Benim meslek de zordur mesela..İş ortamı gergindir hep kurtlar sofrasıdır..Tamam iyiki işim var ama stresli hayat kötü etkiliyor yaşam kalitesini özel sorunlar yaşarken..
Psikolojik destek alamadım.Psikiyatrisler psikoterapi vermiyor.Özel muayeneye gidiyordum çok pahalıydı sık gitmek için.Psikologa bir kez gittim.O da psikyatri yönledirirse oluyor özel hastanelerde..Uygun pskiyatris bulamadığım için o kaldı...Psikolog bulmak daha zor..Bulsam da bir yararı olacağını sanmıyorum.Bir arkadaş gitmiş gereksiz demişti..Yaşadığım şehirde niyeyse lap diye gidebilecrğim iyi bir psikolog bulamadım..Antidepresana talim..İnsanda azıcık şans olacak ya .Çevre şartları düzgün olacak.Taşıma suyla değirmen zor oluyor..kesinlikle katılıyorum bu söylediğinize. siz psikolojik destek aldınız mı?
Psikolojik destek alamadım.Psikiyatrisler psikoterapi vermiyor.Özel muayeneye gidiyordum çok pahalıydı sık gitmek için.Psikologa bir kez gittim.O da psikyatri yönledirirse oluyor özel hastanelerde..Uygun pskiyatris bulamadığım için o kaldı...Psikolog bulmak daha zor..Bulsam da bir yararı olacağını sanmıyorum.Bir arkadaş gitmiş gereksiz demişti..Yaşadığım şehirde niyeyse lap diye gidebilecrğim iyi bir psikolog bulamadım..Antidepresana talim..İnsanda azıcık şans olacak ya .Çevre şartları düzgün olacak.Taşıma suyla değirmen zor oluyor..
Evt ben de isterdim..Ama küçük gibi görünen hataların(aslında kimisi hayli küçüktü) bukadar büyük bedeller ödetmesi beni ayrı üzüyor..Bu kadar hayat affedilmezliği boynumu büküyor biraz..aslında ben de bir yararı olacağını düşünmedim bir de tanımadığım birinin yüzüne hikayemi anlatma fikri hep soğuk geldi. dediğiniz gibi şans önemli ama insanın karar alırken de iyi düşünmesi lazım önünü ardını. zamanı geri alabilmek isterdim.
Evt ben de isterdim..Ama küçük gibi görünen hataların(aslında kimisi hayli küçüktü) bukadar büyük bedeller ödetmesi beni ayrı üzüyor..Bu kadar hayat affedilmezliği boynumu büküyor biraz..
Aa lalee evlimiydin su an senPsikolog öneririm.
2 yıl geçip hâla toparlanmadığına göre desteğe ihtiyacın var demek ki.
Ben de boşandım, dibe vurdum, geceler sabaha varmaz, gündüzler akşam olmazdı bana da.
Dualar, psikoloğum, ailem ve arkadaşlarım sayesinde iyileştim.
Şükürler olsun ki muhteşem bir evlilik yaptım sonra.
Ben 2 yıl önce boşanmama rağmen hala toparlanamadım. Aslında genel olarak iyi olsam da asla eski günlerimdeki yani eski eşimle tanışmadan önceki günlerimdeki gibi mutlu olamadım ve yine kış geliyor ve Akşamlar benim için çok zor geçiyor. Gerçekten artık ümitsizim mutlu olmaya dair. Sizler nasılsınız? Neler önerirsiniz?
Kim sever ki. Acı değil de ümitsizlik...Münevver sen aci çekmeyi seviyor olabilir misin?
İlaç kullanıyorum cnmYaşım 37 .çocuksuzum.Hiç evlenmeyeceksem ,çocuğumun olmuş olmasını, bir tanecik bile olmasını isterdim..Hamile kalmanın zorlaştığı yuurtaların kalitesinin düştüğü yaşlardayım.Bu yaşları çocuksuz veyaçocuk umudu olmadan yalnız geçirmek zormuş...Allah dağına göre kar verirmiş ama ben bu yalnız kalma ve çocuk işinde zorlandım..Yalnızlığı boşverebiliyorum yine de...Eğer yalnız şekilde mennopoza girersem bir oh çekecem ozaman.Şimdi tmm dyecem yapacak birşey yok.....Herşey atlatılır da depresyon illeti olmasa.Ayrılık acıları (severek olunca,eşimden de severek ayrılnıştım)aile iş sorunları eklenince travmalı geçmişin üstüne doğrulamadım pek...Depresyona bulaşmak batırıyor insanı.Şimdi ilacımdan memnunum biraz ..İyi gelişmeler olsa düzelip gidecem ama inadına ters gidiyor..
.Münevvergül de depresyonda. Ona derim ki...İyi bir pskiyatr bul.Güzel bir antidepresan başla...Yaşamını bozacak riskler alma...Olumlu düşünmeyi telkin et..Dua et çok...Ben duada eksiğim ..Maneviyata sarılsam çok iyi olacak halbuki...
Allahım derdi, dileği olanlara kadir isminle deva , depresyon illetine bulaşanlara şafi isminle şifa ver...
İşim var cnm sağolEtrafimda birçok insan var. Ve diyorum ki kadınlar çok güçlü... Biri gencecik yaşta zorla evlendirildi. Ama dayanamadı boşandı. Üniversite okudu. Kendi ayakları üstünde durdu. Simdi akademisyen... Biri boşandı. Severek evlenmişti. Üniversite okudu. Öğretmen oldu. İş yeri acti. Tanidigim en mutlu insanlardan. Hayranım ona. Bir başkası boşandı. Ev hanımı. Bir çocuk vardı. İş hayatı nedir bilmezdi. Çalıştı çabaladı. Başta ilaçlar. Sonra imanı onu ayakta tuttu. İl değiştirdi. Çok zorluk çekti. Sukur şimdi mutlu. Başardı. Daha bir suru... Yaşın genç. Eğer çalışmıyorsan iş bul, hobi bul. Kendini gelistir. Unutma kadınlar çok güçlü...
Acı cekmeyi seviyorsun bence, biraz gayretin olsaydı su son bir yılda kurtulurdun bu durumdan. Ama hic caban yok ki be güzelim. Hala aynı yerdesinKim sever ki. Acı değil de ümitsizlik...
İnsan çaba sarfetse de olmuyor bazen..Ne yapsam da düzelsem diyr kafa patlatıyor ama düzelemiyor. .Bir çıkış arıyor...Acı cekmeyi seviyorsun bence, biraz gayretin olsaydı su son bir yılda kurtulurdun bu durumdan. Ama hic caban yok ki be güzelim. Hala aynı yerdesin
Allah dertlerini yok etsin dertli gelinBosanan onca insan var guzelim bende bosandim evet cok mutsuz gunlerim oldu ama napiyim bosandim diye olelim mi bosver sal yuregini biraz 27 yasindasin genceciksin tekrar evlenir anne olursun yeter ki Rabbim yollarimizi acik etsin hayirlisiyla nasip etain en onemlisi bu
Aminnn cumlemizin kardesimAllah dertlerini yok etsin dertli gelin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?