Boşanan/boşanmayı düşünen bayanlar,çocuklarınızla ilgili neler yaşadınız/yaşıyorsunuz


Bu süreçte...
Okadar zor şeylere göğüs geriyorlar ki..
Okul ,çevre,iş hayatı bu hep böyle uzayıp gidiyor...Birde arkasında tüm bunları yaşarken destek olabilecek bir anne babaya sahip değilse...
Kişilik bozukluğu olan birey yetişiyor...
Tabi kötü giden evlilikte anne bunlara katlanmak zorundamı kesinlikle değil...
Evlilik bitmiş olabilir..Ama mantıklı olanı ne anne nede baba cocuktan kesinlikle uzaklaşmamalı...
 

Canım çalıştığım işyeri maddi olarak bir süreçten geçiyor. İşlerinin düzelmesini bekliyorum.
Çocuğum konusunda avukat ile görüştüğümde avukat çocuğun velayetinin 5 yaşına kadar annede kaldığını söyledi fakat boşanma sürecinde de çocuğun bende kalması için babanın evden ayrılırken çocuğu al git demesi gerekiyormuş.
Eşim olacak adam böyle bir durumda asla çocuğu vermeyeceğini söylüyor.
Tartışma esnalarında da defalarca tekrarladı bunu sen gidebilirsin fakat kızı vermem diyor.
Bu boşanma süreci bitene kadar ben deliririm kızımsız.
Açıkçası eşimin biraz da al kızı git demesini bekliyorum, o lafı dediği an beş dakka durmam ama adam vermiyor işte
 

Anne bakım ve şefkatine muhtaç küçük çocuğun velayetinin anne yerine babaya bırakılması, ciddi ve inandırıcı deliller bulunmadığı müddetçe usul ve yasaya aykırıdır. yasakkelime
 

Ablamda ciddi şekilde ayrılma fobisi var. Kimseden ayrılamıyor, hak eden kişileri bile hayatından uzaklaştıramıyor. Biz bir müddet babamızdan ayrı, sonra annemiz vefat edince babamız ve üvey annemizle yaşadık. Ablam benden daha büyük acılar yaşadı. Ben en azından gidip onun kucağında ağlayabiliyordum, ama ablamın böyle bir şansı da olmadı. Bana karşı hep pozitif ve güleryüzlüydü. Ben ona bakar, güç toplardım. Geçmişte benim huzurum için oynadığı oyunu, zavallı ablacığım, bugün de kızı için oynuyor.. Geçmişte sahip olamadığı ailesi, bugün itibariyle var, sadece görüntüden ibaret olsa da..

Eniştem Açık öğretimden 2 senelik bir bölüm mezunu. Ben kimseyi aşağı göremem, haddim değil. Ama ablam onunla evlenmemeliydi. Ona adeta acıdı ablam. Eniştemin ailesi yoktu, düzgün bir işi ve maaşı yoktu. Merhamet duygusu ile yuva kurulmaz dedim, dinlemedi. Nişanlıyken çok pişman oldu, hatasını anladı. Ben kimsenin dünyasını yıkamam, hayallerini yıkamam dedi, evlendi istemeyerek. Oysa bence ablam hiçbir zaman eniştemin hayallerinde değildi, bir mantık evliliğiydi ablam sadece.. Eniştem sağolsun evlenirken hiç elini cebine atmadı, atsa da pek birşey çıkmazdı orası ayrı..

Ablam çocuk yapmayacaktı, ama doktorun "boşuna korunmayın, çocuk için tedavi görmeniz gerek" teşhisi üzerine daha birkaç aylık evliyken hamile de kaldı. Bebek aldırmak gibi birşey ablamın zaten aklının köşesinden geçmez. Anlattığım kadarıyla tanımışsınızdır az çok.

Dediğim gibi bebeği daha yaşına basmamıştı, eşinin ihanetini yakaladı. Eşi kendisini adam gibi savunmadı bile, ablamı ben avuttum. Eşi yanında bile değildi korkudan. Ablam ciddi ciddi hastanelik olunca geldi tabi süklüm püklüm.. Ablam yuvasını dağıtmamaya karar verdi, ama içinden de atamadı. Ayrıca inanılmaz bir kültür kaosu yaşıyorlar. Oturup sohbet etmeye başladıklarında, 2 dakika sonra ablam delirme boyutuna geliyor. eniştem onu anlayamıyor, apayrı dünyaların insanı onlar.. Ablam onunla "güvendiği için ve inançlı olduğu için" evlenmişti. Ama evlendikten sonra o 5 vakit namazlardan eser kalmadı, kandil gecelerinde bile elleri semaya açılmıyor artık enişte beyin.. Ablam yalvarsa bile.. Kaldı ki "güven" kelimesi aralarında zaten mevzubahis bile değil.. Ablam bu evliliği sürdürmek için hiçbir motivasyona sahip değil ve o nedenle çok üzgün.. Boşan diyorum, olmaz diyor. Daha yaşım genç, tekrar evlenirsem ne olacak, kızım üvey baba ile mi büyüsün, babasına gidince üvey anne zulmü mü görsün, okula başlayınca arkadaşlarından mı utansın vs gibi bahaneler üretti kendine. Ayrılsalar zaten çocuğun velayeti kesinlikle ablamda kalacak. Eğitim, kültür, maddi şartlar vs her yönüyle ablam daha iyi konumda. Ayrıca eniştemin ihanet vakası da var, şahitleri de var. Ablamın çalıştığı hastanede ve aile çevremizde bilmeyen yok ihaneti. Ablamı üzen bir konuda bu zaten. Eniştem ablama (faturadan yakalayınca) ihaneti itiraf etmemiş, yalanla dolanla kandırmaya çalışmış. Sonra ablam çalıştığı hastanedeyken eniştem telefonda itiraf etmiş. Ablam yıkılmış oracığa, zavallı ablam bayılmış olduğu yerde. Hem de (eniştemin söylediğine göre) bu ihanette yüzde 100 eniştem kusurlu, karşı taraf sürekli reddetmiş, eşine konsantre ol, beni rahat bırak demiş. Ama eniştem dışarıda görüşmek için ısrarcı olmuş. Gene de kadın kabul etmemiş. Tabi bu eniştemin anlatması, aslını bilemeyiz. Ablam o kadınla hiç muhatap olmadı.
Off böyle işte canım ablacığımın hayatı..
 
Son düzenleme:
Anne bakım ve şefkatine muhtaç küçük çocuğun velayetinin anne yerine babaya bırakılması, ciddi ve inandırıcı deliller bulunmadığı müddetçe usul ve yasaya aykırıdır. yasakkelime

Bunu biliyorum .
Zaten avukat da çocuğun velayeti %100 sende diyor
Ama evden ayrılırken eşim çocuğu vermiyor.
Açıkçada söyledi çocuğu kaçırırım asla bulamazsın diye.
Psikopattır kesin yapar bunu, ben ne kadar düşkünsem o da kızıma o kadar düşkün
 

Önemli olan kızınızın psikolojisi.. Eşiniz de böyle düşünüyorsa, onu kendi inadına kurban etmez diye düşünüyorum. Aile büyükleri yok mu iletişim kurmanıza yardımcı olacak. Kızınız uzun süre sizi göremezse sadece siz değil, kızınızda çok yıpranır bu durumdan. Yakın yerlerde yaşayabilir (aynı apartman, aynı mahalle gibi) ve çocuğu ne zaman istese görebileceği garantisini verirsiniz eşinize. Birçok ülkede bu zaten kanunen böyle düzenlenmiş, ortak velayet söz konusu..
 

Geçen yıl ayrılma noktasına geldiğimizde kaynanam oğlundan yana oldu.
Hatta ve hatta daha da ileri gidip çocuğu ikinize de göstermem dedi.
Sanki kendi doğurmuş
Benim işim Allah'a kaldı yani, eşimin tarafı hiçbirşekilde uzlaşma yanlısı insanlar değil.
Herşeyi kendi saflarına çekerler.
Bazen diyorum ki eşim bi falso yapsada kısa yoldan kurtulsam
 

Eşinizin bir falsosu yoksa neden boşanmak istiyorsunuz ki zaten? :sm_confused::sm_confused:
 
Eşinizin bir falsosu yoksa neden boşanmak istiyorsunuz ki zaten? :sm_confused::sm_confused:

Uzun hikaye canım benim eşim yaklaşık 1 yıldır bana psikolojik baskı yapıyor hemde her allahın günü, ona göre ben onu aldatıyormuşum. Öyle birşey olmadığını kanıtlayıncada etrafın çok kötü olduğunu ya yaparsam diye korktuğunu söylüyor.O yüzden yapıyormuş
Hiçbir şekilkde anlaşamıyoruz senin anlayacağın
 
yıldızcım ve ipekcim yazdıklarınıza çok üzüldüm.

ıpekcim ablan sonu olmayan bir yolu zorluyor bence, çıkmaz sokakta ilerliyor.
Umarım haklarında hayırlısı olur, ablan çok naif ve sıcakkanlı birisi anladığım kadarıyla, mutluluğu sonuna kadar hak ediyor.
Allah yardımcısı olsun inşallah :Saruboceq:

Yıldızcım geçici velayet konusunda (yani mahkeme devam ederken velayetin kime verileceği konusunda) dediklerini ilk defa duydum.
Bana çok saçma geldi, babanın çocukları da al git demesi çok nadiren rastlanan bir şey.
Dese bile bunu ispat etme şansınız nedir ?
Bizim hukuk sitemimiz genelde kadını koruyan bir sistem
Ve ben kesinlikle anne bakımına muhtaç yaştaki bir çocuğun babasına verileceğini düşünmüyorum hiç bir süreçte.
Görmeyi istemek dışında alıp götürme isteği olursa da polise başvuruyorsunuz ve tedbir kararı çıkarılıyor, kadının çok fazla hakkı var arkadaşlar.
Yine de bu konu aklıma takıldı, araştırıyorum şu anda, bir şey bulursam paylaşıcam sizinle.
 
Ben çoook uzun süre hazırladım kızımı bu fikre.

Bir "kızlar evi" icat ettim onun kafasında.
Sadece ikimiz girebilecektik o eve ve kız kıza eğlenecektik.
Baba "baba evi"nde kalacaktı.
Sürekli böyle telkinlerde bulundum..... öyle bir noktaya geldik ki kızım söylenmeye başladı anne hani kızlar evi tutacaktık diye.

Sonra ayrıldım, ev tuttum. ılk başlarda eğlence gibi geldi kızıma elbette ama sonra algıladı ki bu sonsuz bir ayrılık, bir tatil değil. Ama çok fazla etkilenmedi, çünkü biz bu süreç boyunca eski eşimle hiç ama hiç tartışmadık... bir gün bile kavgamıza gürültümüze şahit olmadı.

ıki evde de odası vardı, şartlar eşitti... şu gün orda kal bugün burda kal kurallarına asla girmedik, nerde isterse orada kaldı. Ve dediğim gibi en önemlisi asla aramızda bir soruna, probleme, kavgaya şahit olmadı.

Şimdi çok huzurlu... halen nerede isterse orada kalıyor.... bizim bu şekilde ayrı ayrı mutlu olduğumuzu kavradı, o da mutlu... bunu problem etmiyor.

Hasar almadı demiyorum... ama minimum hasarı aldı diyorum... söylenecek çok sözüm var bu konularda... anlatırım daha...
 

Canım tek bir avukatla konuşmadım bi kaç avukatla konuştum hep aynı cevabı aldım.
Bi de bizim eşimiz ile yaşadıklarımız ikimiz arasında geçiyor bire bir şahit olan insanlar yok.
Ama benim eşimin düşündüğü tarzda (yani onu aldatan) bir insan olamdığımı kanıtlayacağım bi ton insan var.

 


Monam darısı bütün çocuklu boşanan ailelere olsun...

Kızın kaç yaşındaydı siz ayrıldığınızda, çok güzel fikirmiş, kızlar evi, biz de buna benzer şeyler söylüyoruz bazen.
Ayrıca bu velayet konusunda bildiklerin neler ?
Hem boşanma sürecinde hem sonrasında vekalet nasıl oluyor ?
 
yıldızcım senin kızın kaç yaşındaydı ?
Bak şöyle bir şey buldum...



Merhaba;

5 yıllık evliyim. 20 aylık bebeğim var şiddetli geçimisizlik,dayak,iftira,hakaret ve huzursuzluk yüzünden boşanmak istiyorum ama çocuğumu bana göstermemek gibi tehditlerle beni elinde tutmaya çalışıyor. Ama artık ben tahammül edemiyorum. Ben de çalışıyorum 1000 TL maaş alıyorum. Çocuğuma şu an annem bakıyor ve ben çocuğumu 3 günde bir görüyorum. Hem çalışıp çocuğumu görememek hem de evde eşimle olan huzursuzluk ve işe gelmeden önce beni dövmesi artık zoruma gidiyor. Benim psikolojimi bozmaya hakkı yok. Ben de insanım sadece çocuğumu kaybetmek korkusuyla onunla beraberim. Lütfen en kısa zamanda cevabınızı bekliyorum. Ona göre gerekeni yapacağım . Şimdiden teşekkür ederim.

Yanıt : 20 aylık bir bebeğin velayeti çok büyük problemler olmadıkça annede kalır. Çünkü o bebeğin anne bakımına ihtiyacı çok daha fazladır. Dava devam ederken hakim çocuk ile baba arasında şahsi ilişki (görüşme) kurulmasına karar verir. Eşiniz de dava devam ederken çocuğunu belli tarihlerde görür. Boşanma davası açarsanız çocuğunuzun masrafları ile ilgili iştirak nafakası da isteyebilirsiniz.
 

Çenem bizimkisi zaten anlaşmalı boşanma olduğu için velayet konusunda sorunumuz olmadı.
Çekişmeli boşanmalarda benim bildiğim çocuk çok küçükse mutlaka anneye veriliyor.
Belli bir yaştaysa da anne maddi olarak çocuğuna bakabilecek güçteyse ve iffettsiz bir hayat sürdürmüyorsa yine anneye veriliyor.
Yani aslında anne her şartta hep öncelik tanınan veli, babaya göre çok daha şanslı.

Elbette boşanırken bir sürü kural konuyor, tatil günlerinde, bayramların ilk gününde, hafta sonları vs. vs. görülebilir diye ama elbette bu da anne-babanın anlaşmasına bağlı, bizim de var öyle kurallarımız güya ama biz uymuyoruz ki en doğrusu da bu bana sorarsan.

Benim kızı 11'inin içindeydi biz ayrıldığımzda, aslında kararını çok önceden vermiştim ama bazı şeyleri iyice anlayabilecek bir yaşa gelmesini bekledim açıkçası ve bu süre içinde de onu psikolojik olarak hazırladım ayrılık fikrine.

Ama herkesin bu kadar programlı davranma şansı elbette olmuyor ve bu durumda çocuğunu düşünen anne ve babaların takkesini önüne koyması gerekiyor. Kanlı bıçaklı da olunsa çocuğun sağlığı için ortada buluşmak anlaşmak lazım.
 
Yazdım sildim, yazdım sildim, yine yazdım yine sildim.

:1closedeyes:
 
Evet kesinlikle öyle monişim...

Ben de şimdi araştırdım, her yerde denen ÇOCUĞUN MENFAATı göz önünde bulundurulur ve genelde anne iffetsiz bir hayat sürmüyorsa ekstra durumlar yoksa anneye verilir diyor.
Boşanma sürecinde de baba zorla almaya kalkar, tehdit ederse vs tedbir kararı çıkarılır diyor.
 

Canım benim kızımda 20 aylık ve 3 yıllık evliyiz biz.
Bizde sürekli şiddet yok.
Bir kaç kez oldu ama o da ben sinirlerime hakim olamayıp onu kızdıracak sözler sarfettim (ama artık iftiralarına dayanacak gücüm kalmamıştı)o da vurdu
Ayrıca birde eşimin bu paranoyalara kapılmasındaki nedenleri söyleyeyim sizlere ona göre sizde yorum yapın
1. Ben eşimden gizli sigara kullanıyordum o soruyordu bana içiyormusun diye ben hayır diyordum fakat içtiğimi biliyormuş meğer
2. Ondan gizli anneme para verdim o da yakaladı. Eşimden istedim veririm dedi sonra da vazgeçtim dedi, bende mecbur verdim o da yakaladı verdiğim parada 50 TL
3. de eşimin ortağı eşiyle bize oturmaya gelmişti. Benim boynumda mantar alerjisi vardı
Onlar varken boynumu kaşımışım ama inanın ki istem dışı bir hareketti. Bilerek yapmadım, yaptığımın farkında bile değildim. eşim bana bir kaç kez göz işareti yapmış . yapma diye ama farketmedim ben. Misafirler gittikten sonra da bağırıp bu hareketi yoldaki o... kadınları yapıyor sen nasıl kaşırsın boynunu ona mesaj mı veriyorsun deyip tekmeyle vurdu.
Yani bu sebepler yüzünden eşim benden şüpheleniyormuş çenebazcım.
Aklımdan beynimden atamıyorum bunları. Boşanma lafı açıldığında da bana bunları söyleyip çocuğu sana vermezlerki alırım senden deyip beni korkutuyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…