18 günlüktü oğlumla yalnız kaldığımızda :) şu an üç yaşında ve kimsenin yardımı olmadan büyüttüm. Bir de bana sorun nasıl büyüttüm. Ev işi, çocuk bakımı neyse de insanın kuaföre veya doktora gidecek vaktinin olmaması çok can sıkıcı. Bir keresinde bırakacak kimsem yok diye günlerce ateşli halde titremiştim. O halde çocuğa bak, yemek hazırla. En son bayıldım da eşim götürdü doktora. Meğer vücudu iltihap kaplamış. Günlerce tedavi gördüm. O yüzden kimse "diğirdin sin bikiciksin" artistliği yapmasın burada. Elbette anneler bakacak, bakıyoruz da. Lakin öyle an geliyor ki, bir saat biri baksa da en azından elzem işleri halledeyim diyor insan.
Bir gün de oğlum ateşlendi sürekli kusuyor. İlaçlar fayda etmiyor. Arıza nedeniyle sular kesildi. Tam dört gün. Mütemadiyen kusan bir çocuk var. Eve kokudan girilmiyor. Damacana ile su taşıyoruz sürekli, yetmiyor. Günlerdir uykusuzum, yalnızım. En son halıya kustu ve ben oturup saatlerce ağladım. Annem aradı o anda. "dur dur ağlama geliyorum ben" dedi. Hayret ettim gelmesine de neyse. O an dünyalar benim olmuştu. Pırlanta hediye etseler o kadar sevinemezdim. Sular geldiğinde evi kırklamıştık annemle hey gidi.
Az önce benim oglumda bir kustu. Bir haftadir kusma ishal hersey var tek başıma ugrasiyorum. Eşim yogun çalışıyor akşamları yardım edebiliyor ancak. Onun icin bazen insanın yanında sadece moral verecek birileri de güzel olurdu. Yani ne bileyim insan biri gelip islerimi yapsin demiyor, ama böyle yalnız kalmak da kötü. Üstüne kustugu döşeğide mecbur balkona attim. Çamaşırhaneye inemiyorum evde yalniz olunca. Allah tüm annelere güç kuvvet versin
merhaba, tabiki çocuğa bakma gorevi anne babanın ama insan bir destek arar bu durumda, hissettiginiz gayet mantıklı. sizi dusunen birilerini görmek istemeniz, beklentiniz normal, bulamayınca da kendinizi yanliz hissetmeniz gayet insani bir durum. Keske daha dusunceli olsalar ve destek olsalar demeniz de gayet normal, ama yapacak birşey yoksa da kabullenmek en güzeli bazen..ben ailemden uzakta kalıyorum bir bebeğim var sürekli ben giderim annelerin olduğu yere ama bebeğim büyüyor ve ben artık aşırı yoruluyorum eve bazen yardımcı alıyorum ama yinede bebeğe en azından yarım saat bakacak birini arıyor gözüm artık , eşim çalışıyor yardımcı olur onunla da hiç zamanımız olmuyor kendimiz için . Ailemin arada bir gelmesini gözüm arıyor ama hiç gelmiyorlar sürekli kendi işleri güçleri var bende şaka yollu bir kaç sefer söyledim ama annem hemen sen gel istersen ben gelemem dedi. Ben çalışıyorum normalde aileme maddi olarak da yardımım dokunur aramızda bir problem Yok sözde ama bu durum beni üzüyor .
Kv ise aynı şehirdeyiz onlara gidince yardım eder bakar vs ki zaten ondan öyle bir beklentim Yok yinede fena sayılmaz .
Bir sorunum var mı Yok mu sormazlar eleştirici tavırla yaklaşır sürekli beni yoruyor bu durum üzüyor da aynı şekilde ve ben elimden geleni yaparım maddi manevi Ayda bir sefer muhakkak uğrarım.
Kızkardeşim bize geldi annem hemen eve yolla dedi gelen gidenim var işimi yapsın diye . Belki de ben abartıyorum bilemiyorum.
Bilmiyorum sizde nasıl durumlar ?
Kusma işi çok fena ya. Kokusu ayrı, temizlemesi ayrı dert. Temizlik yaparken çocuk durmuyor, öylece bıraksan olmuyor. Çok geçmiş olsun size de. Benim sıpa öksürünce kusar hep. O yüzden hastalanacak diye aşırı korkuyorum :)
Bebek için ilk 6 aya kadar birisi olsa ii olur bence
Bunun uykusuzluğu var acemiliği var stresi süt yetmez kaygısı falan filan
6ay sonrası içinde ara sıra da olsa ayda bir mesela bırakabilecek anne kv kardeş olsa şahane olur
Siz de kv ye bırakın uyku saatlerine denk getirebilirsiniz
Bi an kendim sandimBu sıkıntıyı bizzat yaşadım gazlı bir bebeğim vardı ve loğusa sendromuyla beraber bir an da bir göğsümde sütüm azaldı. Tamamen bitmediğine şükür ediyorum. Hani ona buna güvenerek mi yaptınız diyen bayanlar, yardım istemek ve beklemek başkasının toptan bakması anlamına gelmiyor. Ki özellikle ben kimseye vermem, ben bakarım diyenlerin çocuk olduktan sonra annesinden çıkmadığını falan görmüşümdür.
O psikoloji üstüne bir de minnacık bir bebekle baş başa kalmak korkutabiliyor insanı, kafa bir milyon oluyor zaten, saçma sapan şeylere höyküre höyküre ağlıyorsun, ben ağlarda sesini duyamazsam diye bildiğiniz uyuyamıyor, gözümü tavana dikiyordum ıh etse başındaydım. Bir taraftan anneliği kabullenme durumu..
Altını alırken çocuğun patikli pijamasını komple indiriyordum sonra tekrar giydir titreye titreye o kalem bacaklara zarar veririm diye nazikçe sırtımdan ter akıyordu vallahi, sonra bir baktım yarıya kadar indirip bacak arasından bezi geçirip değiştirdi bebek görmesine gelen bir yakınım, ana dedim benim neden hiç aklıma gelmemişti bu ne kadar pratik
Yani zor gerçekten hayatın komple değişiyor, tamam çok seviyorsun ama kendine vakit ayırmaya, dinlenmeye deşarj olmaya da ihtiyacı oluyor insanın..
Kızımda annem gelip 1 ay kalmıştı,şu an 6 yaşında her işimi kendim hallettim,kimseye bırakmadım hatta depresyondaydim,dibine kadar yaşadım o depresyonu. Oğlum oldu yeni annem 20 gün kaldı şimdi yine çocuklarımla başbaşayım,öyle ki depresyona bile giremedim,bana sıra gelmedi,lohusa mıyım onun bile farkında değilim,bugün kızımın öğretmeni dedi ay siz lohusasınız daha diye,o an dedim kendi kendime ben lohusayım diye ,farkına o an vardım zira hayat son hız devam ediyor. Bugün kızımın okul toplantısına ikisini de aldım gittim,dün oglumu da alıp kızımı havuza götürdüm,alışverişe de gidiyorum ikisini de alıp mecburen.
Biri olsa iyi olurdu tabi en azından kızımla ilgilenecek ama olmayınca da halloluyor bir şekilde. İnsan kendini ayarlıyor.
Ha evim darmadağın,yarın temizlenecek,ben elimi süremiyorum. Yemek yiyip bulaşıkları makineye atabilirsem kendimi şanslı hissediyorum.
Sizde stres yapmayin. Olduğu kadar olsun herşey,bir daha gelmeyecek bugünler,bebeginiz büyüyecek,yeter ki sağlık olsun,üstesinden gelirsiniz. Sağlıkla büyütün bebeginizi
TeşekkürlerCok gecmis olsun
Gecmiş olsun acil şifalar.Az önce benim oglumda bir kustu. Bir haftadir kusma ishal hersey var ikisindede tek başıma ugrasiyorum. Eşim yogun çalışıyor akşamları yardım edebiliyor ancak. Onun icin bazen insanın yanında sadece moral verecek birileri de güzel olurdu. Yani ne bileyim insan biri gelip islerimi yapsin demiyor, ama böyle yalnız kalmak da kötü. Üstüne kustugu döşeğide mecbur balkona attim. Çamaşırhaneye inemiyorum evde yalniz olunca. Allah tüm annelere güç kuvvet versin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?