Merhaba hanımlar
Erkek arkadaşımla evlenme yolundayız ailemle tanıştı, ailelerimiz tanıştı. Söz nişan ve hemen hemen nikah tarihimiz belirlendi ve o çok mutlu ama ben çok korkuyorum.
6-7 aydır birlikte yaşıyoruz. Ben araştırma görevlisiyim bir yandan da ders dönemim devam ediyor. Her gün okula 2 saat gidiyorum 2 saat geliyorum. Eve gelince ona ilgi göstermek için elimden geleni yapıyorum. Mesela 8de gelip 10a kadar onla vakit geçiriyorum çünkü 10da uyuyor daha sonra ders çalışıyorum 3e kadar ve sabah onunla birlikte kalkıyorum 6.30 7 gibi.
Benimle çok ilgili ama sanki küçük çocuğunu ya da annesini sever gibi. Benim istediğim böyle sevilmek değil sevgilisi gibi sevsin istiyorum. Yani tutku, heyecan falan eksik gibi geliyor oysaki birlikte yaşamaya başlamadan evvel vardı bunlar. Ama tabi bunu ona söylediğimde inkar ediyor.
Benim evlilikten beklediğim bu değil. Çok korkuyorum böyle bir hayat istemem. Ve sürekli benim derslerimi bahane ediyor. Öpüşüyoruz mesela bana hadi derse diyor. Ya da cuklata cuklata öpüyor çocuk gibi sinir oluyorum. Bunların hepsini ona söyledim. Bana verdiği cevap her öpüşmenin sonu cinselliğe bağlanacak diye bir şey yok. Çok kırıldım buna hem de şaşırdım. O günden sonra hep o yaklaştı ve değişmiş gibiydi ama 2 hafta sonra yine her şey eskisi gibi oldu.
Az önce öpüşüyorduk bi tıraş olayım da yatalım dedi ben de uykum yok ben uykum gelene kadar okuma yapacağım diye bıraktım gittim onu. O sırada mutfakta yarın için sefer taslarını hazırladım melül melül izledi beni ama içimde anlamlandıramadığım bir öfke vardı yüz vermedim. Gitti yattı. Hep iyi geceler öpücüğü veririm gidip öpeyim dedim uyumuş 10 sn içinde. Hep böyle ben şuan ağlıyorum kafama taktım ders mers hak getire. Ama o uyuyo
Benim mi psikolojim bozuk abartıyor muyum
Ya da evlilikten mi korktum acaba ben0