- 24 Aralık 2011
- 5.251
- 8.712
- 448
- 34
- Konu Sahibi leylosvemecnun
-
- #61
allah sağlıklı uzun ömürler versin inşallahBenzer yorumları yapmışız sizinle. Evet öyle hayat gecmez. İnanın bu uğurda yaşadıklarımı yazsam belki de oturup ağlarsınız. Çok zor tedaviler sonucu aldım kucağıma bebeğimi ve hatta doğumda ölüyordum.
Allah konu sahibine, size ve tüm isteyene sağlıklı hamilelik, sağlıklı doğum ve bebek nasip etsin
bende sendenimEşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
İşte bak ne güzel anlattın.İşte ben bu yüzden üzüldüğüm için kendime kızıyorum.Tam da bu yüzden yardım almam gerektiğini düşünüyorum.Çünkü kimsenin suçu değil bu olanlar
ve birşey diyeyim mi bir de şu açıdan bakın lütfen, gizleselerdi üzülürsünüz diye hiç dahil etmeselerdi inanın bence daha kötü olurdu ben o zaman art niyet sezerdim, daha çok yaralardı emin olun. Allah en kısa zamanda sağlıklı bir şekilde kucağınızı bebekle doldursun.
Valla içim çok buruluyo böyle konular okuyuncaEşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
yani var ya gerekirse cebimden o beşiğin fiyatı kadar para veririm ama bebeğini yeni kaybetmiş adama beşik monte ettirmem bu nasıl fesatlık demeyimde düşüncesizlik cahillik diyeyim madem gerçekten şok oldum hiç mi kimse yokmuş monte edecek yazık çok yazık...Çok düşüncesizler ya beşik almışlar eşimi arıyorlar gel monte edelim dolap almışlar gel monte edelim.Babam bebeğe eşya almış bize getirir misin şunu yapar mısın bunu yapar mısı n falan.Heyecanından bahsediyormuş eşim evde geliyor bana anlatıyor bütün duygularım kabarıyorİnşallah Allah razı olsun
Şu an çok hassas bir dönemde olduğunuz için böyle hissediyorsunuz.4 farklı doktora gidiyormuş hangisi denk gelirse onda doğuracakmış öyle anlatıyordu doğumdan önce.Ona bile ne şımarıkmış bulmuş da doktor beğenmiyor diyorum içimden.Yani kaç doktora giderse gitsin bana ne ben bunu bile takar oldum şu 3 gündür delirecek gibiyim nefret ettim kendimden ben kimseyi kıskanmazdım
Eşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?