Bebeğimden vazgeçiyorum :(

çok haklısınız ama göze alamıyoruz evlenirsek yaparız geçiniriz zaten bende çalışıyorum ama aile silerek aile kurmak ne kadar doğru olur

aile silerek derken anlamadım aileniz duysa bu durumu kızarlar tamam aferin demezlerde sizi silerlermi

belki hemen evlendirirler çalışıyormuşsunuz erkek arkadaşınızın işi yokmu
 

durumu bilmeden içine girmeden olayın yorum yapmak ne kadar hoş. tabikide korunuyordum sizin düşündüğünüz kadar bizde düşündük bu durumu ama yumurta tembelliğim var ilaç zaten kullanıyorum doğum kontrol hapım bitmişti o ay için ve adet olmayı bekliyordum o dönemde hamile kaldım. Yani ortada bir ihmal yok...
 

gecmisi sorgulamanın bı mantıgı yok. bence kınama arkadası bu kadar da üstüne gıtme. herkes herseyın farkında bu saatten sonra. o sadece tawsıye ıstıo yargılanmak degıl. Allah ınsanlara nefıs wermıs onlarda yenık dusmus. towbe wermıs Allah . bunların hepsı ınsanlar ıcın. kımseyı kınayıp yargılamayın yazık
 

Bu cinayet falan değil, lütfen insanları sadece kendi değer yargılarınıza göre yargılamayın. Kimse sizin inandığınız ahlaki kurallara inanmak zorunda değil bunu unutmayın. Kürtaj elbette hoş bir şey değil ama bir insan bu kararı sebepli veya sebepsiz vermek isteyebilir. Kimse bakamayacağı, sahip çıkamayacağı veya istemediği bir bebeği doğurmak zorunda değil. Bunun için korunulmalıydı elbette ama artık konu o noktayı da geçmiş. Lütfen insanları yargılamayı bırakın ve sadece insan olduğu için yardımcı olmaya çalışın. Onun acısı herkesinkinden büyüktür emin olun. Bir de siz yüklenmeyin rica ediyorum.
 
aile silerek derken anlamadım aileniz duysa bu durumu kızarlar tamam aferin demezlerde sizi silerlermi

belki hemen evlendirirler çalışıyormuşsunuz erkek arkadaşınızın işi yokmu

benim aileme belki erken doğum falan denilebilir ama öyle bir habersiz evlilik durumunda onun ailesi kesinlikle siler.
Ailenin ilk erkek çocuğu sırf kardeşinin asker gecesine 200 kişi geldi. Babası gelecek planlarının onun düğünü ve evliliği üzerine kuruyor ama aynı zamanda askerliğini yapmamış olması bir problem babası askerliği yapmadan gelmeyin benim karşıma diyor herzaman
 
bir bebeqin annesine mektubu;

5 ekim: Bugün var edildim. Buradayım. Varım. Müthiş bir duygu bu. Var olduğumu henüz annem ve babam bilmiyor.
Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varım ya! Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum. Bir kız olacağım ve bahar...da çiçekleri seveceğim.

19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kımıldamam mümkün değil. Annem henüz farkında değil ama onun kanıyla besleniyorum. Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden hissediyorum. Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacağım.

23 Ekim: Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı. Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum. Bu "el"in dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor. Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak, güleceğim. Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek. Herhalde önce "Anne!" diyeceğim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım. Sana güleceğim. Kimilerine göre hâlâ daha var değilmişim, Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak dudaklarım da olmak üzere ya, Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle değil mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem!

27 Ekim: Bugün pek mutluyum. İçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Artık bir kalbim var. Kalbim atmaya başladı. Hayatım boyunca böyle atıp duracak. Sevgilerle dolduracağım kalbimi. Tıpkı anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?

2 Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım da biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim. Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.

12 Kasım: Ah evet, Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler. Aman Allah'ım parmaklarım da çıkmaya başladı. Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım. Belki de güzel bir şiir yazacağım. Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.

20 Kasım: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada olduğumu öğrendi.. Yaşasın! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmış. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım,

25 Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor. Fakat henüz kız olduğumun farkında değiller. Onlara sürpriz yapacağım..
bir bebeqin annesine mektubu;
10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudaklarım ve yanağım var, Anneme benziyorum galiba,

13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum. Etrafım çok karanlık ama olsun. Yine de mutluyum. Yaşıyorum ve varım. Kısa bir süre sonra gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım. Rüyamda gördüm. Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış.. Onu çok merak ediyorum.. Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim. Tanışacağız,. Mutlu olacağız. Gülüşeceğiz..

24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık. Anneciğim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum. Sesin ne kadar tatlı, Hiç duymadığım bir şey bu, Güzel ve sağlıklı bir kız olacağım. Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim. Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka, Beni koklayacaksın.. Çok seveceksin, değil mi?

28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakıyor böyle... Sen acı çekiyor gibisin. Kalp seslerin değişti... Sustun. Benimle niye konuşmuyorsun anne? Anne, Anne, Anneciğim, Yüzümde soğuk bir şey hissediyorum. Anne, yüzümü parçalıyorlar... Anne bir şeyler yap, Anne, Kolumu çekiyorlar anne, Canım yanıyor anne... Anne, Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne... Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne, Anne kalbimi parçalıyorlar, Anneciğim, Anne, Anne, An,,

Ah! Kürtajınız tamamlandı hanımefendi. Geçmiş olsun !..
 
Son düzenleme:
keşkee böylee şeyler olmasaa keşkee insan başına ne gelceğinii hiç hata yapmadan anlasaa ama olmuyor iştee keşke aileler böylee yapmasa yapmışlar bir cahillik deyip bu kadar katı olmak dışlamak yerinee yardımcı olsalar ki biliyorum içinde bulunduğun durumn zorluğunu allah yardımcın olsun hiç geçmicek bi acıylaa yaşıcaksın her bebekte aklına gelicek ama insanız işte hata yapmadan başımıza geleceğin ne kadar kötü bişey olacağını düşünemiyorz...
 

Bir erkek gerekirse ailesini silmeyi göze almalı. Deyim olarak kullandım ; silsin demiyorum ama mücadele etmeli..
Kız ailesi değil ki gelinle duvakla çıksın hayalleri kursun..

Böyle şeylere kalkışmayacaktı o zaman askerlik, baba, v.s problemleri varsa.

Erkeğin çözümü, ''aldır'' olmamalı !!
 
Canım benim , aynı yaştayız.
Erkek arkadaşının fikri nedir bu konuda ? Ne yapsak etsek te aldırsak mı diyor , umursamıyor mu , yoksa durumu aileme nasıl anlatsam diye mi düşünüyor ?
Şuan en önemli konu bu..
 

babasıda kız tarafı gibi olmuş askerliği yapmadan gelmeyin karşımıza felan

bence konuşun erkek tarafının ailesiyle sevgilin konuşsun yani şansınızı bi deneyin

Torunları belki onlarda durumu anlarlarda hemen düğünü yaparlar

Bir cana kıymaktansa
 

o istiyor ama bakamama korkusu ağır basıyor tabi nasıl anlatsam problemide var
 
Son düzenleme:
bakamamaktan korkuyor.Sen ben sorun değiliz ama onu aç bırakamayız bakamadık alın mı dicez diyor bunu kaldırmak daha zor diyor

Demek ki neymiş ; beş dakikalık zevk yaşamak erkeklik değilmiş.. Sorumluluğunu taşıyamıyorsa riski yaşamayacaktı, yaşatmayacaktınız..

Aman asabım bozuldu.. Bu kadar olmamalı, bu kadarı olmamalı ?
 
21 yaşındasın üniversite kaçıncı sınıf son sınıfsa mezun olabilirsin. çok zor bir durum ama şunu kendine sor:
ömür boyu unutamayacağın bir vicdan azabını çekmeye razı mısın? evet belki ailene karşı mahçup olmayacaksın
ama sanma ki o vicdan bu yaptığını unutur. ömür boyu o vicdanı göğsünde taşırken belki kaç kez keşke diyeceksin.
bu ayıbı bir kez söylersin yaşarsın belki 5 yıl belki 10 yıl senle kalır ama kendini kurtarıp işe girdiğin an kimse sana karışamaz çocuğun da yanında olur.
peki bir ömür vicdanınla baş başa kalmaya hazır mısın?

hatanın üstüne hata yapıyorsun
bunu yaparak hem bir cana kıyıp ömür boyu acısını yaşayacaksın ve ilk çocuğunu aldırdığın için belki de hiç hamile kalamayacaksın
ayrıca Allah katında en büyük günaha girip ahiretini de mahvedecesin karar senin ben olsaydın 5-10 yılımı feda eder yine o çocuğu doğururdum

karar senin?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…