- 10 Ağustos 2018
- 3.797
- 7.724
- 108
- Konu Sahibi Suleymanin Hurremi
-
- #41
Teşekkür ederim. Genel olarak sorun vardı alttan almak yordu artık gücüm kalmadı. Sadece bu tip ufak şeyler kıvılcım oldu.
Teşekkür ederim. Genel olarak sorun vardı alttan almak yordu artık gücüm kalmadı. Sadece bu tip ufak şeyler kıvılcım oldu.Geçenki konunuza denk gelmiştim karantinada bunalmış olduğunuzu düşünmüştüm. Eşiniz de tez sürecindeydi sanırım o da baya stresli olmalı, bir problem yoksa eğer sevginiz de devam ediyorsa acaba birazcık ayrı mı zaman geçirseydiniz.
Ama başka sorunlarınız varsa bilemem tabi ki.
Her ne karar verirseniz de umarım çok mutlu olursunuz.
Yok artık istemiyorum sürekli terapistle yürütemeyiz denedik oda olmadı yetmedi çünkü ikimizde başka başka sinir hastalıklarına sahibiz birbirimizi zaten anlamıyoruz atak dönemlerinde hiç anlamıyoruz kırıp dökmekten başka bi faydası yok bu evliliğin.Tam eski sorunlar cözülmüsken, yeni bir baslangic yapabilecekken keske biraz daha zaman verseydiniz evliliginize. Bide esinizi hala sevdiginizi belirtmissiniz. Ben sizin adiniza üzüldüm. Iyi düsünün fevri karar vermeyin. Belki son bir defa iliski terapistinden yardim almak sizin icin daha iyi olur.
Çocukta olsaydı korkmazdım ben biraz nasıl desem zor karar veren biriyim. emin olmadan adım atmam ama artık geriye dönüp bakınca içim rahat çünkü ben elimden geleni yaptım bundan sonrası olmadıysa olmamıştır diyorum. Bekledim sabrettim artık son nokta buydu ve bende bu yoldan devam ediyorum.Yol yakınken dönmek en iyisi. Çocuk yoksa hiç üzülmeyin, çocuk olunca eliniz kolunuz bağlanıyor gitmek isteseniz de gidemiyorsunuz. Kendi mutluluğunuz önemli olan; mutlu değilsiniz ki bu yolu uygun görmüşsünüz.
Kesinlikle katılıyorum hayat kısa bir defa ve hakkıyla yaşanması gerekiyor.Anlaşamayınca sevginin önemi kalmıyor gerçekten beni bilenler biliyor çok şeye katlandım benim yaşımdaki genç arkadaşlarım çok mutlular ( allah nazardan saklasın gözüm asla yok) ama ben hep problemlerle savaşınca gücüm kalmadı. Biraz yüzümün gülmesi benim de hakkım...
Çocuk olsaydı aranızdaki bağ hiç kopmazdı ama şimdi bütün bağları koparabilirsiniz. O kadar uğraşmışsınız, tek taraflı bir şey olmuyor. Olmuyorsa-uymuyorsa zorlamamak en iyisi. Daha mutlu bir hayatınız olur umarım bundan sonra.Çocukta olsaydı korkmazdım ben biraz nasıl desem zor karar veren biriyim. emin olmadan adım atmam ama artık geriye dönüp bakınca içim rahat çünkü ben elimden geleni yaptım bundan sonrası olmadıysa olmamıştır diyorum. Bekledim sabrettim artık son nokta buydu ve bende bu yoldan devam ediyorum.
Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim.
Evet sevgi göreceli bir kavram herkesin sevgi anlayışı farklı tabiki.Kesinlikle katılıyorum hayat kısa bir defa ve hakkıyla yaşanması gerekiyor.
Ben anlaşamadığım beni yoran yıpratan insanı da sevemem mesela. Herkesin lügatında sevgi çok başka birşey.
Siz bunca soruna rağmen sevecek kadar gönlünüz genişmiş. Ama yorulunca oda olmuyor yetmiyor bir zaman sonra.
Allah size aradığınız huzuru, mutluluğu nasip etsin inşallah. Bu evliliğin vadesi dolmuş. Yolunuz açık olsun
Çok teşekkür ederimdaha önceki konularınızı hatırlıyorum. güzelce anlaşarak konuşarak boşanmaya karar vermeniz çok iyi olmuş.
umarım bundan sonra çok mutlu olursunuz
Ben site de severim seni kuzum ilk okuyunca uzuldum ama son sozlerinde sana bunu dedirten adama cok kizdim..Forumda beni bilenler bilir en son açtığım konudan sonra bir süredir banlıydım. Bu süreçte sonra büyük bi sinir boşalması yaşadım. İçimdeki tüm herşeyi döktüm artık bu şekilde yürütülemeyeceği de ortadaydı. Zaten yürütmek istediğim de yok artık. Oda aynı şekilde sanırım. Üzgünüz ama yürümüyor kopartmak lazımdı. Oturduk konuştuk. Artık ne yaparsa yapsın kalmayacağımı anlayınca uzlaşma yoluna gittik. İşi için kritik dönem diye bahsetmiştim geçenki konuda da. Önümüzdeki hafta sanırım o işte sonuna geliniyor. Bana mühlet ver dedi. Tamam dedim o sürece kadar evde iki yabancı gibiyiz. Aileme haber verdim bir yıl içinde abla kardeş boşanınca bayağı zor geldi tabi. Çok üzüldüler babam biraz rahatsızlanmış ama elimden gelen bu artık olmuyor.
Anlaşmalı boşanacağız. Tazminat vs çirkinleşmeyeceğiz. Sadece düğünümde takılan 5 bileziğim vardı onu alacağım. Eşyaları da bırakıyorum ona. Başka nafaka vs de istemiyorum. Kendi ayaklarım üzerinde durabilecek biriyim. Ablam ankaraya yerleşmişti. Ankaraya onun yanına yerleşeceğim bi kaç hafta içinde. İş için de arkadaşım var liseden onunla görüştüm. O yardımcı olacak bir iki ay toparlanmak için süre istedim daha sonra işim olursa oraya başlayacağım olmazsa tekrar iş bakınacağım.
Üzüntülüyüm, ama yükümden kurtulmuş gibiyim de. Boşluk var sadece bilmiyorum. Yeniden yoluma bakacağım artık. Beklediğimden daha rahat geçti ayrılık konuşması. Kabullenmesi beni rahatlattı artık. İkimizin de hakkında hayırlısı olsun diyorum. Buraya yazıp yazmamak konusunda da kararsız kaldım ama duygularımı şuan kimse ile paylaşmak istemedim çevremden. Çünkü ne hissettiğimden bile emin değilim. Ama huzur geldi huzurla birlikte huzursuluk da geldi. Sanırım gelecek kaygısından dolayı oluyor bilemiyorum. Evlilik mi bi daha asla derim sanırım. Sadece zaman kaybı gibi geliyor artık...
Açıkçası çok şaşırdım. Ama bir insan çöpü yere bırakıyor banyoyu batırıyor diye boşanmaz. Aslında içinde bir şeyler bittiği için her şey onu rahatsız eder. Mutsuz eder. Sanırım sizdeki duygular da bitmiş. Çocuk olmaması avantaj. Çok güzel ve sakin bir hayatınız olur umarım. Hep mutlu olmanızı dilerimForumda beni bilenler bilir en son açtığım konudan sonra bir süredir banlıydım. Bu süreçte sonra büyük bi sinir boşalması yaşadım. İçimdeki tüm herşeyi döktüm artık bu şekilde yürütülemeyeceği de ortadaydı. Zaten yürütmek istediğim de yok artık. Oda aynı şekilde sanırım. Üzgünüz ama yürümüyor kopartmak lazımdı. Oturduk konuştuk. Artık ne yaparsa yapsın kalmayacağımı anlayınca uzlaşma yoluna gittik. İşi için kritik dönem diye bahsetmiştim geçenki konuda da. Önümüzdeki hafta sanırım o işte sonuna geliniyor. Bana mühlet ver dedi. Tamam dedim o sürece kadar evde iki yabancı gibiyiz. Aileme haber verdim bir yıl içinde abla kardeş boşanınca bayağı zor geldi tabi. Çok üzüldüler babam biraz rahatsızlanmış ama elimden gelen bu artık olmuyor.
Anlaşmalı boşanacağız. Tazminat vs çirkinleşmeyeceğiz. Sadece düğünümde takılan 5 bileziğim vardı onu alacağım. Eşyaları da bırakıyorum ona. Başka nafaka vs de istemiyorum. Kendi ayaklarım üzerinde durabilecek biriyim. Ablam ankaraya yerleşmişti. Ankaraya onun yanına yerleşeceğim bi kaç hafta içinde. İş için de arkadaşım var liseden onunla görüştüm. O yardımcı olacak bir iki ay toparlanmak için süre istedim daha sonra işim olursa oraya başlayacağım olmazsa tekrar iş bakınacağım.
Üzüntülüyüm, ama yükümden kurtulmuş gibiyim de. Boşluk var sadece bilmiyorum. Yeniden yoluma bakacağım artık. Beklediğimden daha rahat geçti ayrılık konuşması. Kabullenmesi beni rahatlattı artık. İkimizin de hakkında hayırlısı olsun diyorum. Buraya yazıp yazmamak konusunda da kararsız kaldım ama duygularımı şuan kimse ile paylaşmak istemedim çevremden. Çünkü ne hissettiğimden bile emin değilim. Ama huzur geldi huzurla birlikte huzursuluk da geldi. Sanırım gelecek kaygısından dolayı oluyor bilemiyorum. Evlilik mi bi daha asla derim sanırım. Sadece zaman kaybı gibi geliyor artık...
Hakkınızda hayırlısı olsun. Çocukta yokmuş, düşünülecek fazla bir şey yok o yüzden
Hayırlı uğurlu olsun inşallah.
Allahım işlerini rast getirsin inşallah.
Hakkınızda hayırlısı.
İnşALLAH her sey gonlunuzce olur.
İnişli çıkışlı devam etmek bana göre değil. Sorunlarla boğuşmak istemiyorum. İnanki artık arkama bakacak bişey kalmadı. Böylesi hayırlıymış demekten başka bişey gelmiyor artık elimden. Üzülmüyorum ben sende üzülme canımBen site de severim seni kuzum ilk okuyunca uzuldum ama son sozlerinde sana bunu dedirten adama cok kizdim..
Yakinlarimda bosanma oldu tek anladigim gercekten vicdanlari rahatsa (daha ne yapayim kismindaysa)kolay oluyor sonrasi
Çok teşekkür ederim. Bunlar küçük şeyler tabiki. Zaten bunlar değil aslımda boşanma sebebi. Geriye dönüp baktığımda ortada beni bağlayacak bişey olmadığını farkettim. Neyi bekliyprum ne yapıyorum zamanım boşa gidiyor gençliğim geçiyor dedim ve artık harekete geçtim. Üzülmüyorum ama boşluk da var içimde. Garip duygular içindeyim tanımlayamıyorum. Endişe huzur huzursuzluk mutluluk mutsuzluk bir aradaAçıkçası çok şaşırdım. Ama bir insan çöpü yere bırakıyor banyoyu batırıyor diye boşanmaz. Aslında içinde bir şeyler bittiği için her şey onu rahatsız eder. Mutsuz eder. Sanırım sizdeki duygular da bitmiş. Çocuk olmaması avantaj. Çok güzel ve sakin bir hayatınız olur umarım. Hep mutlu olmanızı dilerim
Çok teşekkür ederim. Çocuk yok çok istedik ama olmadı, Allahın bildiği varmış demek ki.çocuk yok sanırım
Ayrı daha mutlu olacaksınız en doğrusu
Hayırlısı olsun hakkınızda
Forumda beni bilenler bilir en son açtığım konudan sonra bir süredir banlıydım. Bu süreçte sonra büyük bi sinir boşalması yaşadım. İçimdeki tüm herşeyi döktüm artık bu şekilde yürütülemeyeceği de ortadaydı. Zaten yürütmek istediğim de yok artık. Oda aynı şekilde sanırım. Üzgünüz ama yürümüyor kopartmak lazımdı. Oturduk konuştuk. Artık ne yaparsa yapsın kalmayacağımı anlayınca uzlaşma yoluna gittik. İşi için kritik dönem diye bahsetmiştim geçenki konuda da. Önümüzdeki hafta sanırım o işte sonuna geliniyor. Bana mühlet ver dedi. Tamam dedim o sürece kadar evde iki yabancı gibiyiz. Aileme haber verdim bir yıl içinde abla kardeş boşanınca bayağı zor geldi tabi. Çok üzüldüler babam biraz rahatsızlanmış ama elimden gelen bu artık olmuyor.
Anlaşmalı boşanacağız. Tazminat vs çirkinleşmeyeceğiz. Sadece düğünümde takılan 5 bileziğim vardı onu alacağım. Eşyaları da bırakıyorum ona. Başka nafaka vs de istemiyorum. Kendi ayaklarım üzerinde durabilecek biriyim. Ablam ankaraya yerleşmişti. Ankaraya onun yanına yerleşeceğim bi kaç hafta içinde. İş için de arkadaşım var liseden onunla görüştüm. O yardımcı olacak bir iki ay toparlanmak için süre istedim daha sonra işim olursa oraya başlayacağım olmazsa tekrar iş bakınacağım.
Üzüntülüyüm, ama yükümden kurtulmuş gibiyim de. Boşluk var sadece bilmiyorum. Yeniden yoluma bakacağım artık. Beklediğimden daha rahat geçti ayrılık konuşması. Kabullenmesi beni rahatlattı artık. İkimizin de hakkında hayırlısı olsun diyorum. Buraya yazıp yazmamak konusunda da kararsız kaldım ama duygularımı şuan kimse ile paylaşmak istemedim çevremden. Çünkü ne hissettiğimden bile emin değilim. Ama huzur geldi huzurla birlikte huzursuluk da geldi. Sanırım gelecek kaygısından dolayı oluyor bilemiyorum. Evlilik mi bi daha asla derim sanırım. Sadece zaman kaybı gibi geliyor artık...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?