- 20 Şubat 2009
- 4.097
- 77
- 363
Geçmiş olsun canım, ben düzenli kullanıyorum folbiolu 3 kutuma başladım. bebeği kaybettiğim günden beri içiyorum. bakalım mevlam neyler neylerse güzel eyler. Canım ben çıkıyorum iyi akşamlar.
İş yerindeyken gündüzleri girebiliyorum. Görüşürüz.
sağol tatlım ama hala atamadım üzerimden..oranje geçmiş olsun arkadaşım.
Yeşim canım ben de kendini çok suçlayanlardan biri olarak biz kendimize acı çektirmeye bayılıyoruz herhalde diyorum.Her yeni gün yeni birşeyler buluyorum kendimi suçlamak için.Ne senaryolar yazıyorum.Yani arayınca mutlaka buluyorsun.Spirale dokundurmasaydın sonra birşey olsaydı bu seferde keşke çıkarttırsaydım diye kahrolacaktın.Hep bir sebep var yani kendimizi üzmek için.Dr bana zaten acın büyük.Kendini suçlamayı bırak.Daha fazla acı çektiriyorsun kendine bunu yapma.Böyle birşey yaşayacağını bilsen elinden ne gelirse yapar mıydın yapmaz mıydın kaybetmemek için? diye sor kendine.Eğer cevabın yapmazdım ise o zaman istediğin kadar suçla.dedi.
Diğer drum Ben kurşunlanmış ölü olarak getirilen annenin karnından bebeği canlı sağlıklı alıyorum.Hiçbir sorun olmuyor.Cenabı Allah yaşamasını istiyorsa sen ne yaparsan yap yaşar.dedi.Allah'ım bunun böyle olmasını istemiş canım.Bu bize büyük bir mükafat aslında.Bu hayatta çektiğin her çilenin mutlaka ki karşılığı verilecek.Rabbimin vaadi var.Çok şükür Allah'a.
Gül yüzlüme
Can kızım ne güzel başlamıştı her şey seninle. Büyük bir sürpriz yapmıştın babana, bana ve abine. Seni en çok abin sevmişti belki de benden bile çok. Öyle istemişti ki seninle bir ömür paylaşmayı…
2011
Haziran 2010…
Yazın başında almıştık senin geliş haberini. İnanamadık. Gerçek miydin? Nasıl olabilirdi? Bir daha çocuğum olmayacak derken sürpriz bir şekilde girmiştin hayatımıza. Çok yalvarmıştım biliyor musun Allah’a seni bana versin diye. Dualarım kabul olmuştu. Hem de tam gönlümden geçtiği şekilde.Ve tam zamanında.Ne büyük bir sevinçti.Belki de o yüzden acımın bu kadar büyük olmasına kızamıyorum.Öyle çok sevindirdin ve mutlu ettin ki beni şu kısacık ömründe.Rabbime ‘NEDEN?’ diye soramıyorum.Ya olmasaydın annem?Ya hiç olmasaydın?
Seni öğrendiğinden itibaren baban bana çok iyi baktı annem. Bazen seni kıskandım bile ‘kızın kıymetli tabi’ diye takıldım.O da hiç inkar etmedi.Ama ona kızmadım öyleydin çünkü.Sen her şeydin.Abin de beni hiç üzmedi annem.Biliyordum beni çok seviyordu ama her şey senin içindi.Ne güzel ailemiz büyüyor artık büyük bir aile olacağız derdi.
Biraz üzecek gibi olsa beni Arthur’un kardeşi D.W. gibi olur kardeşin görürsün derdim o Rozi gibi olacak derdi.Artık o çizgi filmleri de seyretmiyorum annem . Ne vardı gidecek annem.Çok mu güzel oralar?
Sen benim birtanemsin derdim abine hemen beni düzeltirdi.Zeyneb de var diye.Yoksun ama annem…
Sana böcekler kesti beşiğini süslemek için.Tuhaf karşılama.En değerli şeyleridir abinin onlar.Çikolatalarını sana sakladı.’Kardeşimin onlar.’derdi.Sana o bakacaktı annem.Her gün seni sever öperdi.Az biraz tekmelesen ’Zeynebim bana kemiğini batırıyor’ derdi.Hissettin mi onun seni ne kadar çok sevdiğini?Sen de sevdin mi onu annem?
Son günlerde dayanamaz olmuştu.’Yeter artık bak karlar bile yağdı.Gidelim hastaneye karnını yavaşça kessin doktorlar hiç acıtmadan.Çıkartsınlar kardeşimi.Diksinler tekrar.Ben senin yanında olurum.Elini tutar güç veririm.Sen merak etme annecim.’derdi hep.Akşam eve gelir ‘bebeğim geldi mi?’ diye sorardı seni.Bebeğim derdi sana.Ne hayaller kurdu annem seninle.Hayallerimizi de alıp gittin gül yüzlüm.
9 ay seninle hep güllük gülistanlık geçmedi tabi.Hergün midem bulandı.Hiç dinmedi annem ama sana kavuşacaktım ya hepsi güzeldi.Dua ederdim Allah’ım bir günüm rahat geçsin çok zorlanıyorum diye.Bilsem eder miydim annem?Ömrümün sonuna kadar çekerdim.Şimdi artık midem bulanmıyor yanmıyor çifter çifter kilo da almıyorum.Hayat öyle tatsız ki sensiz annem….Herkes sabret geçecek diyor geçmiyor annem.Sadece yaşıyorum ,yemek yiyorum, uyuyorum ya geçecek zannediyorlar.Hiçbirşey geçmiyor.Nasılsın annem?Üşüyor musun?Bedenin üşüyor mudur o soğuk toprağın altında?Üzerine karlar yağdı annem.Uyuyamadım sıcak yatağımda.Aklım sende.O gül yüzünde…Hissettin mi ne kadar üzüldüğümü annem.Üzüldün mü benim için?Üzülme gül yüzlüm.Sen üzülme ben iyiyim.Baban var .Abin var.Seni çok sevenlerin yanındayım.Sen orda yalnız mısın annem?
Hastaneden sensiz eve geldiğimizde bana kuvvet oldu abin.Anlamış tabi’Annem Zeynebimizi getirmeyecek galiba eve artık.’demiş.Başlarda kabul etmek istemedi sensizliği.Hep seni istedi.Allah’a dualar etti seni geri yollaması için.Senin kıyafetlerin saç bantların vardı ya yanımdan ayırmadım onları bulmuş yastğımın altında. Onlarla oynadı Zeynebimin diye.Yokluğuna alışamadı benim gibi baban gibi bana sordu hep’Zeynebimiz nerde anne?’Anlatmaya çalıştım ‘Zeyneb çok hastaydı annem.Bu dünyada çok acı çekecekti Allah onu acı çekmesin diye yanına aldı.Şimdi orada’ dedim.Diyemedim annem göz göre göre her şey yolundayken seni kaybettiğimizi.’Bizi orada bekleyeceğini ve o gün geldiğinde kavuşacağımızı anlattım.’yani öldü mü’ dedi.Ben bittim annem.Boğazıma düğümlendi kelimeler.Sen ölmüşmüydün?.Benim gül yüzlüm yokmuydu yani?Hiç yaşamamış mıydı?Yakıştıramadım sana ölümü gül yüzlüm.Oysa beraber kutlamıştık son gecemizde abinin doğumgününü.Biz gülerken sen ölüyor muydun annem?Anlayamadım gül yüzlüm anlayamadım beni affet.Bilemedim annem senin sıkıntını bilemedim bilemedim.Bütün bunların bir rüya olduğunu sandım ilk zamanlar.Hep sordum babana ‘Tolga gerçek mi?’ diye.Gerçekti annem öyle acı bir gerçekti ki hem de.Hiç ölü birini görmemiştim senden önce.Çekinirdim de.Ölüler ne kadar güzelmiş annem.Seninle uzun uzun vedalaşabilmeyi isterdim.Senin o güzel saçlarını sevebildim bir tek.’Yavrum’ dedim ve sustum.Konuşamadım annem sana seni çok sevdiğimi sensizliğin çok acı olduğunu anlatmak isterdim oysa.Babanda çok kötüymüş annem.Seni çok istemişti.İlk baban gördü seni.Dayanamamış senin odana bir o girebilmiş ağlamış.Defalarca yanına gelmiş seni sevmiş hissettin mi annem?Seni çok sevdiğimizi anladın mı gül yüzlüm?Sensizliğe dayanmanın zorluğunu?...Eve gelmek istedim hemen.Kalamadım o hastanede.Sende geldin sonra baban getirdi seni.Yanına gelmeyi çok istedim gelemedim annem seni götürmeleri gerekiyordu.Mezarına 3. Gün gelebildim.Kırıldın mı annem bana.Oturdum mezarında sevdim toprağını sen diye.Hasret giderdim gül yüzlümle.Ne yapalım annem böyle hasret gidereceğiz.Dayanacağız…Senden sonra çok okudum.Beni orada bekleyecekmişsin sonsuza dek hasret giderecekmişiz,annem olmadan cennete girmem diye ağlayacakmışsın…o gün için sabredeceğim.Rabbim verdi O aldı diyeceğim hep şükredeceğim…İnşallah sana orada kavuşacağım gül kızım benim.Bekle olur mu annecim?
Biliyor musun annecim o minicik halinle bana hayatımın en büyük dersini verdin.Başıma şer gibi gözüken bir şey geldiğinde çok geç şükrederdim ve hep bundan sonra kötü bir olay olursa önce şükredeceğim derdim gençliğimden beri.Ve ilk defa hayatımın en büyük acısında şükrettim.Garip bir huzurla sabrettim.Ben ki en ufak şeyleri takardım.Allah’ım senden razı olsun gül yüzlüm.
Seni seviyorum güzel kızım ,cennet kokulum.
ANNEN
sağol canımarkadaşım
canım benim....ne güzel anlatmışsın duygularını okurken bile dayanamadım..sen ki yaşadın... iş yerindeyim ve bilgisayarın ardına grdim girebildiğim kadar ağladım burnumu çeke çekegrip olduğum için anlamadılar.ama içimden hıçkıra hıçkıra ağlamak geldi...diyecek hiç bi söz yok ötesi yok cümlelerin...rabbim meleklerimizle kavuşmayı nasip etsin...oğlunu sana bağışlasın inşallah...yeni umutlarla hayat versin size allahım....
[B]sağol canımarkadaşım
hepimize inşallah.Böyle arada kızıma mektup yazdıkça rahatlıyorum.
İlk zamanlar bilgisayardaki resmiini öpüp kokluyordum.Dışarıdan ne kadar tuhaf gözüküyordur kim bilir.Sağa sola bakarsın kimse bana bakııyor mu diye.Yok herkes kendi işyle ilgileniyor.Kimse fark etmeden halletmeliiyim şu işi dersin içinden. Sonra laptop kucaklanır kimse görmeden hızlıca minicik bir buse ekrana.Sonra bir daha bir daha öpmek istersin.1 dk sonra laptopla bütünleşmiş onu şapır şupur öpüp koklayan bir tip.Düşünebiliyor musun?Ne durumlara düştük.
Şimdi taktik değiştirdim.Ya mektup yazıyorum böyle yada Ona onu ne kadar sevdiğimi söyleyemedim ya her gece dualarımda mutlaka Rabbime yalvarıyorum kızımı çok sevdiğimi ona söyle nolur ya Rabbim diye.Dua ederken ağlamaya başlıyorum tabi mutlaka.İşte o an sanki ona sarılıyormuşum öpüyor kokluyormuşum gibi bir his geliyor içime.Çok hoşuma gidiyor.Deliriyor muyum acaba?
15 martta oğlumu kaybedeli 2 yıl oldu.Koca 2 yıl ama benim acım aynı, hafiflemiyor.1 gün bile çıkmıyor oğlum aklımdan.Çok şükür bir kızım var şimdi.Bu ayın sonunda 1 yaşına girecek,yaşama sebebim oldu kızım.Her gün bebeğini kaybeden annelerin yazılarını okur,onlarla üzülür,onlar için dua ederim.
İnşallah Allah sizlere de en kısa zamanda bebişler nasip eder,sizlerinde yaşama sebebiniz olur bebişleriniz inşallahhhh...Bunu gönülden diliyorummmm...
canım ya
ben hala daha karnımda gibi hissediyorum bazen.İçeride hafif bir hareket olsa elimi götürüp bebeğim diye severken buluyorum kendimi.O pişmanlık hep oluyor.Mutlaka birşey buluyoruz.Gönlünü serin tut.Doğuma giderken herkese yalvardım bebeğimi görmeden morga indirmeyin diye ağladım kendimi parçaladım.Hastanede çalışanlar göstermek istemedi.Onlara noluyorsa.Ameliyathanede sedyede yatarken herkeskin eline yapıştım benim ameliyatıma girecekmisiniz diye.Evet derlerse bebeğimi mutlaka göreceğim diye ağladım.Eşimi de tembihledim.Zeynebim çıkınca beni bekleme hemen onunla git mutlaka resimlerini çek diye.Önce itiraz etti.Durdum durdum gözlerinin içine bakıp hiçbir şey demeden avazım çıktığı kadar bağıra bağıra ağlamaya başladım.Şok oldu tabi.Çekmiş çok şükür.Sonra siliceksin demişti bana.Ne mümkün her yere kopyaladım rötüşler bile yaptım.Ben de gördüm ama su toplamış derisi beklediği için dokunmayın yırtılıyor dediler hep.Korkumdan öpüp koklayamadım.Kucağıma alamadım inciteceğim gibi geldi.Sadece baktım saçları var derisine direk temas etmeyeceğim onları sevdim.Kıvırcık saçlarını.Şimdi çok pişmanım keşke kucağıma alsam öpsem koklasaydım diyorum.Eve getirdiler hemen defnedilmesi gerekiyormuş bende dikişli seni beklersek geç kalırız dediler akşam oluyor.İnemedim aşağıya.Yıkanmış kefenlenmiş mis gibi kokular sürülmüş nasıl inmem ne biçim bir anneyim çok kızıyorum kendime.Son kez vedalaşacak şansımı kaybettim pisi pisine işte diyorum.O güzel haliyle de resimlerini çekseydim diyorum.Defnedilirken yanında olsaydım.Nolcak dikişlerim atarsa bir daha dikerlerdi.Zorlasaydım kendimi diyorum.Yani suçlamaların sonu gelmiyor canım.Görünce de pişmanlıkların olacaktı.O an senin için en doğru kararı vermişsindir aslında.Görsek nolacak biz onunla beraber yaşadık bir hayatı zaten.Beraber yedik güldük uyuduk ağladık di mi?Görsek ne olur görmesek ne olur.Biz onların annesiyiz.Bitanecik annesi.En sevdikleriyiz daha ötesi var mı?
Bu arada Peygamber Efendimizin sünnetiymiş bebek düşükte olsa isim koymak.Koymasan da olur ama.Ben çok araştırdım.Defnederken koymadıysan bile sonra gıyabında istediğin zaman koyabiliyormuşsun istersen.Kulağına okumaya gerek yokmuş bizimkilerin.İster misin koyalım mı?Güzeller güzeli oğluşunun UMUT'unun ismini annesi.
canım ya
ben hala daha karnımda gibi hissediyorum bazen.İçeride hafif bir hareket olsa elimi götürüp bebeğim diye severken buluyorum kendimi.O pişmanlık hep oluyor.Mutlaka birşey buluyoruz.Gönlünü serin tut.Doğuma giderken herkese yalvardım bebeğimi görmeden morga indirmeyin diye ağladım kendimi parçaladım.Hastanede çalışanlar göstermek istemedi.Onlara noluyorsa.Ameliyathanede sedyede yatarken herkeskin eline yapıştım benim ameliyatıma girecekmisiniz diye.Evet derlerse bebeğimi mutlaka göreceğim diye ağladım.Eşimi de tembihledim.Zeynebim çıkınca beni bekleme hemen onunla git mutlaka resimlerini çek diye.Önce itiraz etti.Durdum durdum gözlerinin içine bakıp hiçbir şey demeden avazım çıktığı kadar bağıra bağıra ağlamaya başladım.Şok oldu tabi.Çekmiş çok şükür.Sonra siliceksin demişti bana.Ne mümkün her yere kopyaladım rötüşler bile yaptım.Ben de gördüm ama su toplamış derisi beklediği için dokunmayın yırtılıyor dediler hep.Korkumdan öpüp koklayamadım.Kucağıma alamadım inciteceğim gibi geldi.Sadece baktım saçları var derisine direk temas etmeyeceğim onları sevdim.Kıvırcık saçlarını.Şimdi çok pişmanım keşke kucağıma alsam öpsem koklasaydım diyorum.Eve getirdiler hemen defnedilmesi gerekiyormuş bende dikişli seni beklersek geç kalırız dediler akşam oluyor.İnemedim aşağıya.Yıkanmış kefenlenmiş mis gibi kokular sürülmüş nasıl inmem ne biçim bir anneyim çok kızıyorum kendime.Son kez vedalaşacak şansımı kaybettim pisi pisine işte diyorum.O güzel haliyle de resimlerini çekseydim diyorum.Defnedilirken yanında olsaydım.Nolcak dikişlerim atarsa bir daha dikerlerdi.Zorlasaydım kendimi diyorum.Yani suçlamaların sonu gelmiyor canım.Görünce de pişmanlıkların olacaktı.O an senin için en doğru kararı vermişsindir aslında.Görsek nolacak biz onunla beraber yaşadık bir hayatı zaten.Beraber yedik güldük uyuduk ağladık di mi?Görsek ne olur görmesek ne olur.Biz onların annesiyiz.Bitanecik annesi.En sevdikleriyiz daha ötesi var mı?
Bu arada Peygamber Efendimizin sünnetiymiş bebek düşükte olsa isim koymak.Koymasan da olur ama.Ben çok araştırdım.Defnederken koymadıysan bile sonra gıyabında istediğin zaman koyabiliyormuşsun istersen.Kulağına okumaya gerek yokmuş bizimkilerin.İster misin koyalım mı?Güzeller güzeli oğluşunun UMUT'unun ismini annesi.
tam güzel güzel yazdım o kadar duygu düşüncelerimi kk bakım onarımda demesinmi sinir oldum. Bi daha yazamadım. O kadar yazdıklarım kayboldu.
ah canım öldürdün bizi, bende kızıma gülyüzlüm diye hitap ediyordum. bende oranje gibi ağlamaya çalışıyom artık, gizli saklı, iş yerindeyiz, gözyaşlarımız içimize akıyor. soranlara desen hani bebeğime üzlüyom, aman geçsiniz olur diyorlar. Olmuyor işte, o bizim canımız.Gül yüzlüme
Can kızım ne güzel başlamıştı her şey seninle. Büyük bir sürpriz yapmıştın babana, bana ve abine. Seni en çok abin sevmişti belki de benden bile çok. Öyle istemişti ki seninle bir ömür paylaşmayı…
2011
Haziran 2010…
Yazın başında almıştık senin geliş haberini. İnanamadık. Gerçek miydin? Nasıl olabilirdi? Bir daha çocuğum olmayacak derken sürpriz bir şekilde girmiştin hayatımıza. Çok yalvarmıştım biliyor musun Allah’a seni bana versin diye. Dualarım kabul olmuştu. Hem de tam gönlümden geçtiği şekilde.Ve tam zamanında.Ne büyük bir sevinçti.Belki de o yüzden acımın bu kadar büyük olmasına kızamıyorum.Öyle çok sevindirdin ve mutlu ettin ki beni şu kısacık ömründe.Rabbime ‘NEDEN?’ diye soramıyorum.Ya olmasaydın annem?Ya hiç olmasaydın?
Seni öğrendiğinden itibaren baban bana çok iyi baktı annem. Bazen seni kıskandım bile ‘kızın kıymetli tabi’ diye takıldım.O da hiç inkar etmedi.Ama ona kızmadım öyleydin çünkü.Sen her şeydin.Abin de beni hiç üzmedi annem.Biliyordum beni çok seviyordu ama her şey senin içindi.Ne güzel ailemiz büyüyor artık büyük bir aile olacağız derdi.
Biraz üzecek gibi olsa beni Arthur’un kardeşi D.W. gibi olur kardeşin görürsün derdim o Rozi gibi olacak derdi.Artık o çizgi filmleri de seyretmiyorum annem . Ne vardı gidecek annem.Çok mu güzel oralar?
Sen benim birtanemsin derdim abine hemen beni düzeltirdi.Zeyneb de var diye.Yoksun ama annem…
Sana böcekler kesti beşiğini süslemek için.Tuhaf karşılama.En değerli şeyleridir abinin onlar.Çikolatalarını sana sakladı.’Kardeşimin onlar.’derdi.Sana o bakacaktı annem.Her gün seni sever öperdi.Az biraz tekmelesen ’Zeynebim bana kemiğini batırıyor’ derdi.Hissettin mi onun seni ne kadar çok sevdiğini?Sen de sevdin mi onu annem?
Son günlerde dayanamaz olmuştu.’Yeter artık bak karlar bile yağdı.Gidelim hastaneye karnını yavaşça kessin doktorlar hiç acıtmadan.Çıkartsınlar kardeşimi.Diksinler tekrar.Ben senin yanında olurum.Elini tutar güç veririm.Sen merak etme annecim.’derdi hep.Akşam eve gelir ‘bebeğim geldi mi?’ diye sorardı seni.Bebeğim derdi sana.Ne hayaller kurdu annem seninle.Hayallerimizi de alıp gittin gül yüzlüm.
9 ay seninle hep güllük gülistanlık geçmedi tabi.Hergün midem bulandı.Hiç dinmedi annem ama sana kavuşacaktım ya hepsi güzeldi.Dua ederdim Allah’ım bir günüm rahat geçsin çok zorlanıyorum diye.Bilsem eder miydim annem?Ömrümün sonuna kadar çekerdim.Şimdi artık midem bulanmıyor yanmıyor çifter çifter kilo da almıyorum.Hayat öyle tatsız ki sensiz annem….Herkes sabret geçecek diyor geçmiyor annem.Sadece yaşıyorum ,yemek yiyorum, uyuyorum ya geçecek zannediyorlar.Hiçbirşey geçmiyor.Nasılsın annem?Üşüyor musun?Bedenin üşüyor mudur o soğuk toprağın altında?Üzerine karlar yağdı annem.Uyuyamadım sıcak yatağımda.Aklım sende.O gül yüzünde…Hissettin mi ne kadar üzüldüğümü annem.Üzüldün mü benim için?Üzülme gül yüzlüm.Sen üzülme ben iyiyim.Baban var .Abin var.Seni çok sevenlerin yanındayım.Sen orda yalnız mısın annem?
Hastaneden sensiz eve geldiğimizde bana kuvvet oldu abin.Anlamış tabi’Annem Zeynebimizi getirmeyecek galiba eve artık.’demiş.Başlarda kabul etmek istemedi sensizliği.Hep seni istedi.Allah’a dualar etti seni geri yollaması için.Senin kıyafetlerin saç bantların vardı ya yanımdan ayırmadım onları bulmuş yastğımın altında. Onlarla oynadı Zeynebimin diye.Yokluğuna alışamadı benim gibi baban gibi bana sordu hep’Zeynebimiz nerde anne?’Anlatmaya çalıştım ‘Zeyneb çok hastaydı annem.Bu dünyada çok acı çekecekti Allah onu acı çekmesin diye yanına aldı.Şimdi orada’ dedim.Diyemedim annem göz göre göre her şey yolundayken seni kaybettiğimizi.’Bizi orada bekleyeceğini ve o gün geldiğinde kavuşacağımızı anlattım.’yani öldü mü’ dedi.Ben bittim annem.Boğazıma düğümlendi kelimeler.Sen ölmüşmüydün?.Benim gül yüzlüm yokmuydu yani?Hiç yaşamamış mıydı?Yakıştıramadım sana ölümü gül yüzlüm.Oysa beraber kutlamıştık son gecemizde abinin doğumgününü.Biz gülerken sen ölüyor muydun annem?Anlayamadım gül yüzlüm anlayamadım beni affet.Bilemedim annem senin sıkıntını bilemedim bilemedim.Bütün bunların bir rüya olduğunu sandım ilk zamanlar.Hep sordum babana ‘Tolga gerçek mi?’ diye.Gerçekti annem öyle acı bir gerçekti ki hem de.Hiç ölü birini görmemiştim senden önce.Çekinirdim de.Ölüler ne kadar güzelmiş annem.Seninle uzun uzun vedalaşabilmeyi isterdim.Senin o güzel saçlarını sevebildim bir tek.’Yavrum’ dedim ve sustum.Konuşamadım annem sana seni çok sevdiğimi sensizliğin çok acı olduğunu anlatmak isterdim oysa.Babanda çok kötüymüş annem.Seni çok istemişti.İlk baban gördü seni.Dayanamamış senin odana bir o girebilmiş ağlamış.Defalarca yanına gelmiş seni sevmiş hissettin mi annem?Seni çok sevdiğimizi anladın mı gül yüzlüm?Sensizliğe dayanmanın zorluğunu?...Eve gelmek istedim hemen.Kalamadım o hastanede.Sende geldin sonra baban getirdi seni.Yanına gelmeyi çok istedim gelemedim annem seni götürmeleri gerekiyordu.Mezarına 3. Gün gelebildim.Kırıldın mı annem bana.Oturdum mezarında sevdim toprağını sen diye.Hasret giderdim gül yüzlümle.Ne yapalım annem böyle hasret gidereceğiz.Dayanacağız…Senden sonra çok okudum.Beni orada bekleyecekmişsin sonsuza dek hasret giderecekmişiz,annem olmadan cennete girmem diye ağlayacakmışsın…o gün için sabredeceğim.Rabbim verdi O aldı diyeceğim hep şükredeceğim…İnşallah sana orada kavuşacağım gül kızım benim.Bekle olur mu annecim?
Biliyor musun annecim o minicik halinle bana hayatımın en büyük dersini verdin.Başıma şer gibi gözüken bir şey geldiğinde çok geç şükrederdim ve hep bundan sonra kötü bir olay olursa önce şükredeceğim derdim gençliğimden beri.Ve ilk defa hayatımın en büyük acısında şükrettim.Garip bir huzurla sabrettim.Ben ki en ufak şeyleri takardım.Allah’ım senden razı olsun gül yüzlüm.
Seni seviyorum güzel kızım ,cennet kokulum.
ANNEN
aynen canım. rabbim öbür tarafta cennette görmeyi nasip etsin hepimize, bebeklerimizi.
canım benim....ne güzel anlatmışsın duygularını okurken bile dayanamadım..sen ki yaşadın... iş yerindeyim ve bilgisayarın ardına grdim girebildiğim kadar ağladım burnumu çeke çekegrip olduğum için anlamadılar.ama içimden hıçkıra hıçkıra ağlamak geldi...diyecek hiç bi söz yok ötesi yok cümlelerin...rabbim meleklerimizle kavuşmayı nasip etsin...oğlunu sana bağışlasın inşallah...yeni umutlarla hayat versin size allahım....
[B]
canım çok iyi anlıyorum seni.. ama ben bennnn bebeğimi görmedim bile şimdi keşke görseydim kollarımda tutsaydım kızıyorum şimdi ne kadar korkaksın diye kendi kendime..acıysa bu da acı varsın daha büyük geçsindi diye..ben dayanamam diye bakmamıştım ama çok pişmanım şuan...şimdi her gece dua ediyorum rabbime bebeğimi göreyim diye sonrada gene kendime kızııyorum..bakma görme imkanın varken görmedin şimdi ne yüzle diliyorsun diyee...ama gene diliyorum işte belki birgün gösterecek rabbim meleğimi..
isim bile koyamadım be bi adı bile yok oğluşum diye seviyorum..eşim ben hastanede iken götürüp defnetmiş imam isim koyacakmısınız demiş eşimde kendi kendine koymak istememiş koymamış şimdi diyorum bi isim koysak olur mu diye oğluma adıyla seslensem gerçi ne isim koyacağım onu bile düşünmemiştik ama içimden hep UMUT diyesim geliyo umudum diyorum..sen yoksun ama annen senin varlığını biliyo cennettesin biz cennete layıkmıyız bilmiyorum ama seni görmemiz için dua et seni sevmeyi yaşat bana diyorum...
ben eskiden beri hep hissederdim bir çocuğum olabileceği aklıma bile gelmez di eşime sanki ben ya hiç anne olmayacağım yada bebeiğimi doğururken öleceğim demiştim..şimdi diyorum acaba o hissim doğrumu çıkacak diye ya bidaha anne olamasam o duyguyu tadamazsam..daha çok genciz ama herşey zor görünüyo bana...
şimdi sen söyle sence ben kafayı yememişmiyim...delilikse senin halin ben çıldırmış olmalıyım...cümle bile kuramıyorum..daha dün gibbydi karnımda bir bebeğim vardı ve dokunuyordum şimdi ise dümdüz karnım ve bomboş..ellerim boş gözlerim yaşlı yüreğim sancılı....yansıtmıyorum ,,ağlayamıyorum,,,ama tüm bedenimle yaşıyorum oğlumun gidişini hasretini..onu koklamak nasıl bir duygu olacaktı hep bu özlemi yaşayacağım..[/B]
:84::84:canım benim kıyamam çok kötü oluyo öyle olunca amaa:84::84:
ah canım öldürdün bizi, bende kızıma gülyüzlüm diye hitap ediyordum. bende oranje gibi ağlamaya çalışıyom artık, gizli saklı, iş yerindeyiz, gözyaşlarımız içimize akıyor. soranlara desen hani bebeğime üzlüyom, aman geçsiniz olur diyorlar. Olmuyor işte, o bizim canımız.
aynen canım. rabbim öbür tarafta cennette görmeyi nasip etsin hepimize, bebeklerimizi.
bende selin koyacaktım kzımın adını, tekrar kızım olursa ona başka isim koyacağım, selinde büyük birinci kızımın adı olarak kalacak. umut güzel isim oranje, oğluşunun ismi olsun.
yaa birde bişi sorcam şimdi benim 1,5 ay oldu doğumum olalı..şimdi ismi için bişi yapmamız gerekiyormu..kulağına okumak şart değilmiş çünkü..yani allah katındada isminin koyulması için bişi gerekiyormu:26::26:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?