Beklenmeyen hamilelelik

Hayattaki en büyük korkum vicdan azabı ile yaşamaya mahkum olmaktır. Allahım sen koru.

27 aylik kizim var. Hala emiyor. Ilk 6 ay kolikti cok zor bir bebekti. Hala da kenarda sakince oturan cocuklara hayretle bakarim 1 dk durmaz. Ikinci ne zaman diyeni bogasim geliyor. Ama korunarak bu şekilde hamile kalsam aldirmazdim. Dunyada din denilen bir kavram olmasa dahi. Anne olmus bir kadin bilir ki rahimde yoktan varolan bir et parcasi 9 ay sonra kanli canli bir evlat olacaktir. Aldiran aldirsin herkes inandigi inanmadigi dine gore degerlendirsin. Tum dinleri kenara biraksak bile bir tavugub civciv olacsk yumurtasini kirar misiniz kirin desem ? Bunu dahi yapamazken goz gormuyor diye yitip gidiyor hayatlar. Bazi konularin dinle degil insani degerlerle alakasi var. Meseles ben multecilerin bebek sahibi olmasina deli oluyorum. O kadar kiziyorum ki savastsn gelmissin misafirsin her sene doguruyorsun. Sevismek de bir tercih meryem ana degilsiniz cocuk istemiyorsak sevismeyecegiz. Risk her zaman vardir. Ve bence bu cocugun yasama hakki vardir. Lutfen onun elinden bunu almayin.

UfuruktenPrenses .!.:

27 aylik kizim var. Hala emiyor. Ilk 6 ay kolikti cok zor bir bebekti. Hala da kenarda sakince oturan cocuklara hayretle bakarim 1 dk durmaz. Ikinci ne zaman diyeni bogasim geliyor. Ama korunarak bu şekilde hamile kalsam aldirmazdim. Dunyada din denilen bir kavram olmasa dahi. Anne olmus bir kadin bilir ki rahimde yoktan varolan bir et parcasi 9 ay sonra kanli canli bir evlat olacaktir. Aldiran aldirsin herkes inandigi inanmadigi dine gore degerlendirsin. Tum dinleri kenara biraksak bile bir tavugub civciv olacsk yumurtasini kirar misiniz kirin desem ? Bunu dahi yapamazken goz gormuyor diye yitip gidiyor hayatlar. Bazi konularin dinle degil insani degerlerle alakasi var. Meseles ben multecilerin bebek sahibi olmasina deli oluyorum. O kadar kiziyorum ki savastsn gelmissin misafirsin her sene doguruyorsun. Sevismek de bir tercih meryem ana degilsiniz cocuk istemiyorsak sevismeyecegiz. Risk her zaman vardir. Ve bence bu cocugun yasama hakki vardir. Lutfen onun elinden bunu almayin.

Genişletmek için tıkla...

Aldırın diyenlere de hayret ettim , bu kozmetik bir olay değil et beni aldırmıyor neticede kalbi ATAN bir canlı öldürülüyor, bir Bebek döllendiği an canlıdır ve kalbi atar biz bunu 6. Haftada görürüz ve canlıdır Nasıl buna anlam yüklemeyin diyenler olmuş hayretler içerisindeyim

Bakamayacak ise dogurmanin anlami yok diye düşünüyorum

White_poppy .!.:

Sunu hic dusundunuz mu peki ?
Ya o bebek birseyler icin kurtatici olarak rahminize yerlesmisse ?

Bir filmde gormustum evet gercek olmayan alt tarafi kurgudan ibaret bir yabanci filmdi. Ama verdigi hayat dersi bence muhtesemdi..

Nasil miydi o film ?
Kadinin bir cocugu vardi 5 yaslarinda fln.. Daha sonra kadin korunmadan hamile kaliyor ve cocugunu aldiriyor. Aradan 2-3 sene geciyor 7 yasina giren cocugu losemi oluyor ve acele ilige ihtiyaclari oluyor ve bulamiyorlar.. Doktorlar kardesi olsaydi cok rahat bi sekilde iyilesecekti ona bir kardesten alinmis ilik lazim diyor ve bu evli cift ilk cocuklarina ilik icin bebek yapma cabasina giriyorlar ama malesef bebekleri olmuyor ve ikinci bebegi aldirdiklari icin kahroluyorlar..
Diyecegim o ki cocuk kismetiyle gelir sen ben bilemeyiz ama hayatimizda olan herseyin bi sebebi var emin ol

Bunu anlatip seni uzmek istemezdim Allah korusun evladini ama aklinin bi kosesinde kalmasini istedim

Genişletmek için tıkla...

Haklısın ama cesaret edemiyorum

Butterfly Deniz .!.:

Benim de kızım Üniversiteye gidiyor bizde hiç beklemiyorduk 40 yaşında hamile kaldığımı öğrendiğim de şok geçirdim. Yapılan testler riskli olduğu halde eşimle oturup karar verdik her şekilde bu bebek yaşamalı dedik ve hayırlısı ile doğuma 10 gün kaldı.
Bakalım ne olacak inşaAllah?

Genişletmek için tıkla...

Hayırlısıyla sağlıklı bir şekilde dünyaya gelir inşallah

Arkadaşım naparsan senin kararın ve kimse seni yargılayamaz. Hayat senin. Biz sadece kendi başımıza gelse naparim diye düşünüp seni rahatlatiriz belki. Ben de kendi düşüncem yazmak isterim. Eğer tek çocukla kalmicaksan bence dogur bu bebeği. Hem aradaki yaş farkı da ileride sana kolaylik sağlar birbirlerine oyalarlar ve sende hayatına devam edersin. Düşünsene şimdi ise baslicaksin çocuk bi süre sonra kreş okul vs baslicak kafan tamamen rahatlayacagi bir zaman da hop tekrar bi daha hamilelik tekrar aynı süreçler. Bence dogur ve bu isteğini sadece 1,2 sene ertele

Sonrasında ileride pişman olup doğurcam şimdi o da su yaşta olacaktı diye üzülmeyin

Aldırmak çok kolay gider halledersin bu işi uzamadan ama sonrası????
Vicdanın seni bırakırmı çocuğunun başına en ufak bişey gelse dahi demezmisin Allah beni cezalandırdı diye ben olsam derim cana kıydım cezamı çekiyorum diye düşünürüm eğer ben öyle düşünmem diyorsanız düşünmeden aldırın

bence bebeğinizi aldırmayın dünyadan nasibi yoksa o kendisi yaşamdan kopar siz bunu yapmayın.yaşamak her insan gibi onunda hakkı.lütfen yapmayın alışır kabullenir seversiniz.

Bir iki sene zorluk çekip sonunda rahat ve iç huzur mu? yoksa bebegi aldirip ömür boyu geçmeyecek vicdan azabı ve keşkeler mi? secim sizin.

Hayat biz planlar yaparken başımıza gelenler silsilesiymiş.. Bunu ben de tecrübe ettim siz de şu an ediyorsunuz... Bebek sahibi olamayanlardanım.. Ama biz olamıyoruz siz aldırmaya çalışıyorsunuzdan girmeyeceğim konuya... Haziran ayının sonunda 1 tane negatif tüp bebek denemem oldu... O aşamaya kadar iş durumumda bu yıl için hiç adım atmadım/Bir yerle görüşmedim... Çünkü dedim ki tutarsa bebek çalışmak istemiyorum.. Bu arada özel sektörde çalışan bir öğretmenim yani yeni işinizi sezon kapanmadan halletmeye çalışmalısınız yoksa sonrasında işsiz kalabilirsiniz.. Sonra noldu negatif... Ben bir koca psikolojik çöküntü ve işsizlik yumağıyla başbaşayım hala... Ha neden bir yere bakmadın suç senin diyeceksiniz belki de ama o denememiz öyle bir zamanlama ile oldu ki dedim hani derler ya hep her şeyin bir uygun vakti var diye sanırım o vakit bu vakit! Ben o kadar plan yaptım elimde koca bir hiç kaldı... Bu açıdan düşünün şimdi kendinizi... Yaptığınız planları yani... Her istediğimiz ya da istemediğimiz tam da bizim olmasını istediğimiz zamanda olmuyor maalesef...

Her neyse sizin durumda da ben size şunu sormak istiyorum.. Eninde sonunda günün birinde çocuğunuza kardeş isteyecek misiniz? Eğer isteyecekseniz şu anki hamileliğinizi sonlandırırsanız o zaman daha çok pişman olabilirsiniz.. Evet çocuk doğurmadım ne denli zor bir şey olduğunu tatmadım... Ama size verilmiş bir hediyeyi sadece bu sebepten ötürü geri çevirmek bana biraz bencillik geliyor.. Eğer ki kesinlikle hiç bir zaman 2. Çocuk istemiyorum diyorsanız o zaman sadece eşinizin korunmasına bırakmayacaktınız, işinizi sağlama almalıydınız... Ve şunu da düşünüyorum eğer çok işkolik birisi olsaydınız çocuğunuzu 3 yaşına kadar beklemezdiniz.. Daha erken bir yaşlarda çalışma hayatına dönebilirdiniz... Bir çok örnek var... Ha bir de o psikoloji geçer gider değişir... Benim kadar kimse depresif olamaz herhalde ama ben bile başa çıkıyorum... Ama çok kötüyseniz o zaman mevcut evladınızın iyiliği için de psikolojik destek almalısınız.. Her ne kadar kötü psikolojiyle yeni bir çocuk doğurduğunuzda ona haksızlık yapıyorsanız da mevcut çocuğunuza da aynı kötülüğü yapmış olursunuz yani arada bir fark yok... Ha eğer yardıma ihtiyacım yok kısa sürede atlatırım diyorsanız da o zaman bu bahaneye de gerek yok.. Evet doğurduğunuz zaman o çocuğa biz bakmayacağız hatta belki eşiniz anneniz bile yardım etmeyecek bu doğru... Ama bu dediğim şeyleri de düşünün... Tekrar söylüyorum tüm sorumluluk günahı da sevabı da sizin... Ama madem burda bir fikir istediniz ben de bir bakışı açısını anlatmaya çalışıyorum..

lovesnob .!.:

Sağlık problemi şimdilik yok sadece psikolojik olarak şimdiden kendimi kötü hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

neden psikolojik rahatsızlığı ,
hastalıktan saymıyorsun .

fiziken ,bedenen mi illahi hasta olunuyorr...

en büyük hastalık psikolojik hastalık ,(bana)
kafa iyi olmadı mı , hayatı algılamıyorsun,,

neyi yapıp yapmamayı,

neleri kaldırabileceğini

bu sorumluluğu alıp almamayı

hepsi senin tekelinde ..

Oğlum 9 aylıktı kızıma hamile olduğumu öğrendiğimde. Spiral vardı bende. Ve Oğlum inan o kadar zor bir bebekti ki. Yemek yemez, uyku uyumaz. Eşimin işleri desen en sıkıntılı dönemleriydi. Bende haberi ilk aldığımda çok şaşırdım ve çok endişelendim. Eşime söyledim, madem yola çıkmış hoşgelsin dedi :) aldırmayı düşünmedim çünkü ben kendimi biliyorum. Aldırdığım günden itibaren neler yaşacağımdan çok emindim. Acaba kız mıydı erkek miydi? Kime benzerdi? Şimdi doğmuş olacaktı. Bu sene okula başlıcaktı. Vs. Bu cümleler uzar gider. Ve ben bir ömür bu sorularla geçiremezdim ömrümü. Bi süre sonra benim de keşkelerim başlar vicdanım rahat bırakmazdı beni biliyordum yani. O yuzden hiç kalkışmadım bu işe.
Oğlum 1,5 yaşındayken kızım doğdu. Tıpatıp babası :) zorlanmadım mı evet zorlandım. Ama altından kalkılamayacak bişey değil ki. Allahın annelere verdiği bi mucize bu bence. Kızımın doğumu ile Eşimin işleri de düzene girdi. Sıkıntı falan kalmadı allaha şükür.
Şimdi kızım 5 oğlum 6,5 yaşında. Birbirlerine o kadar bağlılar ki. Kimseyi aramıyorlar. Birbirlerine yetiyorlar. Bende keyfini sürüyorum şu an :) iyiki öyle olmuş diyorum şimdi.
Acele karar vermeyin derim ben. Aldırmak kolay. Sonrasında yaşayacağınız psikoloji ile baş etmek çok zor. Geri dönüşü De yok malum. Eşiniz de destekliyorken, bırakın gelsin bebeğiniz. Hayıra açılan bi çok kapı ile geliyordur beraberinde kimbilir

Geçici sıkıntılar yüzünden kalıcı vicdan azabı yüklenmeyin..O huzursuzluk duygusunu kendi annemden biliyorum hala ona kızıyorum sırf yeterince doğurduğunu düşündüğü için aldırdığı kardeşim yüzünden ..

Esin dogru soyluyor o sizin nasibiniz aldirma evladini onun kizindan nre farki var kizini oldurebilirmisin okduremezsin dimi ozaman karnindakinide oldurme yazik gunah

lovesnob .!.:

mrb arkadaşlar öncelikle rabbim isteyen herkese anne olmayı nasip etsin ,ama benim için doğru Zaman değil .... Neyse konuyu kısaca anlatayım 2 ay sonra 3 yaşına girecek olan bi kızım var ve ben bu akşam hamile olduğumu öğrendim !!
eşim korunuyordu Nasıl hamile kaldım hala şaşkınım !!!istemiyordum ...
kızım çok gazlı bir bebekti 7 ay gece gündüz hic uyumadı, ondan sonra da 2 yaşına kadar gece sabaha kadar emdi .... Bende kızım büyüdü işe başlarım diye düşünüyordum ki,ikinci Bebek haberi !!!
kızlar ne olur kızmayın, ama istemiyorum psikolojik olarak hiç hazır Değilim,aldırmak istiyorum .. eşimde aldırma o bizim nasibimiz diyor ,ama ben istemiyorum aranızda Bebek aldıran varmı süreç Nasıl ilerliyor anlatırmısınız ??

Genişletmek için tıkla...

Cnm benim annem yıllar önce aldırmış ve hamile olduğun ben doğduktan birkaç ay sonra öğrenmiş. Şimdi çok pişman. Diyor ki o bebeğe bir şekilde bakılırdı büyürdü ama benim pişmanlığımın çaresi yok. Burada söylenenlerin bir önemi yok, kimisi aldır diyebilir, aldıranlar çıkıp ben de aldırdım diyebilir ve sen tek aldıran ben miyim diyip rahatlamış hissedebilirsin ama içindeki CAN. Sana tutundu, sen annesisin ve kürtajın öldürmekten farkı var mı? Ha sağlık sorunu olur senin sağlık sorunun olur o zaman anlaşılabilir ama o senin yanına geldi, seni istedi ve sen onu itebilecek misin?! Kusura bakma ben senin duymak istediğin lafları söyleyemem, vicdanım raht etmez

Boyle konularda tavrım genel olarak bellidir aslında. Kurtaja karsı değilim hiçbir zaman olmadım.
Anne evli değilse aldır derim, geçim sıkıntısı varsa aldır derim, kocası çöpse aldır derim vs vs.
Ama senin durumun farklı.
Sadece uyuyamayacağm, zorlanacağım, işe başlayacaktım diye bahaneler aldırmak için yeterli değil. Psikolojik olarak hazır değilim demenin sebebi sadece korkuların.
Ben sana aldır aldırma diyemem tabi ki, ne haddime. Ama tekrar tekrar gözden geçir kararını.

Madem istemiyordunuz siz neden önlem almadınız kocam korunuyordu yeterli bir önlem değil. Bu işi şansa bırakmak olur Öncesinde rahatlık sora başa gelince ay ben bakamam kıyın cana gitsin

İleride çocuk sahibi olmak istiyorsanız büyük ihtimalle pişman olacaksınız aldırdığınıza.