- 22 Mayıs 2009
- 909
- 682
- 323
- 43
- Konu Sahibi Humeyra000
- #61
sakın aman sakın git dairede otur ama bi başına oturMerhaba arkadaşlar. Uzun süredir konu açmıyordum ancak forumu hep takipteyim. Bir dertleşme ihtiyacım var. Paylaşacak kimsem yok. Daha 27 yaşında 4 senelik evliyim. Şuan bir apartmanda yaşıyorum ancak bekarken müstakil bir evimiz vardı ve apartmana adapte olamadım. Eşimin ailesinin bir arsası var. Kendi evlerine 200 metre uzaklıkta. Oraya ev yapalım eltimle aynı bahçede otururuz dedik. Çok seviyorum eltimi de kaynımı da. Ama eşim tutturmuş evi 2 katlı yapalım babamlarada bir katı ayırırız diye. Hazırlıksız olduğum için çok şaşırdım ve yüzüm asıldı. Zaten az ötede yaşıyorlar. Hergün görüşürüz neden aynı evde yaşayalım ki dedim. Bunun yaşlılığı da var yakınımızda olsunlar diyor. Eşim anlayışsız bir insan değildir beni anlıyor ama annem babam napayım diyor. Ben ikisinide çok severim kaynanamla hiç problemim yoktur. Sadece kendine hizmet ettirmeyi sever. Ama ben nasıl aynı evi paylaşabilirim. Ev ev üstüne olmaz ki. Eşim annemle babamı kardeşime bırakmam ben bakocam diyor daha 50 yaşındalar. Aileleri de e çok geniştir. Düşünsenize her toplantıda bayramda seyranda tüm sülale benim evimde toplanıcak. Ömrüm eltimi kıskanmakla geçicek ne kadar özgür yaşıyor diye. Evimi kitleyip bi tatile bile gidemeyeceğim. Allah uzun ömür versin ama 30-40 yıl aileyle yaşanırmı? Cevap vermeseniz bile ben iç dökmek istedim arkadaşlar. Çok keyfim kaçtı napıcağımı bilmiyorum