- 28 Ağustos 2015
- 1.657
- 2.413
- 133
- Konu Sahibi Surekli_Karisik
-
- #101
bence biz kadinlarin sorunu geçmişe takılı kalmak.zoruna ne gidiyor ki.sanki onunla uzun vdade mutlu mu olacak. gönül eglendiriyor iste dedigin gibi yanlış biri. kendini yine kanitlamis. boşver .çocuguna odaklan .arada telefona bak ayri bir odaya git konusuyor gibi yap gülümse o da biri var sansın
biliyorum ama hastahanede bir araya gelecekler Ben onu kastederek yazmıştım: )
Çok teşekkür ederim. Bilmem, belki dediğiniz gibidir. Bir şeyler hissediyorum; öfke, üzüntü, acı ama sebebini bilmiyorum. Adını koyamıyorum. Dediğiniz gibi gurur da olabilir.
Önemsememeye çalışıyorum. Umarım başaracağım.
Tüm yaşadıklarınız çok normal. Birden fazla duygu, hatta bazen zıt duyguları peşpeşe yaşayacaksınız.
Önemsememeye çalışmak ise normal değil. Bu sizin duygularınız, sizin hayatınız, sizin hayal kırıklığınız. Kendi haline bırakın duygularınızı. Daha 5,5 ay olmuş ayrılalı. Hissettiklerinizi bastırmaya çalışmayın. Üzülmemeye çalışmayın. Üzülün, yeri gelince ağlayın, yeri gelince sinirlenin, bağırın, çağırın, yeri gelince saçma kahkahalar atın. Bunların hepsi bir süreç. Bunları yaşamadan hayatınızı toparlayamazsınız.
Toprağa tohumu ekip “hadi meyveni yemek istiyorum” demek ne kadar normal değilse sizin de birden kendinizi mükemmel hissetmeniz o lafar normal değil. Bırakın. Duygularınızı kendi haline bırakın. Elalem ne diyecek diye düşünmeyin. Bu bana yakışır mı diye düşünmeyin. İçinizden ne geliyorsa öyle yaşayın.
Derken bir gün o tohum ağaç olup meyvesini verecek. Sadece biraz zaman...
Insallah bi gun sende mutlu olursun o da gorup görüp catlar. Aynilar tabi degiller mi :):) hemen hepsi aynıdır diyorsunuz yani. :)
Gerçekten biliyordum zaten, önemsemiyordum ama öyle gözümle de görünce tuhaf hissettim.
Allah yardimciniz olsun canim sevmesen bile aliskanlik olmustur o yuzden hissetmen normalBu kadar zoruma gideceğini asla ama asla tahmin etmezdim.
Evet, artık eşim değil, davamız devam etse de, beş buçuk aydır ayrıyız ve ikimiz de kararlıyız. Yani beni ilgilendirmez biliyorum ama yine de içime bir şey oturdu. Değişik bir acı hissettim. Zaten biliyordum son 2 aydır birisi olduğunu, çocuğu aramayı da bırakmıştı ama sürekli yabancı bir evde görünce ve oğlumla görüntülü görüşürken bir kadın silüeti görünce zoruma gitti sanki.
5 yıl, tabi ki zaman içinde duygular eksiliyor, boşanma aşamasına geldiğimize göre sevgi de bitiyor ama yeni bir ilişkiye başlamak bu kadar kolay mı oluyormuş?
Belki yeni bir ilişki de değil mesele. Ben halen düzen kurmak, yeni bir hayata adapte olmaya çalışırken; haksızlığa uğradığımı düşünüp zaman zaman yaşananlardan dolayı mutsuzluk duyarken onun hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam etmesi ve yeni bir ilişkiye başlaması da bana yeni bir haksızlıkmış gibi geliyor.
Bilemiyorum. Bir hafta sonra oğlum küçük bir ameliyat geçirecek, bir hafta hastanede yatacak ve babası da gelecek. Onunla aynı ortamı paylaşacak olmak da beni geriyordu, şimdi daha çok geriyor.
Böyle üzgün hissetmem normal mi? Kendimi telkin etmeye çalışıyorum ama bu yaşananlar, normal mi? Yine başa dönüyorum. Yine kendimi suçluyorum. Yanlış bir eşi ve hayatı tercih ettiğim, geçen zamanımı heba ettiğim için. Karşımdaki adamı bu kadar tanıyamadığım için.
Her şey için çok üzgünüm.
Eşiniz "bak vazgeçilmez değilsin, birini buldum bile" demis. Siz de birini bulabilirsiniz.Çok teşekkür ederim. Bu konuda beni ağlatan ikinci yorum oldu yorumunuz.
Saçma bir dik durma çabası var niyeyse. Bu adam için, yaşanan saçma yıllar için üzülmemeliyim çabası. Boş tabi. İnsan istemese de üzülüyor. Mutlu olmayı, umursamamayı tabi ki istiyorum ama dediğiniz gibi, tohum birden meyve vermiyor.
Her ne olursa olsun, bir zamanlar eşimdi, severek evlendim, mutlu olduğum zamanlar da oldu. Yanlış insandı, boşanıyorum ama bu durum her şeyi bir anda silip değiştirmemi sağlamıyor.
Tekrar teşekkür ederim desteğiniz için.
Insallah bi gun sende mutlu olursun o da gorup görüp catlar. Aynilar tabi degiller mi :)
Kimsenin vazgeçilmez olmadığını yetişkin olan her birey biliyor bu zamanda, boşanıyorsak karşılıklı olarak vazgeçmişiz birbirimizden demektir ama böyle göze sokmaya da gerek yok zannımca. :)Eşiniz "bak vazgeçilmez değilsin, birini buldum bile" demis. Siz de birini bulabilirsiniz.
Gayet normal ama size koymuş. Tabi insan zamanında değer verdiği birinin bu kadar çabuk birini bulmasına üzülüyor
Ben de boşanma davası bitmeden birini bulmuştum :)
Olabilir yani
Gayet normal
Biz kavgalı ayrıldığımız ve ortada aşk olmadığı için eski eşimin zerre umrunda olmadı
Yüzümü görmeye bile tahammülü yoktu
Ben de toplamda flort+evlilik 5 senenin sonunda evliligini bitirmis birisi ve benzer durumu yasamis biri olarak söyleyebilirim ki;
"Seni hala Seviyorum ama olamadik yapamadik seni unutmam cok zor olacak ama böyle olmasini istiyorsun" dedi anlasmali olmasi icin dilekce vermeye gittigimiz gunun sonunda..
Uzerinden cok fazla gecmeden hatta dogumgünümde hayatinda biri oldugunu ögrendim ve kalbimde bir aci hissettim.Hani cok seviyordu hani unutamazdi kolay kolay??
Sizin de bu duygularda olmanizi cok cok iyi anliyorum.Bir hayal kirikligi..Sevgiden ziyade bir ömür beraber olmak icin verilen söz'ün yasanilan iyi güzel herseyin anlamini yitirmesi..
Simdilerde ortak arkadaslarimizdan duyuyorum. "O olsaydi böyle olurdu o olsaydi böyle yapmazdi onunla yeniden sifirdan baslamak isterdim" gibi seyler..
Bir kiyaslama olacak.Eger evliliginiz icin ciddi anlamda yeterince emek verip fedakarlik yaptiginiz halde bitmisse karsi taraf icin mutlu olabilmek hayal olarak kalacak ve mutsuz olacaktir.
Er ya da gec..
Onun icin bazi seyler cazibesini yitirdiginde aklina gelen ilk sey "Siz" olacaksiniz.
Boşluğa düşmemek için bir dala tutunmuş.
Kaç ay geçmiş normal diyemiyorum ben. Yaşanmışlıklar çarçabuk unutulur mu? Alzheimer hastası bile olsan bazen gün yüzüne çıkıveriyor anılar...
Eminim o da mutlu olamayacak, kendini kandırıyor.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için.Altı ay çok kısa bir süre gerçekten, insan daha ne olduğunu, ne yaşadığını bile anlayamaz. Ve boşanma da henüz gerçekleşmemiş.
Ama düşününce eşiniz ne yaptığının farkında olan bir adam olsaydı evliliğiniz bu aşamaya gelmezdi zaten.
Üzmeyin kendinizi. Çoçuğunuz ve kendinizi mutlu edecek şeyler yapmaya çalışın. Davada kullanmak istemiyor olabilirsiniz ama yine de avukatınıza danışın derim.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için.
Davaya dahil etmeme konusunda şimdilik kesin kararlıyım, ilerleyen zamanlarda çirkinleşirse düşünebilirim.
Aslında bu kadar önemsememem gerekirdi ama insanın düşündüğü gibi olmuyor her şey. Kötü hissettim sanki. Dediğiniz gibi zaten iyi bir eş olsaydı, bu durumda olmazdık.
Hislerinizde o kadar haklısınız ki zaten. Ben de olsam aynı duygulara kapılırdım, samimiyetle söylüyorum. Ama sonrasında elimden geldiğince kendimi mutlu etmeye çalışırdım. Alışveriş yaparak, film izleyerek, seyahat ederek her nasılsa işte. Çünkü bu, yaşamanız gereken bir süreç. Zamanın ilaç olabilmesi için, mümkün olduğunca kafanızı başka şeylerle oyalamanız gerekir. Bir müddet sonra size yapılan haksızlığı unutmasanız bile eskisi kadar içinizi acıtmayacak.
Neden önemsiyorsun ki sen anlatırken senin kocan gibi adamın bunları yapabileceği belliydi.
Ben de bosanirken benim yerime birini buldu ki boşanıyor düşüncesi hakimdi. Ben bu adamla ömür gecirmek istemiyorum gerisi teferruat bana göre.
Tam olarak hazmetsem ve boşanma davam sıkıntılı geçmese karşıma da düzgün biri çıksa ben de sevgili olabilirim.
Hayat da ne olacağı hiç belli olmuyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?