Ben acımla başedemiyorum 😢

Herkesin bir derdi var durur içerisinde... Aminn. Teşekkür ederim
allah hepimizi farklı farklı sınıyor işte.isyan etsek ne fayda üzülsek ne fayda mecbur kaderimizi kabul ediyoruz.evlat acısısı da en zorlarından biri.ama o sizin cennet kapınız.inşallah acısı hafifler zamanla ve kucağınız dolar bir evlatla.
 
İnsanlar dertlerini rutinlerinde yaşıyor, ben normalde de sürekli gezeyim, dışarı da vakit geçireyim diyen biri değildim ama yine de hayatı yasamayi seven biriydim, bu süreçte hepten içime kapandim. Çabalıyorum ama bu kadar oluyor galiba
 
İsyan etmedim Allah'ım muhafaza etsin, oğlumun kaderi bizden bagimsizdi, babası beni bu şekilde teselli ediyor.
 
Aynı durumu yaşadım hemde iki defa kimsenin sözü desteği teselli olmuyor kesinlikle psikolojik yardım alın sezaryen olduğumdan 3 ay analık iznim vardı biter bitmez işe başladım çok sevdiğim bi iş olmadığı halde tedaviyle birlikte çok iyi geldi bi yerden başlayın hemde hemen

Ama öncelikle tedavi ben öylesine iş yerinde başsağlığı dilerseler bile canım yapacağından aman bi ilaç verir bende vurdumduymaz bi insan olurum diyerek gitmiştim ama gerçekten çok faydasını gördüm

Allah sabırlar versin bu acıdan sonra en büyük dileğim kimse evlatla sınanmasın inşallah
 
Babamın acısına, calişmasaydim cok cok daha zor dayanırdim.Başta hic kolay olmadı.Sınifta birdenbire üzüntü ve yokluk hissi çöktügü oldu.Bir gün agladim hatta.Bi ögrenci kalktı sarıldı.Meger beni cüzdanimda babamin resmine bakarken görmüs bir gün..Benimle bir aglayanlar oldu.Lisede calisiyorum ustelik.Bugün 2.dönem başlangıcı kendimi eski günlere göre daha iyi hissediyorum.Allaha sıginmak ve çalışmak oldu iki çıkıs noktam.Ama zor mu zor.Sevdiklerini kaybedenler anlar ancak
 
Tüp bebek tedavisi ile hamile kalmıştım. İkizdi evlatlarım. Biri gitti, biri kaldı. 835 gün geçti üstünden. Ne yüzünü gördüm ne sesini duydum ne de kokusunu içime çekebildim. Koskoca 835 gün… Acısı hiç geçmiyor ama alışıyor insan. Sevdiğin birinin yokluğuna alışmak ne kadar acı olsa da alışıyor. Allah sabrını veriyor. Rabbim dayanma gücü versin size de, çok iyi anlıyorum yüreğinizdeki yangını. Allah kimseyi bu acıyla sınamasın. İnşallah hayırlı, sağlıklı evlatlar nasip eder de onlarda teselli bulursunuz biraz da olsa.
 
Kendinize nefes alacak alan birakmamissiniz. Nereye baksaniz bebeginizi hatirlayacaginiz esyalarla donatmissiniz evinizi. Unutmak elbet mumkun degil ama bu aciyla yasamaya alismak lazim. Esyalarini kaldirin, ultrason fotograflarini da tabi. Arkadasin dedigi gibi kullanci adinizi degistirin. Siz bebeginize kalpten zaten baglisiniz bunlara ihtiyaciniz yok ki. Bunlar beni etkilemiyor diye dusunebilirsiniz ama bence cok etkiliyor. Ve her gun bir sebeple evden cikmaya calisin. Biraz temiz hava alin iyi gelecektir. Bulundugunuz sehirde doktora randevu bulamiyorsaniz kendi kendinizi iyilestirmek icin cabalayin. Ama her seyden once iyilesmeyi isteyin. Rabbim gonlunuze ferahlik versin. Tekrar anne olmayi nasip.etsin insallah.
 
Tabiki siz bilirsiniz ama bence tekrardan bir bebek düşünün,o size nefes olsun can olsun.Hersey o zaman sizin için daha iyi olur.
O sizin bebeğinizdi ve kalbiniz de halen.Onun yeri ayrı sizde.Ama hayata bir yerden dönmek gerekiyor inanın.Rabbim bol dayanma gücü ve hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin size
 
BuDunyaninMukafatiOlmali size kocaman sarılıyorum, güzel anne, zamanın iyileştitici gücü var, kendını ona bırakmanı tavsiye ediyorum, işinden ne geliyorsa onu yap, fotoları kaldır diyen olmş bunu siz İstemedikçe yapmayın emin olun bi sabah kalkıp onu gercekten kalbimizde yaşayacağına inanıp siz kaldırcaksnz, daha toparlanamadım diye kendinizi de suçlamayın lütfen herkesn süreleri farklı oluyor, 5 yılda alışan da oluyır 5 ay da alışan da o yuzdn kendınızi bırakın, siz nasıl yas tutuyorsanz bırakın yas ta sizi tutsun bi süre sonra sağlıkla ayağı kalacaksınız, bebeğinizin adına iyilikler yapın,nu iyilik maddi olarak değil de birinin gercekten hayatına dokunmak gibi,, onun size şefatci Olması içim bol bol dua edin,
 
Acıyla baş etmekten ziyade acınızı kabul edin,evet oldu yaşandı ve canınız çok yanıyor..ama Rahman'in söndüremegi hiçbir acı yok.insan bu acıyla değerli ,siz de!elbette çok zor ama taşıyan o yüce gönül değil mi içinde her duyguyu.mucizeniz inşallah tekrar sizi bulsun.dua edeceğim bunun için
 
Bende öyle düşünüyorum, herkese acımı açan benim,sagolsunlar bildikleri şekilde bana iyi gelecek şeyleri önerdiler. Ama dün ne nerdeyse bugün yine aynı yerde.. acıyı yaşama şekli, ya da başetme şekli herkeste farklı oluyor. Evlat acısı yasamiş bı kadın şey demişti, kendimde de adlandiramadigim bı durumdu o deyince dank etti. "Acı gelip sizi bulduğunda, o zaman kadar yaptığınız birikim neyse onunla karşılıyorsunuz"...
Aynen öyle oldu, ben herşeyin Allah'tan geldiğine o kadar büyük bi şekilde inanıyorum ki, Rabbim dokuz yıl sonra onu bize verdi, şöyle bı gönlümüzü senlendirdi sonra da onu cennetine aldı bize yola devam dedi..
Ki benimde canım tehlikedeydi, beni de alabilirdi yanına ama takdiri boyleymis..
Aslında başedemedigimi düşündüğüm çok an oluyor neticede aciz bı kulum,amaoyle ya da böyle riziklandiriliyoruz bı şekilde devam ediyoruz.
Allah afiyetten ayirmasin bizleri, benim gibi bu acıyı yaşayan kim varsa Allah hakikati bildirsin, gözümüzün önünde mi perdeyi indirsin
 
Amin, teşekkür ederim
 
Allah'ım,cennetligini nasip etti, dünyada da yaşayıp cenneti nasip edeceğini de versin ins
 
Allah sana da afiyet versin, cennetlik annesi. Dünya da evladın varmış, gidenin yeri bambaşka ama elhamdülillah Allah yanındakine de afiyet versin
 
Şimdi kardeşini bekliyorsun sanırım canım, Allah afiyetle kavuşmayı nasip etsin, dua beklerim
 
İçime ateş düştü gerçekten. Rabbim sabrını versin , başınız sağ olsun.
Ama böylesine bir acıyla başa çıkmak için tedavi olmanız şart.
Üzülürüm, bana dua edin yeter, yanmasın kimsenin içi benim acımdan..
O kadar güzel bı bebekti ki onun annesi olduğum için gurur duyuyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…