Bebeğimi düşürdüm

Linabasel34 .!.:

Amin Allah kimsenin başına vermesin. Abarttimmi bilmiyorum , bu çok başka birşey elbette düşecek koltukdan belki ilk dönerken düşecek ama o düşmesi tamamen benim hatam çünkü o masum bi şekilde uyuyordu benim dikkatsizligim dusuncesizligim den oldu . Kendimi affedemiyorum belkide .

Genişletmek için tıkla...

Nesrin cnblt .!.:

Ya kıyamam size:) öyle bir korkuyla açtım ki konuyu..Allah bağışlasın öncelikle bebeğinizi ama bir kez oldu diye hep olacak anlamına gelmez .. bukorkuyla yaşanmaz allah muhafaza anksiyete falan olursunz bi yardım alın bence anlaşılan siz kendi başınıza atlatamayacaksınıZ

Genişletmek için tıkla...

Mata Hari .!.:

Çok tatlısın yeni anne :) insaniz hepimiz bazen hata yapabiliyoruz. Bir sonrakine daha tedbirli olacağından şüphem yok. Dediğim gibi düşe kalka büyüyecek, hasta olacak her seferinde anneliğini sorgulayacaksan zehir edersin kendine bu güzel zamanları.

Zamanla bu gibi durumlarda soğukkanlı olmayı başaracaksın.

Genişletmek için tıkla...

Linabasel34 .!.:

geçmiş olsun size evet haklısınız güçlü olmam lazım . İyi bir anne olmam lazım

Genişletmek için tıkla...

sevde_ .!.:

Puşette, salıncakta, oturakta vs her şeyde emniyet kemerini takmak mecburiyetindesiniz. Bu olaydan çıkarılması gereken ders bu.

"Bebek düşe kalkar büyür" örneği değil bu.

Genişletmek için tıkla...

filmdelisi .!.:

Zaten iyi, bebeğiniz için dünyadaki en mükemmel annesiniz, hiç unutmayın.
Ama insansınız da, bu sebeple kendinize yüklenmeyin.
Bebek bakımı çok değişik bir süreç, acısıyla tatlısıyla bir şnsan yetişiyor, kolay olabilir mi?
Ama en en önemli şey hatta bebeğinizden bile önemli diyebilirim, sizin psikolojiniz.
Siz iyi olmazsanız bebeğinizin iyi ve sağlıklı olabilme ihtimali yok.
O sebeple biran önce gülücüklerinin, her gün yeni bir şey öğrenmesinin ve bir mucizeye tanıklık etmenin keyfini çıkarın.
Allah beterinden saklasın, herkesin evladını korusun.

Genişletmek için tıkla...

filmdelisi .!.:

Şöyle anlatayım kısaca.
İlk bebeğim dediğim gibi 2 aylıkken başlayan düşme serüveni, 6 aylıkken mama sandalyesinden betona kafa üstü atlama, 7 aylıkken beşikten düşme, 8 aylıklen koltuk tepesinden uçma, 9 aylıklen araba koltuğundan kaldırıma çakılma gibi şeylerle devam edip, çaydan göbeğini yakma, sokakta düşme sonucu iç dudağı tutan etin kesilmesi vb şeylerle devam ediyor.(1 saniye durmuyor çünkü oğlum)
Yanma olayına kadar paniktim müdahale edemiyordum. ama orada soğukkanlılığımı koruyabildiğim için doğru ilk yardımı yaparak çocuğumun hemen iyileşmesini sağladım, dudağında da öyle.
Yani benim anne olarak travma yaşama lüksüm yok, hemen yapılması gerekeni onu korkutmadan yapıp en yakın sağlık kuruluşuna götürmek ve bu süreçte onu ağlatmamak için şebeklikler yapmak görevim.
Bunu anladım.

Genişletmek için tıkla...