- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
-
- #181
Haklisiniz.pirincin icinde pirinc gibi gorunen tastan kork
Gunluk hayatta ne varsa o konusuluyor.ne konusacaksiniz baska..suclamayin kendinizi
Haklisiniz.pirincin icinde pirinc gibi gorunen tastan korkSen çok şanslısın.Kayinvaliden art niyetini açık açık belli ettiği için büyük olasılıkla esin annesinin sana yönelik olumsuz tepkisini anladı.Benim kayınvalidem ince işçilikle çalışır.Eger bana ve ya eltime yönelik birşey (hakarete varan laf giydirme ). soyleyecekse asla şah
Gunluk hayatta ne varsa o konusuluyor.ne konusacaksiniz baska..suclamayin kendiniziBen niye böyle bir insana dönüştüm astoria :) bildiğin balkon teyzesi oldum. Bir çirkef gibi kavga etmediğim kalmıştı o da oldu. Çok değil bir iki sene önce, kimsenin ne dediği ile ilgilenmeyen, olumsuz düşünce ve yorumlara takılmayan bir insandım. Bugün eşim bana "evet bu konuda sen haklısın ve senin arkandayım. Ama sanki çok fazla her şeyi büyütüp annem gibi saçma sapan konulara takılıp konuşan bir insan olmadın mı sence?" dedi. Çok bozuldum bu dediğine. Zira evet öyle bir insan oldum. Kayınvalidemde var olan ve çok kızdığım boş ve Gereksiz mevzulara takılıp günlerce konuşma hali bende de olmaya başladı. En azından eşimle arama girmemeli bu konular. Ya oğlumun gün içinde beni ne kadar yorduğunu konuşuyorum ya ailesinin yaptıklarını. Böyle olmasa keşke.
Ben saygının kazanılan bi kavram olduğuna inanıyorum. Sizden 30 sene önce doğduğu için her türlü saygısızlığı yapan birine karşı sizde kibar davranmak zorunda değilsiniz. Hem konu hakkında hiç fikri olmayıp hem de “büyükler her şeyi bilir” modunda akıl vermeleri bayıyor. Ve gerçekten tatlı dil yılanı deliğinden çıkaramıyor bence.İnanın çok fazla sabrettim. Ki ben kendimi biraz sert bir üslupla savunurken bile içten içe "acaba ben mi hatalıyım" diye düşünürüm. Ama karşımdaki insanda aynı incelik yok maalesef. Ben de şaşırdım nasıl bu derece kendimi kaybettim diye. Yine de benden yaşça epey büyük bir insana en azından sesimi yükseltmeyip sakin kalsaydım iyi olurdu.
Bende bir zamanlar konuşmayanlar hep alttan alanlar tarafındaydım. Ne zamanki kv sınırlarıma girmeye başladı iste ozaman tırnaklarımi çıkarttım. Ara ara da gosteriyorum o tırnakları yoksa tepeye çıkmaya pek eğilimler. Artık kv benden çekiniyor ve hep geri adım atma modunda oluyor tabi esiminde hakkını yiyemem. Her zaman haklıysam sonuna kadar arkamdadır.Eşim her Türk erkeği gibi düşünmeden yorum yapıyor. Bittabi ilerleyen zamanda bu husumet onu rahatsız edecek. Annem cahil sen alttan al diyecek.
Nasıl farkedecekmişsin ki? Benim oğlumda hastaneden çıkınca sarılık oldu,uzamış sarılıkmış ,emin olamadım doktora gidene kadar sarılık mı değil mi diye ki kızımda da sarılık vardı doğuştan ,ikinci çocuğum olmasına rağmen emin olamadım sarılık olup olmadığından. Anlamaman gayet normal yani.Oğlum doğduğundan beri bunu yaşıyorum esasında. Doğumdan bir gün sonra oğlumda sarılık çok yüksek seviyeye ulaşmıştı ve bir gece hastanede kaldım. Fototerapi aldı. Sebebi abo uyuşmazlığı. Beklenen bir durumdu ama çok hızlı oldu. Kayınvalidemin yaptığı ilk yorum "sen nasıl annesin de fark etmedin" oldu. Uzun uzun anlatmıştım o zaman abo uyuşmazlığını ama ne fayda. Duvara konuşuyordum. Sonrasında vazgeçtim zaten laf anlatmaktan. Ufak tefek akıl vermelere, müdahale etmesine ses etmiyordum ama bu sefer epey aştı sınırı.
Ne kadar yorulduğunuzu, meslek hayatım boyunca DEHB tanılı epey çocuk görmüş ve birlikte çalışmış biri olarak tahmin edebiliyorum.Benim rahmetli babaannem kadar çekmiş bir insan tanımıyorum. 23 yaşında, 65 yaşındaki adamla zorla evlendirilip her türlü kötülüğe maruz kalmış bir insan. Şiddet, iftira vs. Lakin benim gördüğüm en mükemmel kayınvalide ve de insandı. Bu bahane olmamalı yahu. Evet yaşananlar her insana aynı şekilde etki etmiyor. Kimi öfke ve kin ile dolarken, kimi bbeşm babaannem gibi ben yaşadım başkaları yaşamasın diyor.
Kötü niyetli ya da kötü biri diyemem kayınvalidem için. Kimse için diyemem zaten illa iyi yanları vardır herkesin. Kayınvalidem oğlunu ya da beni kıskanmaz. Lakin geri kalan her şeyi kıskanır :) torunun annesine olan sevgisini, bir başka çocuğun daha iyi şartlarda olmasını, benim kendi aileme olan sevgimi, onlarla iletişimimi, oğlumun anneme sevgisini vs. Gerçekten çok zor bir kadın. Hasetlik boyutundaki kıskançlık benim iyi insan diyebilmemi engelliyor mesela.
Çözüm belli esasında. Tamam sensin deyip kendi doğrularıma göre hareket etmek. Bugüne kadar bu şekilde idare ettim. Zira kendi doğrularını aksine inanmaz, kabul etmez. He he deyip bildiğimi yaptım. Ancak sabrım taştı bir noktada işte.
Elbette hayatımda hiç kimse ile düşman olmak, hele ki eşimin annesi ile kötü olmak istemem. Çözüm isterim. Ancak en azından şu an için oğlumla ilgili ima kaldıracak halde değilim. Çok yoruldum çünkü.
Bir-çok sorunlar yaşadığım kv dem herturlu giybetimi yapar fakat bir konuda olmadigim yerdede över, gelinim asla karşılık vermez ve çocuğuna çok iyi bakıyor . Duydugum diğer şeylere aldırmam yanındayken yaptığı saçmalıklara çözdüğüm için nasıl karşılık veriliri çok iyi biliyorum. Çocuğum üzerinden beni vurmaya kalksa sizinki gibi çok daha ağır şeyler söylerdim o anki sinirle. Bu tutumu çocuğa iyi yada kötü bakmanizdan değil sizi vuracak yeri iyi bildikleri için bu sekilde . Cok iyi yapmışsınız geç kalınmış bir tepki olmuş hatta . Eşinizin de sizi destekliyor olması çok güzel konu uzerinde durup bunaltmayin, ne yazıkki aile apartmanı bir durmak gibi birşey oluyor . Tamamen köprüleri yine eşinizin hatrinicin yılmayın ayri mahallede oturuyor gibi gorusun . Ornek benim kv ile aramda 2 km var yada yok ben akşam eşimle giderim oturmaya . Eşim olmadan coook nadir yılda 2,3 kere anca oda sağlık ocağı için. Sizde böyle yapın.Merhaba hatunlar
Bugüne kadar forumdaki tüm kaynana, elti, görümce konularına aynı yorumu yaptım. "konu açacak kadar önemsemeyin şu tipleri" dedim. Dört yıllık gelinlik maceramda hep bu düşünce ile hareket ettim. Hayatıma etki edecekleri kadar önemsemedim hiçbirini. Ancak bugün 31 yıllık ömrümde hiç kimse ile etmediğim şekilde bir kavga ettim kaynana insanı ile. Ben kavga etmeyi, bağırmayı sevmem. Eşim sesini yükseltince bile ses tonunu düzelt öyle konuşalım derim. Ancak bugün kendime bile şaşırdım çıkardığım ses yüzünden.
Bazılarınız bilir benim sıpa kreşe başladı. Başladığından beri de mütemadiyen hasta oluyor. Bir şekilde geçecek diye bekliyorum. Oğlum her hasta olduğunda kayınvalidem ve görümcem "ince giydiriyorsun, üşüyor bu çocuk. Doğru düzgün bak" ve benzeri yorumlar yapıp sürekli iyi bir anne olmadığım konusunda imada bulunuyorlar. Ben bugüne dek aman ağzımızın tadı bozulmasın ali rıza bey modunda geçiştirdim bu yorumları. En fazla "ben onun annesiyim onunla ilgili en çok ben endişe ederim zaten siz dert etmeyin" dedim.
Geçen ay görümcem oğlum için yaptığım bir şeye bakarken "bu boş işlerle uğraşacağına hamur işi yap çocuğa. Senin annelik vicdanını sorguluyorum bazen" dedi. Kan beynime sıçradı. Senin haddin değil benim anneliğimi sorgulamak dedim konu bir şekilde büyümeden kapandı.
Gelelim bugüne. Kayınvalidem oğluma bakarak "ben bu çocuğa çok acıyorum" dedi. Neden anne? Diye defalarca sakince sordum ve her seferinde "bilmiyorum çok acıyor ve üzülüyorum haline" dedi. Ben de "benim oğlumun acınacak bir hali yok. İlla birine acımak istiyorsan kızının oğluna acı. Zira iki aylıkken bakıcı bakmaya başladı. Üstelik maddi olarak ihtiyacı olmadığı halde işine döndü kızın."dedim. Burada alınganlık yapacak kişiler için parantez açayım. Annelerin çalışmasına karşı değilim oğlum bu kadar zor bir çocuk olmasa ben de çalışacaktım. Bakıcı ile büyümek kötü bir şey de değil. Burada kayınvalideme anlatmak istediğim, oğlumun annesi ile büyüdüğü. Acınacak bir durumu olmadığı. Her neyse ben öyle deyince "yooo ona hayatta acımam. Gayet güzel bakılıyor ona. Ben oğluna acıyorum" dedi. Benim bu noktada kan beynime sıçradı.
Neler söyledim net hatırlamıyorum bile. Sen ve kızın benim oğlumun ebeveynleri değilsiniz, haddinizi çok aştınız sustum bugüne dek ama yeter. Duracağınız yeri bilin bundan sonra vs saydırdım. "çocuğa iyi bak o zaman hasta olmasın biz de susalım" dedi. "bakmıyorum. Özellikle grip edeceğim çocuğu var mı itirazın? Kime şikayet edeceksin? Ne yapacaksın söyle bakalım" dedim. Daha bir sürü bağrış çağrış şu an hala sinirliyim yazamıyorum da ayrıntılarıyla.
Biz bu insanlarla aile apartmanında yaşıyoruz. Bugüne dek benim alttan almalarım ve sakinliğimle hiç kavga etmedik. Ancak mevzu oğlum olunca artık delirdim. Allah aşkına oturmuş vicdan yapıyorum şimdi yaşlı, cahil kadın keşke sakin kalsaydım. Böyle olmasaydı diye. Siz yorum yapın ben nasıl davranayım. Eşimin annesi boşver uzatma deyip orta yolu mu bulayım, yoksa bütün muhabbetimi keseyim mi.
Bir ekleme daha. Görüp görebileceğiniz en cahil, en sığ insanlar bunlar. Bugüne dek sorun yaşamadık çünkü ben hep bunu düşünerek tuttum dilimi. Asla laf anlatılmaz böyle insanlara diye.
Eşim, hiç muhatap olma konuşma boşver sen haklısın bu konuda diyor. Şimdiden yorumlar için teşekkürler.
Senin annelik vicdanını sorguluyorum bazen" dedi.
"çocuğa iyi bak o zaman hasta olmasın biz de susalım" dedi.
Bazı insanlara sinir oluyorum konuşuyolar ama bomboş ve gereksiz sanki bir tek onlar anne yalnız onlar doğurmuş bi onlar biliyo herşeyi
Bizde de bi akraba var uzakdan ama malesef yakın oturuyoruz sürekli bıt bıt bıt onunkiler çocuk benimkiler canavar 7aylık hamile bi arkadaş bebeğini kaybetti hemen beni arıyo seninki iyi mi duruyo mu aynısınız seninkine de bişey olur diye yetmedi evime geldi emrivakiyle konuştuda konuştu normalde ben karşılık veririm ama o kadar konuşuyo ki ağzımı açıp mık demedim diyesim gelmedi o kader enerjimi sömürdü yani gitse diye gözüne baktım sadece gitti ve ben akiama kadar ruh gibi yattım
Allah'a şükür sağlıklıyım ama bazen keşke şu gereksiz konuşan insanları duymasam diyorum
İyi demişsin boşver eşinde arkanda nasılsa hiç dolsurma kendini yada üzülme söyledin rahatladın ohhh iyi demişsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?