- Konu Sahibi seraphimax
-
- #1
Kendınıze haksızlık edıyorsunuz.
Onları yucelten sızın onlara bakıs acınız.
Yoksa ınanın, kımı duygulardan yoksun kısıler ne kadar zengın olsa da madde anlamında,
manevı anlamında dıpte yasıyorlardır.
Sız belkı kucucuk bır armagana yukledıgınız anlamla mutlu olabılıyorken,
onlar malıyetını yıllarca calıssak da karsılayamayacagımız hedıyeler ıle, mutlu olamazlar.
Sanırım sızın sorununuz ıstenmeyen kısı olmak degıl,
guven eksıklıgınızın olması.
Yoksa, ustunuzdekı kıyafet X marka degıl dıye sızı ıstemeyen kısılerı, nıcın onemseyesınız kı?
ınsana verılebılecek en buyuk ceza nedır, bılıyor musunuz?
Kendını suclu hıssetmesı.
Sız bulundugunuz durumdan oturu kendınızı suclamaya devam ettıgınız surece,
huzura eremezsınız.
Once kendınıze guven duymasını ogrenın, gurur duyun kendınızle, sevın.
Insan kendını sevmeye baslarsa, sartlar ıyılesmese de, ruhu ıyılesır.
Bu da bulundugu sartları ya kabullenmesını saglar, (sız su durumda kabullenmıyor gorunuyorsunuz)
yada bulundugu sartları degıstırebılmek ıcın heves ve farklı bır bakıs acısı edınmesını saglar.
Dıye dusunmekteyım...
Peki o zaman niye bana bunu yaşatırlar niye beni dibe çekmeye çalıştıkça kendilerini her gün biraz daha büyümüş bulurlar ki, ben sadece biraz huzur istiyorum, herkesin akrabası gibi akrabalarım yanımda olsun, onlarla mutlu olayım istiyorum.
İnsanın akrabası hayatından nasıl çıkar ki? Sizin ya da eşinizin akrabalarınız yanınızda olmayabilir, yani madde anlamında mesela 10 dakikalık uzakta olmayabilir, ya da aynı kentte yaşamayabilirsiniz, ben de aynı durumdayım. Ben de akrabalarımdan uzaktayım ama siz telefon açtığınızda size manevi olarak destek olacak, ya da sizin aramanızı beklemeyip sizi arayacak hal hatır soran akrabalarınız mutlaka vardır. Ben akrabalarım yanımda olsun derken tam olarak bunu demek istiyorum. Günlerce aramazsam, günlerce aramazlar. Aradığımda ya lütfen konuşurlar ya da teli açmazlar. Ben tam olarak neden böyle diyorum, normali nedir? Akrabalar birbirlerini ararlar mı yoksa sadece biri mi arar? Akrabalar biribirlerinin dertlerini paylaşırlar, biribirlerini düşünürler, merak eder ve özlerler. Ben aramazsam arayanım olmadığı için istenmediğimi, arada idare edildiğimi düşünmeye başladım.
insanlar sırf akrabalık bağları var diye aramazlar birbirlerini, eğer karşılıklı sevgi, saygı varsa, ortak yönleri varsa , güzel paylaşımlar yaşayabiliyorlarsa ararlar, özlerler ....eğer bir insanla aranızda sevgi saygı varsa , bişeyleri paylaşabiliyorsanız bunun ille de akraba olması gerekmiyor ...kısacası kendinize akrabadan daha yakın dostlar edinebilirsiniz .... babamın 2 arkadaşı vardır biz onları amcalarımızdan daha yakın biliriz mesela , amcalarımın arayıp sorması bazen bize eziyet gelirken arkadaşlarının sesini duymak mutluluk sebebidir ....
bir de şu geldi aklıma ; akrabalarınız kendi aralarında çok sıkı fıkı görüşüyorlar da sadece siz mi dışlanıyorsunuz ? kendi aralarında da görüşmüyorlarsa bu derece komplekse girmenize gerek yok ki.... yok eğer dışlanan sadece sizseniz e o zaman şöyle bir dönüp kendinizi sorgulayarak hatalarınızı bulup telafi yönüne gidebilirsiniz belki
Bu zamana kadar arayan hep siz olmuşsunuz,
bir müddet aramayın,sormayın,
bakalım merak edip arayacaklar mı??
halanızı,teyzenizi yada kuzeninizi bilemem ama
kardeş kardeşe tavırda alamaz,küsemez de.
hiçkimseyi takmayın kafanıza,ama kardeşinizin nedenlerini öğrenmeye çalışın derim...
Hayır, kendi aralarında da çok sıkı fıkı görüşmüyorlar, bir kuzenim iki kardeşi ile görüşmez, ben kendi kardeşimle görüşmek isterim görüşemem, kimse kimseyle birbirlerini aramadıkları müddetçe görüşmez. Yakın dostlarım olmaz mı,kardeşimden çok yakın dostlarım var. Onlarla da görüşüyorum. Ama benim anlamadığım şu, kompleks olduğunu da zannetmiyorum. akraba ile görüşmeyi istemek neden kompleks olsun ki ben bunu anlamıyorum, ben kardeşimi aramak istiyorum telefon açıyorum ama bana ya geri dönmüyor ya telini açmıyor. Bu neden olur? Ya da bunun neresi kompleks?
Kuzenimi doğumgünü için arıyorum telefona çıkmıyor bunun neresi kompleks?
Ananem evde olan kişiler için bile evde yok diyor bunun nedenini sormak mı kompleks?
Ya da niye böyle diyorlar? Onları arayıp hal hatır sormak, hasbıhal etmek mi kompleks ben anlayamadım?
Canım, kötü bir insan olduğun ile ilgili düşüncelerini kafandan atmaya çalış, yok böyle birşey.. Ancak sen söyledikçe, beynin bunu kaydediyor ve öyle olduğuna inanıyor. Bu çok tehlikeli..
Bell ki akrabaların kendi aralarında da öyle çok sıkı ilişki içinde değiller, yani belki de bu durum sana özel değildir.
Kardeşinle ve babanla yaşadığın zaten çok özel bir durum. Onu normal akrabalık ilişkisi olarak değerlendirme. Kardeşin ne zamandır telefonlarına çıkmıyor, aslında çok ilgiliydi seninle. Acaba seni arayamamasının iş yoğunluğu vs gibi bir sebebi olabilir mi?
Kuzenin belki hakikaten evde yoktu, anneannenin belki misafiri vardı? Bu da bir ihtimal. Ha diyelimki evdeydi, yok dedirtti. Evet sinirlenirsin tabi, hoş değil. Ama sana özel de değil. Benim kendi öz amcam bayramda yok dedirtti kendisine, çok ağladım. Sebebi de babamla (tamamen benim haklı olduğum bir konuda) tartışmış olmamızdı. Tartışma bile denemez, babam arkamdan son derece alakasız kişilerin bulunduğu bir ortamda konuşmuş hakkımda, hiç hoş şeyler de söylememiş. Telefon açıp "baba ne söylemek istiyorsan, yüzüme söyle, o zaman çözebilir belki" dediğimde yüzüme kapattı, yani amacı sorunları çözmek değil. Herkes beni kötü bilsin, tanısın. Ona yetiyor.
Ya işte bu yüzden amcam evde olmasına rağmen çıkmadı telefona..
Evde olduğunu şuradan biliyorum, önce oğlu açtı telefonu, "bir saniye veriyorum abla" dedi. Ki aslında benim sevmediğim birşeydir, birbirini asla arayıp sormayan akrabaların bayramda, senede 1 defa araması.
Ve ben telefonda beklerkende, "şeyy, gitmiş babam, pardon" diyebildi.
Ben de bir daha asla aramadım onu, kaç bayram geçti üstünden. Ne yani ben bayramını kutlamasam veya sen kuzeninin d.gününü kutlamasan birşey mi kaybedeceğiz??..
Canım, eğer eminsen.. Yani evde olup da yok dedirttiğine o zaman boşver, arama bir daha.
Yakınlığına karşılık vermeyen insanla sosyalleşsen ne olacak ki? Dostlarım var demişsin, ne mutlu.. İlla ki akrabadan beklememek gerek..
Ben yazmıştım bir yerlerde, belki denk gelmişsindir. Kızım 2 yaşındayken ameliyat oldum, kızımı emanet edecek 1 Allahın kulunu bulamadım.. Hastanede hem kendime, hem kızıma baktım. Ha ama sorarsan belki 150 tane akrabam var, bak haftaya mevlid okutmam lazım. Birini çağırmayı unutsam küsüp darılırlar.. Ama işin düşsün, elinden tutan olmaz, ASLA..
Canım sen candan olan,samimi olan 1 tane dost buluyorsan bu zamanda, inan öp, sarıl, başına koy..
Akraba olması şart mı? Aksine akrabalar hep rakip halinde..
Kendimden çok detay anlattım,ama özellikle anlatıyorum.
Annem hastanedeydi, ben daha 6-7 yaşlarındaydım. Teyzem de, halam da 2 adım yolda otururlardı, ama bana ve ablama konu komşu banyo yaptırırdı. Sandviç yemekten içimiz kururdu, komşular gelip yemek yapardı. Hala da unutmam, bir hacı teyzemiz vardı komşularımızdan. Bayramlarda muhakkak giderim kendisine, ama teyzeme gitmem. Telefon açarım, homurdanıp durur, gelmiyorsun diye.. Öyle işte canım.
Gerçekten çok haklısın canım. Çok haklısın. Beni anladığını biliyorum, ne demeye çalıştığımı, ne yaşadığımı anlamışsın. Çok teşekkürler önce bunun için. Dediklerininin altına imzamı atarım. Çünkü tam olarak yaşadığım bunlar. Tamam birinde misafir vardır, banyodadır, ya da hakikaten dışardadır ama müsait olduğu halde yok dedirtmek kötü.
Haklısınız gerçekten. Sosyalleşsem, akrabam var desem ne olacak ki, hal hatır bile sorulmayacaksa neden? Doğru, niye beynimi böyle üzüntü ile yıkmalıyım ki? Sağol İpek'im.
Burada sizlerle belli başlı iki derdimi paylaşmıştım. Bulunduğum yerlerin imkanları çok zayıf, bir çocuğum var ve onu hakkıyla okutmak istiyorum diye. Bir de kardeşimi anlatmıştım. Bir teyzem, ABD'den Türkiye'ye tatile gelmiş kuzenim falan... Epey geniş bir akraba çevrem var, ama ben bu akraba çevresinde persona non grata'yım yani istenmeyen kişiyim.
Kardeşim konusunda arkadaşlarımız (Allah hepsinden ayrı ayrı razı olsun, hepsiyle görüşüyorum) kardeşini hiç bırakma dediler. her gün arıyorum, telefonunu açmıyor. Artık kendimi telefon sapığı gibi hissetmeye başladım. Kardeşime bundan tam üç hafta önce dedim ki, kardeşim, oğlumun okul çantası çok feci yırtıldı,dikmek onarmak imkansız, burada da son derece kötü çantalar oldukça pahalı,oğlum için bir çanta gönder, ben sana parasını takdim ederim dedim. Şimdi bu kötü bişey mi, telefonu açmamasını gerektirecek bişey mi? Sonuçta istediğim kişi yeğeni.
ABD'den tatile gelmiş kuzenimin geçtiğimiz günlerde doğumgünü vardı, telefona çıkmaya bile zahmet etmedi. Bazen teyzemi arıyorum, evde oldukları halde, ananeme yok dedirtiyorlar, kapıların açılıp kapanma sesinden, terlik tıkırtısından anlıyorum. Bu bir kere iki kere değil.
Kardeşim telefonunu açmaz, teyzem konuşmak istemez, kuzenim yok dedirtir, babam şeytan görsün onun yüzünü der, ben kime ne yaptım? parasıyla bile bişey istenmiyor akrabalardan. Oğlum 15 günlük tatile girdi, kitap satın alayım, okutayım, test kitabı alayım, kardeşim baksın alsın bana da abla fiyatı bu desin, abla kardeş, dayı yeğen arasında bunlar olur mu? Onların düşünmesi mi yoksa benim istemem mi normal? Onlar Avrupa gördü, ABD gördü, lüks alıyorlar, lüks yaşıyorlar diye beni hor görmeleri mi lazım, tamam eşimle aramla sorunlar vardı ama onları çözdüm, sonuçta el ile sorunumu çözdüm, öz akrabam ile sorunlarımı çözemedim. Ne var yani tele çıksalar, koca ananeme yok dedirtiyorlar, anlamıyorum. Benim büyük mimari projelerde evlerim home ofislerim yok diye, ben dünyaca ünlü markalardan giyemiyorum diye mi aşağılanıyorum, kardeşim işadamı her yere ortak, ablası Türkiye'nin uzak bir yerinde kocası ile vatan bekliyor diye mi aşağılık acaba? Sırf Allaha kitaba küfrediyor, içki içip annemi tekmeliyor, hepimizi döve döve pestil ediyor diye babamın yanından annemle ayrıldık diye mi ben aşağılık bir insanım?
Herhalde öyleyim. Öyleyim ki böyle muamele görüyorum.Acaba Milletvekili falan olsaydım nasıl olacaktım?
demekki onlar seninle aynı duyguları paylaşmıyorlar malesef, bi insana bi duyguyu zorla hissettirmezsin ki, bu imkansız bişey, bence bu durumda yapılacak hiçbişey yok, eğer açık açık konuştun ve yine dönüş alamadıysan boşver gitsin, kim ne hali varsa görsün de, aksi taktirde yıpranan yine sen olacaksın, onlar ne üzülecek en yıpranacak, kendine edeceksin yani, ne gerek var...
şehrinizde bulunmayan herşeyide netten temin edebilirsin, çantaydı test kitabıydı internette güveilir sitelerde yığınla var, yani ben neden istedin anlamında demiyorum kimseye hiç bişey için muhtaç değilsin anlamında diyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?