ben birşey sormak istiyorum ve samimi fikrinizi yazacağınıza inanıyorum.
her konusunda "yakınlarım beni her konuda haklı görüyor, benim haksız yada hatalı tavrım" yok denmesi sizce sağlıklı mı ? ben gerçekten psikolojiye ilgi duyan ve okuyup araştırmalar yapan biri olarak merakımdan bu konuyu takip ediyorum.
şöyle düşünün, biri konular açıyor. konuları hep eşinin ailesi ile alaklı. mesela kv'si yarım kilo kıyma gönderdiği için eşini kavgaya yönlendiriyor ve beni aşağıladılar diye sinir krizi geçiyor.
sonra gelip insanlar bana hakaret ediyor diye bir başlık açıyor ki bu yasak. hadi yasak olmasını geçtim.
kendini savunma şekli ise abisinin pdr'ci olması ve onu her zaman haklı bulması.
ben eski konularını bilmesem de sadece bu cevaplardan dolayı üyenin ciddi sıkıntıları olduğunu düşünürdüm. kibirli diyenlere kızmış ama herkes beni haklı görüyor diyen, birşey öğrenmek için yazıyorum dediği halde aksi fikirleri olanlara saldıran biri sizce gerçekten yansıttığı gibi burada dışlanmış mıdır yoksa kibirli olması rahatsız edici noktaya mı gelmiştir.
elbette cevap vermemek de bir seçim. ama insanların çoğu birine sürekli aynı şeyi söylüyorsa belki biraz onların neden bunları söylediklerini de irdelemek lazım.
Öncelikle teşekkür ederim samimi fikrime inandığınız için.
Az önce geçenlerde açtığı konuya baktım konu sahibinin. Bilmiyordum çünkü tam olarak şimdi biraz daha rahat yorum yapabilirim.
Konu sahibi bu yazdıklarımı umarım düşmanca anlamaz ama kendisinin kayın valide takıntısı olduğu çok aşikar. Geçmişte yaşadığı olaylar bunda etkili olmuş olabilir diye düşünüyorum. Kimse durup dururken takmaz herhalde. (Bilemiyorum gerçi kişiliğini.)
Başka konusu var mı onu da bilmiyorum geçmişteki olaylarla ilgili.
Konu sahibinin aslında en büyük sorunu haklı da olsa kendini ifade ediş biçiminden kaynaklı haksız konuma düşmesi.
Karakter olarak kibirli mi bilmiyorum ama kendini çok haklı bulduğunda hemfikirim. Ve evet bu düşünceyi çevredeki etkenlerle oluşturmak sağlıklı bir davranış değil. Ben de psikolog değilim ama sizin gibi araştırmayı severim. Bu konuda da hemfikiriz.
PDR'ci abiye gelince, aslında psikolojik danışmanlık veren insanlar sen haklısın, haksızsın gibi yorumlarda bulunmaz diye biliyorum ben. Muhtemelen ailesinden biri olduğu için bu yorumu yapıyor. Ama maalesef gerekli yönlendirmeyi yapmamış. Oysa objektif olarak yön verebilseydi belki de daha büyük bir iyilik yapmış olurdu. Bu da abisinin tercihi. Ki bence yanlış bir tercih.
Konusuna gelen yorumlara baktım. Bazıları gerçekten üzücü ama konu sahibinin verdiği tepkilerin de bazıları onlardan farksız değil. Burada yapılan her olumsuz eleştiriyi kötüye yormamak lazım. Yine söylüyorum kibir mi bilmiyorum ama dışlanmışlık değilmiş onu görmüş oldum. Ben daha çok konu sahibinin duygusallığı diye düşünüyorum.
Ben konu sahibinin kötülüğünü düşünmüyorum çünkü kendisini tanımıyorum. Sevip/sevmeme durumum söz konusu olamaz. Sadece objektiflik önemli. Ama kendisi belki de dolmuşluğun verdiği duygusallıkla olumsuz yorumları yanlış anlıyor olabilir.
Ve sondaki cümleniz de doğru. Bir insan bana örneğin "aptal" dese güler geçerim, ama 100 insan dese oturup sorgularım gerçekten böyle miyim diye. Umarım konu sahibi de sorguluyordur kendini. Çünkü kendimizi sorgulamaktan korkarsak, kaçarsak aslında kendimize en büyük kötülüğü yapmış oluyoruz.