bebegimi buyuturken psikolojimi kaybettim :(

psikolog için emzirmei kesmne gerke yok , psikiyatr a keser ilaci
onada ihtiyacin oldugunu sanmiyorum once bi git bence psikologa
 
Arkadaslar sukur et soyle boyle yorum atanlar olmus sukrum buyuk inanin bebegimi cook seviyorum sabaha kadar ozluyorum carsiya gitsem kostur kostur geliyorum o benim olmazsa olmazim rabbim omur versin
Ama bazen beymim kitleniyor herseyi olumsuz dusunuyorum rahat oldugum zamanlar aklima geliyor engel olamiyorum ruhum daraliyor bilmiyorum
 
Kimseye kulak asma. Çekmeyen anlamaz. Bence bi an önce uzmana git.
Postpartum depresyon teşhisi koyması muhtemel. İyice geç kalmadan tedaviye başlamalısın.
 
seni cok iyi anliyorum.ben de oyleydim.bebekle ilgisi yok.sen yeni duzene alismakta zorlaniyorsun.bir de benim dogum zor gecti.onun getirdikleri ile birlikte zor cocuk degildi ama cok ilgi istiyordu.hala da oyle.belki de ben onu oyle yaptim bilmiyorum.simdi bile hasta olsa benim moral sifir..cabuk demorilize oluyorum.ama ayaga kalkmayi bilmek gerekir.sen de bitiyor hersey
 
Bebek büyütmek kolay değil, özellikle ilk kez anne olanlar için. Zorlanması normal, sizin mesajınız enteresan. Bebek için pişman olduğunu söylemiyor, yalnızca paylaşıp rahatlamak için bir konu açmış. Çalışan biraz daha evde kalabilsem, evde olan biraz çıkabilsem, çocuğu olan büyüse, olmayan çocuğum olsa..herkes bir şeyler geçirir içinden, kimi zaman daha hassas olur, insanlık hali. Gereksiz bir tersleme olmuş bu.
 
sukret diye yorum yapanlara uzuluyorum. hayatlarındaki tek amac damızlık olmak sanırım. övündükleri bir sey herhalde cocuk dogurmak. dogur dogur cocugun icin yasa. avmlerde göruyorum kadınlar bes cocuklu pusette yok eteginden cekistiren cıglık atan bagıran. dogurunca anne, cocugun icin kendini kaybedince de iyi anne olunmuyor. bir kere sen yoksan cocugun da yoktur. sen saglıklı olmazsan cocugun da olmaz. kendini heba etme. sen de bir bireysin bir insansın biraz nefes al. tabii ki bebegin senin her seyin o senin cocugun cok seviyorsun ama önce sen. sonra sımarık, kendini dunyanın merkezi zanneden cocuklar yetisiyor.
 
Biliyorum çocuk buyutmek kolay değil. Hele büyüdükçe terbiye vermek daha da zor. Allah kolaylik versin. Ama ne olur sikayet etmeyin Allahin bi emaneti o size. Cocugu olmasi için canını verecek ama yine de anne olamayan insanlari düşünün bunalinca. Dunya islerini de bosverin. 10 sene her gun ev supurseniz, 1 hafta supurmeseniz, hic o 10 yılın hatri olmaz,ev yine batar. Size ağır gelen işleri bi düşünün. Erteleyin onları. Uykunuzu aldiginiz bi gun,keyifli bi gun yaparsiniz.
 
Geçecek tabiki hatirlamayacaksin bile ...Yada tecrübe olacak başkalarına yardımcı olmaya çalışacaksın .hepimiz geçtik o yollardan . Çoğumuz böyle hissetti belki de .. ilaç kullanmak yerine terapi deneyebilirsin. Bu dönemlerde insanların konuşmaya ,anlatmaya ,içini dökmeye çok ihtiyacı oluyor .
 
Ölümü düşünecek kadar depresyondaysanız lütfen kendiniz için bir psikiyatriste görünün. Depresyon şakaya gelmez. Öyle sabret, şükret, abartma gibi baskı içeren yorumları boşverin. Şükretmekle mükretmekle düzelinmiyor, hoş kadın burada şükredilecek bir şeyden değil, depresyondan bahsediyor zaten. Buna çözüm bulunmalı. Eğer antidepresan kullanmanız gerekiyorsa da kullanın, bu da bir tedavi şekli, zehir değil. Antidepresan kullanımında emzirdiğin halde kullanilabilecek ilaçlar olabilir, bilemiyorum. Ola ki emzirmek mümkün değil diyelim. Çocuğunuz zaten 6 ay anne sütü almış. Şu durumda sağlıklı bir anne ile büyümesi, emmesinden çok daha fazla gerekli ona. Kendinizi de çocuğunuz kadar düşünmeniz lazım. Siz bakmayın ülkemin arabesk kadınlarına. Sağlıklı ve mutlu anne= sağlıklı ve mutlu çocuklar. Kendinizi ihmal etmemelisiniz.
 
Zor bir süreç kolay gelsin. Hayatında çok büyük ve köklü bir değişiklik oldu ara sıra eski hayatını özlemen normal bu demek değil ki çocuğunun varlığından şikayetçisin. .Şükret diyenlere de kulağını ve gözlerini kapat.
Önce sen sağlıklı bir birey olacaksın ki yetiştireceğin evlat da sağlıklı olsun. Bir uzmana görünmen hem senin hem de bebeğin için iyi olur.hiç bozma moralini birçok anne bu yollardan geçiyor.
Büyüdükçe daha zor oluyor diyenlere de inanma. Evet büyüdükçe başka zorlukları olsa da Konuşması, yürümesi zamanla kendi kendine oynamaya başlaması işini kolaylaştırıyor.
sağlıkla büyütün bebeğinizi. Geçiyor bu günler unutmayın.
 
Haklisiniz ben herseyin farkindayim ama beynimdeki olumsuz dusunceler veni esir almis berbatim gercekten olumlu dusunemiyorum ;(
Bence 6 ay çocuğun en güzel zamanı falan değil katılmıyorum . Yorgunluk çok fazla hissettiklerin çok normal
O büyüdükçe sende rahatlayacaksın üzerindeki yük kalkacak .
Ama Şuan "onunla beraber olmak işkence" zihniyetinden kurtul önce . Onunla vakit geçirmekten zevk almaya çalış . Koskoca bilinmeyen bir dünya ve tek bildiği tek güvendiği annesi, dünyaya annesinin penceresinden bakıyor ..
Bebeğin anneye bağlılığı konusunda en çok çekenlerden biri benim herhalde , oğlum 13 aylıkken yürüdü ve emeklemedi. Yürüyene kadar acayip ama acayip kucakçı bir bebekti . Sabrettim , kabullendim . Kendime şunu söylediğim bile oldu hiç kucağımdan inmediği için "sakat olsaydım ve böyle hayatımı geçirmek zorunda olsaydım daha mı iyiydi" veya bebeğim Allah korusun sağlıksız olsaydı ...
Şuan 19 aylık , hayat ile insanlar ile barışık , kendine güveni güzel , mutlu huzurlu bir bebek .. bana bağlılığı kalmadı , emmeyi bile unutuyor çoğu zaman . Ama hala oturup saatlerce oynarız . O bakılacak biri değil , yük değil , benim en değerli yoldaşım .. onsuz bir şey yediğimde bile içime oturuyor ..
velhasıl, o büyüdükçe hayattan zevk alacaksınız , hayattan zevk almaya başladıkça ona dair hiçbirşey zor gelmeyecek .
Bu arada gezmek zorunda değilsiniz, uykunuz geldiyse uyuyun
 
Şu cevabınızda konu sahibine nasıl yardımcı olmayı planladınız acaba ?
 
Oncelikle geçmiş olsun anneniz yada kayınvalidenizden yardım isteyin gelip sizde kalıp bebeginiz le ilgilenmesini söyleyin ve kendinize biraz zamn ayırın ve iyu bir psikiyatri bulun düşüncelerinizi anlatın yardım almaya çalışın
 
Bende cocuklarim kucukken ne zaman uyusalar uyurdum,ki bir cok anne eminim böyle yapiyordur:)e uyuyunca evin işleri kaliyor işler kaldikca yapmak hic istemiyorsun sadece uyumak istiyorsun.şimdi 4 yasindalar ve anladimki anneysen uykuyu unutmak zorundasin böyle kabul edicen 5 saat mi uyudun gece ooooo ne cok uyudum diye mutlu olucan:)ikiz benim kızlarım 5 saat uyku nimetin otesi birseydi benim icin:)ama cok şükür iyiki var lar...
 
Ah canım ya... Herkes geçiyor aynı yoldan. Birde arka arkaya doğum yapanlar ne yapsın düşün. İkiz, üçüz olanlar... Assın mı kendini tavana :) bebeğim küçükken mutfağın yolunu unutmuştum, bir çorba bile yapamıyordum. Sebzelerim dolapta pişirilmeyi beklerken çürüyordu. Sürekli dışarıdan yemek söylüyordum, arada komşularım yardımcı oluyordu.

Geçti şükür o günler. Hiç geçmeyecek gibi geliyor insana... Geçecek tatlım, doya doya sev bebeğini, kokla, mıncıkla... Tadını çıkar. Bu günler tekrar gelmeyecek, özleyeceksin...
 

Ay üzerime alındım.

Bebe 7 aylık, isteyerek yaptım. Şu an ücretsiz izindeyim.

Bazen bunalıyorum. Depresif hallerim oluyor. Başkalarına özendiğim de oluyor. İnanmazsın ama bazen şikayet bile ediyorum.

Sence ben zayıf ve çıtkırıldım bi mahluk muyum? :)

Yorumun çok sert ve itici olmuş. Keşke yapmasaydın.
 
Ay ayni ben kalkip kahvalti yapmak bile gelmiyo icimden. Mutfak toplamak cocukla ugrasmak evi temizlemek herseyden sıkildim cocuklada bi yere gidilmiyo gidip biraz kafa dagitsak birine biraksan bu sefer disarda kafan evde ay ne zor annelikk
 
Doğum omcesı yasantın nasıldı? Uyumayı cok sever mısın? Ablam cok uyurdu, uykusuzluk mahvederdı onu hep ve bebek oldugunda ıstedı gibi yatamadıgı ıcın delirmişti başlarda. Ama sonra bebegının uykudan kıymetlı old anladı da kendıne geldı cok sukur. Yardımcı alabilecej gucun var mı? Varsa haftada 1 gelsin rvını temızlesin. Dagınıklıgı sen yvad yavas hlledersın. Yemek de ıkı cesıt yp gıtsın.. Ben bazen bı cırba bı salata yapıyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…