Gelmedi maill.. enteresaannn..
ama bn dediğim gibi tefriciyemizde de, o gün kendi okuduklarımda da nikinle dua ettim. kısmetinde varmış demek ki elhamdulillah.
bn de senın gıbı hıssedyrm bazen. kızlar bilir, sızımın arttığı günler olur. yazarım kızlara, keşke biriniz burda olaydınız da sarılaydım diye.
ama dualarımız, birbirimizi htrlayışımız sarıılmanın gücünü fazlasıyla veriyordur bize.
özleme demiştim onceden, çocuklarımız cennette oyunlar oynuyordur, cennet ehlinin dizleri dibindedirler. bizler de burada anaları olarak birlik olduk. ve bu acıyı allahın yolundan çıkmadan yaşamak için elele verdik.güçlerimizi birleştirdik:)
hamdolsun
Allah hepimizin yardmcısı olsun.
acın çok yeni, düşüncelerine hakim ol olur mu.. öptüm:)
Yanlış anlaşılmasın depresyonda da olabilirdim o sırada .Oğlumdan sonra psikiyatriste de gittim fayda da gördüm Allah razı olsun doktorumdan.Beni asıl üzen hakkımda hiçbir şey bilmeyen beni bir kez bile görmeyen birinin-ki bu kişi o konuda yetkili bir kişi bile değil-bana hastalık tanısı koyması...Oğlunu toprağa vermiş bir anne 3 yıl değil 30 yıl geçse de aradan yanarak anlatır özlemini aksini düşünmek hata bence..İnsanlarla paylaşmadım yazmışsın ya canım hepimiz sanırım böyle şeyler yaşaya yaşaya öğrendik paylaşmamayı...Çok üzüldüğüme tanık olan başka bir arkadaş da "Sen acı çekmeyi seviyorsun bence.."demişti:)) Onun dediğine ise sadece gülmüştüm ne kadar farklı diller konuştuğumuzu düşünüp...Bizi sadece biz anlıyoruz velhasıl..Keşke olmasaydınız ama iyi ki varsınız(
Nehirinannesi keşke bu şekilde tanışmasaydık ama aramıza hoşgeldin canım...Hikayeni az önce okudum acın çok yeni...Ben bu bölüme çok girmiyorum artık ama her namazımdan sonra sizin için dua ediyorum.Ne diyebilirim ki evlat acısını yaşayan bilir ancak...NKOB arkadaşımızdan Allah razı olsun onun yazdıklarını okumak çok iyi geliyor bana...Sabır biz cennet çocuğu annelerinin en iyi bildiği şey oluyor zamanla...
Nehirinannesi keşke bu şekilde tanışmasaydık ama aramıza hoşgeldin canım...Hikayeni az önce okudum acın çok yeni...Ben bu bölüme çok girmiyorum artık ama her namazımdan sonra sizin için dua ediyorum.Ne diyebilirim ki evlat acısını yaşayan bilir ancak...NKOB arkadaşımızdan Allah razı olsun onun yazdıklarını okumak çok iyi geliyor bana...Sabır biz cennet çocuğu annelerinin en iyi bildiği şey oluyor zamanla...
ne kadar çokmuşuz meğerAllahım daha fazla olmasın artık varsın bilmesinler bizim acımızı anlamasınlar halimizden ,kimse yaşamasın evlat acısını .
Evlatlarımızdan sonra bir de çevremizdekilerle sınanıyoruz.Onlar kaybediyor böyle yapmakla da inşallah biz sabrımızı koruyup kazanabiliyoruzdur değil mi...Ben bana ne derlerse desinler kin gütmemeye çalışıyorum yine de..Sadece gelip burda paylaşıyorum rahatlıyorum içime de atmamış oluyorum.Sen de öyle yap canım burda anlat ama kin gütme.Bizler melek anneleriyiz Özlem'in de dediği gibi yine de bize Rabbimin hoşlanmayacağı şekilde düşünmek yakışmaz...canım benim , empati yapmaktan yoksun insan görünümündeki zavallar ile konuşmayacaksın . şu son 26 günde hayatımdan kaç kişiyi sildim biliyormusun.kızım daha yoğun bakımdayken akıllı bir arkadaşım arayıp ''canım yanına gelemiyorum kusura bakma üzüntülü ortamda fazla kalmak istemiyorum '' dedi bana bende ona demiştimki tabiki istediğin yerde olma hakkın var ama benim öyle bir lüksüm yok ! daha sonra kızımın vefat ettiği ikinci günü gelmiş diyorki ''bugünleri çabuk atlatmalısın seni hiç iyi görmedim kötü bir hastalığın vardı da ameliyat oldun farzet'' birde bunu diyen yaratık anne o yüzden canım şimdi yalnızım sadece ailem ve eşim var sadece, diğerleri kendi dünyasında yaşasın dursun ölene kadar biz onlara başka bir pencereden bakacağız....
Oğlumdan sonra 5 yıl geçti bugüne kadar sadece bir kişiye beddua ettim "Benim yaşadıklarımı ona da yaşat Allahım..."diye onda da doğru mu yaptım yanlış mı diye hala içim içimi yer..Bir gece çok ağlamıştım gözlerim şişmiş ağlamaktan işe gittim sevk alıp eve dönmek için bi arkadaş sordu halimi görünce neyin var diye üzüldü tabi..daha yeni kaybetmiştim oğlumu o zamanlar ..Ben de dedim işte ağladım biraz ondan..O sırada başka bi arkadaş duymuş dediğimi bana baktı ve küçümser bir edayla güldü halime...Ona beddua etmiştim işte canım çok yanmıştı ama sanırım yanlış yaptım...kendisi evlat acısı yaşamadığındandır beyefendinin...insan başına gelmeden bilmiyor..öyle uzaktan uzamış yas diye teşhis koyuyor...
ilk bebeklerimi kaybettiğimde yine hamile kalırsın vs vs diyerek samimi bulmadığım tesellilerle karşılaşmıştım..2,5 sene oldu onları mezara vereli...evlat acısı yaşamamış olan asla tahmin edemiyor ,anlayamıyor duygularımızı...ilk bebeklerimi kendi doğum günümde kaybetmiştim..şimdi kardeşleri oldu..ama ne zaman mezarlarına gitsem ilk günkü kadar taze olan acım yüreğimi acıtır..gözlerim yana yana ağlarım...öbür dünyada onlara kavuşacağım umudunu taşıyorum...tekrar anne oldum ama Allah affetsin sanki tam anne olamadım gibi garip bir psikolojideyim..yeniden hamile olduğumda yine aynı isimleri verip vermeyeceğimi sordular...her insan farklı..kimse kimsenin yerini tutmuyor..onlar ölen meleklerimdi..şimdikiler de meleklerimin kardeşleri...onların yerini alsın diye dünyaya getirdiğim varlıklar değil...
Bizler onlara ve sağlıklı çocuklarına aynen senin bu düşüncelerinle bakıyoruz ama bazen nazarımız değer diye korkanlar oluyor içlerinde ne yazık ki..
Evlatlarımızdan sonra bir de çevremizdekilerle sınanıyoruz.Onlar kaybediyor böyle yapmakla da inşallah biz sabrımızı koruyup kazanabiliyoruzdur değil mi...Ben bana ne derlerse desinler kin gütmemeye çalışıyorum yine de..Sadece gelip burda paylaşıyorum rahatlıyorum içime de atmamış oluyorum.Sen de öyle yap canım burda anlat ama kin gütme.Bizler melek anneleriyiz Özlem'in de dediği gibi yine de bize Rabbimin hoşlanmayacağı şekilde düşünmek yakışmaz...
Oğlumdan sonra 5 yıl geçti bugüne kadar sadece bir kişiye beddua ettim "Benim yaşadıklarımı ona da yaşat Allahım..."diye onda da doğru mu yaptım yanlış mı diye hala içim içimi yer..Bir gece çok ağlamıştım gözlerim şişmiş ağlamaktan işe gittim sevk alıp eve dönmek için bi arkadaş sordu halimi görünce neyin var diye üzüldü tabi..daha yeni kaybetmiştim oğlumu o zamanlar ..Ben de dedim işte ağladım biraz ondan..O sırada başka bi arkadaş duymuş dediğimi bana baktı ve küçümser bir edayla güldü halime...Ona beddua etmiştim işte canım çok yanmıştı ama sanırım yanlış yaptım...
Benim de kızım geliyor Rabbimin izniyle iki haftaya kadar...tam da söylediğin gibi bi evlat diğerinin yerini asla tutmuyor..Kızım karnımda kıpırdıyor ben oğlum diyorum kızım da canım olacak daha şimdiden öyle bunu biliyorum ama gidenin özlemi olduğu gibi de kalıyor...Dua edin arkadaşlar kızımı sağlıkla alayım kucağıma inşallah..Rabbim kimseye evlat acısı yaşatmasın...
Oğlumdan sonra 5 yıl geçti bugüne kadar sadece bir kişiye beddua ettim "Benim yaşadıklarımı ona da yaşat Allahım..."diye onda da doğru mu yaptım yanlış mı diye hala içim içimi yer..Bir gece çok ağlamıştım gözlerim şişmiş ağlamaktan işe gittim sevk alıp eve dönmek için bi arkadaş sordu halimi görünce neyin var diye üzüldü tabi..daha yeni kaybetmiştim oğlumu o zamanlar ..Ben de dedim işte ağladım biraz ondan..O sırada başka bi arkadaş duymuş dediğimi bana baktı ve küçümser bir edayla güldü halime...Ona beddua etmiştim işte canım çok yanmıştı ama sanırım yanlış yaptım...
Allah razı olsun canım c. tesi gün alacağız inşallah gününü o alınca bildiririm tarihini...Sizin dualarınız çok kıymetli benim için...canım benim .Yüce Rabbim evladını sana bağışlasın ,sağlıklı ve uzun bir ömrü olsun inşallah.Rabbim yüzünü güldürsün..olduğunda yaz bize.
bn o şekilde beddua etmedım (etmek ıstediğim an oldu ama kendımı tuttum nasıl olduysa) amaaaaa bi kaç kişinin açıkcası azıcık sallanmasını istedim. kaybetmesinler ama '' ya bana da olursa'' desinler azıcık.
neden? bilsiin, azıcık kaygılansın, kendinden emin ve kasıılarak gözüme sokmasın iyi hallerini ve bana gerile gerile '' çok şanslıyım bn isterim Allah da verir, sen hep geleceeğinden hiç emin olamadan konuştun, kendını hazırladın , boyle oldu '' demesinler.
vuslatçım,kızın sağlıkla gelsin inşallah...çok kızdığımız insanlar bile olsa asla çoluk çocukları ile ilgili beddualar etmemeliyiz diye düşünüyorum..Çünkü çocuklar çok masum ,günahsız..hiç bir suçları yok..anne ve babalarının hatalarının bedelini onlar ödememeli....Kişilere de beddua etmemeliyiz..döner seni bulur o ettiğin beddua derler...En iyisi Allah a havale etmek..Allah ın ilahi adaleti er ya da geç yerini buluyor çünkü...Evlatlarımızdan sonra bir de çevremizdekilerle sınanıyoruz.Onlar kaybediyor böyle yapmakla da inşallah biz sabrımızı koruyup kazanabiliyoruzdur değil mi...Ben bana ne derlerse desinler kin gütmemeye çalışıyorum yine de..Sadece gelip burda paylaşıyorum rahatlıyorum içime de atmamış oluyorum.Sen de öyle yap canım burda anlat ama kin gütme.Bizler melek anneleriyiz Özlem'in de dediği gibi yine de bize Rabbimin hoşlanmayacağı şekilde düşünmek yakışmaz...
Oğlumdan sonra 5 yıl geçti bugüne kadar sadece bir kişiye beddua ettim "Benim yaşadıklarımı ona da yaşat Allahım..."diye onda da doğru mu yaptım yanlış mı diye hala içim içimi yer..Bir gece çok ağlamıştım gözlerim şişmiş ağlamaktan işe gittim sevk alıp eve dönmek için bi arkadaş sordu halimi görünce neyin var diye üzüldü tabi..daha yeni kaybetmiştim oğlumu o zamanlar ..Ben de dedim işte ağladım biraz ondan..O sırada başka bi arkadaş duymuş dediğimi bana baktı ve küçümser bir edayla güldü halime...Ona beddua etmiştim işte canım çok yanmıştı ama sanırım yanlış yaptım...
Benim de kızım geliyor Rabbimin izniyle iki haftaya kadar...tam da söylediğin gibi bi evlat diğerinin yerini asla tutmuyor..Kızım karnımda kıpırdıyor ben oğlum diyorum kızım da canım olacak daha şimdiden öyle bunu biliyorum ama gidenin özlemi olduğu gibi de kalıyor...Dua edin arkadaşlar kızımı sağlıkla alayım kucağıma inşallah..Rabbim kimseye evlat acısı yaşatmasın...
Allah razı olsun canım c. tesi gün alacağız inşallah gününü o alınca bildiririm tarihini...Sizin dualarınız çok kıymetli benim için...
En güzelini sen yapmışsın canım diyorum ya ben hata yaptım öyle demekle..Rabbim affetsin inşallah...Ama Allah kalbimi de biliyor ya "O" bana diyecek sen şunu da affet ben senden razıyım herkesi her şeyi affederim elbette..Yeter ki Rabbim razı olsun...
3 4 gün önce öğle ezanı okunurken, Allahım dedim herrrkese hakkımı helal ediyorum. nerden aklıma geldiyse. Halbuki kemıkleşmiş kişilerim vardı bu konuyla ilgili ve imkansızdı helal etmem. aniden oldu.
pişman değilim. rahatladım. gerçi bazen yahu şuna bile helal etmiş mi oldum bn diyorum ama.. yok yok rahatladım... :)
sen de oyle yapabalirsin. Bedduamı geri aldım Allahım. Sen en iyisini bilirsin dersin:)
bn o şekilde beddua etmedım (etmek ıstediğim an oldu ama kendımı tuttum nasıl olduysa) amaaaaa bi kaç kişinin açıkcası azıcık sallanmasını istedim. kaybetmesinler ama '' ya bana da olursa'' desinler azıcık.
neden? bilsiin, azıcık kaygılansın, kendinden emin ve kasıılarak gözüme sokmasın iyi hallerini ve bana gerile gerile '' çok şanslıyım bn isterim Allah da verir, sen hep geleceeğinden hiç emin olamadan konuştun, kendını hazırladın , boyle oldu '' demesinler.
Yok anacım gönlümün yüceliğinden midir ki bu.. Nee bileyim, aniden oldu:Sne kadar yüce gönllüsün canım..ben kimseye beddua okumuyorum,Allaha havale ediyorum..ama öyle insanlar var ki..hakkımı helal etmeyi düşünemem bile....
bende 4 hafta ileride bir akrabamızın kızı ile hamileyiz.hanımefendi günde 4-5 tane ağrı kesici ( hamileliğim boyunca 1 kez bile içmedim) günde 2.5 litre kola içmeden duramıyor, sigara desen hak getire bende nasihat ediyorum bak böyle yapma günde 3 bardak sütünü iç sabahları ceviz ye ,folik asit almışmıydın ,demir hapı kullanıyormusun,balık yiyormusun vs vs vs çok biliyorumya 15 gün önce doğum yaptı 3.900 gr mış maşalah Allah nazardan saklasın . şimdi beni gördüğünde ne diyecek acaba çok merak ediyorum..bir yerde bir hata var ama :s
Ben müsaadenizi isteyeyim arkadaşlar hepiniz Allaha emanet olun.Birbirimize hep dua edelim inşallah..
Nehirinannesi canım sen de mümkün olduğunca anlat içindekileri ben 2 sene sanırım hiçkimseyle konuşmadım oğlumu sanki yaşanmamış gibi davrandım ama iyileşemedim gerçekten...Ta ki oğluma bir mektup yazıp burda paylaşana kadar..O günden sonra paylaştıkça,arkadaşların dualarıyla yavaş yavaş kendime geldim..Sen de anlat dök içini...Seni en iyi anlayanların olduğu yerdesin hiç çekinme...Acın bitmeyecek ama yaşamayı yeniden öğreneceksin...Katlanabileceksin...Hepinizi çok seviyorum duayla kalın...
Ben müsaadenizi isteyeyim arkadaşlar hepiniz Allaha emanet olun.Birbirimize hep dua edelim inşallah..
Nehirinannesi canım sen de mümkün olduğunca anlat içindekileri ben 2 sene sanırım hiçkimseyle konuşmadım oğlumu sanki yaşanmamış gibi davrandım ama iyileşemedim gerçekten...Ta ki oğluma bir mektup yazıp burda paylaşana kadar..O günden sonra paylaştıkça,arkadaşların dualarıyla yavaş yavaş kendime geldim..Sen de anlat dök içini...Seni en iyi anlayanların olduğu yerdesin hiç çekinme...Acın bitmeyecek ama yaşamayı yeniden öğreneceksin...Katlanabileceksin...Hepinizi çok seviyorum duayla kalın...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?