Selam kızlar hayırlı sabahlar inşallah ülkemiz bir an önce selamete erer de kurtuluruz bu illet hastalıktan konuma geceyim okuyun lütfen kızlar bi akıl verin
Kv ve ailemle aynı şehirde yaşıyoruz 5 aylık evli 4 aylık hamileyim (lütfen neden hemen hamile kaldın demeyin)
gorucu usulu evlendim ben 22 esim 26 yasinda 3 gün önce akşam saat 5ti baktim kv ve görümce geldi oturup akşam yemeğine geldik dediler bisey demedim kalktım yemek hazırladım ondan önce pazar sabahı yine kapıda belirmişlerdi
kahvaltıya geldik diyerek eşim sadece pazar günleri evde ve onunla geçirmek istiyorum günümü moralim bozuldu ama yine bisey demedim
Evimin her detayına karışır misal koridorda iki lamba vardı birini söktü bu buraya yeter dedi wcde iki lamba vardı yine birini söktü sen bilmez fazla yakarsın elektrik çok gelir dedi (tabi ben o gittikten sonra hepsini geri taktım)
Dün eşimi aradı size yemeğe gelecez diye benimde hamilelegim çok kötü geçiyor bulantı falan en üst seviyede hatta o aradiğı zman bn yatak odasinda uyuyordum o kadar kotuydum, eşim geldi beni uyandırdı annem gil yemeğe gelecekmiş kalk yemek hazırla diye
tabi yine saat 4 bende kalktım bağırdım eşime ne durumda oldugumu bilmiyomusun nasıl bana sormadan kabul edersin diye ki haftanın 3 günü yemekli bizdeler inanın biktim
Ki kızlar ben virüs dolayisiyla evden adımımi atmıyorum herşeyden önce bebegimi düşünüyorum eşime dedim ben sana bile yemek yapamıyorum dedi bana yapmayabilirsin aileme yapmak zorundasın
onların bir dediğini iki edemezsin basında taç edeceksin vs.vs. çok bağırdı bana hatta bağırdıktan sonra sanırım panik atak krizi geçirdim tırnaklarım mosmor oldu bütün vücudum titremeye başladı kalbim yerinden çıkacakmış gibi attı kendi kendimi sakinlestirmeye çalıştım
Ve bu bana yaptigi ilk degil kizlar canim bisey ceker asla almaz gecen gun bir tane halka tatli istedim alamam dedi başka zman anneme giderken badem gordum markette resmen yalvardim arabayi durdur diye durmadi almadi
anneme anlattim annem gidip aldi bana diyeceksiniz sen neden kendine almiyosun ikisindede yoldaydik ve arabayi o kullaniyordu
Sabaha kadar ağladım kendime üzülmedim bebeğime üzüldüm yani daha anlatamadığım o kadar şey var ki bundan sonra ailenin yüzünü goremeyeceksin annen gile gitmeyeceksin dedi
3 kere montumu giydim evden gitmek için ama yapamadim işler daha kötü olur diye belkide artık daha kötü olması gerekir bilmiyorum çünkü ben haftanin iki günü ağlama krizine giriyorum ve o çekip gidiyor umru olmuyor evet fiziksel şiddet yok ama en ufak kavga da bagirabildigi kadar bağırıyor bana kendimi o kadar çaresiz hissediyorumki bana bir akıl verin
Kotu yorum yapacak olanlar lütfen yapmasin zaten iyi bi dönemde değilim
