Bir bebek meselesi ?

Ben sizin konularinizi takip ediyorum surekli, siz ortada buyuk bisey olmadigi halde surekli eften puften sebeplerle tartisan tartismayi gereksiz buyuten zaman zaman senden zaman zaman kocandan kaynakli bir ciftsiniz. Siz ayri dunyalarin insanlarisiniz ve kazara bir araya gelmissiniz. Okul konusunda hakli oldugunu dusunuyordum hep ama zaten adami o kadar bunalttin ki zamaninda bu konuda koptunuz siz, uzaklaştı sizden.Ben 10 yil sonrada seninle mutsuz olacagim diyen bir adamla gercekten mutlu olamazsiniz. Sizde mutsuzsaniz bir seyleri gercekten dusunmenin zamani gelmis. Ben size de kiziyordum konularinizda ama artik ondada problem var ve aklinca ayriligi size soyletip oyle mi bu isi bitirecek anlamadim ki. Nereye kadar boyle devam edecek. Gercekten sevgisi olsa cocuk olmuyor diye ayriliktan soz etmezdi. Elbette bir gun cocugunuz olacak, ama senin hazir olmani beklemek zorunda. Sende onun istediği tarihte olmasa bile bir sure sonra hazir hissetmelisin. Birbirinizin istekleri konusunda uyumlu olmazsaniz, herşey çok zor olur. Ya oturun son bir konuşma yapın biz gerçekten devam etmek istiyor muyuz diye yada aileleri araya sokmadan konuşup tartıp biçip bu işi bitirin.
 
Adam mutsuz olduğunu söylüyor ama aslında şunu düşünüyor sanırım “çocuk olunca bazı şeyler değişir”..
evet değişir ama iyi yönde değil kötü yönde etkileniyor evlilikler çocuktan sonra. Çünkğ kadının tahammülü azalıyor. Sizin zaten tahammülünüz yok eşinize karşı konularınızdan öylr anlıyorum.
Bence önce bir terapi düşünün ikiniz de,ggidişata göre de çocuk düşünüp düşünmeyeceğinize karar verin.
 
Aranızdaki ilişkiyi bilmem ben de çocuğu olmayan biriyim ama fikrimi söylemeye geldim.
Eğer eşim çocuk istemiyorum deyip benim istegimi hiçe saysaydı onu boşardım.
Eğer eşim istediği halde çocuğumuz olmasaydı kader der susardım bunun için ayrılık asla düşünmezdim.

Not: Üreme konusunda sıkıntılı taraf benim eşim asla bu konuyu önüme getirmez sadece çok ağladığım için kızar.
 
Hayırlı akşamlar kk hanımları,

25 aylık evliyim, ve evlendiğimden beri hiç bebek düşünmedim..
Nedense Allah benim kalbime hiç bebek isteği,sevgisi,özeni de koymadı. Bebek görünce benim de olsun diye hiç düşünemiyorum..

Eşimin öfke kontrolü ile ilgili bazı sıkıntıları var,en büyük sebebi de bu istemeyişimin..
En son ailem kendisi ile konuşmak istedi ve gündemde olan bazı sıkıntılı konular konuşuldu,ben alttan aldıkça kendisi üste çıkmaya,ben uzlaşmaya çalıştıkça o yokuşa sürmeye çalıştı,ve ailemin yanında benden bu kadar,boşanmak istiyorsun sen sanırım peki dedim,ve ondan sonra geri adım attı ve devam ettik..

Yukarıda bahsettiğim bebekle ilgili mevzuya değineyim, ben kendisine evlendikten sonra 2 sene kadar çocuk istemediğimi söyledim ve o süre doldu,KPSS sınavına çalışmak istediğimi söyledim ve bana “ ben 2 senedir bekliyorum daha fazla bekleyemem,ben senin oyuncağın değilim,kasım ayından sonra hala çocuk istemiyorsan belki de ayrılacağım senden dedi” dün akşam..
Ve bunun üzerine ; ayrılmaksa maksadın o zamanı bekleme şimdi ayrıl dedim..

Bana diyor ki; “bir 10 yıl sonra bizim senle evliliğiniz yine böyle mutsuz olacak” diyor..
Bende sen müneccim falansın herhalde, madem bu kadar eminsin neden devam ediyoruz bu evliliğe diyorum bana “ yine ayrılığı andın” diyor.. beni söyletmeye o zorluyor..
Sen böyle böyle diyorsun,ben neden mutsuz bir ortama çocuk getireyim diyorum.. “ eee o zaman benim mutsuzuz diye hiç çocuğum olmayacak mı” diyor:kızgın:

Ben neye,kime güvenerek çocuk düşünebilirim..
Kasım ayında da fikrim şimdikinden farklı olmayacak böyle bir ortamda ,ve bu sebeple benden ayrılmak isterse onu durdurmayacağım..
Birgün çocuğu olduğunda birlikte olsun istemiyorsa onu tutamam..
Bu konu geriyor şuan da beni.. siz ne dersiniz?
Belkide eşiniz çocuk olmadığı için gergindir? Belkide bebek size bi yumuşama ortamı sunabilir.
 
Eski konulariniza baktim da bu adamdan çocuk yapmak.....Ne bilim hiç akıl işi değil.Ayrica mutlu bir evliliğiniz de yok gibi okuduğum kadariyla.Çocuk mutsuz bir evliliği daha mutsuz ediyor gördüğüm.Çocuk yapip hem o çocuğa mutsuz,huzursuz bir aile ortami vermeye hem de çocuk yapip bu adama daha da bağlı olmaya ne gerek var.Sizce eşinizle sonunuz var mi?Çocuktan sonra ha deyince öyle bosanamayacaksiniz da.
Ayrica bu adam sizle çocuk icin mi evlenmis.Laflarindan öyle anlasiliyor.Hata olur bu evlilikte çocuk.Siz kendinize yatirim yapip ufaktan tek basiniza gelecek planlari yapmaya bakin.Boşayin gitsin bu gereksizi de.Her daim öfkeli insan kadar huzursuz edici birsey yok.Ne zaman neye atarlanacaği belli değil.Her daim diken üstünde.
Uzun lafin kisasi;hayat kisa değmez diyorum.
 
Hayırlı akşamlar kk hanımları,

25 aylık evliyim, ve evlendiğimden beri hiç bebek düşünmedim..
Nedense Allah benim kalbime hiç bebek isteği,sevgisi,özeni de koymadı. Bebek görünce benim de olsun diye hiç düşünemiyorum..

Eşimin öfke kontrolü ile ilgili bazı sıkıntıları var,en büyük sebebi de bu istemeyişimin..
En son ailem kendisi ile konuşmak istedi ve gündemde olan bazı sıkıntılı konular konuşuldu,ben alttan aldıkça kendisi üste çıkmaya,ben uzlaşmaya çalıştıkça o yokuşa sürmeye çalıştı,ve ailemin yanında benden bu kadar,boşanmak istiyorsun sen sanırım peki dedim,ve ondan sonra geri adım attı ve devam ettik..

Yukarıda bahsettiğim bebekle ilgili mevzuya değineyim, ben kendisine evlendikten sonra 2 sene kadar çocuk istemediğimi söyledim ve o süre doldu,KPSS sınavına çalışmak istediğimi söyledim ve bana “ ben 2 senedir bekliyorum daha fazla bekleyemem,ben senin oyuncağın değilim,kasım ayından sonra hala çocuk istemiyorsan belki de ayrılacağım senden dedi” dün akşam..
Ve bunun üzerine ; ayrılmaksa maksadın o zamanı bekleme şimdi ayrıl dedim..

Bana diyor ki; “bir 10 yıl sonra bizim senle evliliğiniz yine böyle mutsuz olacak” diyor..
Bende sen müneccim falansın herhalde, madem bu kadar eminsin neden devam ediyoruz bu evliliğe diyorum bana “ yine ayrılığı andın” diyor.. beni söyletmeye o zorluyor..
Sen böyle böyle diyorsun,ben neden mutsuz bir ortama çocuk getireyim diyorum.. “ eee o zaman benim mutsuzuz diye hiç çocuğum olmayacak mı” diyor:kızgın:

Ben neye,kime güvenerek çocuk düşünebilirim..
Kasım ayında da fikrim şimdikinden farklı olmayacak böyle bir ortamda ,ve bu sebeple benden ayrılmak isterse onu durdurmayacağım..
Birgün çocuğu olduğunda birlikte olsun istemiyorsa onu tutamam..
Bu konu geriyor şuan da beni.. siz ne dersiniz?

Sirf ayrilma dusuncesini aklinizfan cikarmak icin istiyor olmasin ?

Boyle bir arkadasim vardi her seferinde ayrilik konuşan eşi demişki ben seni bi hamile birakim de sesini kes artik. Şok olmuştum. Yani o zaman bebekle ilgilenmekten kendisine kafa yoramaz , ve cocugu oldugu icin ayrilamazmissmissmisss...
 
Eski konulariniza baktim da bu adamdan çocuk yapmak.....Ne bilim hiç akıl işi değil.Ayrica mutlu bir evliliğiniz de yok gibi okuduğum kadariyla.Çocuk mutsuz bir evliliği daha mutsuz ediyor gördüğüm.Çocuk yapip hem o çocuğa mutsuz,huzursuz bir aile ortami vermeye hem de çocuk yapip bu adama daha da bağlı olmaya ne gerek var.Sizce eşinizle sonunuz var mi?Çocuktan sonra ha deyince öyle bosanamayacaksiniz da.
Ayrica bu adam sizle çocuk icin mi evlenmis.Laflarindan öyle anlasiliyor.Hata olur bu evlilikte çocuk.Siz kendinize yatirim yapip ufaktan tek basiniza gelecek planlari yapmaya bakin.Boşayin gitsin bu gereksizi de.Her daim öfkeli insan kadar huzursuz edici birsey yok.Ne zaman neye atarlanacaği belli değil.Her daim diken üstünde.
Uzun lafin kisasi;hayat kisa değmez diyorum.

Aynen dediğiniz gibi düşündüğüm İçin 2 senedir bu fikir beni hep korkuttu..
Yani mutsuzuz diye benim hiç çocuğum olmayacak mı diyen bir insan eşim düşünün..
Sanırım çocuk doğacak,ve Benimle olan az iletişimi de hepten kesip çocuğa yönelecek amacı bu ..
Mutlu huzurlu bir evliliğim olsa 2 yıl olmuş evleneli ben de tabiki çocuk düşünebilirdim. Fakat endişelerim var.. kendimi hazır hissetmez ve sırf gönlü hoş olsun diye çocuk istesem o bebeğe haksızlık değil mi bu .. huzursuz bir ortama doğacak..
 
Sirf ayrilma dusuncesini aklinizfan cikarmak icin istiyor olmasin ?

Boyle bir arkadasim vardi her seferinde ayrilik konuşan eşi demişki ben seni bi hamile birakim de sesini kes artik. Şok olmuştum. Yani o zaman bebekle ilgilenmekten kendisine kafa yoramaz , ve cocugu oldugu icin ayrilamazmissmissmisss...

Hiç bilmiyorum amacı ne..
Belki dediğiniz gibi be kadar merhametli olduğumu biliyor,bir çocuk olursa bu evliliği onun İçin bitirmeyeceğimi tahmin ediyordur..
İletişim kuramaz, en ufak şey için tartışırken ben neye güvenerek çocuk isteyebilirim ki .. aramızda çocuk olacak kadar sağlam bir bağ hissedemiyorum işte.. sadece benden mi kaynaklı bu sorun..
 
Belkide eşiniz çocuk olmadığı için gergindir? Belkide bebek size bi yumuşama ortamı sunabilir.

Nasrettin hocanın göle maya çaldığı gibi ya tutarsa diyerek yoluma bakamam ben.. bu çok ciddi bir karar, benim huzursuz,hır gür bir ortama çocuk getirmeye ne hakkım var ki.. bir de küçücük bebeğe yaşatacağım bu huzursuzlukları..
 
Aranızdaki ilişkiyi bilmem ben de çocuğu olmayan biriyim ama fikrimi söylemeye geldim.
Eğer eşim çocuk istemiyorum deyip benim istegimi hiçe saysaydı onu boşardım.
Eğer eşim istediği halde çocuğumuz olmasaydı kader der susardım bunun için ayrılık asla düşünmezdim.

Not: Üreme konusunda sıkıntılı taraf benim eşim asla bu konuyu önüme getirmez sadece çok ağladığım için kızar.

Eşimle maddi durumumuz çok parlak değil..
Kira vermeden benim ailemin evinde yaşıyoruz,ve buna rağmen bayağı sıkıntı çekiyoruz ( şuan çalışmıyorum)
Ve kendisinin okulu var,bu yıl da okuyacak + sonra dgs ile tamamlayacak..
Bu koşullarda okuyan biri ile yaşam şartları nasıl olabilir bilmediğim için bu da ayrı bir konu çocuk fikrine sıcak bakmayışımda..
Ayrıca evliliğin başından beri en ufak tartışma konularında büyük tepkiler veren ( istediği gibi giyinmediğim için kendini camdan atmaya kalkan) bir insanla çocuk fikri hep korkuttu beni..
Eğer sizin bu tarz davranışlarınız olsa ve eşiniz istemese ben adama haklı derdim..
Onun dışında mutlu bir hayatım olsa şu aşamada neden çocuk düşünmeyeyim ki.. Bu sebeple dediği gibi gerçekten boşanacaksa da uğurlar olsun..
 
Esimle 6 sene beraberlik ve 2 senelik.evlilik sonrasi cocuk yapmaya karar verdim. Verdim diyorum cunku o basindam beri cok istiyordu evlenmeden once de sik sik dile getirirdi ama benim baska planlarim vardi. Oturmus bi iliskimiz olmasina ragmen, esim dunyanin en sakin ve uyumlu insani olmasına ragmen cocuk icib acele etmedim cunku cocuk evliliği bambaska bi boyuta tasiyor. Sizin durumunuzda diger meseleleri halletmeden dusunulmemesi gerek. Mevzusunu bile actirma, kocanin isine gelirse
 
Esimle 6 sene beraberlik ve 2 senelik.evlilik sonrasi cocuk yapmaya karar verdim. Verdim diyorum cunku o basindam beri cok istiyordu evlenmeden once de sik sik dile getirirdi ama benim baska planlarim vardi. Oturmus bi iliskimiz olmasina ragmen, esim dunyanin en sakin ve uyumlu insani olmasına ragmen cocuk icib acele etmedim cunku cocuk evliliği bambaska bi boyuta tasiyor. Sizin durumunuzda diger meseleleri halletmeden dusunulmemesi gerek. Mevzusunu bile actirma, kocanin isine gelirse

Benim anlatmak istediğim de bu..
Karşımda kocanız gibi bir insan olsa ben de daha sıcak bakardım..
Ama sinirlendiğinde arabada isek hız ile sınar beni.. evde isek sağa sola bir şey atar,sesini yükseltip binaya rezil eder.. dışarıda isek aynı şekilde başka insanların duyacağı tarzda yüksek sesle bağırır/konuşur..
haliyle böyle biriyle çocuk düşüncesi aklımdan geçmiyor..
 
Eşimle maddi durumumuz çok parlak değil..
Kira vermeden benim ailemin evinde yaşıyoruz,ve buna rağmen bayağı sıkıntı çekiyoruz ( şuan çalışmıyorum)
Ve kendisinin okulu var,bu yıl da okuyacak + sonra dgs ile tamamlayacak..
Bu koşullarda okuyan biri ile yaşam şartları nasıl olabilir bilmediğim için bu da ayrı bir konu çocuk fikrine sıcak bakmayışımda..
Ayrıca evliliğin başından beri en ufak tartışma konularında büyük tepkiler veren ( istediği gibi giyinmediğim için kendini camdan atmaya kalkan) bir insanla çocuk fikri hep korkuttu beni..
Eğer sizin bu tarz davranışlarınız olsa ve eşiniz istemese ben adama haklı derdim..
Onun dışında mutlu bir hayatım olsa şu aşamada neden çocuk düşünmeyeyim ki.. Bu sebeple dediği gibi gerçekten boşanacaksa da uğurlar olsun..
Ben maddiyat ve psikoloji konularını bilmiyordum haklisiniz
 
Bu nasıl bir evlilik ki sürekli ayrılık ve boşanma restlesmeleri konuşuluyor? İnsan sevdiğinden ayrılmayı hayal edebilir mi ? Tabi ki çocuk fln yapmayın boşanmak isterse de bosansin
 
Hiç bilmiyorum amacı ne..
Belki dediğiniz gibi be kadar merhametli olduğumu biliyor,bir çocuk olursa bu evliliği onun İçin bitirmeyeceğimi tahmin ediyordur..
İletişim kuramaz, en ufak şey için tartışırken ben neye güvenerek çocuk isteyebilirim ki .. aramızda çocuk olacak kadar sağlam bir bağ hissedemiyorum işte.. sadece benden mi kaynaklı bu sorun..

Esinizde problem normal olan ve dusunen sizsiniz.
 
Back
X