmen. Hiçbir şeyimiz yokken nerden geldi bu hissiyat, mahvoldum. Cevabını bilmek istemeyeceğim sorular soruyorum eşime ama cevaplamıyor, akıllı adam.
Gözümde dağ gibi adam yıkıldı sanki. Bu ilişkileri yıllar önce bırakmış. Şu an o yönde hiçbir eğilimi yok ve beni çok sevdiğini söyleyip ağlıyor. Ama benim aklımdan çıkmıyor. Zehir dedim ya.. Ne yapılır? Saçmalık olduğunun farkındayım ama dayanamıyorum, aklıma mukayyet olamıyorum.
NOT: Bu arada benim de bir ilişkim olmuştu ve bunu biliyor. Hiç sorun etmedi şimdiye kadar.
Haklısınız da ne bileyim onlarla isteseydi de evlenemezdi ki, öyle kızlarda ne arar evlilik. Onlarda gönül eğlendir, sonra benimle evlen
Geçmişe takılı kalanın geleceği olmaz başka tenlerle birlikte olmuş ama bunu geçmişe gidip değiştiremezsin allah korusun neleri var eşini kaybedenler sen yuvanın huzurunu bozma başka tenlere dokunmuş ama bi sende bulmuş mutluluğu bak nasıl da kıymet bilmiş evinin sultanı yapmış seni eğer gözünün önüne geliyorsa eşin sana nasıl bakıyor değer veriyor bunu hatırlaHanımlar,
İki gündür psikolojik hastayım. Eşimle 1,5 yıldır birlikteyiz, 3 aydır evliyiz. Bugüne kadar neredeyse hiçbir tartışmamız, saygısızlığımız olmamıştı. Geçmişimizi üstü kapalı birbirimize anlatmıştık, kabullenerek yola çıkmış ve aşmıştık.
Ben salak, huzurumu bilerek bozdum, ellerimle. Eşimin facebookunu kurcaladım ve onun bile unuttuğu kıyıda kalmış gönderiler fotoğraflar buldum. Yabancı kızlarla şehvetli bakışlar, partiler vb. Bunların olduğunu biliyordum ama hiç açık konuşmamıştık. Tahmin ediyordum ama açıkça bilmemenin saflığıyla mutluydum kendi çapımda.
Beni şimdiye kadar hiç üzmedi, yuvasına dört elle sarıldı ve elinden geleni yaptı. Ailesine ezdirmedi, beni baştacı etti diyebilirim. Cinsel anlamda da hiçbir sorunumuz yoktu, çok çok uyumluyduk.
Dün itibariyle kontrolümü kaybettim. Bu zehir kanıma karıştı. Eşimin çok önceleri tek gecelik ilişkilerinin olduğu netleşti, konuştuk. Herşey birkaç fotoğrafla başladı ve hastalık gibi yayıldı tüm vücuduma. Ağlıyorum iki gündür, eşimin başkalarıyla yaşadıkları aklıma geliyor, sahneler uyduruyorum kafamda. Yaklaşamıyorum, yanına bile yatamıyorum. Dokunamıyorum. Gözlerine bakamıyorum, fotoğraflardaki kızlara bakışı geliyor aklıma.
O kadar etkilendim ki, sanırım cinsel hayatımız bitti. Zehir bu resmen. Hiçbir şeyimiz yokken nerden geldi bu hissiyat, mahvoldum. Cevabını bilmek istemeyeceğim sorular soruyorum eşime ama cevaplamıyor, akıllı adam.
Gözümde dağ gibi adam yıkıldı sanki. Bu ilişkileri yıllar önce bırakmış. Şu an o yönde hiçbir eğilimi yok ve beni çok sevdiğini söyleyip ağlıyor. Ama benim aklımdan çıkmıyor. Zehir dedim ya.. Ne yapılır? Saçmalık olduğunun farkındayım ama dayanamıyorum, aklıma mukayyet olamıyorum.
NOT: Bu arada benim de bir ilişkim olmuştu ve bunu biliyor. Hiç sorun etmedi şimdiye kadar.
Hanımlar,
İki gündür psikolojik hastayım. Eşimle 1,5 yıldır birlikteyiz, 3 aydır evliyiz. Bugüne kadar neredeyse hiçbir tartışmamız, saygısızlığımız olmamıştı. Geçmişimizi üstü kapalı birbirimize anlatmıştık, kabullenerek yola çıkmış ve aşmıştık.
Ben salak, huzurumu bilerek bozdum, ellerimle. Eşimin facebookunu kurcaladım ve onun bile unuttuğu kıyıda kalmış gönderiler fotoğraflar buldum. Yabancı kızlarla şehvetli bakışlar, partiler vb. Bunların olduğunu biliyordum ama hiç açık konuşmamıştık. Tahmin ediyordum ama açıkça bilmemenin saflığıyla mutluydum kendi çapımda.
Beni şimdiye kadar hiç üzmedi, yuvasına dört elle sarıldı ve elinden geleni yaptı. Ailesine ezdirmedi, beni baştacı etti diyebilirim. Cinsel anlamda da hiçbir sorunumuz yoktu, çok çok uyumluyduk.
Dün itibariyle kontrolümü kaybettim. Bu zehir kanıma karıştı. Eşimin çok önceleri tek gecelik ilişkilerinin olduğu netleşti, konuştuk. Herşey birkaç fotoğrafla başladı ve hastalık gibi yayıldı tüm vücuduma. Ağlıyorum iki gündür, eşimin başkalarıyla yaşadıkları aklıma geliyor, sahneler uyduruyorum kafamda. Yaklaşamıyorum, yanına bile yatamıyorum. Dokunamıyorum. Gözlerine bakamıyorum, fotoğraflardaki kızlara bakışı geliyor aklıma.
O kadar etkilendim ki, sanırım cinsel hayatımız bitti. Zehir bu resmen. Hiçbir şeyimiz yokken nerden geldi bu hissiyat, mahvoldum. Cevabını bilmek istemeyeceğim sorular soruyorum eşime ama cevaplamıyor, akıllı adam.
Gözümde dağ gibi adam yıkıldı sanki. Bu ilişkileri yıllar önce bırakmış. Şu an o yönde hiçbir eğilimi yok ve beni çok sevdiğini söyleyip ağlıyor. Ama benim aklımdan çıkmıyor. Zehir dedim ya.. Ne yapılır? Saçmalık olduğunun farkındayım ama dayanamıyorum, aklıma mukayyet olamıyorum.
NOT: Bu arada benim de bir ilişkim olmuştu ve bunu biliyor. Hiç sorun etmedi şimdiye kadar.
eşinizin o geçmişi olmasa şu an aşık olduğunuz sevdiğiniz bu adam olmazdı. bunu anlayamamış olmanız garip.
yaşadığı her şey bir tecrübe. onları yaşamasa sizi sevmeyecekti belki de. ve o kafanıza çok taktığınız tek gecelik birliktelikler sayesinde siz aranızdaki cinsel uyumdan memnunsunuz, bunu göremiyor musunuz?
ayrıca geçmişindeki kadınları onlar evlenilecek kızlar değil ki diye aşağılamanız da çok ucuzca. her şey karşılıklı yaşanır. kocanız ile o kadınların arasında insani bir fark yok. sizin kendinizi kocanıza saklamanız sizi ilgilendirir en basiti. bu sizin mahrem ve kutsalınızdır. sizin gibi yaşamadılar diye oturup bir kez konuşmadığınız insanları kıskançlıkla aşağılamamalısınız.
Biliyorum :)psikolog ilaç yazmak psikiyatrist yazar
Hanımlar,
İki gündür psikolojik hastayım. Eşimle 1,5 yıldır birlikteyiz, 3 aydır evliyiz. Bugüne kadar neredeyse hiçbir tartışmamız, saygısızlığımız olmamıştı. Geçmişimizi üstü kapalı birbirimize anlatmıştık, kabullenerek yola çıkmış ve aşmıştık.
Ben salak, huzurumu bilerek bozdum, ellerimle. Eşimin facebookunu kurcaladım ve onun bile unuttuğu kıyıda kalmış gönderiler fotoğraflar buldum. Yabancı kızlarla şehvetli bakışlar, partiler vb. Bunların olduğunu biliyordum ama hiç açık konuşmamıştık. Tahmin ediyordum ama açıkça bilmemenin saflığıyla mutluydum kendi çapımda.
Beni şimdiye kadar hiç üzmedi, yuvasına dört elle sarıldı ve elinden geleni yaptı. Ailesine ezdirmedi, beni baştacı etti diyebilirim. Cinsel anlamda da hiçbir sorunumuz yoktu, çok çok uyumluyduk.
Dün itibariyle kontrolümü kaybettim. Bu zehir kanıma karıştı. Eşimin çok önceleri tek gecelik ilişkilerinin olduğu netleşti, konuştuk. Herşey birkaç fotoğrafla başladı ve hastalık gibi yayıldı tüm vücuduma. Ağlıyorum iki gündür, eşimin başkalarıyla yaşadıkları aklıma geliyor, sahneler uyduruyorum kafamda. Yaklaşamıyorum, yanına bile yatamıyorum. Dokunamıyorum. Gözlerine bakamıyorum, fotoğraflardaki kızlara bakışı geliyor aklıma.
O kadar etkilendim ki, sanırım cinsel hayatımız bitti. Zehir bu resmen. Hiçbir şeyimiz yokken nerden geldi bu hissiyat, mahvoldum. Cevabını bilmek istemeyeceğim sorular soruyorum eşime ama cevaplamıyor, akıllı adam.
Gözümde dağ gibi adam yıkıldı sanki. Bu ilişkileri yıllar önce bırakmış. Şu an o yönde hiçbir eğilimi yok ve beni çok sevdiğini söyleyip ağlıyor. Ama benim aklımdan çıkmıyor. Zehir dedim ya.. Ne yapılır? Saçmalık olduğunun farkındayım ama dayanamıyorum, aklıma mukayyet olamıyorum.
NOT: Bu arada benim de bir ilişkim olmuştu ve bunu biliyor. Hiç sorun etmedi şimdiye kadar.
O kadar güzel yazmışsınki tek bir cümle bile eklemicem, yüzde yüz aynı düşünüyorumSevdiğin biriyle insanca aşk yaşamak, dokunmak başka eşinizin yaptıkları başka. İkisini aynı kefeye koymayın. Bu sizi daha az düzgün bir insan yapmaz.
Ben şahsen böyle erkeklerden tiksiniyorum, asla gönül ilişkisi kuramam. Arkadaş olarak bakarım ama sırf cinselliğe dayalı ilişki kurmuş bir erkekten iğrenirim asla içim almaz. Sırf cinsellik için arada sevgi olmadan sevgili olmak da hayvanlık ver murdarlık bence, böyle bir şey yapmış erkekle de olamam, iğrenirim. Önüne gelenle yatıp kalkmış, barlardan kzı kaldırmış adam benim gözümde murdar olmuştur, çocuğumun babası olamaz. Ben düzgün bir insanım ve düzgün bir insanla olmak isterim.
Benim fikrim bu.
Bu hesap sormak değil sadece iğrenmek. Ben kolay iğrenen bir insanım.
Burda erkektir yapar, erkekler hep böyle , geçmiş geçmişte kaldı yazanlar olacaktır belki de onları dikkate almalısınız, bilemiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?