Bebeğinizin ENGELLİ olacağını bilseydiniz.....onu aldırırmıydınız?

Burda öyle yorumlar var ki Allah karar vermiş onun öyle doğmasına, aldırırsak Allah'a karşı gelmiş olacakmışız. O halde hastalarımızı da tedavi ettirmeyelim, doğuştan kalbi delik bir bebeği ameliyet ettirmeyelim mesela Allah onun öyle doğmasını uygun görmüş, bu bizim sınavımız diyelim. Madem sonucuna göre bir aksiyon almayacaksınız ultrasona da girmeyin, testleri de yaptırmayın, doktora da gitmeyin.

Allah akıl fikir vermiş, bu aklı bilim için kullanalım diye, bilim de daha sağlıklı bir neslin devamı için hastalıkların doğumdan önce tespit edilmesini sağlıyor.
Şimdi, bile bile ömür boyu bakıma muhtaç bir çocuğu (belki de kısacık ömründe onlarca ameliyat geçirecek, bütün hayatı hastanelerde geçecek bir çocuğu) dünyaya getirip getirmemek kişinin kendi vicdanına kalmış, senin vicdanın kürtajı kaldırmaz, benim vicdanım bile bile engelli bir çocuğu dünyaya getirmeyi (önce o çocuğa, sonra ilgimi veremeyeceğim diğer çocuğa, eşime ve kendime bu haksızlığı yapamam) günahını çekmeye de razıyım, dünyaya getirene de saygı duyarım maddi manevi bakabilecek gücü vardır v.s. v.s ama burda kalkıp da bu nedenle gebeliği sonlandıran ya da sonlandıracağını söyleyen anne adaylarını bu şekilde yargılamak kimsenin hakkı değil
 


egonuzu hırpalamayın..iddianız olmadı da neden ıthamda bulundunuz?ınsanları olumsuz yönde eleştırmiş olmasanız bır tek sıze onca kişi cvp vermez..aklın yolu bırdır..ne kadar zamandır aynı dılden konuşur olduk bılemedım..sizi değil ama,nıye tavrınız eleştırıldı? sorumu anlamadığınızı merak edıyorum..o komık sahıden nıye anlamıyorsunuz
tüm okuyanlar anladıysa bu alıntı olan msja bıır başkası tarafından size verılen cvp nıye var? demekkı bıryerlerde bırşey yanlış..bence sız yaptığınıza cvp verılmeyecek sandınız..şimdide ben demedım demesenız çözüm çok daha kolay..değil mi??
kalın sağlıcakla
 
fikirlerı eleştırmemek konusunda yazılanlara katılıyorum..karşıt görüşlere ıkı kesımınde daha saygılı olması,belirtılen fıkırlerı ırdelememesı gerekır..günahtan etikten vıcdandan bahsederken,kişisel görüşlerın yazıldığını üstune basa basa yazarken söylemlerle çelişen tavır doğru değil..

kişi aldırır ya da aldırmaz..kime ne? ama dilin kemiği yok..aldıranlar günahkar,aldırmayanlar hayalperest ya da gerici oldu..kımseyı yargılamadan görüş bildirmek-TIPKI DİĞER BAŞLIKLARDA YAPTIĞIMIZ GIBİ-zor değil..yoksa hepimiz ıyı bılıyoruz ki herkese verılecek bır cevap vardır..

böyle hassas bır konuda her iki tarafta ; LÜTFEN BİRAZ DİKKAT..
 
Kesinlikle aldırırdım diyenlere bi sorum var.Acaba sağlıklı bebeği olacanı bildiği halde doğduğunda sakatsa ya da biraz sonrasında sakat olursa ne yapardınız tıpkı kürtajdaki gibi alır neşteri makası kesermiydiniz yavrunuzu,ya da öldürtüymüdünüz.Hem de yavrum ben sana bu kötülüğü yapamam seni böyle yaşamaya mecbur edemem diyerek ! Bu soru bile insanın tüylerini nasıl diken diken ediyor töbe töbe o ne demek diyesi geliyor insanın.Ha anne karnında o bebeğin canına kıyılmış,ha doğunca ne farkediyor acaba merak ettim?
Hem dinen hem vicadanen hangi akla sığıyor?
 

,ne iddiam varmış,neyi hırpalıyomuşum?
kimi eleştirmişim
ben artık şunu anladm sizin benle bi probleminz var
kimbilir hangi konuda sizinle ya da varsa kankanızla zıtlaştıkta böyle yapıyorsunuz

ben demedm demiyorm varsa bulun çıkarın
çünkü sizinle dünyaya aynı pencereden bakmıyoruz
 

konu henüz doğmamış bebeklerle ilgili
doğup sonradan engeli ortaya çıkanlarla ilgili değil
evet engelli olacaağını bilsem aldırırdım
ama doğduktan sonra olmuşsa ailemin hiçbir ferdini bırakmazdm
 
eskiden olsa bu soruya kesinlikle "evet aldırırdım" cevabını verirdim. bu cevabı kendimi düşündüğümden değil çocuğumu düşündüğümden verirdim. onun yaşayacağı zorlukları, dışlanmayı, toplumun tuhaf bakışlarını ve en önemlisi ben öldüğümde ona kimin bakacağını, nasıl bakacağını, eziyet edip etmeyeceğini, herkesin benim gibi ona karşı sabırlı olup olmayacağını düşünürdüm. ama şuan kesinlikle "aldırmam" diyorum. çünkü bu olaya dini yönden baktığımda onun allahın bizleri sınamak için bize yolladığı bir şey olduğunu düşüniyorum. belkide allah bizi bununla sınayacak. ona karşı sabırlı olup olmamamızı, ona düzgün bakıp bakmamamızı, tüm zorluklara rağmen ona sahip çıkıp çıkmamamızı sınayacak. çocuğu veren allah rızkını da verir. bizim üzerimize düşen hayatta olduğumuz sürece ona iyi bakmak, bizden sonra ona düzgün bir gelecek hazırlamak.
BUNU BİLE BİLE BU ÇOCUĞU DÜNYAYA GETİRİP ONA İYİ BİR ANNE OLABİLEN KADINLARIN KESİNLİKLE CENNETLİK OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM. çünkü bu hiç kolay bir şey değil. herkesin harcı değil.
 
hiç düşünmez aldırırdım
ne hakkım var çocuğa bu acıyı çektireyim?


asla aldırmam..ALLAH korusun cana kıyılmaz..bu hatallı uretım al gerı mı dıyeceğim..tövbe yarabbım..
evet ağır çok ağır bır sorumluluk bu..ama cana kıyacak kadar bencıl olmayı gerektırmez..

kendi vicdanım rahat olacak diye,evladıma çektirmezdm
hangisi bencillik sizce











yan çizmiş miyim bakın
 

Doğmuş bir çocukla, yani artık hayatta olan yaşayan nefes alan düşünen ve hisseden bir bireyle, ana rahmindeki cenini aynı kefeye koymayı benim mantığım almıyor, bu mantıkla şimdi çocuğunuzun ölmesiyle, düşük yapmanız aynı şey mi? Böylesi bir durumda da kürtajla cinayet aynı şey değildir. Tecavüz sonucu hamile kalan bir kız çocuğu, ya da gebelik nedeniyle ölüm tehlikesi yaşayan bir kadın kürtaj olduğunda, kendi öz evladını öldüren bir canavardan farksız mı oluyor sizin gözünüzde?

Hukuk devletinde yaşıyoruz, yasalar zaten, hangi durumlarda gebeliğin yasal olarak sonlandırabileceğini belirlemiş, işin dini boyutunu tartışmak da anlamsız bu konudaki fikirlerimi yukarıda yazmıştım zaten...
 
zhebani..

camdan cama muallım değiliz o malum

ben hatırlıyorum onlarıda sizin can siperane çalışmalarınıza gerek yoktu..siz mı unutmuştunuz?
hala arkasındayım yazdıklarımın..siz dert etmeyın..ınanın bende etmıyorum..ne gam

sizinle ilk burada karşılaştım ve kankam yok..başkasıyla her yerde siz zıtlaşıyorsanız haberdar değilim ama varsada o benı alakadar etmez..
müsterıh olun..

sizın malum yazınızdan rahatsız olanlar vardı..varlar gördüğüm kadarıyla hala..sağa sola cvp yazmakla uğraşmak durumunda kalınan yazıya sahıp olan şahsınızdır..hani o nedenle gönlum rahat..

kalın sağlıcakla














yan çizmiş miyim bakın[/QUOTE]
 
Allah kimseyi böyle bir seçim yapmak zorunda bırakmasın,Allah herkese sağlıklı evlatlar versin inşallah
ama bu durumda olsam aldırmazdım sanırım,onun benim için eziyet değil lütuf olduğunu düşünmeye çalışırdım.benden sonra ne olacağı konusuna gelince onu o şekilde yaratan Rabbimin bi bildiği vardır,bi yoluna koymuştur herşeyi,Onun merhameti bi annenin çocuğuna olan merhametinden çok daha yüce!o benim çocuğumu benden daha çok düşünür.
 

Doğmuş bir çocukla, yani artık hayatta olan yaşayan nefes alan düşünen ve hisseden bir bireyle, ana rahmindeki cenini
bir bebek sağlıklı da olsa engelli de olsa yeni doğduğunda zaten düşünemez,ayrıca anne karnındaki bebek nefessiz mi cansız mı ? CENİN diye tabir ettiğiniz şey kasap reyonunda duran bir dalak parçası gibi mi sizce?
Düşük olursa zaten başkadır,annenin sağlığını ve hayatını etkileyecek derecedeyse de zaten bunlar söz konusu olmaz mecburidir artık.Ama söz konusu olan ve bu konuda da sorulan şey başkadır.
Kürtaj ( hayati risk taşımadığı ) haricinde benim için elbette cinayettir ilk yorumumda da bundan bahsettim zaten.Ha anne karnında ha doğmuş farkeden bir şey yok.Ha siz anne karnındakini CANSIZ zannediyorsanız o ayrı.
Ha bu arada eğer bilmiyorsanız söyleyim işin yasal boyutu da dini boyutu da aynıdır.İkisinde de söz konusu hayati riskse eğer bebek alınır.Ha sizin dediğiniz hukuki ve yasal boyutunda da yasal süre zarfında isterseniz aldırmayı uygundur tabi ama işin dini ve vicdani yönü yine ANNENİN kararına bağlıdır.Dini boyutuyla siz isterseniz ilgilenmeyin herkesin inancı kendine ama dini boyutunu da düşünen insanlara da saygı lütfen..Hukuk devletinde yaşıyor olmamız bunu değiştirimiyor çünkü.
 
Birbirimize hakaretler etmeden,konuyu dinen yargılamadan sadece konu hakkındaki yorumlarınızı belirtin lütfen.
İkili sohbet ve tartışmalar,suçlamalar ve hakaret içeren yorumlara uyarı verilir hatırlatayım.
 
ben aldırmazdım............ ben fizyoterapist olarak özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde çalışıyorum...her gün o güzel çocuklarla birlikteyim..her gün ailelerin yaşadığı zorlukları görüyorum ama onunda bir birey olduğunu unutmamak lazım.. en az bizim kadar onlarında yaşamaya hakkı var...
 

bu düşünceyi anlamayacak bişey yok arkadaşım inançlı bir insan bebeğini aldırmaz özürlü yada sağlam evet çok zor bir durum ama bunu verende mevlam alacak olanda mevlam o bebeği sen yaratmadın ki sen öldüresin kuranda bunun bir acıklaması var kesin bir acıklama ha kürtaj olmuşsun ha yaşayan birini öldürmüşsün aynı şeyler ne olursa olsun allah verdi allaha bırakılması gerekiyor geriside
 

ben hergün o merkezdeyim ve nerdeyse 200 aile tanıyorum çocuğu engelli olan yürüyemeyen konuşamayan annesine vuran kendisine zarar veren ama nedense hiç duymadım keşke aldırsaydım yada keşke olmasaydı doğurmasaydım diyen hepsininin gözlerinde umut ışığı var hepsi geleceğe umutla bakıyor oğlunun yürüyemeceğini koşup oynayamayacağını ona bikerecik bile anne demeyeceğini biliyor belki ama yinede umutla bekliyor yada yürümesin bana anne demesin gözümün içine bakmasın diyor ama yanımda olsun mis kokusunu içime çekeyim yeter bana diyor...2 yıldır bu merkezdeyim offf çocuğum diyen görmedim ben çok mutlular sevecenler aileler onları gördükçe şükretmeyi öğreniyorsunuz ve küçüçük şeylere mutlu olmayı otistik bir çocuğun annesi oğlum bugun gözümün içine baktı ben ona seslenince yüzüme baktı diye mutlu oluyor..bu örnekler saymakla bitmez.engelli annesi olmak bir ayrıcalılktır tüm anneler melektir ama engelli çocuğu olan annelerimizin yeri zaten cenettin baş köşesinde
 

Birbirimize hakaretler etmeden,konuyu dinen yargılamadan sadece konu hakkındaki yorumlarınızı belirtin lütfen.
İkili sohbet ve tartışmalar,suçlamalar ve hakaret içeren yorumlara uyarı verilir hatırlatayım.

Aldırmamayı tercih eden annelere bencillikle itham ederek onların cevaplarını sizinde merak ettiğinizi zannediyordum????????????
 
Ben konuşamayan çocuğum Sık sık gözlerinden okuyorum bana duyduğun acımayı� Ne kadarının bilincinde olduğumu anlamaya çalıştığını da görüyorum Mutlu musun, üzgün müsün, tedirgin misin , endişeli mi, sabırlı ya da sabırsız mısın, sevgi ve heyecanla mı dolusun yoksa sadece görevini mi yapıyorsun çok şeyin farkındayım Kendi hüsranlarımın çok daha büyük olduğunu bildiğimden, senin gibi kendimi yada gereksinimlerimi ifade de edemediğimden, senin engeller karşısındaki düş kırıklıklarına hayret ediyorum



Benim bazen tamamen bütünleşen yalnızlığımı kavrayamazsın bile� Ben sana gülüşülüp tekrarlanmak istenecek şirin sözlerle, zeki söyleşilerle gelemiyorum Senin gündelik sorduğun; iyiliğim, dünyam yada gereksinimlerim ile ilgili sorularına cevaplar veremiyor, yorumlar yapamıyorum Kendine kredi verebileceğin dev gelişim adımlarını atarak, dünyanın standart ölçüleriyle tanımlanmış cinsten kazançlar getirmiyorum Bildiğin, öğrendiğin şekilde bir anlayış değil benim getirdiğim



Benim sana verebileceklerim çok daha değerli� Ben sana olanaklar veriyorum Benim değil kendi karakterini tanıman için� Sevginin, sabrının, değerlerine bağlılığınının, yeteneklerinin derinliklerine inebilmen ve tahmin edebileceğinin ötesinde kendi ruhunu keşfetmen için olanaklar getiriyorum Kendi başına alacağın yoldan çok daha ötesine sürüp gidebilmen, cevapları olmayan sorulara cevap arayışında uğraşman, olgunlaşman için yönlendiriyorum seni
Ben konuşamayan çocuğum



Ben yürüyemeyen çocuğum Dünya yanımdan geçip gidiyor Sen gözlerimden okuduklarınla başka çocuklar gibi oturduğum yerden kalkıp koşmayı, oynamayı isteğimi biliyorsun Size verilmiş şeyleri ne çok hafife alıyorsunuz Raftaki oyuncaklara uzanmak istiyorum, tuvalete gitmem lazım, yine çatalımı düşürdüm� Tüm bunun gibi şeyler için yardımınıza muhtacım Benim size en büyük hediyem; omurunuzun, bacaklarınızın sağlam oluşundan, kendi becerilerinizle yaşayabilişinizden dolayı ne şanslı olduğunuzu görmenizi sağlamak Bazen insanlar beni görmeyip geçiyorlar ben ise her zaman onları fark ediyorum �Kıskançlık� değil benimkisi �özenmek�� Ayağa kalkmak, bir ayağı öbürünün önüne koymak, bağımsız olmak özentisi Ben size uyanış getiriyorum, yürüyebilmenin hikmetini görüp şükretmenizi hatırlatıyorum
Ben yürüyemeyen çocuğum



Ben beyin özürlü çocuğum Beni dünyanın cetveliyle ölçersen kolay öğrenmiyor olduğum apaçık En iyi bildiğim şey basit ve küçük şeylerden alınabilecek bitimsiz mutluluk� Ben sizin gibi dev adımlar atmanın uğraşı ve çekişmeleriyle yüklü yaşamıyorum Benim size hediyem yaşamdan bir çocuk gibi zevk alma özgürlüğünü tanımanız Kollarınızın beni sarmasının ne büyük anlamının olduğunu göstermek, size sevgi vermek Ben size sadeliğin hediyesini getiriyorum
Ben beyin özürlü çocuğum



Ben engelli çocuğum Ben fırsat tanırsanız sizin öğretmeninizim Hayatta nelerin önemli olduğunu öğretebilirim size Size kayıtsız şartsız sevgi veririm ve size de vermesini öğretebilirim Ben size masum güvenimi ve bağımlılığımı veririm Yaşamın ne kadar eşsiz değerde olduğunu ve sizin sahip olup da kıymetini bilmediğiniz ne çok şeyle zengin olduğunuzu öğretirim Ben size vermeyi öğretirim Ve çok daha önemlisi; umut ve inancı öğretirim
Ben engelli çocuğum ..
 

Allaha şükür bir ceninle, bebeği ayırd edebilecek zeka ve biyoloji bilgisine sahibim, yalnızca ceninle dalak parçasını aynı kefeye koyabilecek hayal gücü yok bende, o açığı da siz kapatıyorsunuz.
Bana " Ha bu arada eğer bilmiyorsanız söyleyim işin yasal boyutu da dini boyutu da aynıdır " kelimesiyle din ve hukuk dersi vermişsiniz, teşekkür ederim ama ülkemizde yasal kürtaj süresi 10 haftadır (hiç bir gerekse olmadan 10 aylık bir bebeği aldırabilirsiniz, dinimizde böyle bir serbesti yok) bebeğin engelli olmadı durumunda engelin derecesine göre 5-6 aylıkken bile gebeliği sonlandıran operasyonlar yapılabilir, yasal olarak serbest yani, dini olarak değil.
Sizinle ceninle çocuk aynı şey midir tartışmasına girecek değilim, komik geliyor çünkü, cenin nedir bebek nedir tartışması ilkokul 4. sınıfta yapılıyor. Sadece toplumda ana rahmindeki bir ceninle, doğmuş bir bebeği aynı sanan çok kişi yok, bu nedenle örneğin düşük yapanlara başın sağolsun değil, geçmiş olsun denir, cenaze düzenlenmez, zabıt bile tutulmaz, Yasal süre içerisinde kürtaj olduğunuzda cinayetle yargılanmazsınız v.s. v.s.
Konunun başından beri diyorum ki, kişinin ömür boyu engelli bir bireye bakabilecek maddi ve manevi gücü vardır, sağlığının buna elvereceğini, kendisinin yetersiz kaldığı durumlarda yakınlarının çocuğuna bakabileceğinini biliyordur, dünyaya getirir saygı duyarım, ama ben yapmam yapamam, daha önce de yazdığım gibi senin vicdanın kürtajı kaldırmaz, benim vicdanım bile bile engelli bir çocuğu dünyaya getirmeyi kaldırmaz (önce o çocuğa, sonra ilgimi veremeyeceğim diğer çocuğa, eşime ve kendime bu haksızlığı yapamam) günahını çekmeye de razıyım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…