bebegimi buyuturken psikolojimi kaybettim :(

Oyyyy ne gızel yazmıssın. Bebegım uyuyor ve ozlettın bana. Uyans da sarılsam doyadoya
 
bir psikoloğa görün canım benim gibi geç kalma seni anlıyorum 4 yaşında bir oglum var ve çok zorlandım büyütürken
 
Benim bebegim yok yeni evliyim ve ayni durumdayim hersey bana külfet geliyo tedavide oluyrm ama yok konu actim zaten cocuk da olsa naparim bilmiyrm
 
konu sahibi bende korkuyorum nedeni strese girince bipolarımın hortlaması.ehliyet raporu için bile gittim psikiyatra bana dedi ki. " bu hastalık nüksedebilir bi sıkıntın olmasa bile 25 mg lamictal al tedbir amaçlı "diye.ama böyleyim diye hiç çocuk doğurmayacakmıyım.psikolojik zorlanmam yoksa iyiyim.inşallah Allah bana en uyuyanından sakininden çocuk nasip eder.
 
Oncelikle kesinlikle mukemmeliyetci olmayacaksin. Disari mi cikiyorsun o eksik bu eksik sunu da koymam lazim usur miu kusar mi acikir mi dusunme. Bir tane disari cantasi yap, o oyle kapinin onunde dursun arada bez eklersin. Ev konusunda kendine kucuk hedefler koy, bugun sadece murfagin tezgahlrini temizliycem ve 2 cesit yemek yapcam bir corba bi de sebze de mesela. Evi toplu tutmaya calis, temizlik cok yapamasan bile toplu olsun sadece topla cunku daginik gorunce depresyona girersin. Diger isleri o gun dusunmemeye calis. Zamanla hedefine ulasinca mutlu olcaksin enerjin gelcek. Esin soyleniyorsa herkesin bu surecten gectigini bundan 1 2 sene sonra cok rahatlayacagini butun bunlarin gecici oldugunu dusun, kendine guvenini kaybetme.
 
bu kafa gelip gidiyor merak etmeyin. Geçicidir inşallah. Bende emzirmek istemiyorum mesela, bileklerim kopuyor artık onu kucağıma alırken ama hepsini paşa paşa yapıyorum. Geçecek bugünler sıkmayın canınızı
 
Kesinlikle katılıyorum.
Surekli evde yalnız başına bebekle uğraşmak seni yorar.
Hani diyorsun ya hazirlanıp gitmek ölüm geliyor diye. At cüzdaninı cantaya bebege bir bez bi takım yedek kiyafet bu kadar.
Bir komsuya git.
Olmadı bi markete git. En olmadı bebegine alışveriş yapmaya git. Git bi kahve iç. Ese dosta git.

Emzirmeyi bırakma sakın.
Ben seni çok iyi anlıyorum benimde kızım 8 aylık oldu.
Ben onu sallarken kitap okuyorum mesela. Bi yandan hafif bir müzik aciyorum elinede bir oyuncak veriyorum dinlerken uyuyor kuzucuk. Bende rahat rahat kitabimı okuyabiliyorum.
Sonra gidiyorum kitapciya gönlümce bakıyorum yeni kitap alıyorum. Kafam dagılıyor. Eve gelince biraz daha istekli oluyorum herseye.
 
Ben yatarak emziriyorum ikimizde rahat ediyoruz
 
Acilen psikoloğa gidin umarım yaşadığınız yerde vardır. Çok gerekli görürse psikiyatriste yönlendirip ilaca başlar.
Evet emziriyorsunuz ama şu durumda bebeğinizin ruh sağlığı yerinde bir anneye daha çok ihtiyacı var anne sütünden.
İki çocuğum var ilkinde başladı bense bu ağlamalar yaşamdan zevk almamalar, hep erteledim gitmedim doktora, bir sürü hobi ile uğraştım, dışarı çıkmak vs bunlar çözüm olmuyor profesyonel yardım şart.
İkinci şimdi 25 aylık, iki yaşını bekliyim diye direndim, 23 aylıkken kestim sütten ve hemen antidepresana başladım, çok şükür iki aydır kullanıyorum daha sakin ve mutluyum, ota çöpe ağlamıyorum, enerjim yerine geldi.
 
Canim benim haline sukret benim hem 15 aylik yerrinde durmayan bir kizim var hem 14 haftalik hamileyim hem hepatit b hastasiyim cok rahatsizim bedenimde hal yok hemde kv kp ile oturuyorum butun is guc ne varsa yalnz yapiyorum saolsun kv el atmaz birseye bu arada kv uvey .dayanacak gucum kalmadi ama napalim sabretmek lazim
 
Yardımı olur mu bilmem ama bu dünya imtihan dünyası...
O dert olmasa bu dert olacak...
Güllük gülistanlık olmuyor hiç bir şey, her nimetin bir de zahmeti var elbette...
Allah başka büyük dert vermesin diye düşünün...
Bol bol inşirah suresi okuyun. Her zorlukla birlikte bir de kolaylık var demiş Allah...
Benim de 9 aylık kızım var, ben de bazen bunalıyorum, sinirleniyorum, kırıp dökmek istiyorum ama öyle ya da böyle geçiyor zaman...
Kızımın 2-3 aylık hallerini düşününce net hatırlayamıyorum bile o günlerdeki telaştan.. İleride de bu günleri hatırlayamayacağımı düşününce içim sızlıyor... Bu günler bir daha gelmeyecek diyorum....
Zor evet ama geçecek.. Çevrenizden yardım isteyin, çekinmeyin.. Derdinizi en iyi yakınlarınız anlar, dertleşin, içinizi dökün, ağlayın, deşarj olursunuz.
Allah sabrınızı artırsın arkadaşım, mutlulukla sağlıkla büyütün evladınızı inşallah :)
 
Canim seni cok iyi anliyorum ve evet gececek bu gunler diyorum.benim de ikizlerim var.inanirmisin ilk 4 aylarinda gunde 3 saatten fazla uyudugumu bilmem.4 ay boyunca en fazla(o da sanslu gunumdeysem)3 saat gunde dusun yani.ustelik esim cok yardimciydi bana.annem de yanimdaydi.sagolsun aradada kayinvalidem gwlirdi.ama oglum kolikti.aksam 6 da baslardi aglamaya artik allah ne verdiyse:))bir gun 20 saat hic ama hic tek bir saniye bile durmadan(hic bir abarti yok dakika degil saniye durmadi)agladi.e tabi onun sesine kizimda uyutamadi o da agladi.annem de yoktu o gun.esimle cildirdik.hayatimin en berbat gunuydu.surekli aglayan 2 bebek.biri benim kucagimda biri esimin.kollarimiz koptu.en son oturdum ben de agladim onlarla birlikte.inan o gun(allah affetsin hala pisman olurum oyle dusundugum icin)neden cocuk yaptim ki annelik bana gore degilmis keske hic cocugum olmasaydi dedim ki ben onlari yapabilmwk icin yillarca ugrastim.tedaviler tup bebek vs...tedavi oncesine geri donmek istedim.hic baslamazdim dedim hatta bosanir gezer tozar hayatimi yasardim diye dusunmustum.sonra o aglamalar 4.ayda tik diye kesildi benimkiler oldu birer kuzu:))uykulari duzene girdi.4.aydan sonra uykusuz bir gecem dahi olmadi(hastalik gibi ozel durumlar haric)simdi 27 ayliklar geceleri hala deliksiz uyurlar.aksam 10da yatar sabah 10_11 gibi kalkarlar.laftan sozden anliyorlar konusuyorlar isteklerini soyluyorlar.simdi tam bir keyif tam bir eglence benim icin onlari buyutmek.cokkkkk ama cokkkkkk egleniyorum onlarla.tek bakiyorum.olurum onlara asklarim benim.ama ben ev isi falan hic takmam o konuda cok rahatimdir.hic oyle titiz olayim aman toz olnasin virt zirt gibi seyler umrumda olmamistir hic bir zaman.mesela cocuklarimla beraber alir keceli kalemi duvarlari yorganlari boyarim.onlarla beraber cwkmeceleri dagitirim camasirlari havaya firlatir sonra yakalariz.onlarla beraber ziplarim koltuk tepelerinde.hersey gececek ve oglusun buyudukce cok daha kolay ve cok daha eglencwli olacak canim merak etme:))
 
Merhaba. Öncelikle sağlık mutlulukla büyütün bebişlerinizi. Kolaylıklar diliyorum. Benimde kızım kolikti. Şu an 10 aylık. Şunu merak ettim uykularını düzenlemek için bir şey yaptınız mı? Bizim ki hala deliksiz uyumaz. Nasıl başardınız ?
 
Canim soyle bisey yaptim aslinda bunu da bilincli yapmadim oyle oyle kendiliginden duzene girdi.10 gibi uyuyorlardi zaten.ben 12_1 gibi biberonla onlar uykudayken sutlerini iciriyordum aman gece acikip uyanmasinlar diye.o sut onlari sabaha kadar tok tutuyordu uyanmiyorlardi(yalniz benimkiler emmedi biberon aldi hep emzirwnlerde nasil olur bilemiyorum)bibwron icerkende uykuda oluyorlardi uyurken cup cup icerlerdi birince geri yataga koyardim.7 aylik olana kadar boyle devam ettim.7.ayda o sutude kestim hic gece beslwnmesi yapmadim yani.onnlar da bi daha uyanmadilar zaten geceleri.boyle canim
 
Agir bir hastalik gecirmisin vucut yorgun dusmus emmeden kesip depresan ilacina baslamayi dusunmeyin bebege zarari olmayan vitaminler var onlardan alin vucudunuz direnc kazansin bosverin isi falan bol bol dinlenin hem bedenen hemde kafa olarak bebis uyudukca toparlanirsinjz merak etmeyin
 
Teşekkür ederim cevap verdiğiniz için. Bende emziremedim maalesef. Ne zaman uyanırsa mama yaptım. Bundan sonra bende öyle deneyeyim. İnşaallah faydası olur.
 
Oncellikle sabırlı olun.bebegi bırakacak bi yeriniz varsa bırakın evde guzelce bi banyo keyfi yapın çok iyi gelecek size.daha sonra bi arkadasınızla dısarda buluşun sinemaya gidin alısveriş yapın eşinizde olablir. Emin olun cok iyi olacak sizin için. Belliki bebekle surekli kalmaktan boyle olmuş. Dediklerimi yapın hem bebeginize hem size iyi gelecek
 
Teşekkür ederim cevap verdiğiniz için. Bende emziremedim maalesef. Ne zaman uyanırsa mama yaptım. Bundan sonra bende öyle deneyeyim. İnşaallah faydası olur.
Rica ederim.uyanmasini bekleme mama yapmak icin.bi saat belirle o uyanmadan uykuda icir geri yatir.zaten duzen oyle oturur insallah
 
Canım seni çok çok iyi anlıyorum. Bana kendi doğum sonrası dönemimi hatırlattın. Benim kızım 16 aylık.
Doğum sonrası ilk 4 aylık dönem ağlamamla geçti. Emziremedim bu bende bir travma yarattı zaten. Kızım kolik değildi kolik bebek gibi akşam huzursuzluğu vardı. 17:30 gibi başlardı 24:00 kadar ağlardı.
Kızımı yaklaşık 8 aylıkken benimsedim. Seviyordum ama benim çocuğum değildi. Gidecekti sanki.
Bu aylardan sonra kendimi daha iyi hissetmeye başladım. Daha çok dışarı çıktım. Uykuları düzene girdi. Akşam yatan sabah kalkan bir bebek oldu.
Diyeceğim şudur bugünler geçiyor. Ama bir destek almanı da öneririm.
Tünelin sonunda ışık var.
 
çok normal hainiz. ama çocukla rahat dışarı çıkıldığı zamanlar düzeliyor durum.
oğlum 38 aylık artık rahatça geziyoruz. neler istediğini söylüyor. atıyorum ben süt içmek istiyorum anne diyor. o zaman ona süt bana bir kahve
ya da ben otobüse binicem diyor. o zaman bana da gezme çıkıyor. binip otobüse ikimizi de eğlendirecek bir yere gidiyoruz.
ha giderken de sadece yedek kıyafet 1 kat, bir de su alıyoruz. onlar benim çantama da sığıyor. önceden valizle gezerdik ve her çıkışta tövbe deyip eve dönerdik yani yalnız değilsin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…