Beklenmeyen bir hamilelik, şimdi ne yapacağım?

Muhtemelen bir gün tamamen aynı konunun öznesi olacağım

Tamamen kalbimle yorum yapıyorum Doğru olmayabilir . Bence aldırın . Hazır değilsiniz . En anne olmak isteyen insanlar bile çooooook zorlanıyor bebekle .
 
Benimki de yeni yeni ayaklanip yurumeye calisiyor. Demin koltuga tutunup bir deneme daha yapti ve popo ustu dustu kuzum Gozume bakip annii diyo O kadar guzel ki bir minigin sana muhtac olmasi Rabbim isteyen kimsenin kucagini bos birakmasin insallah O kadar cok evlat hasreti ceken var ki Allahim onlara da versin en hayirli zamanda insallah
Konu sahibi arkadasim; bebek kariyere engel degil. Biraz ara verip yine devam edersin. Dunyan yikilmis gibi konusma lutfen. Ben kurtaja karsiyim. Ancak bu kadar dogurmak istemiyorsan tabiki o bebegin babasinin da onayini alarak kurtaj olabilirsin. Bu senin hakkin. Ama ben aldiramam diyorsan da lutfen onu kabullen ve sevmeye calis. Annen gibi olmak istemiyorsan once bunu yap lutfen.
 
Anne olmama hakkınız hâlâ mevcut. Kısıtlı bir süre kalmış olsa da kürtaj gibi bir seçeneğiniz var. Fakat dikkat ettim, hiç kürtajdan bahsetmiyorsunuz. Sizi korkudan çocuk sahibi olmak değil, çocuğunuza iyi bir anne olamamak. Bu bile iyi bir anne olacağınızın göstergesi. Kimisine göre çok normal bir şeydir, kimisine göre bir mucize ve lütuftur. Hayat bazen korkularımızı alır, korkulacak bir şey olmadığını göstermek için yüzümüze çarpar. Kucağınıza aldığınızda aman aman duygular hissetmeyebilirsiniz ama bir gün o şey büyük ihtimalle kendi canınızdan daha çok sevdiğiniz bir varlık haline gelecek. Yorucu, korkutucu, zahmetli kimse bunu inkâr edemez. Mükemmel anne diye bir şey yok. Çocuğunuza kızacaksınız da, istemeden de olsa bağıracaksınız da. Anne olmayı da onunla öğreneceksiniz.
 
Gerçekten cinsiyet eşitsizliğini çok iyi gözlemleyebileceğimiz bir alan tıp. Özellikle cerrahi birimlerde kadın asistanlara pek tahammül edemiyorlar. Mobbing vs. Ama olacak yani her alanda kadınları görmeye alışacaklar ve kadınlar yapamaz zihniyeti çürüyecek.
 
Hakkinizda hayirlisi olsun.

Bebek kariyere engel degildir.
Ama sizin derdiniz bu yonde degil gibi.

Umarim sizin icin olan dogru karari verirsiniz
 
Kürtaj istemiyorum çünkü yani yaşama hakkı var ve bunu elinden almaya hakkım yok gibi geliyor. Evet iyi anne olamamaktan korkuyorum, ruhunu doyuramamaktan korkuyorum. Ve şu an bana yabancı gibi. Sevgi vb. şeyler hissedemeyince korkum ve kaygım pekişiyor.
 
Canim bi doktor kontrolune git icinde snn parcanin kalp atislarini duy yavas yavas benimsemeye baslayacaksin korkun annen gibi olmak diyorusn ya aslinda olmayacaksin cok iyi bir anne olacaginin gistergesi bunu dusunmen bile
 
Ben isteyerek hamile kaldim. Ama dogurunca anca hissedebildim bu yazdiklarini. Oyle annelik rahme dusunce baslar diyorlar falan ama bence hikaye. Tabiki insan korkuyor. Bundan sonra ne olacak diye. Ben en cok acaba kari koca hayatimiz nasil olacak diye dusunmustum film izlemek, ani sehir disi seyahatleri... hepsi sanki hayal oldu gibiydi. Ama yaptik ve yapiyoruz. Bebegimiz kundaktayken de gezdik biz hamileyken de. Simdi 10 aylik yine geziyoruz durmadan. Film izlerken genelde yorgunluktan uyuyakaliyoruz ama olsun denemesi bile guzel
Ancak dogurdugunda anliyorsun onun nasil bir mucize oldugunu. Bence bu konuda kendini suclama henuz kabullenme asamasindasin. Bircok insan gibi tedirginliklerin var. Bunlar bence normal.
 
İlk çocuğuma isteyerek hamile kaldım, ne öğrenince nede kalp atışını dinlediğim de birşey hissettim. Hatta kendimi sorgulamışltım niye böyleyim diye. Karnımda hareketlerini hissetmeye başlayıncaya kadar böyle devam etmişti o hissizlik hali. Şuan sizin de birşey hissetmeniz gayet normal o yüzden.

Bence eşinizle paylaşın bu durumu, size iyi gelecektir, desteği.
 
En iyi anneler, çocukluğunda ve ya büyürken en çok yara almış kadınlardan çıkıyor
 
Kalp atisinda ben bön bön ekrana bakarken kocam aglamisti hic unutmuyorum. Doktor bile gulmustu o halimize Ne duygusuz kadinsin ,icinde kalp atiyo senden bir gozyasi dusmedi demisti bana esim. Tekmelerini benden cok o beklerdi Simdi diyor ki senden bu annelik potansiyelini hic beklemiyordum hamileyken cok ruhsuzdun
 
Eger bebekli bir hayati asla istemiyorsaniz, ki oyle gorunuyor, aldirin.
Cocuk dogurup pisman olmak, aldirip pisman olmaktan daha iyi degildir.
Cocuk coook cok buyuk bir sorumluluk, butun hayatiniz degisecek, asla eskisi gibi olmayacaksiniz, yatili bakici da olsa ona birakip hafta içi calisip, haftasonu gezseniz de, akliniz hep o sorumlulukta kalacak, atesi mi cikti, hasta mı, yedi mi agladi mı,
Bununla da bitmeyecek, okulu, egitimi, dunyanin giderek kotulesen dogal ve siyasi yapisi vs vs hepsi birer dert olacak size.
Bunlari kaldirmak icin gerçekten cok sevmek ve cok istemek lazım.
 
Sizi çok iyi anlıyorum. Bebegime hamile olduğumu öğrendiğim zaman ayni seyleri hissettim. Korktum. Siz gibi sanirim kötü bir cocukluk gecirmekten kaynaklanıyor. Ama sonra karar verdim bebeğim dogana kadar pek alisamadim. Korktum. Cok agladim. Ama kucagima alinca bebegimden utandim. Üzüldüm. Onun için . Öyle davrandığım icin. Simdi 6 aylik kzuum. Dünyanın eeennn güzel bebegi ve duygusuymuş anne olmak. Esimle de eskisinden daha da mutluyuz. Umarim sizde aldirmaz ve onunla yasamayi ogrenirsinz. Tabi bu benimki fikir sadece oneri. Ben de yasayarak öğrendim ve öğrenmeye devam ediyorm. Esimin de benim de ailemden uzakta tek başıma bakıyorum kuzuma. Hersey gönlünüzce olsun. Dilerim en dogru karari verirsiniz. Allah bebek yokluğu da aratmasin.
 
Sizi çok iyi anlayabiliyorum, hamileyim ve ben de yaşam standartlarımın düşüceği kaygısı ile yaşıyorum. Ama bunu üste tutmak elinizde. Eşiniz size yeterince yardımcı olur ve bir de yatılı iyi bir bakıcı bulabilirseniz kendinize ve işinize zaman ayırabilirsiniz. Ama zaten o çocuğun içinizde tekmesini hareketini hissettiğinizde herşey sizin için de değişecek:)
Kararınız ne olursa olsun kesinlikle eşiniz ile bunu paylaşın, paylaşmadan yapacağınız her hareket bencillik olur.
 
Aynı biz eşim her doktor kontrolüne önceden izinini ayarlar heyecanla gelirdi, gözleri dolar , ağlar bende tık yok hamileliğin ilerleyen zamanlarında ultrason da kızımın hareketlerini izleyince aman aman bir hisse kapılmıyordum ben, tamam güzel bir his ama abartılacak bir durumda yoktu yani eşimde tam tersiydi her seferinde.

Doktorum bile eşiniz sizden daha hevesli, beklemediğiniz bir gebelik mıydı diye sormuştu. Aksine 6 aylık bir tedavi sürecinden sonra hamile kalmıştım ama o duygu olmayınca olmuyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…