- 9 Aralık 2021
- 1.302
- 2.496
- 83
- Konu Sahibi BuDunyaninMukafatiOlmali
-
- #1
Çok ama çok üzüldum gercekten.. bu bir imtihan yapacak birşey yok Malesef. Başın sağolsun Rabbim İnshaAllah sağlıklı hayırlı ve uzun ömürlü evlatlar nasib etsin .. eşine dayan.. birbirinize güç verin.. Allah sabır versin .. Sen hala bir Annesin.. hiçbir şey değişmedi sadece araya hasret girdi İnshaAllah doğacak evlatlarında bulursun teselliyi tez zamanda Rabbim aratmadan nasib etsinEvladım, canım oğlum cennete gideli 113 gün oldu.
Yılların beklentisi, dile kolay 9 yıl...
Yaşananların yorgunluğu...
Dayanılmaz acılı günler geceler yaşıyorum
Yaşadığımız şehirde şu an eşimle yalnızız.
Eşim hem çalışıyor hem ikinci üni.okuyor.
Yani çarkın içinde, ben ise tercihen evdeyim. Aslında bı mesleğim var ama üç dört yıldır yapmiyorum..
Pandemiden önce diksiyondu çocuk gelişimiydi, alanım dışında kurslara gittim, sonra pandemi oldu. Geçen yıl şubat ayında hamile kaldım, ondan sonra güzel bı yolculuk başladı telaşlı heyecanlı...
Yaşasaydı oğlum 113 günlük olacakti, rüya gibi günler yaşayacaktık ama o gitti gideli ben büyük bı kabusun içindeyim, hiç bı şeyle tatmin olmuyorum, mutlu olmuyorum. Elhamdülillah, inancım ayakta tutuyor beni ama sıkça tökezliyorum..
Ailem başka şehirde, onlar sıkça gelip gittiler bu geçen aylarda ama ben onların yanına gitmek istemiyorum, oglumdan uzakta bı yere bı defa iki günlüğüne gittim, kafamız dağılsın diye, onda da keyif almadim.
Çok yaniyorum içim her bir dakika yanıp kavruluyor.
İlk kez yakın kaybı yaşadım, ama bu yakın kaybı gibide değil, sanki ben kendim ölmüş gibiyim.. Normalde kişi kendi öldüğünde farkında olmaz, bilmez ama ben farkındayım ve biliyorum yaşıyor gibi değilim
Hemde nasil imtihan... Böyle etini kemiğinden her an ayıran bı acı gibi yaşadığımız.Çok ama çok üzüldum gercekten.. bu bir imtihan yapacak birşey yok Malesef. Başın sağolsun Rabbim İnshaAllah sağlıklı hayırlı ve uzun ömürlü evlatlar nasib etsin .. eşine dayan.. birbirinize güç verin.. Allah sabır versin .. Sen hala bir Annesin.. hiçbir şey değişmedi sadece araya hasret girdi İnshaAllah doğacak evlatlarında bulursun teselliyi tez zamanda Rabbim aratmadan nasib etsin
Biliyorum yaşadığımız açıdan daha beterleri de var, Allah yardım etsinRABBİM sabır versin. İnanın çok zor sizi anlıyorum vardır RABBİM in bir bildiği. Ablam 5 doğum yaptı 4 çocuğunu kaybetti. Mecbur ayağa kalktı çok üzüldük ama ALLAH verdi ALLAH aldı. Eşim 1 ay önce gencecik yeğenini kaybetti. Çok zor perişan durumdayız hiç aklımızdan çıkmıyor. Anne babası delirmek üzereler. Sabah kalkıp hep beraber plan yapıyorlar, 2 saat içinde kaza geçirip ölüyor. Buna nasıl dayansın annesi teselli edecek hiç bir kelime yok. RABBİM yüreğinize ferahlık versin hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin inşallah size.
Size tavsiyem kullanici adinizi, altinda yazan cümleyi değiştirip alttaki doğumdan sonra gecen gün sayisi yazısını kaldirmaniz olacak. Bunlar her daim acınızı taze tutmaniza sebep oluyor. Bunun üzüntüsü ve stresi de yeni gebeligi engelliyor olabilir
Çok zor tahmin edebiliyorum.. ama geçcek İnshaAllah.. Okadar beklemssiniz bunun üzerine bu olanlar imtihan ama bu bu sondu Allah'ın izniyle evlatların kucağı ni dolduracak İnshaAllahYaşadığım şehirde bir tane psikiyatrist var ona da aylardir sira bulamiyorum, sıra bulsam da gidebilecek miyim bilmiyorum, çünkü doğum yaptığım hastanede..
Akşam eşim gelene kadar yatak modundayim, elimi çoğu şeye durmuyorum gibi. Kulluk sorumluluğum olmasa yataktan mi çikmayacağım...
Eşim geleceği zaman biraz enerji topluyorum eve çeki düzen veriyorum, yemek filan telaşına giriyorum, o da eşim için, yani beni kötü gormesin bı de bana üzülmesin, acı onunda acısı diye..
Normalde çok güçlü bı yapıya sahibim, 10 yıllık evliliğimizde evlat ile ilgili bir sürü sınavdan geçtik ama asla yılmadım pes etmedim ama böyle bı acıyla da sinanmadik
Allah'tan ümid kesilmez, kesmem ins ama bu acı bitmeyecek geçmeyecek acı, bununla baş edemiyorum. Elbet kardeşleri olur, Allah yazmış olsun yeter ki ama oğlumun yeri ne olacak, bu düşünce çok yoruyor.Çok zor tahmin edebiliyorum.. ama geçcek İnshaAllah.. Okadar beklemssiniz bunun üzerine bu olanlar imtihan ama bu bu sondu Allah'ın izniyle evlatların kucağı ni dolduracak İnshaAllah
Anlıyorum seni ama kendine eziyet etme.. Rabbim senin sabrını sinamis.. inshallah karşılığında vericek..Allah'tan ümid kesilmez, kesmem ins ama bu acı bitmeyecek geçmeyecek acı, bununla baş edemiyorum. Elbet kardeşleri olur, Allah yazmış olsun yeter ki ama oğlumun yeri ne olacak, bu düşünce çok yoruyor.
İns, ona itimadim tam.Anlıyorum seni ama kendine eziyet etme.. Rabbim senin sabrını sinamis.. inshallah karşılığında vericek..
Canım acın çok taze ve bu bir parçan. Çok normal böyle hissetmen veya daha kötü hissetmen. İnşallah hafifler birazcık olsa yüreğin ferahlar. İçine atma görmezden gelme acını. Bu acıyı yaşaman nasıl diyim hislerini dinleemen ağlaman gerekiyorsa Adıyaman gerekiyor. Yoksa ilerde acın biraz daha hafifleyince bir yavrun daha olduğunda daha sağlıklı olabilmek için. Yoksa zaten tranvatik bir durum. Baskılarsan daha tranvatik şeylerle başedersin. Ne bileyim çocuğun üzerine aşırı düşmeye başlarsın. Şimdilik bırak acını yaşa, kendini dinle , kendini suçlama elimizden ne gelir ? Sen tek ve özelsin bunu unutma. Biraz daha hafifleyince çık dışarı bol bol en azından hava al insanları izle. Belki şimdi değil ama işe dönmekte sana iyi gelir. Ama bu süreçte hislerini acını dostlarınla paylaş. Hislerini konuş çekinmeEvladım, canım oğlum cennete gideli 113 gün oldu.
Yılların beklentisi, dile kolay 9 yıl...
Yaşananların yorgunluğu...
Dayanılmaz acılı günler geceler yaşıyorum
Yaşadığımız şehirde şu an eşimle yalnızız.
Eşim hem çalışıyor hem ikinci üni.okuyor.
Yani çarkın içinde, ben ise tercihen evdeyim. Aslında bı mesleğim var ama üç dört yıldır yapmiyorum..
Pandemiden önce diksiyondu çocuk gelişimiydi, alanım dışında kurslara gittim, sonra pandemi oldu. Geçen yıl şubat ayında hamile kaldım, ondan sonra güzel bı yolculuk başladı telaşlı heyecanlı...
Yaşasaydı oğlum 113 günlük olacakti, rüya gibi günler yaşayacaktık ama o gitti gideli ben büyük bı kabusun içindeyim, hiç bı şeyle tatmin olmuyorum, mutlu olmuyorum. Elhamdülillah, inancım ayakta tutuyor beni ama sıkça tökezliyorum..
Ailem başka şehirde, onlar sıkça gelip gittiler bu geçen aylarda ama ben onların yanına gitmek istemiyorum, oglumdan uzakta bı yere bı defa iki günlüğüne gittim, kafamız dağılsın diye, onda da keyif almadim.
Çok yaniyorum içim her bir dakika yanıp kavruluyor.
İlk kez yakın kaybı yaşadım, ama bu yakın kaybı gibide değil, sanki ben kendim ölmüş gibiyim.. Normalde kişi kendi öldüğünde farkında olmaz, bilmez ama ben farkındayım ve biliyorum yaşıyor gibi değilim
Acımı yaşıyorum, ağlamam gerektiği kadar ağlıyorum, yanmam gerektiği kadar yanıyorum. Yeri geliyor gülüyorum, dünyalık derdine de düşüyorum ama sayılı... Eşimle paylaşıyorum genelde başa cikamadigimda. Burda bile ilk kez bahsettim, belkide üçüncü kişilerle konuşmaya, objektif bı bakışa ihtiyacım var bilemedim. Çevremdeki insanlara çok fırsat vermiyorum sanırım bana şöyle yap boyle yap diyen insanlar yok, hoş deselerde yapmiycam belki. Burdan gelen tavsiyeler belki iyi gelir ne bileyim, bı arayış içindeyim..Canım acın çok taze ve bu bir parçan. Çok normal böyle hissetmen veya daha kötü hissetmen. İnşallah hafifler birazcık olsa yüreğin ferahlar. İçine atma görmezden gelme acını. Bu acıyı yaşaman nasıl diyim hislerini dinleemen ağlaman gerekiyorsa Adıyaman gerekiyor. Yoksa ilerde acın biraz daha hafifleyince bir yavrun daha olduğunda daha sağlıklı olabilmek için. Yoksa zaten tranvatik bir durum. Baskılarsan daha tranvatik şeylerle başedersin. Ne bileyim çocuğun üzerine aşırı düşmeye başlarsın. Şimdilik bırak acını yaşa, kendini dinle , kendini suçlama elimizden ne gelir ? Sen tek ve özelsin bunu unutma. Biraz daha hafifleyince çık dışarı bol bol en azından hava al insanları izle. Belki şimdi değil ama işe dönmekte sana iyi gelir. Ama bu süreçte hislerini acını dostlarınla paylaş. Hislerini konuş çekinme
Maşallah, yüzüm güldü inanın, sizin adınıza cok sevindim.Bende bu acıyı tam 3 kez yaşadım. Rabbım bir daha yaşatmasın ins hicbirimize. Rabbım evladın varlığıyla yokluğuyla sınamasın. Saçlarımı yolmaya kendime zarar vermeye başlamıştım artık. Hep dua ediyordum Allahim uyuyup uyanayım yanımda bir bebek olsun diye. Artık hamile kalma, sağlıklı hamilelik geçirme, sağlıkla doğurma gibi bir süreci kaldıramayacağım diyordum. Şimdi 2 kızım var. 1 hafta önce büyük kızımın 9. Yaşını kutladık. Hepsi geçiyor Rabbım sabrınıda selametinide veriyor canım benim. Ins sende biran önce ferahlığı aydınlığa çıkarsın
Allah sağlıkla sihhatle güzel gunlerini göstersin, ins kendimi yanlış ifade etmemisimdirBende bu acıyı tam 3 kez yaşadım. Rabbım bir daha yaşatmasın ins hicbirimize. Rabbım evladın varlığıyla yokluğuyla sınamasın. Saçlarımı yolmaya kendime zarar vermeye başlamıştım artık. Hep dua ediyordum Allahim uyuyup uyanayım yanımda bir bebek olsun diye. Artık hamile kalma, sağlıklı hamilelik geçirme, sağlıkla doğurma gibi bir süreci kaldıramayacağım diyordum. Şimdi 2 kızım var. 1 hafta önce büyük kızımın 9. Yaşını kutladık. Hepsi geçiyor Rabbım sabrınıda selametinide veriyor canım benim. Ins sende biran önce ferahlığı aydınlığa çıkarsın
Canım tavsiyeye ihtiyacın yok aslında. Zaten yazarken de :) biraz da paylaşmak istemişsin bu çok güzel bir adım senin için. Bence anlattığın kadarıyla herşey yerli yerinde gibi. Evet çok zor ve acı verici olduğunu düşünüyorsun. Halkısın bende senin gibi düşünüyorum . Tabi ki senin gibi hissedemem. Ama hepimiz yanındayız. Bence arkadaşın bir önerisi olmuş hamilelik yazısını kaldır artık seni kötü yapar die. Evet arkadaşta haklı ama kendini hazır hissetmedikçe zorlama. Sana tek tavsiyem gerçekten başedemediğini düşünüyorsan en azından bir kaç kez terapi almanı rica ederim. Hem şuan cennet de olan yavrunu üzmemek adına. Hemde yeni olacak kardeşler için . Özelliklede kendin için. Kendini suçlama asla. Suçlancek bir durum yok. Ama belki de bebeğin o kadar iyi masum bir insan olucaktı ki belkide bu dünyadan erken alındı. Gönlün vi ruhun rahat olsun o zaten en güvenilir yerde. İnşallah seninle de bu imtihan ve dünya hayatı bitince kavuşucaktır. Ancak bazı acılar işte ağır ve zor maalesef keşke olmasa. Şu an en iyisi biraz kendine zaman vermen. Kendini dinlemen acını yaşaman. Zamanla ayağa daha sağlam basıcaksın ben inanıyorum sana.Acımı yaşıyorum, ağlamam gerektiği kadar ağlıyorum, yanmam gerektiği kadar yanıyorum. Yeri geliyor gülüyorum, dünyalık derdine de düşüyorum ama sayılı... Eşimle paylaşıyorum genelde başa cikamadigimda. Burda bile ilk kez bahsettim, belkide üçüncü kişilerle konuşmaya, objektif bı bakışa ihtiyacım var bilemedim. Çevremdeki insanlara çok fırsat vermiyorum sanırım bana şöyle yap boyle yap diyen insanlar yok, hoş deselerde yapmiycam belki. Burdan gelen tavsiyeler belki iyi gelir ne bileyim, bı arayış içindeyim..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?