- Konu Sahibi ArbutusUnedo
-
- #21
Bu çok iyi...Dava açtığında edinilmiş ne varsa,nafaka v s en iyi şekilde almaya bakın,bu konuda asla duygusal davranmayın..asla da iletişim kurmayın..kavga etmeyin..
Bu çok iyi...Dava açtığında edinilmiş ne varsa,nafaka v s en iyi şekilde almaya bakın,bu konuda asla duygusal davranmayın..asla da iletişim kurmayın..kavga etmeyin..Yukarıda yazmıştım ev benim üstüme. Anlaşmalı da çekişmeli de boşansak ev benim oluyor bekarken almıştım çünkü.
Korkmayın, benim büyük kızım da problem çocuktu. Uzmanlar profesyoneller çok yardım ediyor. Adamın geliri iyiymiş, protokol hazırlatın. Tüm eğitim sağlık giderleri, yılda 2-3 kez giysi alış verişi, tatil masrafları... hepsini yazdırın. Sakın gurur yapmayın, ihtiyacım yok havasına girmeyin. Sizin değil çocukların meselesi bu, siz savunacaksınız haklarını.Yazın ailemin yanına gelmiştik tatil için. O çok sık yurtdışına gittiği ve evde olduğunda da huzursuzluk çok olduğu için bu yaz boyu annemlerde kaldık çocuklarla. Şimdi kendi evime dönüyorum ailem de benimle geliyor. Büyük oğlum idaresi çok zor bir çocuk; üstün zekalı ama aynı zamanda öfke kontrolü dirtü bozukluğu olan bir çocuk; güvenemiyorum kendime. Küçük biraz daha büyüse yaparım gibi geliyor ama kızım büyüyene kadar eşim yurtdışındayken çok yalnız kaldım, çok zorlandım. Sürekli bir yalnızlık çok gözümü korkutuyor.
Çocuklara bu yükü yüklemeyin onlar çocuk onlar için boşandım,onlar için boşanmadım kelimeleri onlara ilerde yük.Siz en başta ilk küfür hakaret ,seni sevmiyorum dediğinde kovduğunda gitseydiniz ne çocuklar bu durumda olur ne bu kadar kavga kaos yaşanır ne de zamanınız boşa giderdi ,siz hep gitmeli gelmeli hakareti tolere ede ede en büyük kötülüğü kendinize yapmışsınız ne oldu dönüp dolaşıp yine boşanmaya geldi mevzu,yazık değil mi çocuklara sürekli bir kavga dövüş evden kovulan baba , hakaret.Siz olayı iyi yönetemediğiniz için çocuklar sizi suçlar
Suçlama yok durum tespiti var.Adam zaten ne mal olduğunu göstermiş evlilikte... Neden kadın mücadele ediyor? Neden hayatı kadın göğüslüyor?Neden yuvam dağılmasın diye herşeyi yutuyor?? Neden hep alttan alan kadın ?Neden zaman veren ,düzelsin diye herşeyden feragat eden kadın???imza evlilik için iki kişi gerekli ama evliliğin sürmesi için tek kişi mücadele eder kuralı mı var???
Sizin konunuz nezdinde tüm hemcinslerime söylüyorum eğer ortada evlilik varsa bunun sürmesinin sorumluluğu kadında olmamalı eğer bir taraf sevmiyorum git diyorsa tamam deyip bitirilmeli.İşin sonu her türlü ayrılık zaten,en azından az darbeyle az zararla bu defter kapatılmalı.
He ya, uzaktan yorum yapmak ne kolay senin için hep aynı hep…
eşiniz evden gitmiş zaten neden kendi evinizde kalmadınız ? çocuklara biz babanla arkadaş kalacağız o sizin yine babanız olmaya devam edecek. diyebilirsiniz. aylarca küsen baba çocuklara nasıl ilgi verdi bir eli hep kapıdaymış ?Selamlar. Bir önceki konumda kocamın beni uzun süredir görmezden geldiğini yazmıştım. 10 yıllık evlilik, bu süreçte sayısız büyük ve rezil kavga vb derken en son gittiğimiz tatilde çok büyük bir kavga yaşadık ve eşim her kavgada yaptığı gibi annemi arayarak “kızınızı sevmiyorum boşanmamıza yardımcı olun size yalvarıyorum sevmiyorum onu” diye bağırarak (her kavgada anneni ararım babamı ararım diye tehdit eder ya da hemen arar beni rezil eder tam bir olgunlaşmamış, erkeğe yakışmayan hareket) bu davranışlarla ömrümü çürüttü.
Duygusal olarak zaten senelerdir boşanmış durumda. Duygusal ihmal, fiziksel ihmal had safhada. Artık ben de dayanamadım bana böyle rezil bir evlilik, görmezden gelinme, sürekli ailemi işin işine dahil etme şeklinde bir evlilik reva görecekse derhal evden gitmesini istedim saydım döktüm içinde birikenleri; ve boşanacağız dedim. Hiç ikiletmedi dünden razı zaten 10 gün içinde evden ayrıldı ve avukat tuttu asla benimle iletişime geçme avukatıma isteklerini söyle dedi (geçen sene de aynısını yapmıştı, saçma sapan işlere kalkışıyor ben tepki verince de aylarca küsüyor yaptığım yemeği dahi yemeyip, günaydın iyi geceler demeyip ben yokmuşum gibi yaşamıştı evde ve sonra böyle yaşayacaksan git diyince çekip gitmişti.)
Neyse velhasıl iyi bir avukat tuttum ben de. Haftaya anlaşma maddeleri konuşulacak.
Önceki konumda çocuklar için boşanmıyorum dediğim için beni linçlemiştiniz, şu an konu yine ona geldi; ben çocuklar olmasaydı bir dakika çekmezdim bu adamı ama şu an ailemin yanındayım; kızım (4 yaş) eve gidince babama resimlerimi göstercem onu çok özledim diyip duruyor. Yarım yamalak bişeyler söyledim ama ne diyeceğimi şaşırıyorum çok özlüyorum rüyamda gördüm artık babamın yanına gidelim diye uyanıyor her gün.
İkinci konu, baba evine dönmek çok gurur kırıcı. Ailem her ne kadar kucak açsa da çok rahatsız oluyorum onların hayatını kendi sorunlarım sonucu işgal ediyor olmaktan. Çok iyi niyetli ve vericiler çocuklarla çok ilgililer ama nadiren çocuklara tahammül edemeyip kızdıklarında bile çok üzülüyorum, neticede anne baba eski kuşak. Çocukların ve benim duygusal ve psikolojik gereksinimlerimiz konusunda anlaşmak mümkün değil; en basitinden seneye beraber çocukları tatile götürürüz dediğimde bile “tatil senin neyine otur çocuklarını büyüt hele bi” yaklaşımındalar. İnstagram paylaşımlarıma karışmaya başlamaları(satış sayfam var günlük hayatımdan ufak tefek şeyler paylaşıyorum), boşanmış kadınlara daha önceden yaptıkları yorumlar bana da yapılacakmış gibi geliyor sıkıntı içindeyim. (Kadına bak dul ama sürekli süs püs geziyor ne ayıp vb gibi) Babaları konusunu açtıklarında hemen ayıpmış gibi susturuyorlar çocukları; ben onlarla içlerini rahatlatmak için boşanma hakkında biraz bilgi verecek olsam hemen kaş göz yapıyorlar sus bahsetme bu konudan diye.
Ne olursa olsun iki çocukla baba evine sığılmıyor. Bu bana çok zor ağır geliyor, oğlumun (9) babamı boşamaya çok meraklısın senden nefret ediyorum demesi, kızımın “evde babama ojelerimi, resimlerimi göstericem beraber resim yapcaz” demesi vb vb. Çok zorlanıyorum kabullenmekte. Zaten evlilik bitik de, sonuçları çok zorlu.
Geçiyor mu bu durumlar alışılıyor mu?
O sırada ailemin yanındaydık zaten.eşiniz evden gitmiş zaten neden kendi evinizde kalmadınız ? çocuklara biz babanla arkadaş kalacağız o sizin yine babanız olmaya devam edecek. diyebilirsiniz. aylarca küsen baba çocuklara nasıl ilgi verdi bir eli hep kapıdaymış ?
ee bu süper, ne kadar sansli oldugunun farkinda misin?Yukarıda yazmıştım ev benim üstüme. Anlaşmalı da çekişmeli de boşansak ev benim oluyor bekarken almıştım çünkü.
Aileniz niye geliyor,okullar açılıyor zaten büyüğü büyükmüş sonrasında kurs, küçüğü de anaokulu tam zamanlı yapın benceEvim var, ev benim üstüme zaten. Ailem bir sahil kasabasında; şu an yanımda kalmaya bana destek olmaya istanbula geliyorlar. İstanbulda başka hiçkimsem yok iki çocukla tek başına yapamam. Çocukların eğitim masraflarını karşılayacak, nafaka da verecek ama istanbulda geçim de çocuk büyütmek de çok zor. Ben geçen sene çok iyi olan işimden sebepsiz (aslında yarı zamanlı çalışma sebebiyle) çıkarıldım; eşimin de payı var bunda; yaşımdan dolayı maaşlı iş de bulamadım henüz. Kendi satış sitem yüksek gelir getirmiyor.
Ailem kavgadan, duyguları konuşmaktan vb kaçınır, bende de suç buluyorlar hiç ayar çekemediler, biz doğruyu söyleriz kızımızın da hatası var çok sivri dillidir dediler. O da böyle böyle tepeme çıktı, hatta öyle tepeme çıktı ki “ ailen bile senin ne mal olduğunu biliyor başlarına kalmanı istemedikleri için hiç bana kızmıyorlar” dedi kaç kere. Hoş ben de onun ailesine çok laf ettim aile olmayı öğretememişler hep pislik görmüşsün onlardan dedim. Malesef ailesi çok karışık, evlenmeden önce anlayamadım ama aslında tüm ailevi durumlar aslında ilerde evliliğimize etki edecek sorunlarmış. Anne babası ayrı anne küçük yaşta terketmek zorunda bırakılmış, bir abisi karısını dövüp aldatıp boşandı, bir abisi hapis kaçağı, bir abisi bankalara borç yapmış falan üvey kardeşler var vbvb çok karmaşık. Aile olmayı hiç görmemiş, annesine hep öfke duymuş annelik meğer gözünde kıymet değil nefret barındırmış hep. Sonradan çıktı bunlar hep zamanla.Ne kadar çirkin bir insanmış. Ama aileniz de sevmiyorum boşamama yardım edin dediğinde neden ayar çekmedi? Aynı konuşmayı bana yapsalar o damadı parçalarım. Bir de bunu bir kaç kez yapmasına da müsade etmişler.
Sizin yerinizde olsam İstanbul’daki evi satıp ailenizin olduğu ufak sahil şehrinden ev alırdım. Çocukların da düzeni bozulmazdı. Aynı evde olmaz çünkü. İstanbulda tek başına çocuk büyütmek zor. Başkasının düzenine gitmek de zor. En doğrusu aile desteği de alarak ayrı hayat kurmak
İnanılmaz yüz göz olunmuş. Çok çirkin şeyler yaşanmış, söylenmiş. Bu evlilik değil zaten. Saygı yok sevgi yok. Aile içindeki her şey herkese duyurulmuş. Bunu devam etmeniz herkese haksızlık. Çocuklar da bu çirkin ortamda büyümemeli.Ailem kavgadan, duyguları konuşmaktan vb kaçınır, bende de suç buluyorlar hiç ayar çekemediler, biz doğruyu söyleriz kızımızın da hatası var çok sivri dillidir dediler. O da böyle böyle tepeme çıktı, hatta öyle tepeme çıktı ki “ ailen bile senin ne mal olduğunu biliyor başlarına kalmanı istemedikleri için hiç bana kızmıyorlar” dedi kaç kere. Hoş ben de onun ailesine çok laf ettim aile olmayı öğretememişler hep pislik görmüşsün onlardan dedim. Malesef ailesi çok karışık, evlenmeden önce anlayamadım ama aslında tüm ailevi durumlar aslında ilerde evliliğimize etki edecek sorunlarmış. Anne babası ayrı anne küçük yaşta terketmek zorunda bırakılmış, bir abisi karısını dövüp aldatıp boşandı, bir abisi hapis kaçağı, bir abisi bankalara borç yapmış falan üvey kardeşler var vbvb çok karmaşık. Aile olmayı hiç görmemiş, annesine hep öfke duymuş annelik meğer gözünde kıymet değil nefret barındırmış hep. Sonradan çıktı bunlar hep zamanla.
Kızınızın babasına düşkün olması kadar normal bişey yok. Babasına düşkün olmayan çocuk yok, kime sorsam çocuklar babasız ölüyor, bunun nedeni biraz da az olanın kıymetli olması. Baba akşama kadar dışarda, hele adam zaten eve geldiği gibi odasına çekilen bi tip, çocuk babayı 1 saat görüyo ya görmüyo. Kız çocuğu olarak babaya kendini sevdirme beğendirme onayını alma peşinde, doğal olarak. Kolayı var, kızınızın babası ile daha fazla vakit geçirmesini sağlayın. Ona neden boşandığınızı çocuğa uygun dille nasıl anlatılıyorsa anlatın, biraz içinizi açın ona korkmayın, siz ona yıkıldığınızı hiç göstermemişsiniz ki sizle empati kursun şu anda. Şu an annem istese yapar ona hiçbir şey olmaz ama yapmıyo diye bakıyor. Sağlığınızdan olacağınızı söylerseniz belki sizi de kaybetmekten korkar. Siz de kıymetli olursunuz.Selamlar. Bir önceki konumda kocamın beni uzun süredir görmezden geldiğini yazmıştım. 10 yıllık evlilik, bu süreçte sayısız büyük ve rezil kavga vb derken en son gittiğimiz tatilde çok büyük bir kavga yaşadık ve eşim her kavgada yaptığı gibi annemi arayarak “kızınızı sevmiyorum boşanmamıza yardımcı olun size yalvarıyorum sevmiyorum onu” diye bağırarak (her kavgada anneni ararım babamı ararım diye tehdit eder ya da hemen arar beni rezil eder tam bir olgunlaşmamış, erkeğe yakışmayan hareket) bu davranışlarla ömrümü çürüttü.
Duygusal olarak zaten senelerdir boşanmış durumda. Duygusal ihmal, fiziksel ihmal had safhada. Artık ben de dayanamadım bana böyle rezil bir evlilik, görmezden gelinme, sürekli ailemi işin işine dahil etme şeklinde bir evlilik reva görecekse derhal evden gitmesini istedim saydım döktüm içinde birikenleri; ve boşanacağız dedim. Hiç ikiletmedi dünden razı zaten 10 gün içinde evden ayrıldı ve avukat tuttu asla benimle iletişime geçme avukatıma isteklerini söyle dedi (geçen sene de aynısını yapmıştı, saçma sapan işlere kalkışıyor ben tepki verince de aylarca küsüyor yaptığım yemeği dahi yemeyip, günaydın iyi geceler demeyip ben yokmuşum gibi yaşamıştı evde ve sonra böyle yaşayacaksan git diyince çekip gitmişti.)
Neyse velhasıl iyi bir avukat tuttum ben de. Haftaya anlaşma maddeleri konuşulacak.
Önceki konumda çocuklar için boşanmıyorum dediğim için beni linçlemiştiniz, şu an konu yine ona geldi; ben çocuklar olmasaydı bir dakika çekmezdim bu adamı ama şu an ailemin yanındayım; kızım (4 yaş) eve gidince babama resimlerimi göstercem onu çok özledim diyip duruyor. Yarım yamalak bişeyler söyledim ama ne diyeceğimi şaşırıyorum çok özlüyorum rüyamda gördüm artık babamın yanına gidelim diye uyanıyor her gün.
İkinci konu, baba evine dönmek çok gurur kırıcı. Ailem her ne kadar kucak açsa da çok rahatsız oluyorum onların hayatını kendi sorunlarım sonucu işgal ediyor olmaktan. Çok iyi niyetli ve vericiler çocuklarla çok ilgililer ama nadiren çocuklara tahammül edemeyip kızdıklarında bile çok üzülüyorum, neticede anne baba eski kuşak. Çocukların ve benim duygusal ve psikolojik gereksinimlerimiz konusunda anlaşmak mümkün değil; en basitinden seneye beraber çocukları tatile götürürüz dediğimde bile “tatil senin neyine otur çocuklarını büyüt hele bi” yaklaşımındalar. İnstagram paylaşımlarıma karışmaya başlamaları(satış sayfam var günlük hayatımdan ufak tefek şeyler paylaşıyorum), boşanmış kadınlara daha önceden yaptıkları yorumlar bana da yapılacakmış gibi geliyor sıkıntı içindeyim. (Kadına bak dul ama sürekli süs püs geziyor ne ayıp vb gibi) Babaları konusunu açtıklarında hemen ayıpmış gibi susturuyorlar çocukları; ben onlarla içlerini rahatlatmak için boşanma hakkında biraz bilgi verecek olsam hemen kaş göz yapıyorlar sus bahsetme bu konudan diye.
Ne olursa olsun iki çocukla baba evine sığılmıyor. Bu bana çok zor ağır geliyor, oğlumun (9) babamı boşamaya çok meraklısın senden nefret ediyorum demesi, kızımın “evde babama ojelerimi, resimlerimi göstericem beraber resim yapcaz” demesi vb vb. Çok zorlanıyorum kabullenmekte. Zaten evlilik bitik de, sonuçları çok zorlu.
Geçiyor mu bu durumlar alışılıyor mu?
Babana sormak lazım onu 3 haftadır arayıp bana kızımı ver onla konuşcam demek zor değildi deyin. O ağzınızı bi açın artık, siz susuyonuz diye babayı bişey sanıyo çocuk.Evime geldim, onca beraber hayalimizin olduğu evde onsuz olmak çok zor geldi. Kızım babam ne zaman gelecek diye ağlayıp duruyor. Adam evden gittiğinden beri bir kez olsun aramadı çocuklarını 3 hafta oldu. Bir gelecek hayalinin yıkılışı çok ağır geliyor bana nasıl geçecek bilmiyorum. Oysa düşünüyorum ki isteyen oydu, beni iletişimsiz bırakan, aileme alın kızınızı diyen, bana paikolojik şiddet uygulayan oydu. Ama insan hep iyi yanlarını hatırlıyor duygulanıyor sürekli.
Adsm özel yazışmalarımızı kavga anında ekran görüntüsü alıp anneme babama attı hep. Hakaretlerimi de aldı, sonra barışma taleplerimi de attı. Diyor ki bak kızınız dengesiz önce hakaret ediyor sonra barışmak istiyor. Yani ben olgun bir erkeğin böyle yapabileceğini düşünemiyorum bu nasıl çirkinlik.. Her kavgada çekip gitti, ben sinirle git desem bile insan olsa çocukları bırakıp gitmezdi. Evin ve duygularının sorumluluğunu alamayan bir adam.. her zaman evliliğe uzak oldu zaten çocuklarla oynamayı çok seviyor onun dışında evlilik gereklilikleri ona zor geliyor. Benim annem babam bizim için herşeyi yapar; o çocukken aile görmediği içşn anlam veremiyor “senin ailen sana köle olmuş beni de köle gibi kullanmak istiyorsunuz” diyoedu hep. Haftasonları istediğimiz yerlere bizi götürmeyi “şöförlük” addetti, “sen ve annen beni şöför gibi kullanmak istiyorsunuz” dedi hep; oysa gittiğimiz yer çocuklarla avm, park, restoran vb aile yerleriydi. Valla ne pahalı üst baş harcamam vardı ne de kuaför masrafım. Başkası olsa çatır çatır para yer iki gülücük saçar idare ederdi adamı. Benim karakter yapım idare etmiyor ne yapayım. Olmuyor. Olmadı. Başka kadın olsa çok kolay idare ederdi ama ben geçimsizim..İnanılmaz yüz göz olunmuş. Çok çirkin şeyler yaşanmış, söylenmiş. Bu evlilik değil zaten. Saygı yok sevgi yok. Aile içindeki her şey herkese duyurulmuş. Bunu devam etmeniz herkese haksızlık. Çocuklar da bu çirkin ortamda büyümemeli.
Olan olmuş. Biten bitmiş. Artık bittiğini kabul edip kendi düzeninizi kurmalısınız. Deidğim gibi evi satıp küçük şehirde bir hayat kurun.
Çocuklara huzursuzluğu, çirkin kavgaları normalleştirmeyin daha fazla. İleride onlar da huzursuzluk çıkaran mutlu olmayı bilmeyen yetişkinler olmasın.
Bu evlilik olmayan çirkin şeye devam etmeniz herkese zarar
Kızım 4 yaşında. Geçennsene de aynısını yaşadık sinirle senin baban bizi sevmiyor o bir köpek bizi istemiyor dedim hata yaptım çok sarsıldı çok ağladı. Bu sefer yapamıyorum “kızım biz çok kavga ettiğimiz için kavga etmemek için o başka evde yaşayacak ama seni hep gelip görecek alacak oynayacak” dedim. Gelmiyor ne zaman alacak diye ağladı.. Boşanmayı bekliyor sanırım bu da bir paikolojik baskı bana; çabuk boşan çocukları üzme yoksa görmem çocukları demek istiyor.Babana sormak lazım onu 3 haftadır arayıp bana kızımı ver onla konuşcam demek zor değildi deyin. O ağzınızı bi açın artık, siz susuyonuz diye babayı bişey sanıyo çocuk.
Baba evine dönmek çok gurur kırıcı demişsiniz eviniz varsa neden bu kadar dramatize ediyorsunuz olayıEvim var, ev benim üstüme zaten. Ailem bir sahil kasabasında; şu an yanımda kalmaya bana destek olmaya istanbula geliyorlar. İstanbulda başka hiçkimsem yok iki çocukla tek başına yapamam. Çocukların eğitim masraflarını karşılayacak, nafaka da verecek ama istanbulda geçim de çocuk büyütmek de çok zor. Ben geçen sene çok iyi olan işimden sebepsiz (aslında yarı zamanlı çalışma sebebiyle) çıkarıldım; eşimin de payı var bunda; yaşımdan dolayı maaşlı iş de bulamadım henüz. Kendi satış sitem yüksek gelir getirmiyor.
Baş edemiyorsanız çocuğu çocuk ve ergen psikiyatristine götürün. Çocuk ağzıyla bakıp iş yapılmaz, çocuk bugün böyle yarın da öyle olacak, o diyecek size ben çocuktum bana ne senin sorunundu, sen ikna etseydin beni sen uyarsaydın diye.Kızım 4 yaşında. Geçennsene de aynısını yaşadık sinirle senin baban bizi sevmiyor o bir köpek bizi istemiyor dedim hata yaptım çok sarsıldı çok ağladı. Bu sefer yapamıyorum “kızım biz çok kavga ettiğimiz için kavga etmemek için o başka evde yaşayacak ama seni hep gelip görecek alacak oynayacak” dedim. Gelmiyor ne zaman alacak diye ağladı.. Boşanmayı bekliyor sanırım bu da bir paikolojik baskı bana; çabuk boşan çocukları üzme yoksa görmem çocukları demek istiyor.
Çünkü ben gitmesem de onlar geldi benimle yaşayacaklar alışma süresinde. Sonuç olarak artık başımızdaki erkek eşim değil babam. Bu da bir baba evine dönmektir; eşle paylaşımdan çıkıp babayla paylaşım yapmak da baba evine dönmektir. Allah başımızdan eksik etmesin babamı; yanlış anlaşılmasın babamdan gördüğüm insanlığı eşimde bulamadım diye çıktı çoğu sorun zaten.Baba evine dönmek çok gurur kırıcı demişsiniz eviniz varsa neden bu kadar dramatize ediyorsunuz olayı
Her evin başında bir erkek olmak zorunda değilÇünkü ben gitmesem de onlar geldi benimle yaşayacaklar alışma süresinde. Sonuç olarak artık başımızdaki erkek eşim değil babam. Bu da bir baba evine dönmektir; eşle paylaşımdan çıkıp babayla paylaşım yapmak da baba evine dönmektir. Allah başımızdan eksik etmesin babamı; yanlış anlaşılmasın babamdan gördüğüm insanlığı eşimde bulamadım diye çıktı çoğu sorun zaten.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?