beceremiyoruz biz bu isi

Siz bence biraz daha rahat olsaniz cocuklarinizda rahat olacak.

Benim 6 aylik bebegim bile ben stres oldugum zaman basliyor mizildanmaya aglamaya ama ben rahat oldugum zaman o da rahat oluyor.

Sizdeki gerginlik cocuklarinizida geriyor gibime geldi.

Basta zaten tatile gergin cikiyorsunuz. Hep olumsuz dusunuyorsunuz. Cocuklarda sevmiyor bu yuzden tatili.

Siz mutlu olsaniz annecim bak ne güzel ailecek tatile gidiyoruz orada sunlari sunlari yapacagiz o ve cok eglenecegiz mantigiyla cocuklarinizi psikolojiknolarak hazirlayip oyle gitseniz cocuklarinizda isteyerek gelir tatile.
 
Hanfendi güvenlige bile güvenmeyin daha dün adanada annesinin yaninda uyuyan 4 yasindaki kizi kacirip tecavüz ettiler siz neyin kafasini yasiyorsunuz cocuk dogurup bir önce dogurdunuzami emanet ediyorsunuz vallahi pes benim kizim da 1 bucuk yasinda evde baska odaya gitsin hemen kosarim pesinden kaza geliorum demez 3 yasindaki oglumu parka götürürken 1 sn ayirmam gözümün önünden alisweris magazasinda kacirma ya calistilar oturdugum semtte cingeneler cocugu giyinme kabinine sokup sacini kesip kiyafetlerin degistirmisler annesi tanimasin die cocuk 1 yasindaymis annesi dükkani kapattirmis kabine girmis er yakalamislar dikkatli olun kuzenler bile tehlikeli bu devirde
 
Konu sahibi bu günler gececek cocugunuz büyüyecek ve ozaman siz pesinden kosacaksiniz bu günlerin tadini cikarin sorumluluk kaldiramiyordunuzda 2. Nie yaptiniz cocuklar Öfke kontrolü yapamaz 2 yasindaki cocuktan sus otur yat Kalk kiplerine uymasini beklemeyin bendede var 2 tane biz tatile bile gidemiyoruz havuza giderken kücüge babasi büyüge Ben bakarim oynatiriz yedirirz iciririz onlar mutlu oldukca Ben mutlu olurum
 

Benim bir ablam ve bir abim var. Biz 3 çocuğuz (ben istem dışı olmuşum ama aldıramamışlar). Ekonomik durumumuz o zamanlarda iyi olmadığı için hem annem hem babam çalışmak zorundaydılar. Fransadaydık dolayısıyla anneannem ve dedem farklı ülkelerde olduğumuz için, anneme yardımcı olamadılar. Ablam ve abimin arasında 1,5 yaş fark var bende en küçükleriyim ablamla aramda 4 yaş fark var.
Çok küçük yaşta ablam 8 yaşındayken bizim (abimin ve benim) sorumluklarını almak zorunda kaldı.
Avrupa da servis sistemi yoktur, o dönemlerde yürüyerek eve giderdik. Ablam hem beni hemde abimi tutarak eve götürüyordu. Eve gelirdik yemekler hazırdı ablam tabaklara koyup sonra da tabakları yıkardı... Birlikte 3 ümüz annemiz yorulduğu için ve haftanın 6 günü çalıştığı için evin temizliğini yapardık. Ana okuldan sonra ilk okula geçtiğimde yalnız eve dönerdim ve sabah yalnız okula giderdim.

Bu konuda sizden farklı düşünüyorum çocuklarımıza çok erken yaşta bence sorumluluk vermeliyiz ve öğretmeliyiz.
Ablam şimdi özel bir şirket de yan etki direktörü, abim eczacı bende tasarımcıyım.

Geç vakitlere kadar arkdaşlarımızla, kuzenlerimizle dışarda oynardık.
Hatırlıyorum da 6 yaşımdayken ekmek almaya giderdim ve evin ile ekmekcinin arasında 1,5 kilometre vardı.
Şimdi ki çocuklara bakıyorum.... ve o dönemlerdeki çocuklara bakıyorum arada dağlar kadar fark var. Hele İstanbul ve Paris arasında...
İstanbulda yaşıyorum şuan çevremde gözlemlediklerim ; çocuklar 6 yaşına kadar evde durup, hiç bir sorumluluk almadan annenin yanında tüm gün saçma programları izleyip veya ellerinde akıllı telefonlar ve tabletler ile bana göre zekayı geriye götüren oyunlar oynuyorlar. Oysa ki biz öylemiydik?
Sokakta hayatı öğrendik.

Her neyse söyleyececeğim daha çok şey var ama bu kadarı yeterli.

Not : sizin gibi entelektüel bir Kadın bence çocuk sahibi olmalı.
Doğru düzgün yetişen çocuklara sahip olmalı bu ülke.
 
Bu anlattiklarinizi yapmak icin 15 yasi beklemeye gerek yok inanin. 5 yasinda kizim var, 1 senedir anne-kiz gunu yapıyoruz haftada bir gun.erkenden cikiyoruz disari, sirayla bir onu bir beni mutlu edecek seyler yapıyoruz. Cok basit seyler bunlar. Mesela kasimi aldirmam gerekiyorsa bu beni mutlu eden sey oluyor, kizim kirtasiyeleri cok seciyor girip bir kalem aliyoruz onun icin.
Sonra bir yerde oturup canimizin istedigi seyleri yiyip iciyoruz.
Bazen dondurma, pasta falan da yiyoruz hatta :)
Bu sekilde gezip tozarak o kadar uyumlu alisti ki. Magazada kiyafet secerken bile yardim ediyor bana. Begenmezse babanne gibi oldun bununla diyor
Cocukla yapilacak cok guzel şeyler var ve bunlar icin gercekten beklemeye gerek yok. Her yas cocugunun uyum saglayabilecegi ortamlar var. Kizim 2 yasindayken rock konserine götürdüm ben onu tabi sonuna kadar kalamadik ama o 1 saat bile yetti bana.
Konu sahibi cok olumsuz, ve malesef cocugunu da kendisi gibi yetistiriyor.
 
Bence siz baya bunalmissiniz ve kabullenme sorununuz var özgürlünüzü elinizden alindini düsünüyorsunuz ve hergününüzü onlara verip karsiliginda asabi cocuk görünce emeginize aciyor cocunuza sinirleniyorsunuz insansin bu duygular normal ama onlar cocuk benim oglum istedigi cars arabasini aldigimiz halde baska magazada baska bi oyuncak icin bize vurdu kendini yerlere atti biz hic tepki vermedik esim araba yi götürüp gözünün önünde geri verdi agladi baba verme die ama esim sen böyle davranirsan hic bir Sey almam dedi bana geldi Anne Al dedi baban hakli dedim bize küstü 5 dk sonra özür diledi bizde olmaz yarin alacagim cünkü hala sinirliyim dedi esim ve Eli mecbur bekledi ve anladi bagirip cagirirsa hic bir Sey olmaz sizde büyük kiziniza bunu ögretin o ögrenirse kücügüde alisir bagirip cagirmanin faydasından etmiceni oglum 3 yasinda su an magazada bi sey görsün oglum sonra alacam tamam Anne der bir ay sonra alirim hem onun isteklerine deger verdigimi unutmadigimi ve söz tutmayi ögreniyor
 
Bence siz 2 çocuklu bir kadın olduğunuzu kabullenemediniz.
Her konunuzdan yansıyor bu. Siz gergin ve mutsuzsunuz, bu kızlarınıza sirayet ediyor ve bu kısır döngü devam ediyor, mutsuzluk...
Çocuklar var diye kadınlık bitti mi? Hayır.. Herşeyin yeri ayrı, neden böyle düşünüyorsunuz.

İki yaşında ikizlerimle tatile gittim yeni döndüm sayılır. Pekala da eğlendik.
Evet biraz onlara odaklı yaşıyorsun, havuzda onları oynatmaktan kendin yüzemiyorsun mesela. Ama zevk alıyorsun bu durumdan.. Ne bileyim benim için öyleydi. Hiç üzmediler bizi, biz de sıkılmadık.
Çocuklar annesinin ruh halini çok iyi analiz ediyor bundan eminim, siz nasılsanız ona göre davranıyorlar.

Lütfen rahat olun.. Tadını çıkarın.
 
Bu çocukların sana gökten zembille inmediğini,senin anne olmak istediğin için onları dünyaya getirdiğini bi kabullen önce.

Çok yazdık çizdik sana ama hep boş. Sen negatifsin o yüzden çocukların negatif. Üzülüyorum vallahi hallerine.
 

Sorumluluk almalı evet ama 7-8 yaşında bir çocuk kardeş sorumluluğu almamalı. Anneniz babanız da hatalı şu şartlarda benim gözümde. Bakabilecek kadar çocuk yapmalı insanlar, bakamayacakları çocuklar yapmamalı. Siz değilsiniz mesele zaten. Siz olmasanız abiniz ablanız aynı şekilde büyüyecekti. Hata en baştan yapılmış. Çalışmak zorundaysan, bakıcıya ayıracak maddi imkanın yoksa, anne baba yardım edemiyorsa ona göre düşünecek planlayacaksın. Büyük çocuğa küçüklerin sorumluluğunu vererek ebeveyn olunmaz ki.

Siz çocukken sokakta oynuyordunuz, ben de oynuyordum ama şimdi dünya bizim zamanımızdaki gibi değil. Çocukları annelerinin gözünün önünden kaçırıyorlar, annelerinin yanında taciz ediyorlar. İnsanlar aile bireylerine bile güvenemezken 1.5 yaşındaki bebeği dört yaşında bile olmayan diğer bebeğe emanet ederek sokağa salmamalı bir anne. Çocuklar sokağa çıkmasın eve kapansın demiyorum. Ebeveynleri yanlarındayken çıksınlar. Ama kadın da haklı 5 çocuğun hangi biriyle başetsin hamile haliyle. Burda da hata baştan yapılmış zaten. Ama yine de önlem almak, güvenlik sağlamak önemli.

Doğru düzgün bir anaokulu olmuş 12 bin lira. Devlet okulları zaten vahim durumda. Ülke almış başını gidiyor. Kendi geleceğimizden endişe ederken ben bu dünyaya nasıl çocuk getireyim ki? Benim çocuk yetiştirmem değil mesele aslında. Evet iyi bir anne olurum, topluma faydalı bir çocuk yetiştiririm ama o çocuğun geleceği benim elimde değil ki. Dünyaya gelecek bebeğe haksızlık ederim onu böyle bir hayata böyle bir ülkede hatta dünyada yaşamaya mahkum ederek.
 
7 yaşındaki çocuğun size ne gibi bi zorluğu olacak.Görende der 2 aylık üçüzlerle tatile çıkıcanız ki çıksaniz bile bu siteminiz fazla.Digeride 2 yaşında artik laftan anlayabilecek durumda.
 
Çocukların olmadığı
Rahat, sorumluluk istemeyen, eş ile el ele göz göze
3 öğün yemek yiyebilen bir kadın da olsaydın
bunları yaşasaydın en azından
bu duygu ve isteklerin de bir sonunun olmadığını anlardın.
keşke anlasaydın ve öyle anne olsaydın.

6 yıl senin tabirinle çocuk peşinden koşmak zorunda olmadan
istediğim gibi yatan, istediğim gibi kalkan
rahat ve sınırlar olmayan bir hayatım oldu.
Mutlu muydum evet hemde çok.
Ama bu da bir yere kadar sürüyor.

Eşini ne kadar seversen sev, ailenle ne kadar iyi olursan ol
Maddi, manevi ne kadar iyi hissedersen hisset
Bunlar da bir yerde artık seni tatmin etmemeye başlıyor.

Bir yere kadar değil ben böyle çok mutluyum diyenler
zaten anne olmayı tercih etmiyor.

Sen hem sadece kocan ve sen varmış gibi yaşamak isteyen
hemde 2 çocuk sahibi olmuş bir kadınsın.
Tutarsızlık desem değil bambaşka bir kafa yapısı bu.
Adı yok.
 


Yazdığınız 2nci ve 3üncü paragrafa %100 katılıyorum.
1nci paragrafınıza katılmıyorum çünkü bilmediğiniz çok şey var ama detaylarını burda anlatmama gerek yok.

Diğer konularda sizin gibi düşünüyorum. 26 yaşındayım bırakın çocuk sahibi olmayı evlenmeyi dahi düşünmüyorum. Bu yaşıma kadar da 1 dakka olsun düşünmedim. Zaman fikrimi değiştirir mi bilmiyorum, büyük konuşmak istemem.

Fransa ve Türkiye arasında çok büyük farklar var maalesef. Orada eğitime ücret ödemiyoruz. 3 yaşında mecburi Ana Okul var ve ücretsizdir. Bırakın eğitime ücret ödemeyi kağıt, kitap, kalemlerin, vs...ücretlerini bile devlet karşılıyor
Okul sabah 8:30 ile 16:30 arası sürüyor, Ana okul dahil. Ve eğitim gerçekten Türkiyeye göre çok farklı.
Ama ben yine de İstanbul da olmaktan çok mutluyum, çok ülke gezdim ve yaşadım ama burda kendimi buldum.
Ben ümid ediyorum ki hakketiğimiz o güzel ve huzurlu günleri göreceğiz. Bu ülke bize emanet biz M.K Atatürkün çocuklarıyız, burda kalıp, faydalı olmak ve faydalı çocuklar yetiştirmeliyiz her ne olursa olsun.
 
evliyim ama anne değilim, öncelikle belirteyim istedim. çocuk, bebek sahibi kuzenlerimi sık sık gözlemleme şansım oluyor. her şeyi, her işi mükemmel yapmak gibi bir takıntıları var. e bu da gerginlik olarak kendilerine geri dönüyor. özellikle anneler gergin olunca çocuklar da gergin oluyor. çocukla tatil eşle baş başa tatil gibi olmaz, önce bu durum kabullenilmeli. ama sürekli çocuğa endeksli, onu boğarcasına ilgi, sevgi de ardından tahammülsüzlüğü getiriyor.

benim annem de çalışan bir anneydi ve son derece rahat bir kadındı. bizi de ama tatilde, ama evde hep rahat bıraktı. düşerdik, fırlayıp kalkmaz, uzaktan bakardı. bir şeyleri kendi kendimize yapmamız için fırsat verirdi. ben nasıl bir anne olacağım elbette bilmiyorum ama yeni nesil anneler fazla pimpirikli. dünyanın merkezi çocuk gibi davranıyorlar. sonra da şikayet, şikayet hep şikayet. daha gitmeden tasası tutmuş. neden bardağın dolu kısmına bakmıyorsunuz? şükür tatile gitme imkanınız var, sağlığınız yerinde, çocuklarınız da sağlıklı. e daha ne? değişmesi gereken bence sizsiniz, siz kendinizi değiştirdiğinizde bu durum çocuklarınıza da yansır diye düşünüyorum.

allah evlatlarınızı size, sizi onlara bağışlasın.
 
Aksam 8.30 da yatan çocuklar yüzünden dışarıya çıkamıyorum şikayeti nedir ya! Beraber otelin barına mi ineceksiniz yoksa diskotege mi gideceksiniz alla alla. Otellerde kahve ve çay için kattle konuyor çıkın otel odasının balkonuna esiniz bir çay yapsın sallamali oturun gökyüzünü seyredin sağlıklı evlatlariniz var diye halinize sükredin çocuklar odada uyurken gece denize girelim Margarita içerken Mehtapta yüzelim fantezisi mi istiyorsunuz anlamadım ki.
 
herkes cocuk sahibi olmak zorunda değil, keşke hiç yapmasaydınız..
ben de bu sorumluluğu alamamaktan korkuyorum..

sürekli mız mızlanan ağlayan onlar için kendimden fedakarlık edeceğimi düşünemiyorum..
Annem bana kızıyor çocuğun olunca anlarsın diye.

şuan bence ailecek terapi alın en azından sorunları minimuma indirebilirsiniz çok zor anlayabiliyorum çocuğum yok ama bir şekilde bu hisleri hissedebiliyorum..
 
Otellerde çocukları bırakıp gidebileceginiz çocukların oyun oynadığı alanlar ve onlari gözetim altında tutan bakicilar var diye biliyorum ????
Yok mu ?
Günde birkaç saat bırakın çocukları?
 
Yanınıza size yardımı olacak birini alsanız biz öyle yapıyoruz, gün boyu beraber geziyoruz vs akşamda dışarı çıkacaksak oğluşu bırakıp çıkıyoruz onlar uyuyor biz geziyoruz ,kendimize Zaman ayırıyoruz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…