Bebekle bir basima sıkıştım kaldım

Merhaba, ben yaklaşık 10 ay önce anne oldum.29 yaşındayım gayet planlı bir gebelikti.Cok şükür Rabbıme de bize sağlıklı bir kız bebek nasip etti.Rabbim dilegen herkese sağlıklı,mutlu ve hayırlı bi evlat nasip etsin.Pandemiden dolayı maalesef hiç kimseden destek alamadım.Annemin yaşı ve kronik hastalığı yüzünden aynı şehirde ama sadece telefonla görüşüyoruz.Kayinvalidem ise saçma sapan mevzularda dolayı (en son bebegim 40 günlükler geldi ) bir daha da gelmedi.Bunun için konu açmıştım ve çok solun o dönem yorumlarınız çok iyi gelmişti.Sonrasinda eşimin ailesi tarafından yapılan bazı şeylerden dolayı da panik atak bile geçirdim.Pandemi izni derken eşim bebek 4 aylıkken ise başladı.Yaklasik 6 aydır evin temizliği,bebeğimin yemek uyku vs herseyi bende.Hic kimseye gidemiyorum,kimsede bana gelmiyor.Tabi ki şu şartlarda olması gereken bu.Gittigim tek yer parklar ve çok sıkıldım.Cok bunaldım.Evde aynı yerde günlerce günlerce aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak beni çok kötü noktaya getirdi .uyku uyumak dinlenmek sakın ve bir başıma kalmayı çok özledim.Bazen geliyor nefes alamıyor gibiyim.Esim çok yoğun calisiyor ve destek oluyor ama bana yetmiyor
Artık bebegime bağırmaya başladım ve bu beni mahvediyor.sakinlesmek.icin onu yere birakip oda değiştiriyorum ama sakinlesemiyorum çok ağlıyor arkamdan. Sıkıştım,nefes alamıyorum.
Caresiziz
 
Bizi en çok yoran pandemi döneni çocuk büyütmek. Keşfetme dönemindeler rahatça içimize sine sine dışarı çıkaramıyoruz, parka özgürce götüremiyoruz. Pandemi öncesi anne baba bunaldıkça çıkıp Avm lere gidermiş, şimdi anlıyorun neden AVM leri o dönem çocukluların dolduğunu😀 Orada çocuğu oyalayıp gelince hoop uyku. Biz onu da yapamıyoruz, eve hapsolduk. Bizleri yoran bu. Çocuğu oyalamak da bir yere kadar. Etkinlik de bir yere kadar.
 
Ayyy eeee öğlen uykusu ve gece uykusu saat kaçta 😂
6 da kalktıysa 5:30 saat sonra öğlen uykusu, yani 11:30 da öğlen uykusu. 1,5-2 saat uyur. Akşam da 20-20:30 gibi yatar. Ama akşam geç yatsa da kalkış saati değişmez. Mesela geçen gün akşam 10 da yattı, oh be sabah geç kalkar dedim yine 6-6:30 ayaktayız.
 
Merhaba, ben yaklaşık 10 ay önce anne oldum.29 yaşındayım gayet planlı bir gebelikti.Cok şükür Rabbıme de bize sağlıklı bir kız bebek nasip etti.Rabbim dilegen herkese sağlıklı,mutlu ve hayırlı bi evlat nasip etsin.Pandemiden dolayı maalesef hiç kimseden destek alamadım.Annemin yaşı ve kronik hastalığı yüzünden aynı şehirde ama sadece telefonla görüşüyoruz.Kayinvalidem ise saçma sapan mevzularda dolayı (en son bebegim 40 günlükler geldi ) bir daha da gelmedi.Bunun için konu açmıştım ve çok solun o dönem yorumlarınız çok iyi gelmişti.Sonrasinda eşimin ailesi tarafından yapılan bazı şeylerden dolayı da panik atak bile geçirdim.Pandemi izni derken eşim bebek 4 aylıkken ise başladı.Yaklasik 6 aydır evin temizliği,bebeğimin yemek uyku vs herseyi bende.Hic kimseye gidemiyorum,kimsede bana gelmiyor.Tabi ki şu şartlarda olması gereken bu.Gittigim tek yer parklar ve çok sıkıldım.Cok bunaldım.Evde aynı yerde günlerce günlerce aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak beni çok kötü noktaya getirdi .uyku uyumak dinlenmek sakın ve bir başıma kalmayı çok özledim.Bazen geliyor nefes alamıyor gibiyim.Esim çok yoğun calisiyor ve destek oluyor ama bana yetmiyor
Artık bebegime bağırmaya başladım ve bu beni mahvediyor.sakinlesmek.icin onu yere birakip oda değiştiriyorum ama sakinlesemiyorum çok ağlıyor arkamdan. Sıkıştım,nefes alamıyorum.
Canım Ben 24 yaşındayım ve biri 4 biri 2 buçuk Yaşında 2 çocuk annesiyim. Tabiki bakmak büyütmek zor. Ama bi okadar da tatlı yorgunluklar. Kendi kendinize hayatı zehir etmeyin. Bunun ne size nede bebeğinize hiçbir faydası yok. Dua edin namaz kılmıyorsanız namaza başlayın çünkü namaz gerçekten insanı ferahlatıyor. Bebeğinize şarkı söyleyin. Oynayın onunla. Buda size iyi gelicektik. Sıkıldığınız zaman birilerini görüntülü arayıp konuşun. En azından sıkıntınız biraz olsun hafifler. Umarım herşeyin üstesinden gelirsiniz.
 
Merhaba, ben yaklaşık 10 ay önce anne oldum.29 yaşındayım gayet planlı bir gebelikti.Cok şükür Rabbıme de bize sağlıklı bir kız bebek nasip etti.Rabbim dilegen herkese sağlıklı,mutlu ve hayırlı bi evlat nasip etsin.Pandemiden dolayı maalesef hiç kimseden destek alamadım.Annemin yaşı ve kronik hastalığı yüzünden aynı şehirde ama sadece telefonla görüşüyoruz.Kayinvalidem ise saçma sapan mevzularda dolayı (en son bebegim 40 günlükler geldi ) bir daha da gelmedi.Bunun için konu açmıştım ve çok solun o dönem yorumlarınız çok iyi gelmişti.Sonrasinda eşimin ailesi tarafından yapılan bazı şeylerden dolayı da panik atak bile geçirdim.Pandemi izni derken eşim bebek 4 aylıkken ise başladı.Yaklasik 6 aydır evin temizliği,bebeğimin yemek uyku vs herseyi bende.Hic kimseye gidemiyorum,kimsede bana gelmiyor.Tabi ki şu şartlarda olması gereken bu.Gittigim tek yer parklar ve çok sıkıldım.Cok bunaldım.Evde aynı yerde günlerce günlerce aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak beni çok kötü noktaya getirdi .uyku uyumak dinlenmek sakın ve bir başıma kalmayı çok özledim.Bazen geliyor nefes alamıyor gibiyim.Esim çok yoğun calisiyor ve destek oluyor ama bana yetmiyor
Artık bebegime bağırmaya başladım ve bu beni mahvediyor.sakinlesmek.icin onu yere birakip oda değiştiriyorum ama sakinlesemiyorum çok ağlıyor arkamdan. Sıkıştım,nefes alamıyorum.
Kolay gelsin. Zor zamanlar. Covid yüsünden daha da zorlaştı. Eğer bebeğinizin uyku eğitimi yoksa uyku eğitimi vern bir danışmanla çalışıp. O kendi kendine uykuya dalarken ve uyurken siz de kendinize vakit ayırın.
 
Kimse kimseye yardim etmek, bebegine bakmak zorunda degil. Evlenirken yardimci olmak zorunda deil, vs vs...

Bu tür konularda beklenti icinde olmak bana hep tuhaf ve itici geliyor.

Yardimci olsalar hoş olur ama yapmiyorlarsa suclayamayiz cunku mecbur degiller.

Eriskin oldugunuzda, evlenmeniz, bebeginiz, oyunuz buyunuz sadece ve sadece kendi sorumlulugunuzdadir.

Sonucta hic birini izin alarak yapmiyorsunuz.
Insanlardan beklentiyi kessek hic bir sorun olmayacak.

Bebeginizin sorumlulugu sadece size ve esinize ait.
 
Kimse kimseye yardim etmek, bebegine bakmak zorunda degil. Evlenirken yardimci olmak zorunda deil, vs vs...

Bu tür konularda beklenti icinde olmak bana hep tuhaf ve itici geliyor.

Yardimci olsalar hoş olur ama yapmiyorlarsa suclayamayiz cunku mecbur degiller.

Eriskin oldugunuzda, evlenmeniz, bebeginiz, oyunuz buyunuz sadece ve sadece kendi sorumlulugunuzdadir.

Sonucta hic birini izin alarak yapmiyorsunuz.
Insanlardan beklentiyi kessek hic bir sorun olmayacak.

Bebeginizin sorumlulugu sadece size ve esinize ait.
Konu sahibi içini dökmüş, ruhsal sıkıntısını dile getirmiş, belli ki bu pandemi dönemi çok bunalmış ve destek amaçlı buraya yazmış. Sizin de çözüm önerisi sunmak yerine yargılayıcı tavrınız ve “itici” kelimesini kullanmanız hiç hoş değil bence.
 
Konu sahibi içini dökmüş, ruhsal sıkıntısını dile getirmiş, belli ki bu pandemi dönemi çok bunalmış ve destek amaçlı buraya yazmış. Sizin de çözüm önerisi sunmak yerine yargılayıcı tavrınız ve “itici” kelimesini kullanmanız hiç hoş değil bence.
Bunun bir çözümü yok iste.
 
Kimse kimseye yardim etmek, bebegine bakmak zorunda degil. Evlenirken yardimci olmak zorunda deil, vs vs...

Bu tür konularda beklenti icinde olmak bana hep tuhaf ve itici geliyor.

Yardimci olsalar hoş olur ama yapmiyorlarsa suclayamayiz cunku mecbur degiller.

Eriskin oldugunuzda, evlenmeniz, bebeginiz, oyunuz buyunuz sadece ve sadece kendi sorumlulugunuzdadir.

Sonucta hic birini izin alarak yapmiyorsunuz.
Insanlardan beklentiyi kessek hic bir sorun olmayacak.

Bebeginizin sorumlulugu sadece size ve esinize ait.
İyi de beklentiye girmemiş ki öyle 🙄
 
40 gunlukken geldi bir daha da gelmedi diyince ben oyle anladim.
Ya şöyle bir durum oluyor . İnsan bazen birisin istiyor illa ev işi yapsın bebe baksın diye değil . Sohbet destek amaçlı . Kendimde yaşamıştım annem 19. Gün gitmişti mesela Kv 10. Gün . Ben kimseyi istememiştim . Ama annem gidince çok ağlamıştım . Kendim herşeyi yapıyordum yemek temizlik vs annem olsun yanımda otursun sohbet edelim istemiştim .
 
Ya şöyle bir durum oluyor . İnsan bazen birisin istiyor illa ev işi yapsın bebe baksın diye değil . Sohbet destek amaçlı . Kendimde yaşamıştım annem 19. Gün gitmişti mesela Kv 10. Gün . Ben kimseyi istememiştim . Ama annem gidince çok ağlamıştım . Kendim herşeyi yapıyordum yemek temizlik vs annem olsun yanımda otursun sohbet edelim istemiştim .
Ben buna bir sey demiyorum zaten; yazdim da, yapilsa hoş olur diye. Ama yapmıyorlarsa üzülmek bosuna. Cunku caresi yok...
Zaten esinin ailesi yuzunden panik ataklar gecirmis, gelmeseler daha iyi.
konu sahibi pandemi dolasiyla da bunalmış. Hepimiz ayni durumdayiz. Teselli verenlere sozum yok. Benim yorumum bu.
 
6 da kalktıysa 5:30 saat sonra öğlen uykusu, yani 11:30 da öğlen uykusu. 1,5-2 saat uyur. Akşam da 20-20:30 gibi yatar. Ama akşam geç yatsa da kalkış saati değişmez. Mesela geçen gün akşam 10 da yattı, oh be sabah geç kalkar dedim yine 6-6:30 ayaktayız.
Öyle düşünme delirme 😂 erken yatan çocuk iyi olur
 
Ben buna bir sey demiyorum zaten; yazdim da, yapilsa hoş olur diye. Ama yapmıyorlarsa üzülmek bosuna. Cunku caresi yok...
Zaten esinin ailesi yuzunden panik ataklar gecirmis, gelmeseler daha iyi.
konu sahibi pandemi dolasiyla da bunalmış. Hepimiz ayni durumdayiz. Teselli verenlere sozum yok. Benim yorumum bu.
Bence de gelmemeleri daha iyi onu ilerde anlayacak . Ben şuan tek başıma çocuk büyütüyor olduğum için çok memnunum. Kafam rahat karışan müdahale eden yok
 
Çok zor evet ama sizi de dünyayı da tam olarak anlayamayan bir canlıya bağırmanızı haklı çıkarmıyor.
Şu an zaten her şey korkutucu ve farklı geliyorken bir de en güvendiğiniz insanın sebebini bilmediğiniz bir nedenle sizi bağırıp bıraktığımı hayal edin. Çok korkardınız. O da korkuyor. Sizi kaybedeceğini düşünüyor.
Sakin olun. Yapmak zorunda olduğunuz temizlik, yemek her neyse kalsın. Gerekirse tek bir çorba için ama çocuğunuza bağırmayın.
Telafisi olmayan bir şey bu.
Ruhunu yaralıyorsunuz ama telafisi de yok.
 
Benim de oğlum 4,5 yaşında. Bağırmamaya hala gayret ediyorum. Beni en çok motive eden kitapları yazacağım lütfen okuyun. İçinde güzel yöntemler de var.
Etkin anne bana olmak
Koşulsuz ebeveyn olmak
İyi aile yoktur
Lütfen bu üçünü okuyun.
Özellikle erken çocukluk döneminde yaşanan travmaları görmek istiyorsanız köpek gibi büyütülmüş çocuk kitabını da okuyun. Oradaki gerçek vakaları görün.
Teselli beklemenizi anlıyorum ama çocuğa bağırmadan bir çıkış yolu bulmak zorundasınız.
Sizin gibi o da evde ve sadece sizi görüyor. Üstelik bildiği güvendiği tek insan ona bağırıyor. Daha konuştuğunuz dili bile tam anlayamayan bir çocuk neden bağırdığınızı bile anlayamıyor. Çok ufak.
 
Buda okunmalı
 

Eklentiler

  • image.webp
    image.webp
    27,6 KB · Görüntüleme: 37
Back
X