Ben neden boşanmayı düşünüyorum

O da buna çok kızıyor. Nasıl bana beni sevmediğini söylüyorsun diyor. Sevdiğimi o da biliyor ama tersini duymak onu sinirlendiriyor
Kocanız böyle davransa çeker misiniz? Henüz beş ayda böyle şeyler diyorsanız bir kaç seneye kalmaz adam da eh yeter der boşanır.
 
E beş ayda o kadar seviyorsanız nasıl bu kadar çok kavga edebiliyorsunuz?
Evliliğin en başında nasıl kavga etmeyi başarıyorsunuz aklım almıyor.
 
Konu sahibesicim, adamin ehhhhhh dedigi yer gelir, sizin gibi blöf falan da yapmaz.

Surekli sizin gibi negatif enerji sacan, sevdigini bile soylemeyen, bosanicam diyip duran birini de, kendisi sevmez zamanla.
 
Neden böylesiniz bilmiyorum ama böyle devam ederseniz siz değil adam sizi boşar kimse kimsenin nazını sürekli çekmez hem boşanmayıp hem boşanacağım diyip adamı buna alıştırmayın
 
Ben de öyleydim, sebebi ise bir erkeğin hükmü altında ezilmeye tahammülüm olmamasıydı, suanda 5 yıllık evliyim ve mutluyuz , kendimi ezdirmediğim için asla pişman değilim, bu erkeklere çok yüz vermemek lazım, boşanmayı her kavgada dile getirmek pek sağlıklı değil ama bir erkekte kadının her an gidebileceğini bilmeli , size tavsiyem her kavgada bunu dile getirmeyin ama büyük haksızlıklara da susmayın ve gitmeyi bilin ...
 
Kavga esnasında uslubunuzu değiştirmeye çalışın, ben bu şekilde yendim bu huyumu , eşim illallah etmişti en son bir daha boşanma lafı açarsan eve gelmem demişti İlk zamanlar oluyor öyle şeyler, siz kendinizi törpülemeye çalışın, öyle büyük sorunlar yoksa boşuna evliliğinizi yıpratmayın, boşanma ciddi bir iştir sürekli boşanacagim derseniz boşanırsınız emin olun , siz de benim gibi dik kafalısınız Aslan burcu musun yoksa koç musun bacım, yoksa Akrep mi
 
Koç bence çok fevri geldi bana düşünmeden konuşuyor.
 
Ama aklımda şu var tartışma esnasında iken. Ben sevdiğimle kötü olmaktansa ayrı olmayı tercih ederim. Kavga etmek istemediğim için aklıma boşanmak geliyor.
Yazık hayatınızda kimse yoktur o zaman.
Annenize, babanıza kızdığınızda evlat olmaktan feragat mı ediyosunuz, arkadaşlarınızı bir çırpıda böyle siliyor musunuz, ilerde çocuğunuzla ne kavgalar edeceksiniz. Kötü kalmaktansa evlatlıktan mı reddeceksiniz.
Ama dur tahmin edelim, sosyal hayatınızda böyle değilsiniz. Sadece evliliğinizde böylesiniz. Sebebi de saydılarımız; ego, boşanmayı istemeyen eş, blöf vs vs
 
Benim eşim sevgiliyken zırt pırt her kavgada ayrılalım,bitsin derdi, hatta evi terk ederdi, evlendik 2 ay sonra boşanalım demeye başladı her kavgada. En son anlaşmalı boşanma dilekçesi gönderdi wp'tan, git ver dilekçeni bıktım dedi, ilk kez tamam dedim. 2 gün sonra dilekçeyi verdik. Evi terk ettim. O bitsin diyen adam dünyanın pişmanlığını yaşadı, ama içim o kadar soğumuştu ki, çok üzüldüm çok kötü oldum ama kararımdan dönmedim. Lütfen 3 günlük dünyada sevdiğiniz, eş olarak seçtiğiniz insanın kıymetini bilin, canını acıtmayın, yaralamayın. Elbette tartışmalar anlaşmazlıklar olabilir, ama birbirinize alan bırakın, sakinleşin, düşünmeden konuşmayın. Dil yarası asla iyileşmiyor, söylenen kırıcı sözler asla unutulmuyor. Bir hiç uğruna, inat uğruna yuvam yıkıldı. Ha iyi mi oldu, benim için evet. Ama değmezdi..
 
Dillendirdiğiniz düşünce yoktan aklına yerleşir kurgulamaya kendini alıştırmaya başlar bir gün bi bakarsın eve celp gelmiş. Böyle şeylerin dillendirilmesini hele blöf için durmadan hemen konuşulmasını aşırı hatalı ve yanlış buluyorum. Bir olamadan ayrışma tohumları ekmişsin.
 
Bunun farkında olman güzel aslında. Farketmeyıp böyle devam etmen daha kötü . Birçok şeyi değiştirebilirsın. Ben anlıyorum seni. Aşırı olmasada ilk zamanlar bende düştüm bu yanlışa. Uzağa gelin gelmiştim kimsem yoktu. Eşimle tartısma yada bır olay oldugunda kendımı değersiz kimsesiz hissediyordum. Istemsızce kafamda ben buraya geldım yapa yalnz duruyorum o benımle ilgilenmiyor, benı sevmıyor ,değer vermiyor gibi düşünceler oluyordu. Halbuki değer verip sevdiğini biliyordum ama anın hırsıyla goremıyordum. E madem sevmiyosun değer vermıyosun benım burda ne işim var diyodum. Boşanma ıstegımden değil kendimi yalnız sandığımdan öyle geliyordu bana. Sonra eşim birgün bana , büyük bır hata yapsam durmayacgını biliyorum durma zaten ama küçük seylerde bile benden hemen vazgecıyosun böyle mi seviyorsun dedı. Bende ona tam olarak hislerimi anlattım. O an kendimi değersiz sanıyorum benı ıstemıyosun sanıyorum burda durmam gereksız sanıyorum dedim. Böyle konusarak çözdük . Cidden boşanma gerektırecek bır olay yaşamadığımız için bır daha öyle konuşmadım. Siz nasıl çözüm bulursunuz bilmiyorum ama farkında olduğunuz için halledersiniz bence. Daha dıkkat edın kelimelerınize.
 
Bir gün ne halin varsa gör deyip kolunuzdan çeke çeke adliyeye götürecek sizi, o zaman çok geç olacak. Açıp durduğunuz yaralar iki güzel laf, özür ile kapanmayacak. O gün her zamankinden iyi bileceksiniz ne istediğinizi ama onu aynı yerinde bulamayacaksınız. Kimsenin sonsuz sabrı yok. Kendinize geldiniz geldiniz..
 
O gün geldiğinde böyle demeyeceksiniz işte. Ben bunu bi erkek arkadaşımdan duydum yıllar önce. Daha sonra dedi ki, "Keşke burda olsa yine car car konuşsa, bangır bangır kavga etsek, ama burda olsa. Susmasa hiç. Susması daha b.kmuş bilemedim. ". Yokluğunu bilmiyorsunuz ondan böyle rahat konuşuyorsunuz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…