canım arkadaşım daha önce tanışmasak da yaşadıklarımız bizi birbirimize yakın kılıyor pardon ama yaşının neyi varmış geçmişi okudum daha 36 yaşındaydın yanılmıyorsam geçen gün çok sevdiğim bi yakınım seneler sonra tekrar gebe kaldı hem de 40 yaşında 1 çocuğu vardı ikinci 10 senedir olmuyordu tüp yaptılar tutmadı sonra kendiliğinden oldu Allahım tamamına erdirsin. gelelim bize gerçekten büyük talihsizlikti yaşadıklarımız ben 3.5 sene bebek için uğraştım eşim ve ben ameliyat geçirdik o varikosel ben miyom 3 aşılama 1tüp negatifim oldu 3.5 sene her adet olduğumda ağladım 2. tüp bebek için tedaviye gittiğimde hamile olduğumu öğrendim oğlum kıymetlim için 1 büyük baş 2 koyun kestik namazımızı kıldık fakire fukaraya yardım ettik olmadı kucağımıza alamadık 5. ayımı doldurmama 2 gün kala bebeğimin kalbi durdu düşün yıkıntımı 4 ay oldu doğum tarihi ağustosun 2. haftasıydı yani önümüzdeki haftaama yılmak yok canım tabi ki tekrar düşüneceğiz en doğal hakımız bir bebeğimizin olmasını istemek evet tabi ki ve tabi ki ve tabi ki isticeeez en o dengesize bakma Allahım bize de verecek elbet yine ham,ile olacağız ve bu sefer bebeğimiz de sağlıkla kucağımızda olacak
merhaba melek anneleri,
ben de bir melek annesiyim.. 34 haftalık oğlumu plasenta dekolman (plasentanın erken ayrılması) sebebiyle 3 ay önce kaybettim.. tarifi olmayan bir acı...
hayatım, hayata bakışım, herşey değişti.. hep beterin beteri olduğunu biliyorum ama bu yaşadığımız acı gerçekten katlanılır gibi değil.. doğurduğu çocuğu çöpe atan insanlar var bu dünyada... neden ben? diye isyan etmekten yorgun düştüm..anlamı yok sorgulamanın biliyorum ama bu gerçeği kabullenemiyorum..
3 gün küvezde yaşadı meleğim..onu toplasak 3 günde ancak 3 dakika görebildim .. doktorlar en ufak bir umut cümlesi kurmadılar ama ben o 3 gün boyunca delicesine umut ettim.. hayatımın en kötü 3 günü gibi görünse de aslında en güzel 3 günüydü, çünkü yavrum hayattaydı ve ben anneydim.......
tetkikler yapıldı, kan pıhtılaşması çıktı..doktor "kesin bu sebep oluştur diyemeyiz" dedi.....ve sezaryen olmama rağmen sadece 4 ay korunma süresi verdi..1 ay sonra tekrar deneyeceğiz..
umarım meleğimin kardeşi bizi çok bekletmez ve çoook mutlu eder..onu hep 2 katı seveceğiz..hem abisinin yerine hem de kendi yerine..
bütün melek annelerine sonsuz sabırlar diliyorum... öncelikle melek anneleri olmak üzere tüm bebek isteyenlere allah en kısa sürede sağlıklı, uzun ömürlü evletler bağışlasın..
merhaba melek anneleri,
ben de bir melek annesiyim.. 34 haftalık oğlumu plasenta dekolman (plasentanın erken ayrılması) sebebiyle 3 ay önce kaybettim.. tarifi olmayan bir acı...
hayatım, hayata bakışım, herşey değişti.. hep beterin beteri olduğunu biliyorum ama bu yaşadığımız acı gerçekten katlanılır gibi değil.. doğurduğu çocuğu çöpe atan insanlar var bu dünyada... neden ben? diye isyan etmekten yorgun düştüm..anlamı yok sorgulamanın biliyorum ama bu gerçeği kabullenemiyorum..
3 gün küvezde yaşadı meleğim..onu toplasak 3 günde ancak 3 dakika görebildim .. doktorlar en ufak bir umut cümlesi kurmadılar ama ben o 3 gün boyunca delicesine umut ettim.. hayatımın en kötü 3 günü gibi görünse de aslında en güzel 3 günüydü, çünkü yavrum hayattaydı ve ben anneydim.......
tetkikler yapıldı, kan pıhtılaşması çıktı..doktor "kesin bu sebep oluştur diyemeyiz" dedi.....ve sezaryen olmama rağmen sadece 4 ay korunma süresi verdi..1 ay sonra tekrar deneyeceğiz..
umarım meleğimin kardeşi bizi çok bekletmez ve çoook mutlu eder..onu hep 2 katı seveceğiz..hem abisinin yerine hem de kendi yerine..
bütün melek annelerine sonsuz sabırlar diliyorum... öncelikle melek anneleri olmak üzere tüm bebek isteyenlere allah en kısa sürede sağlıklı, uzun ömürlü evletler bağışlasın..
Merhaba canım,başın sağolsun..Rabbim dayanma gücü versin hepimize . bende 2 ay önce kaybettim kızımı 29 haftalık benimki de 17 gün yaşadı .neler hissettiğini nasıl bir acı yaşadığını çok iyi anlıyorum.iyi ettin buraya yazmakla çünkü burada hepimiz birer melek annesi olarak birbirimize destek olmaya çalışıyoruz ve inan bana oluyoruz da .Bizi bizden başka anlayan yok ne yazık ki bazen ümitsiz,bazen kızgın,bazen kırılgan bazen ağlamaklı yazışıp duruyoruz işte .sende dök içini içinden ne geçiyorsa yaz biz buradayız..
kızlarr benimde içim acıyor, ne zaman geçecek bilmiyorum.. 18 ve 14 haftalık 2 kaybım var, ikiside beyin anomalisi.
bi bebeğimin olmasını o kdr istiyorum ki ama tekrar doktora gitmeye cesaret edemiyorum.. en sonki kaybın üzerinden 6 ay geçti ama bu aralar yüreğimin acısı
yine arttı.. doktorum bi kaç ay sonra gel dedi ama gidemiyorum, kontrole bile gidemedim daha, bundan sonra sağlıklı bi gebelik geçirmek hayal gibi geliyor..
sağlıklı bi bebeğim olsun lütfennnnnn
horizon seni merak ediyordum.nasılsın evine yerleştin sanırım.canım benim inşallah en kısa zamanda rabbim önce karnını sonra kucağını doldurur.
ben de seni merak ediyordum aynı şekilde..biz taşındık, yeni ev çok iyi geldi..okuduğum kadarıyla sen de hacca gidecekmişsin..orada hepimize dua edecemişsin..allah razı olsun şimdiden..
senin tahlillerde eksik vardı, yaptırmıştın, sonuçlandı mı? bir de sendeki mutasyon neydi?
Sizede oluyor mu ? Gün içinde İş ortamı olsun ,arkadaş ortamı olsun, yada ne bilim mahallede bir komşu. daha öncede gıcık gitmişliğiniz vardır ama şimdi hareketlerine tahammul edemez ve kendinizi onun başına bin türlü nusubet gelmesini diler bir şekilde bulursunuz.yaşadığınız acının aynısını kat be kat yaşamasını istersiniz.bana bu çok olmaya başladı belkide gerçekten kendini bilmez şuursuzların arasında olduğum için şanssızım ya da içinde bulunduğum ruh hali patolojik bir sonuç doğurdu.bilemiyorum...neden bu kadar öfkeliyim , zamanla üzüntümün yerini öfke almaya başladı bu normal bir sonuçmu? ne zaman düzeleceğim , ya da aranızda düzelmeyi başarabilen var mı? oysa ki ben çok iyi bir anne olacaktım.neler hayal ettim kızım için , hala kızımın iyi kalpli annesi olarak kalabilmem için Rabbim sen beni terk etme.yalvarıyorum tüm melek annelerinin yardımcısı ol.
canım o kadar iyi anlıyorum ki seni..ilk kaybettiğimde bebeğimi zamanla geçer alışırsın dediler..ama olmuyo geçmiyo zaman geçtikçe sanki acın çoğalıyo..ben de defresif ruh halindeyim..Rabbime dua ediyorum...tekrar hamile kalmayı düşünebilmem için sıkıntıdan uzak kalmam sakin olmam gerek..başarmak istiyorum ..çabalıyorum..Rabbim hepimizin yardımcısı olsun..
sen ne zaman kaybettin ?ve neden ?
9 haftalıkken kaybettim ..bebeğimin kalbi durdu..
Sizede oluyor mu ? Gün içinde İş ortamı olsun ,arkadaş ortamı olsun, yada ne bilim mahallede bir komşu. daha öncede gıcık gitmişliğiniz vardır ama şimdi hareketlerine tahammul edemez ve kendinizi onun başına bin türlü nusubet gelmesini diler bir şekilde bulursunuz.yaşadığınız acının aynısını kat be kat yaşamasını istersiniz.bana bu çok olmaya başladı belkide gerçekten kendini bilmez şuursuzların arasında olduğum için şanssızım ya da içinde bulunduğum ruh hali patolojik bir sonuç doğurdu.bilemiyorum...neden bu kadar öfkeliyim , zamanla üzüntümün yerini öfke almaya başladı bu normal bir sonuçmu? ne zaman düzeleceğim , ya da aranızda düzelmeyi başarabilen var mı? oysa ki ben çok iyi bir anne olacaktım.neler hayal ettim kızım için , hala kızımın iyi kalpli annesi olarak kalabilmem için Rabbim sen beni terk etme.yalvarıyorum tüm melek annelerinin yardımcısı ol.[/QUOTE
Öncelikle şunu söyleyeyim, böyle bir acıyı (kim olursa olsun )başkasının başına gelmesini istemeyecek kadar iyi bir insan olduğuna eminim arkadaşım,ben yapı olarak biraz sinirliyimdir yani olaylara ani tepkiler veririm.Bu dönemden sonra çok sinirli olacağımı hatta tahammül edilmez biri olacağımı iş arkadaşlarımı eşimi dostumu kıracağımı düşünmüştüm.Ama tam tersi daha anlayışlı bir insan oldum yani olmaya çalışıyorum.Daha önce NKOB un da dediği gibi başımıza gelen o kadar acıysa bir o kadarda mükafatlı bir durum. Bebeklerimizi görebilmek için normal bir insandan daha çok Allah A yakın olmalıyız.Bence hala güzel kızının iyi kalpli annesisin sevgili arkadaşım.Bir keresinde çok sıkıntılı olduğum bir anda yazdığım yazıya karşılık kendini üzme demiştin,işte bende sana söylüyorum kendini, olmadığın sıfatlarla yargılayarak üzme...ve hayatta bi bk a yaramamış insanların düşüncelerini de dikkate alma.
Öncelikle şunu söyleyeyim, böyle bir acıyı (kim olursa olsun )başkasının başına gelmesini istemeyecek kadar iyi bir insan olduğuna eminim arkadaşım,ben yapı olarak biraz sinirliyimdir yani olaylara ani tepkiler veririm.Bu dönemden sonra çok sinirli olacağımı hatta tahammül edilmez biri olacağımı iş arkadaşlarımı eşimi dostumu kıracağımı düşünmüştüm.Ama tam tersi daha anlayışlı bir insan oldum yani olmaya çalışıyorum.Daha önce NKOB un da dediği gibi başımıza gelen o kadar acıysa bir o kadarda mükafatlı bir durum. Bebeklerimizi görebilmek için normal bir insandan daha çok Allah A yakın olmalıyız.Bence hala güzel kızının iyi kalpli annesisin sevgili arkadaşım.Bir keresinde çok sıkıntılı olduğum bir anda yazdığım yazıya karşılık kendini üzme demiştin,işte bende sana söylüyorum kendini, olmadığın sıfatlarla yargılayarak üzme...ve hayatta bi bk a yaramamış insanların düşüncelerini de dikkate alma.
Canım arkadaşım çok gel git ler yaşamaya başladım.bazen acım çok uzaklaşıyor bazen ise öyle bir ızdırap veriyor ki altından kalkamıyorum.Rabbime sığınıyorum şimdiye kadar da hep ona sığınmışımdır.Allahım vardır bir bildiğin diyorum.Ne bileyim işte öfkemden ne düşüneceğimi bile bilemiyorum bazen, tabiki kimseyi Allah evlat acısıyla sınamasın. bu nevrotik durumlar sonrası kızım geliyor gözümün önüne Anne sabırlı ol diyor sanki o görüntüsü, sakinleşiyorum o zaman.
bende senin gibi öyle dingin öyle sakin oldum ki ben bile tanıyamıyorum kendimi çünkü artık normal hayattaki olağan sıkıntılar ne beni eskisi gibi sinirlendirir ne de üzer....
bu arada senin testler sonuçlandı mı? kan pıhtılaşmasına falan bakılacaktı ne oldu ?
test sonuçları çıktı ama cumartesi gidebilicem doktora, bakalım neler diyecek.Allah hayırlısını versin.O gelgitler bende de var bazen çok pozitif bazen berbat şekilde hıçkırıklara boğuluyorum.Herşeye rağmen ayakta durmaya çalışıyorum, bide bu durum oğlumu ziyarete gitmezsem daha da yoğun oluyor.Onu ziyarete gittiğimde galiba gerçeği tekrar hatırlıyorum ve kabulleniyorum onunla konuşuyorum,aslında gerçekten anne olduğumu yaşadıklarımın yalan olmadığını anlıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?