bebeğini kaybedenler 2011

ukomut .!.:

Melek Umutun annesi
hayırdır ruh halini çok tuhaf gördüm bir gülüyorsun bir ağlıyorsun.Yedik valla kafayı.Hadi hayırlı olsun.Bu arada isim konusunu eşim çok araştırdı İstanbuldan bazı iyi hocalara sorduk.Kitaplardan okuduk.Kulağına söylemene gerek yokmuş bizimkiler için.Sadece senin onu UMUT olarak çağırman konuşurken öyle hitap etmen yeterliymiş.Hadi hayırlı olsun UMUT'umuzun ismi.
Arkadaşlar bu yavrularımızı yok sayan insanlar bizden de deli en iyisi deliye deli muamelesi yapalım onları kaale almayalım.Sallayalım gitsinler.Ahiret için çalışalım biz onların varlığını kabul etmedikleri yavrularımızla cennetin kapısından girerken el sallarız artık.Hamilelik 40 hafta bizimki biraz uzun sürecek gibi düşünün.Bir ömür kadar.(Böyle yazınca şimdi uzun gibi geldi valla.)Aman olsun yıllar nasıl geçiyor.Çarçabuk geçer işte.
Ben o insanların gözüne gözüne girsin diye Zeyneb yazılı bileklik yaptırdım.En kötü deli derler.

Genişletmek için tıkla...

ukomut .!.:

sağol lifoscum ya nerelerdesin?Nasıl oldun?
Zerdal senin yüzünden paranoyak oldum her yazdığımı önce kopyalıyorum sonra gönderi yorum.:18:
Daha önce yazmıştım gene ayıp olacak ama ben idrar testlerini bile saklıyorum.Napıyım.Acaba onlardan da kolye yapıp boynuma mı assam.O insanlara nasıl yok nasıl yok bak işte var.Alın bu da kanıtı mı desem.İnsanın var ya bazen yapası geliyor.
Bu arada ben bir de aile fertlerine bir mesaj yolladım netten bulmuştum.Durun size de kopyalayayım.Ama sakın kimseye yollamayın.Ben bunu yolladıktan sonra artık kimse beni aramıyor yaklaşık 1.5 aydır

Genişletmek için tıkla...

kalbim2010 .!.:

ben yan topiktenim...yavrumu 24 temmuz 2010 da kaybettim,kalp ameliyatından sonra.12 günlüktü yavrum yani hasta doğdu bebeğim,ama ameliyattan sonra hiçbir şeyi kalmaz demişti gittiğim tüm proflar...olmadı Rabbim gün vermedi yavruma, mis kokulu güzel yüzlü bebeğim gitti bir sabah...kaybım eski gibi görünse de acım taze...sizden daha tecrübeliğim sanırım evlat acısı hususunda,ne acı değil mi aslında....

Genişletmek için tıkla...

ukomut .!.:

Çocuğu melek olmuş aileye nasıl yardımcı olabilirsiniz?
Bu başlık altındaki yazıyı okuyup tamamına katıldığım için bize değer verdiklerini düşündüğüm sizlere yolluyorum.Canım kızım Zeyneb’imizi kaybettik biliyorsunuz.Acımız çok yeni.Zamanla hafifleyecek ama asla geçmeyecek.Onun gidişiyle hayatımızda birçok şey de değişti ve değişecek.Artık dört kişilik bir aileyiz.Üçümüz bu dünyada birimiz Cenabı Allah’ın yanında.Erken ayrıldı gül yüzlüm aramızdan ama hep
bizimle olacak.

Yapılsa iyi olur…
…bizimle konuşun-ne diyeceğinizi bilemeseniz bile o konu açıldığında aceleyle konuyu kapatmayın.
…bizimle iletişimi kesmeyin. Kaybımızdan sonra da uzunca bir süre bizi telefonla da olsa aramaya devam edin.
…çocuğumuzdan bahsedin, özellikle de ismini kullanın-bu bizi incitmez, onlarla ilgili bir şeyler duymak bizi mutlu eder.
…bizim için özel yardım önerin- diğer çocuklarını okuldan alayım, parka götüreyim, evinin işlerine yardımcı olayım vb.
…anneler kadar babalarında bu konuda çok hassas durumda olduğunu hatırlayın.
…çocuğumuzun sonsuza dek ailemizin bir parçası olduğunu,ölümünün bunu değiştirmeyeceğini bilerek davranın.
…lütfen hassas bir şekilde ve farkındalıkla yaklaşın. Çocuğumuzun doğum gününde, (kayıp gününde ya da anneler gününde) o günü hatırladığınızı ve bizi düşündüğünüzü belirten küçükte olsa bir not gönderin.
…bizi yine eskisi gibi toplantılarınıza, organizasyonlara davet edin. – ama eğer bazen gelemezsek ya da erken ayrılmak zorunda kalırsak lütfen anlayışla karşılayın.
…kendimize iyi davranmamız için bizi yüreklendirin ve lütfen başkalarının beklentilerini karşılamamız için bizi zorlamayın
...bizimle beraber kaybın acısını yaşadığınızı, onu sizinde özlediğinizi bizimde bilmemizi sağlayın. Bu bizim izole edilmişlik duygumuzu azaltır.


Yapılmasa çok daha iyi olur
…yaşananlar hakkında, bizim için cevaplar bulmaya çalışmayın
…özellikle cennet ve öbür alem hakkında basmakalıp, beylik ve klişe olmuş lafları gereksiz yere etmeyin lütfen.
Başka sağlıklı çocuklarımız var diye şükretmemizi söylemeyin.Onlar için şükretmemiz kaybettiğimiz çocuğumuzun yasını tutmamızı engellemez.
…sadece “çok iyiyim, teşekkürler” cevabını duymak istiyorsanız, bize sadece “nasılsın” diye sorun.
…çocuğumuzun değerinin ve kaybında yaşadığımız acının büyüklüğünün, onun yaşıyla bir alakası olmadığını lütfen bilin.
…lütfen o yokmuş ve hiçbir zaman var olmamış gibi davranmayın.(Unutmayın o hala var sadece yanımızda değil.)

… ne olur “nasıl hissetiğini anlıyorum” demeyin.
…çocuğun kaybıyla ilgili pozitif sebepler bulmaya ve göstermeye çalışmayın.
…her an bir şey yapmanız gerekiyor hissinde olmayın-sadece orada, yanı başımızda olun yeterli.
…kaybımızı göz ardı etmeyin ve çocuğumuz hakkında soru sormaktan kaçınmayın. Bizler çocuğumuz hakkında bazen uzun uzadıya konuşabilmek isteriz.
…”dayanıklı ol” demeyin. bu bizler için “acını kimseyle paylaşma, kendine sakla” anlamına gelir.
HEPİNİZE TEŞEKKÜRLER.



Buraya böyle kopyalayabildim umarım karışık olmamıştır.

Genişletmek için tıkla...

ukomut .!.:

Kalbim2010
başın sağolsun arkadaşım.Zannedersem bu acı hiç geçmeyecekmiş.
Ben artık iyi tarafından düşünmeye çalışıyorum.Daha geç mesela 20lerde 30 larda kaybetsek ne kötü olacaktı.Hep öyle derler ya sanki yaşıyla çocuğumuzun değeri değişiyor.Ben de aynı cümleyi düşünüyorum ama farklı.Bir arkadaşım bana klasik bu lafı "ya 20li 30lu 40lı yaşlarda vefat etseydi?Acın ne kadar büyük olacaktı" etti tam sinirlenecektim içimden devam etti "hepimiz öleceğiz ve sonsuz hayatımızda ne günahlarımız var.SENİN KIZIN TERTEMİZ GİTTİ.Rabbimizin en kıymetlisi orada ipekten çarşaflarda yatıyor Meleklerle oynuyor.Ve cennetle müjdelendi.Belki bu sınavı geçersen seni bile kurtaracak.Ne kadar büyük bir mükafat verdi Allah'ım sana göremiyormusun?Daha geç yaşta hep düşüneceksin şimdi yavrum nerde ne yapıyor kabir azabı çekiyor mu diye?"Yavrularımız bizim bile bakamayacağımız kadar güzel bir yerde hayal edemeyeceğimiz kadar güzel bakılıyor.Aslında ne mutlu bize değil mi arkadaşlar?İnsan yavrusu için en güzeli istemez mi?Bizim üzüntümüz bira da bencilliğimizden ve egoistliğimizden mi kaynaklanıyor acaba?Yanımda olsundiyip yiyoruz kendimizi.Bebeklerimiz için aslında daha güzel yer var mı?Ne bileyim ben böyle düşünmek istiyorum işte.

Genişletmek için tıkla...

ukomut .!.:

sağol lifoscum ya nerelerdesin?Nasıl oldun?
Zerdal senin yüzünden paranoyak oldum her yazdığımı önce kopyalıyorum sonra gönderi yorum.:18:
Daha önce yazmıştım gene ayıp olacak ama ben idrar testlerini bile saklıyorum.Napıyım.Acaba onlardan da kolye yapıp boynuma mı assam.O insanlara nasıl yok nasıl yok bak işte var.Alın bu da kanıtı mı desem.İnsanın var ya bazen yapası geliyor.
Bu arada ben bir de aile fertlerine bir mesaj yolladım netten bulmuştum.Durun size de kopyalayayım.Ama sakın kimseye yollamayın.Ben bunu yolladıktan sonra artık kimse beni aramıyor yaklaşık 1.5 aydır

Genişletmek için tıkla...

kalbim2010 .!.:

ben yan topiktenim...yavrumu 24 temmuz 2010 da kaybettim,kalp ameliyatından sonra.12 günlüktü yavrum yani hasta doğdu bebeğim,ama ameliyattan sonra hiçbir şeyi kalmaz demişti gittiğim tüm proflar...olmadı Rabbim gün vermedi yavruma, mis kokulu güzel yüzlü bebeğim gitti bir sabah...kaybım eski gibi görünse de acım taze...sizden daha tecrübeliğim sanırım evlat acısı hususunda,ne acı değil mi aslında....

Genişletmek için tıkla...

ukomut .!.:

Çocuğu melek olmuş aileye nasıl yardımcı olabilirsiniz?
Bu başlık altındaki yazıyı okuyup tamamına katıldığım için bize değer verdiklerini düşündüğüm sizlere yolluyorum.Canım kızım Zeyneb’imizi kaybettik biliyorsunuz.Acımız çok yeni.Zamanla hafifleyecek ama asla geçmeyecek.Onun gidişiyle hayatımızda birçok şey de değişti ve değişecek.Artık dört kişilik bir aileyiz.Üçümüz bu dünyada birimiz Cenabı Allah’ın yanında.Erken ayrıldı gül yüzlüm aramızdan ama hep
bizimle olacak.

Yapılsa iyi olur…
…bizimle konuşun-ne diyeceğinizi bilemeseniz bile o konu açıldığında aceleyle konuyu kapatmayın.
…bizimle iletişimi kesmeyin. Kaybımızdan sonra da uzunca bir süre bizi telefonla da olsa aramaya devam edin.
…çocuğumuzdan bahsedin, özellikle de ismini kullanın-bu bizi incitmez, onlarla ilgili bir şeyler duymak bizi mutlu eder.
…bizim için özel yardım önerin- diğer çocuklarını okuldan alayım, parka götüreyim, evinin işlerine yardımcı olayım vb.
…anneler kadar babalarında bu konuda çok hassas durumda olduğunu hatırlayın.
…çocuğumuzun sonsuza dek ailemizin bir parçası olduğunu,ölümünün bunu değiştirmeyeceğini bilerek davranın.
…lütfen hassas bir şekilde ve farkındalıkla yaklaşın. Çocuğumuzun doğum gününde, (kayıp gününde ya da anneler gününde) o günü hatırladığınızı ve bizi düşündüğünüzü belirten küçükte olsa bir not gönderin.
…bizi yine eskisi gibi toplantılarınıza, organizasyonlara davet edin. – ama eğer bazen gelemezsek ya da erken ayrılmak zorunda kalırsak lütfen anlayışla karşılayın.
…kendimize iyi davranmamız için bizi yüreklendirin ve lütfen başkalarının beklentilerini karşılamamız için bizi zorlamayın
...bizimle beraber kaybın acısını yaşadığınızı, onu sizinde özlediğinizi bizimde bilmemizi sağlayın. Bu bizim izole edilmişlik duygumuzu azaltır.


Yapılmasa çok daha iyi olur
…yaşananlar hakkında, bizim için cevaplar bulmaya çalışmayın
…özellikle cennet ve öbür alem hakkında basmakalıp, beylik ve klişe olmuş lafları gereksiz yere etmeyin lütfen.
Başka sağlıklı çocuklarımız var diye şükretmemizi söylemeyin.Onlar için şükretmemiz kaybettiğimiz çocuğumuzun yasını tutmamızı engellemez.
…sadece “çok iyiyim, teşekkürler” cevabını duymak istiyorsanız, bize sadece “nasılsın” diye sorun.
…çocuğumuzun değerinin ve kaybında yaşadığımız acının büyüklüğünün, onun yaşıyla bir alakası olmadığını lütfen bilin.
…lütfen o yokmuş ve hiçbir zaman var olmamış gibi davranmayın.(Unutmayın o hala var sadece yanımızda değil.)

… ne olur “nasıl hissetiğini anlıyorum” demeyin.
…çocuğun kaybıyla ilgili pozitif sebepler bulmaya ve göstermeye çalışmayın.
…her an bir şey yapmanız gerekiyor hissinde olmayın-sadece orada, yanı başımızda olun yeterli.
…kaybımızı göz ardı etmeyin ve çocuğumuz hakkında soru sormaktan kaçınmayın. Bizler çocuğumuz hakkında bazen uzun uzadıya konuşabilmek isteriz.
…”dayanıklı ol” demeyin. bu bizler için “acını kimseyle paylaşma, kendine sakla” anlamına gelir.
HEPİNİZE TEŞEKKÜRLER.



Buraya böyle kopyalayabildim umarım karışık olmamıştır.

Genişletmek için tıkla...

syuzan .!.:

Merhaba allah bebeği melek olmuş bütün annelere sabır ve dayanma gücü versin. Bebeğim allaha hamdolsun iyi ama 310 gün yoğun bakımda kaldı ve hergün o kaybetme duygusunu yaşadım ve sizleri çok iyi anlıyorum ama eminimki ben nasıl sabrımın müfekatını gördüysem bütün melek anneleride aynı şekilde göreceklerdir...

Genişletmek için tıkla...

ukomut .!.:

Gül yüzlüme
Can kızım ne güzel başlamıştı her şey seninle. Büyük bir sürpriz yapmıştın babana, bana ve abine. Seni en çok abin sevmişti belki de benden bile çok. Öyle istemişti ki seninle bir ömür paylaşmayı…
2011
Haziran 2010…
Yazın başında almıştık senin geliş haberini. İnanamadık. Gerçek miydin? Nasıl olabilirdi? Bir daha çocuğum olmayacak derken sürpriz bir şekilde girmiştin hayatımıza. Çok yalvarmıştım biliyor musun Allah’a seni bana versin diye. Dualarım kabul olmuştu. Hem de tam gönlümden geçtiği şekilde.Ve tam zamanında.Ne büyük bir sevinçti.Belki de o yüzden acımın bu kadar büyük olmasına kızamıyorum.Öyle çok sevindirdin ve mutlu ettin ki beni şu kısacık ömründe.Rabbime ‘NEDEN?’ diye soramıyorum.Ya olmasaydın annem?Ya hiç olmasaydın?
Seni öğrendiğinden itibaren baban bana çok iyi baktı annem. Bazen seni kıskandım bile ‘kızın kıymetli tabi’ diye takıldım.O da hiç inkar etmedi.Ama ona kızmadım öyleydin çünkü.Sen her şeydin.Abin de beni hiç üzmedi annem.Biliyordum beni çok seviyordu ama her şey senin içindi.Ne güzel ailemiz büyüyor artık büyük bir aile olacağız derdi.
Biraz üzecek gibi olsa beni Arthur’un kardeşi D.W. gibi olur kardeşin görürsün derdim o Rozi gibi olacak derdi.Artık o çizgi filmleri de seyretmiyorum annem . Ne vardı gidecek annem.Çok mu güzel oralar?
Sen benim birtanemsin derdim abine hemen beni düzeltirdi.Zeyneb de var diye.Yoksun ama annem…
Sana böcekler kesti beşiğini süslemek için.Tuhaf karşılama.En değerli şeyleridir abinin onlar.Çikolatalarını sana sakladı.’Kardeşimin onlar.’derdi.Sana o bakacaktı annem.Her gün seni sever öperdi.Az biraz tekmelesen ’Zeynebim bana kemiğini batırıyor’ derdi.Hissettin mi onun seni ne kadar çok sevdiğini?Sen de sevdin mi onu annem?
Son günlerde dayanamaz olmuştu.’Yeter artık bak karlar bile yağdı.Gidelim hastaneye karnını yavaşça kessin doktorlar hiç acıtmadan.Çıkartsınlar kardeşimi.Diksinler tekrar.Ben senin yanında olurum.Elini tutar güç veririm.Sen merak etme annecim.’derdi hep.Akşam eve gelir ‘bebeğim geldi mi?’ diye sorardı seni.Bebeğim derdi sana.Ne hayaller kurdu annem seninle.Hayallerimizi de alıp gittin gül yüzlüm.
9 ay seninle hep güllük gülistanlık geçmedi tabi.Hergün midem bulandı.Hiç dinmedi annem ama sana kavuşacaktım ya hepsi güzeldi.Dua ederdim Allah’ım bir günüm rahat geçsin çok zorlanıyorum diye.Bilsem eder miydim annem?Ömrümün sonuna kadar çekerdim.Şimdi artık midem bulanmıyor yanmıyor çifter çifter kilo da almıyorum.Hayat öyle tatsız ki sensiz annem….Herkes sabret geçecek diyor geçmiyor annem.Sadece yaşıyorum ,yemek yiyorum, uyuyorum ya geçecek zannediyorlar.Hiçbirşey geçmiyor.Nasılsın annem?Üşüyor musun?Bedenin üşüyor mudur o soğuk toprağın altında?Üzerine karlar yağdı annem.Uyuyamadım sıcak yatağımda.Aklım sende.O gül yüzünde…Hissettin mi ne kadar üzüldüğümü annem.Üzüldün mü benim için?Üzülme gül yüzlüm.Sen üzülme ben iyiyim.Baban var .Abin var.Seni çok sevenlerin yanındayım.Sen orda yalnız mısın annem?
Hastaneden sensiz eve geldiğimizde bana kuvvet oldu abin.Anlamış tabi’Annem Zeynebimizi getirmeyecek galiba eve artık.’demiş.Başlarda kabul etmek istemedi sensizliği.Hep seni istedi.Allah’a dualar etti seni geri yollaması için.Senin kıyafetlerin saç bantların vardı ya yanımdan ayırmadım onları bulmuş yastğımın altında. Onlarla oynadı Zeynebimin diye.Yokluğuna alışamadı benim gibi baban gibi bana sordu hep’Zeynebimiz nerde anne?’Anlatmaya çalıştım ‘Zeyneb çok hastaydı annem.Bu dünyada çok acı çekecekti Allah onu acı çekmesin diye yanına aldı.Şimdi orada’ dedim.Diyemedim annem göz göre göre her şey yolundayken seni kaybettiğimizi.’Bizi orada bekleyeceğini ve o gün geldiğinde kavuşacağımızı anlattım.’yani öldü mü’ dedi.Ben bittim annem.Boğazıma düğümlendi kelimeler.Sen ölmüşmüydün?.Benim gül yüzlüm yokmuydu yani?Hiç yaşamamış mıydı?Yakıştıramadım sana ölümü gül yüzlüm.Oysa beraber kutlamıştık son gecemizde abinin doğumgününü.Biz gülerken sen ölüyor muydun annem?Anlayamadım gül yüzlüm anlayamadım beni affet.Bilemedim annem senin sıkıntını bilemedim bilemedim.Bütün bunların bir rüya olduğunu sandım ilk zamanlar.Hep sordum babana ‘Tolga gerçek mi?’ diye.Gerçekti annem öyle acı bir gerçekti ki hem de.Hiç ölü birini görmemiştim senden önce.Çekinirdim de.Ölüler ne kadar güzelmiş annem.Seninle uzun uzun vedalaşabilmeyi isterdim.Senin o güzel saçlarını sevebildim bir tek.’Yavrum’ dedim ve sustum.Konuşamadım annem sana seni çok sevdiğimi sensizliğin çok acı olduğunu anlatmak isterdim oysa.Babanda çok kötüymüş annem.Seni çok istemişti.İlk baban gördü seni.Dayanamamış senin odana bir o girebilmiş ağlamış.Defalarca yanına gelmiş seni sevmiş hissettin mi annem?Seni çok sevdiğimizi anladın mı gül yüzlüm?Sensizliğe dayanmanın zorluğunu?...Eve gelmek istedim hemen.Kalamadım o hastanede.Sende geldin sonra baban getirdi seni.Yanına gelmeyi çok istedim gelemedim annem seni götürmeleri gerekiyordu.Mezarına 3. Gün gelebildim.Kırıldın mı annem bana.Oturdum mezarında sevdim toprağını sen diye.Hasret giderdim gül yüzlümle.Ne yapalım annem böyle hasret gidereceğiz.Dayanacağız…Senden sonra çok okudum.Beni orada bekleyecekmişsin sonsuza dek hasret giderecekmişiz,annem olmadan cennete girmem diye ağlayacakmışsın…o gün için sabredeceğim.Rabbim verdi O aldı diyeceğim hep şükredeceğim…İnşallah sana orada kavuşacağım gül kızım benim.Bekle olur mu annecim?
Biliyor musun annecim o minicik halinle bana hayatımın en büyük dersini verdin.Başıma şer gibi gözüken bir şey geldiğinde çok geç şükrederdim ve hep bundan sonra kötü bir olay olursa önce şükredeceğim derdim gençliğimden beri.Ve ilk defa hayatımın en büyük acısında şükrettim.Garip bir huzurla sabrettim.Ben ki en ufak şeyleri takardım.Allah’ım senden razı olsun gül yüzlüm.
Seni seviyorum güzel kızım ,cennet kokulum.
ANNEN

Genişletmek için tıkla...

ecetuba84 .!.:

canım benim Allah sabırlar versin çok büyük bir acı ama sana şefaatçi olacak bir meleğin var.sen bebeğinle daha çok zaman geçirdin acısı çok büyüktür Allah yardım etsin.
ben de ilk bebeğimi 13 haftalıkken kaybettim..çok zordu o günler o kadar ağladım ki eşimle beraber.Hastande bebeğimi aldıklarında diğer hasta yakını bebeğin nerde diye sormuştu ben nasıl cevap vereceğimi bilemedim..hastanden çıktım hamile kadınları görüp ağlıyordum..Rabbime ve dualara sığındım yoksa yaşayamazdım bu acıyla..Rabbim 3 sene sonra kızımı verdi bana onu da hep kaybetme korkusu yaşadım Rabbim çok şükür onu kollarıma verdi.kıızım 20 aylık oldu.hayat kızımla güzel ama ilk bebeğim yine aklıma geliyor.

Genişletmek için tıkla...

ukomut .!.:

Canım benim seni tanıyorum.İlk foruma girdiğimde tanışmıştım sen ve oğlunla.Hep takip ettim 2 aydır sizi tabi sen onları 1-2 sene önce yazmışsın.Heyecaanla bekledim acaba tekrar hamile kalmış mıdır diye sayfaları 3er 4er atlaya atlaya gittim.Hamile olduğunu 2011 martta okudumacım çok yeniydi ama havalara uçtum senin için.hele birde doğum yaptığını öğrendim.Dünyalar benim oldu.Çok şükür.Rabbim oğluşunla kavuşmayı kızınla da uzun hayırlı bir ömür geçirmeyi nasip etsin.Bize hep dua et çok ihtiyacımız var.Darısı inşallah tüm bebek isteyenlerin başına.
Ara sıra bize deneyimlerini başından geçenleri hamileliğinde yaşadığın korkuları yaz olur mu?LÜTFEN

Genişletmek için tıkla...

lifos .!.:

iiyim demek adetten olmuş ama iiyim canım hamdolsun Rabbim bu günümüzü aratmasın...c.tesi kan verdim yeniden...Dr.um sıfırlar demişti ama 10 günde nerdeyse hiç düşmemiş b-hcg...10 gün önce 43dü c.tesi 42ydi...Muhtemelen parça var dedi dr.um bu c.tesi de vericem kan, onun değerine göre ya ilaç verecek ya da kürtaj olucam canım...Kanamamda devam ediyo bugün 33. gün...Kendiliğinden düşüceğini sanmıyorum ama inş kürtaj olmam ilaca razıyım...Hayrlısı olsun demekten başka çarem yok...

Canım düşüncelerine saygım sonsuz ama ben senden farklı düşünüyorum...Yani ben hiç kimseyle bu konuyu konuşmak istemiyorum...Geçen gün annem ' kızım korunmayın hemen bi daha olsun düşünmüyorum deme sakın' dedi...İnan o kadar sinirlendim ki anlatamam...Anneme kızdım bile...üstüme fazla gelmeyin diye...Yani keşke kimse kayıplarımdan bahsetmese, bana geçmiş olsun demese, aramasa-sormasa, hiç biyere gitmesem hep evde yalnız kalsam istiyorum...Artık arkadaşlarımla bile görüşmek istemiyorum...Çevremde benim akrabalarım, arkadaşlarım, eşimin akrabaları, arkadaşları evli olan herkesin bebeği çocuğu var evli olup çocuğu olmayan bi biziz...Ve sanki başka konu yokmuş gibi hep çocuklarından, ne yaptıklarından, nasıl büyüdüklerinden konuşuyolar...O yüzden görüşmek dahi istemiyorum; çünkü ben katılamıyorum öylece sessiz sakin oturuyorum bu da beni çok üzüyo

Herkes ağız birliği yapmış gibi 'senin yaşındakiler daha yeni evleniyo farzetki yeni evlisin' demiyolar mı hele fitil oluyorum...

Geçen gün evde idrar tahlili yapmaya kalkıştım hamile olmadığım halde...b-hcg m yüksek kesin pozitif çıkacağını bildiğim için sırf o 2 çizgiyi yeniden görüp sanki bebeğim ordaymış gibi hissetmek için yapacaktım...Kafayı iice sıyırdım mı ne

Genişletmek için tıkla...

kalbim2010 .!.:

yaşadığın şey şok hali...insan yakıştıramıyor ,inanamıyor önce ben de bebeğimin öldüğünü öğrendiğimde bi daha müdahale etseniz belki yaşar demiştim...halbuki oğlum kalp ameliyatından sonra hiç uyanmamış dakikalar önce vermiş yavrum son nefesini. bebeğimi görmek isteyince odasına götürdüler, üzerine ince bir kundak sermişlerdi, yüzü kapalıydı; öyle nefes alamaz ki dedim niye örtüler yüzünü,hemen sıyırdım örtüyü üstünden hiç hareket etmiyordu oğlum ve ben yavrumu kucakladığımda,bağrıma basınca bebeğimi ilk ve son defa burnundan kan geldi kuzumun ,yine yaşıyor zannettim her şeye rağmen yaşıyor zannettim hemşireyi çağırdım bi telaş bi umut; oğluma bi şey oldu galiba dediğimi hatırlıyorum,halbuki oğlum ölmüştü zaten daha kötü ne olabilirdi ki oğluma...

Genişletmek için tıkla...

melek76 .!.:

Canım benim,iyi dileklerin için çok teşekkür ederim.Öğrendim ki bütün melek anneleri aynı şeyleri hissediyor.İnan ben de ilk bu foruma bebeğimi kaybettiğimde girdim,ben de sayfaları hızlı hızlı okur,hamileler için sevinir,bebeğini kucağına alanlar için çok mutlu olurdum.O zamanlar hiç aklıma gelmemişti benim yazdıklarımda ileride okunacak,başka melek annelerine umut olacak,başka meek annelerini sevindirecek diye...Zaman çabuk geçiyor , önce buna inanın, en kısa zamanda göbüşlerinize bebişleriniz konacak, sonra da sağlıcakla kucağınıza alacaksınız bebişlerinizi inşallah.

Canım 2. hamileliğimi öğrendiğimde yüzüme kocaman bir gülümseme geldi.Karnımı tuttuğumda biliyordum ki bebişim oradaydı,karnım boş değildi artık.Bu mutluluğu tekrardan hepinizin yaşamasını çok ama çok istiyorum.

Canım ara ara girer hamilelik süresince yaşadıklarımı yazarım sizlere.Sormak istedikleriniz olursa seve seve cevap yazarım.Sizler benim için değerlisiniz. Hepinizi öpüyorum.

Genişletmek için tıkla...

ukomut .!.:

lifoscum canım benim
inşallah ilaç işe yarar arkadaşım sana dua edeceğim hep.
Zaten benimde orada bahsettiğim gerçekten konuşmasıyla insanı rahatlatacak kişiler.Daha çok saçmalayıp da adamı çileden çıkaracaklar değil.Benim çevremde de pek yok gerçi öyleleri.Herkes deliye biz akıllıya hasret durumu yani.
Ama bütün dertlerimi alıp götürecek insanların olmasını çok isterdim ailede ve iş yerinde.Bizimkiler tam tersi maalesef.

Genişletmek için tıkla...

ukomut .!.:

sağol canım ya gerçekten de şok edici bir durummuş.Doğuma girecekken dr bebeğin kalbi atmıyor malesef diyor.Benim diyebildiğim sadece olsun kalbi de atmasın canım diğer herşeyi normal nasılsa napalım.Dr bebeği kaybetmişsiniz diyor bense olur mu canım doğumum var benim.Bozuk o ultrason.
Neyse sonra anlıyor muyum ne?Dr diyor isterseniz doğum için sabahı bekleyelim.Benim tek düşündüğüm hemen alsalar belki yaşatabilirler.Yoksa beklesem karnımda canlanır belki...
İnsan ne kadar salak oluyor.Ya da ben biraz kafasızım anlamadım hiç.Dr beni aptal sanmıştır...

Genişletmek için tıkla...

kalbim2010 .!.:

yaşadığın şey şok hali...insan yakıştıramıyor ,inanamıyor önce ben de bebeğimin öldüğünü öğrendiğimde bi daha müdahale etseniz belki yaşar demiştim...halbuki oğlum kalp ameliyatından sonra hiç uyanmamış dakikalar önce vermiş yavrum son nefesini. bebeğimi görmek isteyince odasına götürdüler, üzerine ince bir kundak sermişlerdi, yüzü kapalıydı; öyle nefes alamaz ki dedim niye örtüler yüzünü,hemen sıyırdım örtüyü üstünden hiç hareket etmiyordu oğlum ve ben yavrumu kucakladığımda,bağrıma basınca bebeğimi ilk ve son defa burnundan kan geldi kuzumun ,yine yaşıyor zannettim her şeye rağmen yaşıyor zannettim hemşireyi çağırdım bi telaş bi umut; oğluma bi şey oldu galiba dediğimi hatırlıyorum,halbuki oğlum ölmüştü zaten daha kötü ne olabilirdi ki oğluma...

Genişletmek için tıkla...

ukomut .!.:

sağol canım ya gerçekten de şok edici bir durummuş.Doğuma girecekken dr bebeğin kalbi atmıyor malesef diyor.Benim diyebildiğim sadece olsun kalbi de atmasın canım diğer herşeyi normal nasılsa napalım.Dr bebeği kaybetmişsiniz diyor bense olur mu canım doğumum var benim.Bozuk o ultrason.
Neyse sonra anlıyor muyum ne?Dr diyor isterseniz doğum için sabahı bekleyelim.Benim tek düşündüğüm hemen alsalar belki yaşatabilirler.Yoksa beklesem karnımda canlanır belki...
İnsan ne kadar salak oluyor.Ya da ben biraz kafasızım anlamadım hiç.Dr beni aptal sanmıştır...

Genişletmek için tıkla...

kalbim2010 .!.:

yaşadığın şey şok hali...insan yakıştıramıyor ,inanamıyor önce ben de bebeğimin öldüğünü öğrendiğimde bi daha müdahale etseniz belki yaşar demiştim...halbuki oğlum kalp ameliyatından sonra hiç uyanmamış dakikalar önce vermiş yavrum son nefesini. bebeğimi görmek isteyince odasına götürdüler, üzerine ince bir kundak sermişlerdi, yüzü kapalıydı; öyle nefes alamaz ki dedim niye örtüler yüzünü,hemen sıyırdım örtüyü üstünden hiç hareket etmiyordu oğlum ve ben yavrumu kucakladığımda,bağrıma basınca bebeğimi ilk ve son defa burnundan kan geldi kuzumun ,yine yaşıyor zannettim her şeye rağmen yaşıyor zannettim hemşireyi çağırdım bi telaş bi umut; oğluma bi şey oldu galiba dediğimi hatırlıyorum,halbuki oğlum ölmüştü zaten daha kötü ne olabilirdi ki oğluma...

Genişletmek için tıkla...