Merhaba arkadaşlar Daha önce bu konuda çok konu açtım Benim 3,5 yıllık bi ilişkim var. 27 yaşındayım. Ancak ilk erkek arkadaşım ilk ciddi ilişkim. Çok da aşık oldum. Herkesin parmakla gösterdiği bi çifttik Insan aşık olunca bazı şeyleri göremiyormuş. Onun uğrunda çok sıkıntı çektim. 3 yıl boyunca aileme kabul ettiremedim. Bu yüzden ailem de bana eziyet etti. O kadar küçük şeylere kusur buldularki benim artık psikolojim alt üst oldu. Sonunda babam ailenin dini görüşlerini beğenmedi. Onlarla mezhep farklılığımız var ve dinle aralarının bu kadar hoş olmamasını kendi mezheplerine bağlıyorlar. Bu mesele ortaya çıkmadan önce ben bizim ibadetlerimize bu kadar küçümseyerek baktıklarını bilmiyordum Biz asla namaz kılmayız oruç tutmayız çünkü x mezhebindeniz Eğer yaparsak asimile oluruz gibi düşünceleri olduklarını bilmiyordum Daha önce sevgilim yanıma gelmişti Otele gittiğinde ben namaz kıldım biliyor musun demişti Sen hayatımdasın diye teşekkür ettim Daha ilk yılımızdı ozaman. Buna benzer şeyler olunca önyargılarını hiç hissetmedim Son aşamada söylenenlerle çıktı ortaya Ailem asla kabul etmez söylediklerini Ayrılmıştık Sonra dün akşam bana mesaj attı Ben ailemden görmedim Bana sen öğretirsin herşeyi Beraber okuruz Hemen olmaz ama öğrenirim Beraber inanırız dedi Napayım ben Çok arada kaldım O olmazsa ben naparım diyorum Başka birini onun yerine nasıl koyarım Ya ilerde dediklerini yapmazsa çocuğumu nasıl öyle bi ortamda yetiştiririm Aklım çok karışık Psikolojim çok kötü Fikirlerinize ihtiyacım var Bu süreçte aramızda cinsel ilişki değil ama bazı şeyler yaşandı Bundan sonra evlenmekten başka şeyi de yakıştıramıyorum kendime