- 5 Şubat 2015
- 8.379
- 24.176
- 398
- Konu Sahibi Samire tmv
-
- #161
ben de mutsuz olurum. biliyorum.
arada büyük bir çevre ve yetişme farkı var, sanırım. ben 29 yaşındayım, bekarım, yalnız yaşıyorum, sevgililerim oldu, terk ettim, terk edildim, çalışıyorum ve bu yaşta yalnız olmanın da etkisiyle, kendim, tek başıma bir bireyim. çocuğum yok, kocam yok. elimde beni ben yapan, okuduklarım, izlediklerim, hayat tecrübem, mesleğim ve düşüncelerim var.
öyle bir isteğim yok ama olsa da kendimi çocuğum ve kocam üzerinden ifade edemem.
evli adam bakamaz diyorlar ama benim sırf poposu güzel diye takip ettiğim yabancı erkek modeller var. adamı 3 yıldır falan takip ediyorum yani zamanın bir noktasında o adamı takip ederken sevgilim vardı. eski sevgilim Jen Selter'ı takip ederdi ki kendisi 21. yy'ın bayan poposu, e hatunun poposu güzel, ne yapayım yani.
dünyadaki en güzel kadın ya da tek güzel kadın ben değilim ki.
bilemiyorum belki de bu kadar öz güven de küpüne zarar, olabilir ama ben kısıtlamayı sevmediğim gibi kısıtlanmayı da sevmiyorum. kendimi rahatsız hissediyorum.
diğer yandan da konu sahibi gibi düşünen kadınları da anlamaya çalışıyorum, aynı şekilde yetiştirilmedik, bana hayatım hakkında söz sahibi olabilecek tek kişinin ben olduğum öğretildi. belli bir yaştan sonra annem babam sadece yol göstericilik yaptı, kapalı bir çevrede, sıkı, şaşmaz kurallarla büyümedim.
kız çocukların namus, edep, haya, diye büyütüldüğü bir sosyal çevrede değilim, dolayısıyla kısıtlamak ya da kısıtlanmak benim için bireysel varlığa hakaret ama, bazı kız çocukları, bireysellikleriyle değil, içinde bulundukları topluluğun bir ferdi olarak o topluluğun kendi özgü kuralları içinde büyütülüyorlar ve evlendiklerinde de durum değişmiyor.
o yüzden kendi kurallarla büyüyen kız, aynı kurallar kocası için de geçerli olsun istiyor ama koca başka bir dünyanın özleminde.
birey olmakla alakalı sorunlar bunlar ve çözümlenmesi çok zor.