Öncelikle 25 yaşındayım daha önce 8 aylık bir evlilik geçmişim oldu ve o süreçte evli olduğum kişiyle aramızla ailesinden kaynaklı kültür farklarıyla alakalı sorunlar çıkmaya başlamıştı kişi beni her zaman çok sevdiğini söyler ve hissettirirdi ancak annesi sürekli müdahale ediyordu işte kadın şöyle olacak böyle olacak oğlum sen dövebilirsinde fln ailesi nedeniyle o da demekki orta yolu bulamadı ayrıldık zor geçti o dönemler ailemde pek arkamda durmadı çok yanlızdım o dönem tek başına boşanma işlemleri için uğraşıyordum çocuk yok ortada o dönemde biriyle tanıştım bana yol gösterdi bu dönemimde hep arar yanımda olmaya çalışırdı çok önemser gibiydi o zaman sürekli kapıdaydı ve bir günüm dahi onu görmeden geçmedi uzaktan da olsa ve ben aşık oldum ilk evliliğim böyle olmamıştı aile evinden kurtuluş olarak görmüştüm hata yapıp bu duygular çok güzeldi karşılıklı sandım ve tanıştığım kişi de ayrılmış aldatıldığı için emin olmak için bekledim hani gerçekten bu sebepten mi ayrılmış diye ben o sıra bide boşanma işlemleriyle uğraşıyorum 4 ay boyunca her gün birbirimizi gördük diyebilirim kız kardeşim de yanımdayken görüşmeye gittim daha sonra gelip balkondanda olsa beni görürdü rüya gibiydi herşey benim için onun önceki evliliğinden bir kızı vardı 3 yaşında bu hep beni tedirgin etti denge nasıl kurulacak diye sonra baktım dengeyi kuruyor ve bende belli zamanlarda zaten kızını gör derim o tarafla görüşmez haber gönderir hazılarlar çocuğu indirirler öyle yani. Ve biz 4 ay sonunda evlendik ona evet çok erken bir süre farkındayım ailem de biriyle konuştuğumu öğrenince ortalık iyice karıştı ve ailem hemen tamam dediler evliliğe bence yanlıştı ama insan kötü hissediyor işte aile evine geldim ama hiç umduğum gibi olmadı sadece şu an evlendiğim kişi yani bahsettiğim kişi yanımda oldu bu süreçte ailede işte evlen git yuvanı kur kafasında çok sakın birine benziyordu konuştuğumda aynı eve girince bana hep kızan biri çıktı aileme kimseye bişey anlatamadım çünkü aile diye bişey yokki ne derdi dinler ne de kötü olsam burda alırlar. Ve o muazzam kişi konuştuğum bana destek olan aşık gibi görünen evlendiğim kişi sanki gitti yerine kötü kalpli beni sevmeyen biri geldi. İlk aylardan itibaren tartışmalar oldu ki her evde tartışma olur okeyim ama el kaldırmasına karşı çıkarım tabi hakaret etmesine küçük düşürmesine. Ona kırılıp trip atmıştım diye hırpaladı sinirlenip önce öyle başladı küsemezsin dedi boğazımı sıkıyordu vuruyordu fln ağlıyodum sabaha kadar konduramadım aslında beni çok da takmıyor ama onun istediği olmayınca yani onu eğlendirmesem etrafında dönmeszem ucu bana dokunuyor şiddet olarak ve hiç bir şey yapmadım diyor ben ağlayıp her yerim acıyor diyince konuşmaya gelmiycenmi diyor ya sen ne diyosun her yerim acıyor diyorum benmi gelicem ayağına ben duramam burda diyorum çok şans verdim güzel diye olmadı düzelmedin bana gelmeyen iyi huyların başkadına gidiyordur demekki diyorum yine hırpalıyor sağa sola atma kolllarımı eziyo yüzüme vuruyor boğazımı sıkıyor canım çok yanıyor astım hastalığı başladı nefes alamıyorum sonra da geçip seni çok seviyorum diyor ben inanmıyorum sevmek bu değil diyorum anlamıyor mesela yine aynısını yapıp gitti sigara içti ben ağlayıp konuşmaya başladım uzaktan neden böyle düzelmiyorsun insan sevdiğinin saçının teline kıyamaz diye dert yanıyorum konuşup bşy söylemeden yatağına gidip uyudu hiç canı yanmıştır fln yok beni sevmediğine daha da eminim Şimdi ve bazen çok korkuyorum elinde ölmekten nasıl bir yol izleyip gitmeliyim bilmiyorum çok da severek gelmiştim yazık oldu çok yazık böyle yapmasa güzel bir evliliği olabilirdi bu kadar sevgisiz ilgisiz şiddet yaparsa tabi insan diyorki keşke beni biraz dinleyen seven biri olsa ama ben onu da yapmıyorum kendim için yoksa çoktan dışardan birileriyle konuşmaya çok müsait zamanlar oldu . Paran mı var nereye gidicen diyor mesela bazen sonra kapıları kilitliyor gitmiyim diye karanlıktan korkarım ışıkları kapatıyor açmıyor karanlık boş araziye de götürmüştü anneme biraz anlattım şiddeti olduğunu da ben olsam ister iki ister on evlilik olsun kızım hayatta ol yanıma gel derdim ama benim annem öyle yapmadı hep bende hata aradı annemi de engelledim çünkü annem onun evinde olmadığım sürece bana iyi davranır kendini belli ediyor her haliyle başka kimsem yok öyle konuşacağım o bilmiyor anneme dediğimi onu da bilse daha kötü şeyler yapar ailesi biliyor kabul ediyor diyerekten çok çaresizim hemde çok ne yapsam bilmiyorum konuşmayı denedim düzeltmek istedim ama bozulan ben oldum korkuyla yaşamak kalp sıkışıklığı nefes darlığı bu psikolojiyle işe bile giremiyorum ki çok üzgünüm elim bi işe gitmiyor o kadar çok uzun yazdımki bunlar özet bile değil daha ben ne yaparsam yapıyım bu böyle bir senedir tanışıyoruz 8 aydır da evliyiz hemen hemen her haftada bir gün iki gün böyle herkes beni suçlar ardımdan ama kimse bilemez madem bu kadar kötü vicdansız neden o hallerine kandırdı beni oyun oynadı resmen