- 29 Ekim 2016
- 399
- 107
- 103
- Konu Sahibi Yalnzkimse
-
- #21
Çok istedim ama eşim kabul etmiyor sebebini de söylemiyor
Çok istedim ama eşim kabul etmiyor sebebini de söylemiyorneden kendinizi boyle demoralize ediyorsunuz? herkes cocuk doguramayabilir bu bir eksiklik degil kesinlikle. evlat edinmeyi bir dusunun bence, ailesiz bir yavruya yuva olmak... onu da bebekliginden siz buyuteceksiniz sonucta. belki kendi dogurdugunuzu daha cok isterdiniz ama icinizdeki atesi sondurur minik bir melek diye dusunuyorum ben
doktor sen kim köpek? hadsiz.Nasıl anlatsam bilmiyorum 30 yaşındayım ama ruh halim 60 yaşında. Dertleşmeye çok ihtiyacım var. Derdimi anlatacak hiç kimsem yok. 16 yaşında erken menepoza girdim. Adet görmüyorum. 5 yıllık evliyim eşimle severek evlendik. Evlenmeden durumu kendisine de anlattım. Beni çocuk için değil ben olduğum için sevdiğini söyledi. Şimdi de öyle söyler ama ben çok vicdan azabı yaşıyorum. Evlenmeden önce bu konuda çok cahildim. Doktorlar evlen bize gel aşılama ile hamile kalırsın diyordu. Ondan da umut alarak evlendim. Eşimi çok seviyorum ama çocuk olmadığı için evlendiğim için de çok pişmanım. Eşim çocuklari çok seviyor. Arada tv de görünce keşke bizim de olsa diyor.Ne yapsam bilmiyorum. Bosanalim git başkası ile evlen diyorum kabul etmiyor. Çocuk sevgisini içine atıyor. Bazen ailesinden ona çocuk yapmıyormisunuz diyen oluyor gözleri doluyor.
Çok doktora gittim tup bebeğe gittim olmadı. Doktorlar bana sen ne hakla evlendin diyor. Evet evlenmeye hiçbir hakkım yoktu. Çok pişmanım. İyiki Allah inancım ahiret inancım var yoksa çoktan intihar ederdim. Eşimin hayatından çıkmak için.
Çocukları çok seviyorum. Ama o derece oldum ki artık çocuk görünce sevemiyorum. Uzaktan seyrediyorum. Çünkü her ne zaman çocuk sevsem etrafımdakiler 'başkasının çocuğunu seveceğine sen kendin yap diyorlar. ' bende çocuk sevgimi dindirmek için Instagramdan çocuklu aileleri takip ediyorum. Hevesle attıkları çocuk videolarını izliyorum. Sevgi evlerinden çocuk almayı çok istedim ama eşim istemiyor sebebini de söylemiyor.
Anne olmak bu hayatta en çok arzuladığım şey. 9 ay karnımda taşımak. Emzirmek omzumda uyutmak onun kokusunu koklamak. Ona yemek yedirmek bu hayatta en çok istediğim şey. Annelik duygusunu tatmak
Arkadaslarimin çocukları oldu. Bağlantımız koptu. Çünkü çocuklu evlere gitmek istiyorlar. Benim de olmadığı için kimse gelmiyor tabi. Senin evde çocuk olmadığı için sıkılıyorlar diyor. Bende gidemiyorum çünkü her gittiğim yerde çocuk soruluyor artık sosyal hayatım da azaldı bundan dolayı herkesten uzaklaştım.
Evet kafam biraz dağılsın diye eşim bisiklet aldı şehir dışı yapamadığımız için şehir içini bisikletle turluyoruzNe diyeceğimi bilmiyorum canım, rabbim ol derse olur, gerisi vesile. Hakkında hayırlısı olsun inşallah.. Çocuk evlilikte önemli ama mutluluğun ilacı da değil, yaşadığımız tün olumsuz şeyleri, aman çocuğum yok ondan böyle diye düşünmemelisin. Hatta bu konuyu aşmak için bir uzmandan destek alsan güzel olur.
Olmuyorsa kafanızdan tamamen çıkarın bu konuyu, dünyayı gezmeye başlayın mesela, hemen bir harita çıkarınEvcil hayvan vs bunlar iyi hissettiriyor.
Madem umudunu tamamen yitirdin, daha fazla kendine yüklenme, bu senin suçun değil, evlenmeden önce de açıklamışsın zaten.
Dinimizce haram o. Öyle bir yola girişmek istemem
terapiye gitmeye calissaniz, ikna edilir belki o sekilde. ama sevgisini vermeyecekse ayri tabi. hayat zindan olur herkeseÇok istedim ama eşim kabul etmiyor sebebini de söylemiyor
Herşey çocuk değil öncelikle . Çocuğu olmayan bir tanıdığım vardı dünyayı ben yarattıım havasında bencilmi bencildi çok havalıydı. Yürüyüşü bile diğelerine ben sizden üstünüm der gibiydi ...çocuğu 10 yıl boyunca olmadı -çocuk tek hayalim çocuğum olsun başka bişey istemiyorum bu hayatta tek eksiğim çocuk hamile kalsam emziren başka şey istemem diyordu...nitekim oldu 2 tane peş peşe öyle kötü şeyler yaşadıki ne siz sorun nede ben anlatayım...herşeyin ,hayatın huzurun mutluluğun çocukla olmadığını anlamış oldu nihayetinde...büyük konuşmamak lazım insanız herşey bizler içinNasıl anlatsam bilmiyorum 30 yaşındayım ama ruh halim 60 yaşında. Dertleşmeye çok ihtiyacım var. Derdimi anlatacak hiç kimsem yok. 16 yaşında erken menepoza girdim. Adet görmüyorum. 5 yıllık evliyim eşimle severek evlendik. Evlenmeden durumu kendisine de anlattım. Beni çocuk için değil ben olduğum için sevdiğini söyledi. Şimdi de öyle söyler ama ben çok vicdan azabı yaşıyorum. Evlenmeden önce bu konuda çok cahildim. Doktorlar evlen bize gel aşılama ile hamile kalırsın diyordu. Ondan da umut alarak evlendim. Eşimi çok seviyorum ama çocuk olmadığı için evlendiğim için de çok pişmanım. Eşim çocuklari çok seviyor. Arada tv de görünce keşke bizim de olsa diyor.Ne yapsam bilmiyorum. Bosanalim git başkası ile evlen diyorum kabul etmiyor. Çocuk sevgisini içine atıyor. Bazen ailesinden ona çocuk yapmıyormisunuz diyen oluyor gözleri doluyor.
Çok doktora gittim tup bebeğe gittim olmadı. Doktorlar bana sen ne hakla evlendin diyor. Evet evlenmeye hiçbir hakkım yoktu. Çok pişmanım. İyiki Allah inancım ahiret inancım var yoksa çoktan intihar ederdim. Eşimin hayatından çıkmak için.
Çocukları çok seviyorum. Ama o derece oldum ki artık çocuk görünce sevemiyorum. Uzaktan seyrediyorum. Çünkü her ne zaman çocuk sevsem etrafımdakiler 'başkasının çocuğunu seveceğine sen kendin yap diyorlar. ' bende çocuk sevgimi dindirmek için Instagramdan çocuklu aileleri takip ediyorum. Hevesle attıkları çocuk videolarını izliyorum. Sevgi evlerinden çocuk almayı çok istedim ama eşim istemiyor sebebini de söylemiyor.
Anne olmak bu hayatta en çok arzuladığım şey. 9 ay karnımda taşımak. Emzirmek omzumda uyutmak onun kokusunu koklamak. Ona yemek yedirmek bu hayatta en çok istediğim şey. Annelik duygusunu tatmak
Arkadaslarimin çocukları oldu. Bağlantımız koptu. Çünkü çocuklu evlere gitmek istiyorlar. Benim de olmadığı için kimse gelmiyor tabi. Senin evde çocuk olmadığı için sıkılıyorlar diyor. Bende gidemiyorum çünkü her gittiğim yerde çocuk soruluyor artık sosyal hayatım da azaldı bundan dolayı herkesten uzaklaştım.
Yaşadıklarını çok iyi anlıyorum. Yıllar süren tedavilerim oldu. Arkadaşlarımla akrabalarımla çocuğum olmadığı için bi duvar vardı sanki. Ben kendimi işe vermiştim. İnanın geç saatlere kadar çalışıyordum. Böylece herkesten uzakta kalıyordum. Çocukları bu kadar seviyorsanız bu kadar çok istiyorsanız evlat edinmeyi düşünebilirsiniz. Herkes doğurarak anne olacak diye bi kural yok. Anne olmak için illa karnında büyütmen gerekmiyor. Evlat edinebilirsiniz. Tabi eşin de isterse. Karında büyüttüğüne değil kalbinde büyüttüğüne annelik yaparsın. Buradaki topiklerde var evlat edinme süreçleri, karar verme aşamaları falan bi bak istersen. Tabi kolay değil böyle bir şey için karar vermek.Nasıl anlatsam bilmiyorum 30 yaşındayım ama ruh halim 60 yaşında. Dertleşmeye çok ihtiyacım var. Derdimi anlatacak hiç kimsem yok. 16 yaşında erken menepoza girdim. Adet görmüyorum. 5 yıllık evliyim eşimle severek evlendik. Evlenmeden durumu kendisine de anlattım. Beni çocuk için değil ben olduğum için sevdiğini söyledi. Şimdi de öyle söyler ama ben çok vicdan azabı yaşıyorum. Evlenmeden önce bu konuda çok cahildim. Doktorlar evlen bize gel aşılama ile hamile kalırsın diyordu. Ondan da umut alarak evlendim. Eşimi çok seviyorum ama çocuk olmadığı için evlendiğim için de çok pişmanım. Eşim çocuklari çok seviyor. Arada tv de görünce keşke bizim de olsa diyor.Ne yapsam bilmiyorum. Bosanalim git başkası ile evlen diyorum kabul etmiyor. Çocuk sevgisini içine atıyor. Bazen ailesinden ona çocuk yapmıyormisunuz diyen oluyor gözleri doluyor.
Çok doktora gittim tup bebeğe gittim olmadı. Doktorlar bana sen ne hakla evlendin diyor. Evet evlenmeye hiçbir hakkım yoktu. Çok pişmanım. İyiki Allah inancım ahiret inancım var yoksa çoktan intihar ederdim. Eşimin hayatından çıkmak için.
Çocukları çok seviyorum. Ama o derece oldum ki artık çocuk görünce sevemiyorum. Uzaktan seyrediyorum. Çünkü her ne zaman çocuk sevsem etrafımdakiler 'başkasının çocuğunu seveceğine sen kendin yap diyorlar. ' bende çocuk sevgimi dindirmek için Instagramdan çocuklu aileleri takip ediyorum. Hevesle attıkları çocuk videolarını izliyorum. Sevgi evlerinden çocuk almayı çok istedim ama eşim istemiyor sebebini de söylemiyor.
Anne olmak bu hayatta en çok arzuladığım şey. 9 ay karnımda taşımak. Emzirmek omzumda uyutmak onun kokusunu koklamak. Ona yemek yedirmek bu hayatta en çok istediğim şey. Annelik duygusunu tatmak
Arkadaslarimin çocukları oldu. Bağlantımız koptu. Çünkü çocuklu evlere gitmek istiyorlar. Benim de olmadığı için kimse gelmiyor tabi. Senin evde çocuk olmadığı için sıkılıyorlar diyor. Bende gidemiyorum çünkü her gittiğim yerde çocuk soruluyor artık sosyal hayatım da azaldı bundan dolayı herkesten uzaklaştım.
Hangi doktor ne hakla evlendin diye bir cümle kurar.hadi diyelim kurdu hadlerini bildiremedinmi.kendi elinde olmayan birşey için kendini suçluyorsun ve başkalarının da suçlamasına izin veriyorsun.kocan bile isteye senle evlenmiş vicdan azaplık bir durum yok. Evlat sahibi olmayı isteyip olamamak çok zor çok acı haklısın ama inançlıyım deyip bu kadar dibe vurmak birazcık tezat gibi. Herşey Rabbimin nasibi. Senin için hayırlı olan buysa Rabbimin ilmine şükür diyeceksin.Nasıl anlatsam bilmiyorum 30 yaşındayım ama ruh halim 60 yaşında. Dertleşmeye çok ihtiyacım var. Derdimi anlatacak hiç kimsem yok. 16 yaşında erken menepoza girdim. Adet görmüyorum. 5 yıllık evliyim eşimle severek evlendik. Evlenmeden durumu kendisine de anlattım. Beni çocuk için değil ben olduğum için sevdiğini söyledi. Şimdi de öyle söyler ama ben çok vicdan azabı yaşıyorum. Evlenmeden önce bu konuda çok cahildim. Doktorlar evlen bize gel aşılama ile hamile kalırsın diyordu. Ondan da umut alarak evlendim. Eşimi çok seviyorum ama çocuk olmadığı için evlendiğim için de çok pişmanım. Eşim çocuklari çok seviyor. Arada tv de görünce keşke bizim de olsa diyor.Ne yapsam bilmiyorum. Bosanalim git başkası ile evlen diyorum kabul etmiyor. Çocuk sevgisini içine atıyor. Bazen ailesinden ona çocuk yapmıyormisunuz diyen oluyor gözleri doluyor.
Çok doktora gittim tup bebeğe gittim olmadı. Doktorlar bana sen ne hakla evlendin diyor. Evet evlenmeye hiçbir hakkım yoktu. Çok pişmanım. İyiki Allah inancım ahiret inancım var yoksa çoktan intihar ederdim. Eşimin hayatından çıkmak için.
Çocukları çok seviyorum. Ama o derece oldum ki artık çocuk görünce sevemiyorum. Uzaktan seyrediyorum. Çünkü her ne zaman çocuk sevsem etrafımdakiler 'başkasının çocuğunu seveceğine sen kendin yap diyorlar. ' bende çocuk sevgimi dindirmek için Instagramdan çocuklu aileleri takip ediyorum. Hevesle attıkları çocuk videolarını izliyorum. Sevgi evlerinden çocuk almayı çok istedim ama eşim istemiyor sebebini de söylemiyor.
Anne olmak bu hayatta en çok arzuladığım şey. 9 ay karnımda taşımak. Emzirmek omzumda uyutmak onun kokusunu koklamak. Ona yemek yedirmek bu hayatta en çok istediğim şey. Annelik duygusunu tatmak
Arkadaslarimin çocukları oldu. Bağlantımız koptu. Çünkü çocuklu evlere gitmek istiyorlar. Benim de olmadığı için kimse gelmiyor tabi. Senin evde çocuk olmadığı için sıkılıyorlar diyor. Bende gidemiyorum çünkü her gittiğim yerde çocuk soruluyor artık sosyal hayatım da azaldı bundan dolayı herkesten uzaklaştım.
Evet bende kendimi böyle teselli ediyorum. Vardır herseyde bir hayır. Duamda her şeyde hayırlısını istiyorum. Olup da ya hayırsız olursa diye de düşünmüyor değilim. Tek rahatlamam böyle oluyor zatenHerşey çocuk değil öncelikle . Çocuğu olmayan bir tanıdığım vardı dünyayı ben yarattıım havasında bencilmi bencildi çok havalıydı. Yürüyüşü bile diğelerine ben sizden üstünüm der gibiydi ...çocuğu 10 yıl boyunca olmadı -çocuk tek hayalim çocuğum olsun başka bişey istemiyorum bu hayatta tek eksiğim çocuk hamile kalsam emziren başka şey istemem diyordu...nitekim oldu 2 tane peş peşe öyle kötü şeyler yaşadıki ne siz sorun nede ben anlatayım...herşeyin ,hayatın huzurun mutluluğun çocukla olmadığını anlamış oldu nihayetinde...büyük konuşmamak lazım insanız herşey bizler için
Bak kardeşim öncelikle herşeyin hayırlısını dile eşinle mutluymuşsun ne güzel...hayatın tadını çıkar...inan bana herşey çocuk dopurmaktan ibaret değil...tabiki olsa sevinirsiniz ama belkide hayırlısı budur ümidini kaybetme olanda bir olmayanda bin hayır ara...dünya imtihan dünyası
Evlenip çoluk çocuğa karışan herkes mutlu olmuyor bu dünyada. Şu formda ne kadınlar var acı çeken mutlu olamayan boşanan çocuğuyla yada sağlığıyla imtihan olan...
Seni ve üzerindeki baskıyı anlayabiliyorum zor evet..önemli olan sağlıklı ve huzurlu yaşayabilmek ,Allaha isyan etmeden imanla ölebilmek ...üç günlük dünyada hiçbirşeyi dert etme...sevgiler
Ah kardeşim kimse yaşamadan hiçbir şeyi anlamaz. Rabbim çocukla da kimseyi imtihan etmesin. Beni en çok anlatamamak yordu.Hangi doktor ne hakla evlendin diye bir cümle kurar.hadi diyelim kurdu hadlerini bildiremedinmi.kendi elinde olmayan birşey için kendini suçluyorsun ve başkalarının da suçlamasına izin veriyorsun.kocan bile isteye senle evlenmiş vicdan azaplık bir durum yok. Evlat sahibi olmayı isteyip olamamak çok zor çok acı haklısın ama inançlıyım deyip bu kadar dibe vurmak birazcık tezat gibi. Herşey Rabbimin nasibi. Senin için hayırlı olan buysa Rabbimin ilmine şükür diyeceksin.
Şükürler olsun benim bir çocuğum var, bir misafirliğe gideceksem hiç çocuğu olanı özellikle seçip gitmedim,gittiğim yerde tek çocuk benimki olacaksa evden sevdiği oyuncaklardan aldım yanıma sıkılmasın diye kitap boya kalemi vs. oyalanacağı şeyler aldım herkeslede görüştüm.isteyen görüşür bu fikir sizin kuruntunuz bence.benim evimede çocuksuz aileler geldi geçirdiğimiz vakitte kalite kaybı yaşanmadı hiç. Kendinize daha akıllı mantıklı vicdanlı bir çevre edinmenizi tavsiye ederim.
Son olarak çocuk baskısı yapan yada terbiyesizce laf sokanlara açıkça çocuğumuz olmuyor sağlık nedenlerinden dolayı,Allah böyle diledi bizim için,bir daha bizimle bu konuda konuşmayın diye neden açıkça söylemiyorsunuz?
Herşey çocuk değil öncelikle . Çocuğu olmayan bir tanıdığım vardı dünyayı ben yarattıım havasında bencilmi bencildi çok havalıydı. Yürüyüşü bile diğelerine ben sizden üstünüm der gibiydi ...çocuğu 10 yıl boyunca olmadı -çocuk tek hayalim çocuğum olsun başka bişey istemiyorum bu hayatta tek eksiğim çocuk hamile kalsam emziren başka şey istemem diyordu...nitekim oldu 2 tane peş peşe öyle kötü şeyler yaşadıki ne siz sorun nede ben anlatayım...herşeyin ,hayatın huzurun mutluluğun çocukla olmadığını anlamış oldu nihayetinde...büyük konuşmamak lazım insanız herşey bizler için
Bak kardeşim öncelikle herşeyin hayırlısını dile eşinle mutluymuşsun ne güzel...hayatın tadını çıkar...inan bana herşey çocuk dopurmaktan ibaret değil...tabiki olsa sevinirsiniz ama belkide hayırlısı budur ümidini kaybetme olanda bir olmayanda bin hayır ara...dünya imtihan dünyası
Evlenip çoluk çocuğa karışan herkes mutlu olmuyor bu dünyada. Şu formda ne kadınlar var acı çeken mutlu olamayan boşanan çocuğuyla yada sağlığıyla imtihan olan...
Seni ve üzerindeki baskıyı anlayabiliyorum zor evet..önemli olan sağlıklı ve huzurlu yaşayabilmek ,Allaha isyan etmeden imanla ölebilmek ...üç günlük dünyada hiçbirşeyi dert etme...sevgiler
Evet bende kendimi böyle teselli ediyorum. Vardır herseyde bir hayır. Duamda her şeyde hayırlısını istiyorum. Olup da ya hayırsız olursa diye de düşünmüyor değilim. Tek rahatlamam böyle oluyor zaten
Evet sevgisini vermez diye ısrar etmiyorumterapiye gitmeye calissaniz, ikna edilir belki o sekilde. ama sevgisini vermeyecekse ayri tabi. hayat zindan olur herkese
Ölünce ne olacak? Ciddi ciddi hiç düşündünmü?Bende imtihan deyip sabrediyorum. Ölümümü bekliyorum
Ben çok istedim ama eşim istemiyor sevgisini vermez diye de zorlamiyorumYaşadıklarını çok iyi anlıyorum. Yıllar süren tedavilerim oldu. Arkadaşlarımla akrabalarımla çocuğum olmadığı için bi duvar vardı sanki. Ben kendimi işe vermiştim. İnanın geç saatlere kadar çalışıyordum. Böylece herkesten uzakta kalıyordum. Çocukları bu kadar seviyorsanız bu kadar çok istiyorsanız evlat edinmeyi düşünebilirsiniz. Herkes doğurarak anne olacak diye bi kural yok. Anne olmak için illa karnında büyütmen gerekmiyor. Evlat edinebilirsiniz. Tabi eşin de isterse. Karında büyüttüğüne değil kalbinde büyüttüğüne annelik yaparsın. Buradaki topiklerde var evlat edinme süreçleri, karar verme aşamaları falan bi bak istersen. Tabi kolay değil böyle bir şey için karar vermek.
Ölünce ne olacak? Ciddi ciddi hiç düşündünmü?
Allah seni doğurman içinmi yarattı? Hayattaki tek amaç bu mu?
Tamam eşin evlat edinmeyi kabul etmiyor sende yurtlardaki anasız babasız biçare çocuklarla ilgilen,olmayan evladının sevgisini onlara sar. Git hastane köşelerine atılmış dermansız hastalıkları tarifsiz acıları olan bir başına ölümü bekleyen çocuklara annelik et. Bunları eşinle birlikte yap belki fikri değişir.
Her insan yapmadığı her iyilikten mesuldür lafını hayat düsturun edin. Yapabileceğin her iyiliği her hayrı yap geriye yapılacak birşey kalmadığı noktada bu hayattaki misyonumu tamamladım huzurla ölümü bekliyorum de.
Bu durum senin kaderin,eşinde bu durumu bilerek seni sevmeyi senle evlenmeyi tercih etti,bu artık onun da kaderi.sen istemeden bu kaderi yaşıyorsun o tercih ederek bu kaderi yaşıyor. Nasılki sen bir bebek gördüğünde üzülüyorsan o da üzülüyor bu ikiniz içinde çok normal. Eşine git başkasıyla evlen çocuğun olsun demekle ona iyilik yapmıyorsun haksızlık yapıyorsun.istese o der zaten bunu sana. Siz artık bir bütün olmuşsunuz bunu eşin kabullenmiş sende kabullen.
Eşim istemiyorKoruyucu aile olmayı düşünür müsünüz? Araştırın . Hatta gidin görüşün.
Yalnızkimse yalnız değilsin önce onu bil. Sevgi dolu bir kocan var.Ah kardeşim kimse yaşamadan hiçbir şeyi anlamaz. Rabbim çocukla da kimseyi imtihan etmesin. Beni en çok anlatamamak yordu.
Bir şeyi çok derinden hissedip de anlatamamak diye bir dert vardır bilir misiniz.
Evet kendimi böyle avutuyorum vermiyorsa rabbim vardır bir bildiği diyorum. Ama ertesi gün birşey oluyor aha dön başa.Yalnızkimse yalnız değilsin önce onu bil. Sevgi dolu bir kocan var.
insanlardan beklentin olmazsa kırılmazsında.seni anlamalarını umma.
Benim de en büyük duamdır Rabbim evladımla sınama beni derim.
Bak şimdi çocukla imtihan çok yönlü bi mevzu. Çocuğun olmaz imtihandır. Çocuğun hasta doğar imtihandır. Çocuğun ölene dek sana muhtaç durumdadır imtihandır. Çocuğun ölür imtihandır. Çocuğun birini öldürür imtihandır. Çocuğun seni öldürür imtihandır......böyle uzar gider....Rabbim vermeyerek olası acılardan koruyor olamaz mı?
bak bacım ben sana insanlara kalbini aç derdini anlat demiyorum,onlara kısa ve öz mümkün olmadığını söyle ve onlardan kendini koru diyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?