Bende bu duruma sinir olurum hep; hayatta hiçbi şey görmemiş insanlar bi öğretmen, bi memur olup 2-3 lira alınca kendilerini bir şey oldum zannediyorlar. Sanırsın koca ülkeyi yönetiyorlar, trilyonlar alıyorlar.Birde doktor kaymakam savcı vs olursunuzda böyle bir tribe girersiniz anlarım da öğretmensiniz. Yani kusura bakmayın kendinizi bu kadar üstün görmeyin bence...
Yazdıklarınızı 3. göz olarak tekrar okuyun derim. Eşinizin işleri rast gitseydi de böyle konuşurmuydunuz acaba? Eşim benden yüksek kazanıyor, bu durumu hazmedemiyorum diyebilecek miydiniz? Yaptığınız şey bencillikten başka bir şey değil. Eşiniz her türlü size destek, zamanla işlerini de yerine koyar. Destek olacağınız yerde köstek oluyorsunuz. Ben eşinizin yerinde olsam boşanırdım sizden... Parasal mevzular erkeklerin en hassas noktalarından biridir. Eğer eşiniz hiç çalışmayıp, akşama kadar evde yatıp, evle ilgili hiç bir şeye el atmayan biri olsa ancak siz haklı olabilirdiniz..Merhaba arkadaşlar yaklaşık 7 aydır evliyim. Ben öğretmenim. Eşimde bir bölümden mezun sonradan formasyon aldı. Öğretmenlik yapma hakkına sahip ama kpss ye çalışmadığından ve şu saatten sonra düzenimizi kurduk uzağa gidemeyiz diye öğretmenlik durumunu rafa kaldırdık.
Sorun şu ki eşim bana göre işsiz ve bu durum bana çok batıyor. İşsiz derken kısaca açıklayayım. Eşimin gözü hep yükseklerdeydi. Ailesi ticaretle uğraşan ortanın biraz üstü yaşayan bir aile. Eşim hep para ticarette dedi 3-5 bin lirayı beğenmedi şimdi nerdeyse ona muhtaç. Bir kaç başarısız iş kurma deneyimi oldu. Ve sonucunda babasıyla kavga etti ve şu anda sermayesizlikten herhangi bir girişimde de bulunamıyor.
Yaptığı işi söyleyeyim size al sat yapıyor. Babasının bir ticari aracı var. Fabrikalardan bi kaç çeşit mal alıp nalburlara küçük çaplı dükkanlara satıyor. Kapı kapı geziyor başka ilçelere geçiyor. Arabadaki malı bitirmeye çalışıyor. Kazandığı 2-3 bin arası.
Ailesi bize ev aldı. Bizde içine nerdeyse bir ev parası harcadık kredi ödüyoruz bu sebepten. Şehrin en lüks semtinde kalbur üstü bir evde oturuyoruz. Babası o ticari aracı da bize hibe etti gibi bişey.
Ama üniversite mezunu bir adamın bu tarz bir iş yapması ve benden yaklaşık 3 bin tl az kazanması bana aşırı batmaya başladı.
Eşim evlenmeden söylemişti iş durumları böyle böyle erteleyelim diye ama millet ne der kaygısından yanaşmamıştım. Şimdi de benim elimden gelen bu beğenmiyorsan boşan sen beni küçümsüyorsun kötüsün falan diyor. Hep böyle gitmez ya yapacaz bir şeyler diyor ama hiç inancım yok eşim çok hayalperest kısa yoldan zengin olma peşinde. Uçuk kaçık iş kurma hayalleri var bana göre hiç biri gerçek olacak potansiyelde değil.
Eşim bunların dışında iyidir cinsellik iyi.bana karşı orta karar ilgili alakalı. Biraz temizlik hastası beni temizlik konusunda bunaltıyor ama idare ediyoruz
Bazı günler işe çıkmıyor mesela mal olmuyor ya da hava şartlarından vs. Eve yorgun argın gelip onu evde görünce çok sinir oluyorum içten içe. Evi silmiş süpürmüş oluyor toplamış oluyor ama yine de eşime saygımı kaybediyorum.
Maaş kartımı eşime verdim kendim 1000 tl harçlık alıyorum. O da para yönetimini yapıyor kredi borçlar faturalar mutfak. Ben kendi özel harcayacağımı alıp kenara çekiliyorum
Bazen o ay alışverişi abarttıysam 1000 tl yetmediyse eşimi boğasım geliyor onun yüzünden maaşımı harcayamıyorum gönlümce diyorum. O asla fuzuli bir kuruş harcamaz evimize bana harcar ama benim param daha çok harcanıyor ya içten içe kendimi yiyip bitiyorum.
Sizce ben gerçekten kötü müyüm. Bu sebepten 7 ayda çok kavgalar ettik çok ağır erkeklik gururunu ezecek şeyler söyledim ama dayanamıyorum ne yapayım çaresizim. Bütün gün evde yan gelip yatıp eşinden sınırsız harçlık alan kadınları kıskanıyorum. Hem çalışıp hem sürünüyorum gibime geliyor. Eşim nankör olma süper lüks evin var millet buna sahip olmak için ömrünü veriyor iyi kötü evin de geçiniyor diyo( tabi benim sayemde.) Neyse psikolojim bozuldu ne yapmalıyım haksız mıyım
Ne güzel yazmışsınız.
Karı koca çalışıyoruz,
ortalamanın üzerinde kazanıyoruz,
borcumuz yok,evimiz,arabalarımız var ama
ne ben,ne eşim ayda 1000'er TL şahsımıza ayırmıyoruz.
Gelir de ortak biz de,gider de,birikim de.
Oturduğumuz ev iyi bir semtte,
ortalama bir daire,
kayınpederim bir kısmını karşılıksız verdiği ve birikimimiz olduğu halde 5 yıl kredi ödedik.
Evin borcu bitti yine krediyle arabaları yeniledik.
Bir yandan oğlumuzun okul taksitlerini ödedik.
Evvelki yıl eşim kolunu sakatladı,
moral olarak çok olumsuz etkilendi,çalışmadı,
evi ben geçindirdim o evde yemeği ve günlük işleri yaptı.
Evlilik böyle bir şey,iyi günde,kötü günde birbirine omuz verilir.
Böyle evlilikleri ve diyalogları hayretle izliyorum.
Eş ailesi iyi bir muhitte,lüx daire ve araba vermiş,adam iyi kötü bir işte çalışıyor,
evde olduğu günlerde evin işini yapıyor,
yine de yaranamıyor.
Konu sahibinin beklentileri ne kadar yüksek.
Üzerine bir de eşini ağır sözler söyleyerek eziyor.
Hazıra konunca kıymet bilinmiyor,
bunu anladım ben.
Evet kötüsün benceMerhaba arkadaşlar yaklaşık 7 aydır evliyim. Ben öğretmenim. Eşimde bir bölümden mezun sonradan formasyon aldı. Öğretmenlik yapma hakkına sahip ama kpss ye çalışmadığından ve şu saatten sonra düzenimizi kurduk uzağa gidemeyiz diye öğretmenlik durumunu rafa kaldırdık.
Sorun şu ki eşim bana göre işsiz ve bu durum bana çok batıyor. İşsiz derken kısaca açıklayayım. Eşimin gözü hep yükseklerdeydi. Ailesi ticaretle uğraşan ortanın biraz üstü yaşayan bir aile. Eşim hep para ticarette dedi 3-5 bin lirayı beğenmedi şimdi nerdeyse ona muhtaç. Bir kaç başarısız iş kurma deneyimi oldu. Ve sonucunda babasıyla kavga etti ve şu anda sermayesizlikten herhangi bir girişimde de bulunamıyor.
Yaptığı işi söyleyeyim size al sat yapıyor. Babasının bir ticari aracı var. Fabrikalardan bi kaç çeşit mal alıp nalburlara küçük çaplı dükkanlara satıyor. Kapı kapı geziyor başka ilçelere geçiyor. Arabadaki malı bitirmeye çalışıyor. Kazandığı 2-3 bin arası.
Ailesi bize ev aldı. Bizde içine nerdeyse bir ev parası harcadık kredi ödüyoruz bu sebepten. Şehrin en lüks semtinde kalbur üstü bir evde oturuyoruz. Babası o ticari aracı da bize hibe etti gibi bişey.
Ama üniversite mezunu bir adamın bu tarz bir iş yapması ve benden yaklaşık 3 bin tl az kazanması bana aşırı batmaya başladı.
Eşim evlenmeden söylemişti iş durumları böyle böyle erteleyelim diye ama millet ne der kaygısından yanaşmamıştım. Şimdi de benim elimden gelen bu beğenmiyorsan boşan sen beni küçümsüyorsun kötüsün falan diyor. Hep böyle gitmez ya yapacaz bir şeyler diyor ama hiç inancım yok eşim çok hayalperest kısa yoldan zengin olma peşinde. Uçuk kaçık iş kurma hayalleri var bana göre hiç biri gerçek olacak potansiyelde değil.
Eşim bunların dışında iyidir cinsellik iyi.bana karşı orta karar ilgili alakalı. Biraz temizlik hastası beni temizlik konusunda bunaltıyor ama idare ediyoruz
Bazı günler işe çıkmıyor mesela mal olmuyor ya da hava şartlarından vs. Eve yorgun argın gelip onu evde görünce çok sinir oluyorum içten içe. Evi silmiş süpürmüş oluyor toplamış oluyor ama yine de eşime saygımı kaybediyorum.
Maaş kartımı eşime verdim kendim 1000 tl harçlık alıyorum. O da para yönetimini yapıyor kredi borçlar faturalar mutfak. Ben kendi özel harcayacağımı alıp kenara çekiliyorum
Bazen o ay alışverişi abarttıysam 1000 tl yetmediyse eşimi boğasım geliyor onun yüzünden maaşımı harcayamıyorum gönlümce diyorum. O asla fuzuli bir kuruş harcamaz evimize bana harcar ama benim param daha çok harcanıyor ya içten içe kendimi yiyip bitiyorum.
Sizce ben gerçekten kötü müyüm. Bu sebepten 7 ayda çok kavgalar ettik çok ağır erkeklik gururunu ezecek şeyler söyledim ama dayanamıyorum ne yapayım çaresizim. Bütün gün evde yan gelip yatıp eşinden sınırsız harçlık alan kadınları kıskanıyorum. Hem çalışıp hem sürünüyorum gibime geliyor. Eşim nankör olma süper lüks evin var millet buna sahip olmak için ömrünü veriyor iyi kötü evin de geçiniyor diyo( tabi benim sayemde.) Neyse psikolojim bozuldu ne yapmalıyım haksız mıyım
Evet çok kotusun evlilikte senin param benim param olmaz senin sayende ev geciniyorsa onun sayesinde o evde oturuyorsun bunu konuşman bile ne kadar ayip eşini nasıl darladin tahmin edemiyorum bu kafayla olursan evliligin çok surmezMerhaba arkadaşlar yaklaşık 7 aydır evliyim. Ben öğretmenim. Eşimde bir bölümden mezun sonradan formasyon aldı. Öğretmenlik yapma hakkına sahip ama kpss ye çalışmadığından ve şu saatten sonra düzenimizi kurduk uzağa gidemeyiz diye öğretmenlik durumunu rafa kaldırdık.
Sorun şu ki eşim bana göre işsiz ve bu durum bana çok batıyor. İşsiz derken kısaca açıklayayım. Eşimin gözü hep yükseklerdeydi. Ailesi ticaretle uğraşan ortanın biraz üstü yaşayan bir aile. Eşim hep para ticarette dedi 3-5 bin lirayı beğenmedi şimdi nerdeyse ona muhtaç. Bir kaç başarısız iş kurma deneyimi oldu. Ve sonucunda babasıyla kavga etti ve şu anda sermayesizlikten herhangi bir girişimde de bulunamıyor.
Yaptığı işi söyleyeyim size al sat yapıyor. Babasının bir ticari aracı var. Fabrikalardan bi kaç çeşit mal alıp nalburlara küçük çaplı dükkanlara satıyor. Kapı kapı geziyor başka ilçelere geçiyor. Arabadaki malı bitirmeye çalışıyor. Kazandığı 2-3 bin arası.
Ailesi bize ev aldı. Bizde içine nerdeyse bir ev parası harcadık kredi ödüyoruz bu sebepten. Şehrin en lüks semtinde kalbur üstü bir evde oturuyoruz. Babası o ticari aracı da bize hibe etti gibi bişey.
Ama üniversite mezunu bir adamın bu tarz bir iş yapması ve benden yaklaşık 3 bin tl az kazanması bana aşırı batmaya başladı.
Eşim evlenmeden söylemişti iş durumları böyle böyle erteleyelim diye ama millet ne der kaygısından yanaşmamıştım. Şimdi de benim elimden gelen bu beğenmiyorsan boşan sen beni küçümsüyorsun kötüsün falan diyor. Hep böyle gitmez ya yapacaz bir şeyler diyor ama hiç inancım yok eşim çok hayalperest kısa yoldan zengin olma peşinde. Uçuk kaçık iş kurma hayalleri var bana göre hiç biri gerçek olacak potansiyelde değil.
Eşim bunların dışında iyidir cinsellik iyi.bana karşı orta karar ilgili alakalı. Biraz temizlik hastası beni temizlik konusunda bunaltıyor ama idare ediyoruz
Bazı günler işe çıkmıyor mesela mal olmuyor ya da hava şartlarından vs. Eve yorgun argın gelip onu evde görünce çok sinir oluyorum içten içe. Evi silmiş süpürmüş oluyor toplamış oluyor ama yine de eşime saygımı kaybediyorum.
Maaş kartımı eşime verdim kendim 1000 tl harçlık alıyorum. O da para yönetimini yapıyor kredi borçlar faturalar mutfak. Ben kendi özel harcayacağımı alıp kenara çekiliyorum
Bazen o ay alışverişi abarttıysam 1000 tl yetmediyse eşimi boğasım geliyor onun yüzünden maaşımı harcayamıyorum gönlümce diyorum. O asla fuzuli bir kuruş harcamaz evimize bana harcar ama benim param daha çok harcanıyor ya içten içe kendimi yiyip bitiyorum.
Sizce ben gerçekten kötü müyüm. Bu sebepten 7 ayda çok kavgalar ettik çok ağır erkeklik gururunu ezecek şeyler söyledim ama dayanamıyorum ne yapayım çaresizim. Bütün gün evde yan gelip yatıp eşinden sınırsız harçlık alan kadınları kıskanıyorum. Hem çalışıp hem sürünüyorum gibime geliyor. Eşim nankör olma süper lüks evin var millet buna sahip olmak için ömrünü veriyor iyi kötü evin de geçiniyor diyo( tabi benim sayemde.) Neyse psikolojim bozuldu ne yapmalıyım haksız mıyım
Sizi çok iyi anlıyorum ve fazlasıyla da hak veriyorum çünkü erkek çalışmalı . Kendi eşimden yana şikayetim yok ama görümcem polis eşi ev erkeği çocuk bakıp ev temizliyor ben bile adam yerine koyasım gelmiyor bide demezmi asgari ücret için mi çalışayım diye . Ama siz daha yeni evli sayılırsınız inşaallah düzene girer
Hımmm ben o zaman yanlış anlamışım hiç çalışmıyor sanmıştımİyide adam calisiyormus zaten, ticaretle ugrasıyormuş. Sadece konu sahibinin istediği kaliba girmemiş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?