- 12 Nisan 2015
- 716
- 1.161
- 313
- Konu Sahibi Hayatbahane
-
- #61
Anneciginizin ellerinden öperim
Anneciginizin ellerinden öperimO zaman bende şöyle diyeyim yıllar yıllar önce annemde babamdan boşandı. Biz annemle kaldık.
annem iyiki boşandı. Bizim için bir yana kendi için en doğru kararı yıllar önce verdi.
sizin evladınızda aynen böyle düşünecek. :)
Valla pişman olduğum anlar oluyor. Ama ben böyle boşanmasam bu süreç çok uzardı. Eski eşim düzgün psikolojiye sahip bir insan değildi paraya da düşkündü. Hiçbir şey vermemek için uzadıkça uzardı. Boşanma gerçekleştikten sonra çok pişman oldum. Darp raporunu gösterip manevi tazminat alsaydım diye yada en azından arabanın yarısını isteseydim veya bir yıllık maaşımı geri isteseydim. Avukatta istediğimi alabileceğimi söyledi ama bu defada anlaşmalı olmayacaktı. Bende bitsin diye hiçbir şey istemedim o şekilde boşandım. Bir süre içim içimi yedi almadım diye. Boşandıktan 1 ay sonra bi haber geldi. Eski eşimin erkek kardeşi intihar etmiş. Eski eşimde sağlıklı bir psikolojiye sahip değildi. Eğer ben haklarımı isteseydim boşanmam olmayacaktı bende bu intihar sürecinden farklı etkilenecektim. Eski eşim daha kötü olmuştur ki bu intiharın sorumlusu bile beni görür eminim. O haberi aldıktan sonra yattım kalktım dua ettim iyi ki hemen boşanmışım diye.Ben de bosanma aşamasındayım ve dediğiniz gibi aman uzamasin diyerek çocuğun nafakasını kaldıralım anlaşmali bosanalim dedim inada bindirdi onu bile kabul etmedi.
Pişman mısınız bişey talep etmediğinize
Huzurunuzu satın almış oldunuz,en iyisini yapmışsınız,bundan sonrası gönlünüzce olsunValla pişman olduğum anlar oluyor. Ama ben böyle boşanmasam bu süreç çok uzardı. Eski eşim düzgün psikolojiye sahip bir insan değildi paraya da düşkündü. Hiçbir şey vermemek için uzadıkça uzardı. Boşanma gerçekleştikten sonra çok pişman oldum. Darp raporunu gösterip manevi tazminat alsaydım diye yada en azından arabanın yarısını isteseydim veya bir yıllık maaşımı geri isteseydim. Avukatta istediğimi alabileceğimi söyledi ama bu defada anlaşmalı olmayacaktı. Bende bitsin diye hiçbir şey istemedim o şekilde boşandım. Bir süre içim içimi yedi almadım diye. Boşandıktan 1 ay sonra bi haber geldi. Eski eşimin erkek kardeşi intihar etmiş. Eski eşimde sağlıklı bir psikolojiye sahip değildi. Eğer ben haklarımı isteseydim boşanmam olmayacaktı bende bu intihar sürecinden farklı etkilenecektim. Eski eşim daha kötü olmuştur ki bu intiharın sorumlusu bile beni görür eminim. O haberi aldıktan sonra yattım kalktım dua ettim iyi ki hemen boşanmışım diye.
Bende 27 yaşında boşandım çocuğum yok. Baya sıkıntılı bir evlilikti ama seviyordumda son yaptıklarına rağmen.. Son yaptığıyla (ki boşanmamızın üstünden 7 ay geçmesine rağmen hala benimle uğraşması.) beni herşeyden soğuttu. Yaşama hevesim hiçbir şeyim kalmadı. Ailemin tek çocuğuyum ailem en büyük destekçim oldu bu konuda. Bebek gibi gözümün içine bakıyorlar. Ama şu oluyor ben şimdi ne yapacağım bir daha nasıl evlenirim nasıl birine güvenirim.. Şuan kendime bi plan yaptım sınava gireceğim lisans tamamlayacağım farklı bi şehire gitmek istiyorum. Şimdilik planlarım bu yönde sonrası ne olur bende bilmiyorum. Ama ağır ve zor bir süreç. Önemli olan bişeylerle oyalanıp fazla düşünmemek galibaBosanma asamasindayim .28 yasindayim.cocuk yok.bosanipta nasil ayakta durdunuz .ileride neler yasayacagim dediniz mi .ben oyleyim suanda. Okuyacam kendi ayaklarim uzerinde duracam diyorum kendime yasim olacak 35 sonra ne yaparim diyorum kendi kendime .bu dusüncem sizce yanlis mi .Bosanipta cok guzel hayat yasadim diyen var mi .neler gordunuz neler yasadiniz.BEn bu konuda kendime soyle bakiyorum .tek ben bosaniyorum hissi var ve bundan kurtalamiyorum.tecrubelerinizi benimle paylasir misiniz ...
bende iyiki kızım var diyorum o hayat kaynağım rabbim akıllı uslu hayırlı evlat eylesin inşallah o dünyalara bedelMerhaba, umarım bu süreci güzel atlatirsinizama takildigim bir konu var aslında çocuk yok şanslısınız , çocuk olsa daha kötü diyor herkes , kime göre ? Ben de boşanma aşamasındayım ve iyiki çocuğum var diyorum çünkü şu yasadiklarimdan sonra bir daha birine güvenip hayatıma almak ve belki birini hayatıma alacaksamda ama yaşım geç olacak çocuğum olur mu diye düşünecektim vs vs vs bunlar beni daha yorardi sanırım....o sebepten iyi ki evladım olmuş evliligimden diyorum ben bu benim düşüncem
BURDA ONEMLİ OLAN
çocugun var olup olması değil kötü bir evlilikten bir şekilde kurtulmak olmalı..yani bu şekilde yazıp çocuklu boşanan anneleri de uzuyorsunuz birazcık arkadaşlarım bilin istedim ....yani ben çok takilmiyorum ama yine de bu tarz yorumlar hoşuma gitmiyor
ben 27 yaşında memur oldum boşandıktan sonra memur oldum çalıştım hemde dereceyle kazandım kendinize inanın ve kendinize acıyarak zamanı harcamayın hayat güzel şimid ikinci evliliğim bundada mutsuzum benim şansım kaderimde buymuş galiba aceleyle verilmiş bi karardı 10 yıl evlenmedim ayrılınca ama yine doğru kişiyi seçemedim lütfen güçlü olun ve acele karar vermeyinOncelikle bende 28 yasinda ve bende bosanma asamasindayim Hayatimda bolca endise gelecek kaygisi benimde var.Yanliz degilsiniz
Rabbim sağlık huzur ve uzun bir ömür versin kızınızabende iyiki kızım var diyorum o hayat kaynağım rabbim akıllı uslu hayırlı evlat eylesin inşallah o dünyalara bedel
Sizin kızınız kaç yaşındaydı küçük mü o da ?Rabbim sağlık huzur ve uzun bir ömür versin kızınızaiyi ki varlar hele de bu süreçte kızım olmasaydı ben napardim bilmiyorum iyi ki dogurmusum onu
Ama üzülüyorum işte , boşanmadan sonra ben bi şekilde toparlarim da kızım ne düşünecek büyüdüğünde , anne ve baba ayrı ve bunun eksikliğinden hep üzülecek mi diye düşünmek beni en çok üzen kısım
3 yaşında...ya çok haklısınız ben de öyle düşünüyorum da bazen aşırı duygusal oluyorum kendime engel olamıyorum :/Sizin kızınız kaç yaşındaydı küçük mü o da ?
Sağ olun var olun da çocuk mutlu olur yine.. sağlığıma yatırım yapıyorum diye bakıyorum ben.
Baba ilgili olacaksa anne ilgili olacaksa mutlu olurlar
Yok canım hepimiz değişik zamanlarda aynı hisleri yaşıyoruz.Cevremizde bizi anlayacak dinleyecek kişiler olmuyor burası o yönden iyi geliyor tabiki paylaşacağız.3 yaşında...ya çok haklısınız ben de öyle düşünüyorum da bazen aşırı duygusal oluyorum kendime engel olamıyorum :/
Sağlığım olsun kızıma hiç bi eksiklik hissettirmem ben , ona güzel bir gelecek sunarim ama işte bazen çok çok duygusala bağlıyorumbasen sizleri de burda bunaltiyosam kusura bakmayın ...tek dertlestigim yer burasi
Bende 26 yaşındayım ve boşanmayı düşünüyorum çok mutsuz bir evliliğim var severek evlendim ama 3 yıldır hep tartışma hep mutsuzluk düzelecek gibi de değil. Çalışıyorum merak ettiğim nasıl iyi ki diyorsunuz bana şuan o kadar zor geliyor li üstelik en korktuğum şey yalnızlıkBen de 28 yaşındayım 26 yaşında boşandım Benim de çocuğum yok İlk zamanlar çocuğum olmadığı için çok üzülüyordum çünkü evde tek kalıyordum bana destek olan kimse yoktu ancak Zaman geçtikçe kendimi toparladım şimdi o kadar mutlu ve huzurluyum ki belki yeniden evlenirim neden olmasın
İlk dönemde herkes kendini kötü hisseder yıllarca bunu planlayanlar bile
İnanın bana sadece düzenli bir işiniz varsa her şey o kadar kolaylıkla yoluna giriyor ki
Umarım sen de çok başarılı olur mutlu olursun :)
Allah yardimciniz olsun.En korktugum bu benimde. Evlilige bakis acim bile degisti.O kadar cok kotuluk var ki Allah korusun bizleri cevremizde iyi insanlar olsun.Cok uzuldum ikinci evliliginizde de mutlu olmamanizda.hic ilk evliliginizden bosandiginiz icin pisman oldunuz mu? Inanin memuriyete mesela yetebilcek kadar bir bilgiyi aklimda tutamiyorum.Simdiki esinizle sorun nedirben 27 yaşında memur oldum boşandıktan sonra memur oldum çalıştım hemde dereceyle kazandım kendinize inanın ve kendinize acıyarak zamanı harcamayın hayat güzel şimid ikinci evliliğim bundada mutsuzum benim şansım kaderimde buymuş galiba aceleyle verilmiş bi karardı 10 yıl evlenmedim ayrılınca ama yine doğru kişiyi seçemedim lütfen güçlü olun ve acele karar vermeyin
İnsan mutsuzluğun içinde bir süre sonra mutsuzluğa alışıyor. Hatta mutsuz dahi olsan o düzeni bozmak istemiyorsun. Şiddetin bile olduğu evlilikte en son eşime kumar borcunu ödeyelim bir daha oynama diye teklif ediyordum mesela. Sırf boşanmiyim, ortalık karışmasın, düzenim dağılmasın diye. Bende yalnızlıktan korkarım ve sevmem yalnızlığı. Yapım veya burcum gereği sevmeyi ve sevilmeyi, ilgi görmeyi, eğlenmeyi, gezmeyi, yemeyi çok severim. Bu arada burcum terazi :) ama evliliğimde bunlardan tamamen vazgeçmiştim. Sonra bir kıyamet koptu ve boşandım. O çok korktuğum yalnızlık ne kadar güzelmiş. Sevme ve sevilme dışında ki tüm kaybettiklerimi geri kazandım. Geleceğe dair umudum oldu. Tekrar hayal kurabiliyorum. Belki ileride daha çok sevip sevileceğim. Arkama dönüp baktığımda aman alllahım ne kadar mutsuzmuşum diyorum. Maneviyata yöneldim, namaza başladım. O dayak yediğim hor görüldüğüm maaşımın elimden alındığı sevilmediğim evliliği sırf korku yüzünden bırakamıyordum. Şu an o korktuğum boşanmanın üzerinden 4 ay geçti ve ben çok iyiyim..Bende 26 yaşındayım ve boşanmayı düşünüyorum çok mutsuz bir evliliğim var severek evlendim ama 3 yıldır hep tartışma hep mutsuzluk düzelecek gibi de değil. Çalışıyorum merak ettiğim nasıl iyi ki diyorsunuz bana şuan o kadar zor geliyor li üstelik en korktuğum şey yalnızlık
4 ay sonra bunları söylemek çok güzel en önemlisi de ben iyiyim demek. İnşallah bundan sonra çok çok daha iyi olursunuzİnsan mutsuzluğun içinde bir süre sonra mutsuzluğa alışıyor. Hatta mutsuz dahi olsan o düzeni bozmak istemiyorsun. Şiddetin bile olduğu evlilikte en son eşime kumar borcunu ödeyelim bir daha oynama diye teklif ediyordum mesela. Sırf boşanmiyim, ortalık karışmasın, düzenim dağılmasın diye. Bende yalnızlıktan korkarım ve sevmem yalnızlığı. Yapım veya burcum gereği sevmeyi ve sevilmeyi, ilgi görmeyi, eğlenmeyi, gezmeyi, yemeyi çok severim. Bu arada burcum terazi :) ama evliliğimde bunlardan tamamen vazgeçmiştim. Sonra bir kıyamet koptu ve boşandım. O çok korktuğum yalnızlık ne kadar güzelmiş. Sevme ve sevilme dışında ki tüm kaybettiklerimi geri kazandım. Geleceğe dair umudum oldu. Tekrar hayal kurabiliyorum. Belki ileride daha çok sevip sevileceğim. Arkama dönüp baktığımda aman alllahım ne kadar mutsuzmuşum diyorum. Maneviyata yöneldim, namaza başladım. O dayak yediğim hor görüldüğüm maaşımın elimden alındığı sevilmediğim evliliği sırf korku yüzünden bırakamıyordum. Şu an o korktuğum boşanmanın üzerinden 4 ay geçti ve ben çok iyiyim..
Nacizane tavsiyem kimsen yoksa ilk başta eve bir yavru kedi almanı öneririm hem onu sokaktan kurtarmış olursun hem de kediler çok sırnaşık olduğu için Sevgi boşluğunu dolduruyor b benim sarman kedim vardı her gece koynuma sokulup uyurdu o bile birçok insanın vereceği sevgiden daha fazlasını veriyor.Bende 26 yaşındayım ve boşanmayı düşünüyorum çok mutsuz bir evliliğim var severek evlendim ama 3 yıldır hep tartışma hep mutsuzluk düzelecek gibi de değil. Çalışıyorum merak ettiğim nasıl iyi ki diyorsunuz bana şuan o kadar zor geliyor li üstelik en korktuğum şey yalnızlık
Sanırım yaşayıp görmekten korkmamaktan başka çarem yok en çok da dua etmek lazım. Teşekkür ederim hep mutlu olun yorumlarınız benim için değerliydiNacizane tavsiyem kimsen yoksa ilk başta eve bir yavru kedi almanı öneririm hem onu sokaktan kurtarmış olursun hem de kediler çok sırnaşık olduğu için Sevgi boşluğunu dolduruyor b benim sarman kedim vardı her gece koynuma sokulup uyurdu o bile birçok insanın vereceği sevgiden daha fazlasını veriyor.
Sadece biraz zamana ihtiyacın var ve düzenli bir işe çünkü kafanı dağıtman gerekiyor ben mecburen tüm çevremi değiştirmek zorunda kalmıştım çünkü arkadaşlarım kocalarını kıskanmış tı (düşünebiliyor musunuz bu durumdayken)
Yeni ortamlar yeni arkadaşlar derken zamanla herşey düzeldi
Merak ettiğiniz bir konu varsa yine cevaplayabilirim
Bende terazi burcuyum bende şiddet hatic aynı şeyleri yaşadım (dövrmedi çünkü onu rezil edeceğimi biliyordu ) yaklaşık olarak aynı kafadaydım sizinle ama şimdi hepsini atlattım,İnsan mutsuzluğun içinde bir süre sonra mutsuzluğa alışıyor. Hatta mutsuz dahi olsan o düzeni bozmak istemiyorsun. Şiddetin bile olduğu evlilikte en son eşime kumar borcunu ödeyelim bir daha oynama diye teklif ediyordum mesela. Sırf boşanmiyim, ortalık karışmasın, düzenim dağılmasın diye. Bende yalnızlıktan korkarım ve sevmem yalnızlığı. Yapım veya burcum gereği sevmeyi ve sevilmeyi, ilgi görmeyi, eğlenmeyi, gezmeyi, yemeyi çok severim. Bu arada burcum terazi :) ama evliliğimde bunlardan tamamen vazgeçmiştim. Sonra bir kıyamet koptu ve boşandım. O çok korktuğum yalnızlık ne kadar güzelmiş. Sevme ve sevilme dışında ki tüm kaybettiklerimi geri kazandım. Geleceğe dair umudum oldu. Tekrar hayal kurabiliyorum. Belki ileride daha çok sevip sevileceğim. Arkama dönüp baktığımda aman alllahım ne kadar mutsuzmuşum diyorum. Maneviyata yöneldim, namaza başladım. O dayak yediğim hor görüldüğüm maaşımın elimden alındığı sevilmediğim evliliği sırf korku yüzünden bırakamıyordum. Şu an o korktuğum boşanmanın üzerinden 4 ay geçti ve ben çok iyiyim..
Teşekkür ederim hepimiz mutlu olalım inşallahSanırım yaşayıp görmekten korkmamaktan başka çarem yok en çok da dua etmek lazım. Teşekkür ederim hep mutlu olun yorumlarınız benim için değerliydi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?