Boşanma kararı verebilmem için yardım edin

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Minikellerr

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
2 Şubat 2018
169
80
48
36
İyi geceler kizlar. Bir aradan sonra yine ben. 3.5 senelik evliyim. 1.5 yaşında bir oğlum var. Aslında konuşmaya başlasam sanki yıllarca anlatabilirmisim gibi. Öyle doluyum ki.

Eşim aşırı sinirli, ofkleli ,ruh hali çok değişken, en küçük şeyden kavga çıkarabilen biri. Çok baskın bir karakter. Aşırı ben erkeğim kafasında biri. Üst düzey bir eğitim almış yurt dışı dahil. Ama kafa yapısı tam eskinin erkekleri. Benden de eski kadınlar gibi olmamı istiyor. Sürekli her kavgada modern kadınlar işte der durur. Bugün de bana diyor ki mesela keşke bir fino alsaydın öylesi lazımdı sana sizin cinsiniz öyle ister çünkü diyor. Yine itti kolumdan sarsti beni.

Azarlanmaktan hakaretten bıktım artık. Bu arada beni sever de. Nasıl bir sevmekse bu . İyi olduğumuz zamanlar acayip iyidir. Aşırı ince düşünceli bir adamdır. Ama kotuyseeekkk kabalığın dibine vurur.

Annesiz büyümüş biri. 10 yaşındayken kaybetmiş . Evli ablasinda kalmis biraz onun da kocası istememiş ablasına çok kotu davraniyormus bu da şahit oluyormuş. Babasi zaten bir kaç ay içinde evlenmiş .gelen kadın da çok aşırı disiplinli biri. Baba da öyle. Hiç sevgi şefkat görmemiş. Ben de eşimin sevmeyi sevilmeyi merhamet duymayı bilmediğini dusunuyorum artık .

Tükendim kızlar. Oğlum için çabaladim ama. Galiba sona geldim. Onun bu evde büyümesini istemiyorum.

Ayrıca kindardir da. Hiç birşeyi unutmaz. Bir bakmisim önüme gelivermis. Çok aşırı kendi doğrularıyla yaşar.
Kızlar özür dilerim. Çok karışık oldu biliyorum. Ama inanın kafam daha karışık. Çok yorgunum. Onu tanımadan önceki beni çok özledim.

Güncelleme: hanımlar bir tartışma daha yaşandı aramızda. Bu sefer ilk defa resti çektim. Hani seni bana kakaladilar gibi bir laf söyledi ya bana. Terbiyesiz dedim. Ben senin ne yazık ki hala resmiyette karinim dedim. Ben ortada bir kadın mıydım da sana iyi anlatip kakaladilar beni dedim. Ben o manada demedim onu dedi. Seni olduğundan iyi anlattılar falan filan geveledi. Sonra gitti geri geldi. Ne yazık ki karimsin öyle mi dedi. Ben de seni bosucam istediğin olsun dedi. Ben de ben de sana bunu dicektim aynen dedim. Bitsin dedim. Sonra çocuğu asla sana vermem dedi onun soyadı ... Falan dedi. Ben de vicdansız sen annesiz buyumenim ne olduğunu biliyorsun ona da mı bunu yapacaksın dedim. Olurum çocuğumdan vazgecmem dedim. Sonra bir gitti geldi. Bir şeyler geveledi. Sonra odaya çağırdı. Gittim özür dile barışalım dedi. Kendi de özür diledi. Sarıldı. Sonra laf atmaya başladı falan.

Neydi bu şimdi? Bu sefer ilk defa boşanmayı göze aldigimi görünce korktu mu . Ama neden? Benden vazgeçemediği için mi yoksa başka şeyler mi var kafasında?
 
Son düzenleme:
girdim ilim meclisine, eyledim kıldım talep, dediler ilim geride, illa edep illa edep.

kurtul gitsin . sana faydadan çok zararı dokunuyor . kar zarar tablosu çıkarmana bile gerek yok . yazık o yavru öyle bir ortamda büyümemeli .eşiniz kişilik bölünmesi yaşıyor resmen . aldığı eğitim de çöp . ruh lazım insana his lazım . kitap sonraki iş .
 
Son düzenleme:
mümkünse bir süre ayrı yaşasanız.. o zaman kendinizi daha güçlü hissedersiniz ayrılabilmek için. sindirmiş sizi.. peki ayrılma durumunda zorluk çıkarır mı ?

Hem de ne sinmek. Resmen korkuyorum. Bir de ondan önceki beni tanisaydiniz tam tersi biriydim. Çıkaracağını düşünüyorum. Cocugu alamaz değil mi benden. Çalışmıyorum çünkü . Doktora yapiyorum.
 

Kişilik bolunmesi demissiniz ya bende bunu düşünüyorum son zamanlarda. Hatta borderline kişilik bozukluğu yakın geliyor bana. Bu konuda yardımcı olabilecek uzman arkadaşlar var mı acaba .
 

Onu tanımadan önceki beni özledim, demissiniz. Bu duyguyu o kadar iyi biliyorum ki.

Boşanmaya karar vermek zor is. İnsan hep bugün karar verip, yarın erteleyecek bir sebep buluyor. Uzun zaman alıyor ama aklında, içinde varsa bir gün mutlaka tak ediyor.

Ben de boşanma sürecindeyim. Zor olsa da, doğru olanın bu olduğunu biliyor insan.
 
Eşiniz çocukluktan kalma travmaların etkisini,
uzun süreli ve kaliteli bir psikoterapi almadan üzerinden atamaz.
Ne yazık ki sevgisiz,aşırı disiplinli ve tedirgin bir çocukluğun izlerini silmek o kadar kolay bir iş değil.
Dediğiniz gibi gerçek sevgiyi bilmiyor eşiniz.
Eşten korkup,sinmek,onun tarafından azarlanmak ve psikolojik baskı altında olmak bir müddet sonra sizin psikolojinizi de bozar.
Böyle bir evlilikte çocuk büyütmek, çocuk için ne kadar doğru?Tartışılır.
Ayrılmak istemenizi anlıyorum ve size hak veriyorum.
Bununla birlikte süreci doğru planlamalı ve dikkatli yürütmelisiniz çünkü eşinizin,
bu talebinizi, anlayışla karşılayacağını düşünmüyorum.
 
Ben böyle karakterlede geçmişte yaşadığı hayatı bahane olarak kabul edemiyorum . Etkisi vardır ama yinede bahane değil. Kişinin kendinde bitiyor neticede. Bende farklı bir türünü yaşadım . O tarz koca modeli ile nereye kadar . İnsanların değişeceğine de hiç inanmıyorum . Sadece törpülenir belki ama ozamana kadar kimbilir siz ne hale gelirsiniz. Hakkınızda hayırlısı olsun
 
Eşinizle konuşun bi uzman desteğine ihtiyacı var eğer kabul etmezse zaten siz kimseyi degistiremezsiniz .kimse kimseyi değiştiremez . Kimse kimseyi de boşanmaya ikna etmesi gibi bişey yoktur. Yani ya böyle yaşamaya devam edersiniz ya da size yapılan sayhisizljklara dur dersinjz
 
Bu karakterdeki eşiniz kendisinde hata görmediği için destek almayı da kabul etmeyecektir muhtemelen.

Ben şiddeti sadece fiziksel şiddet olarak görmüyorum, psikolojik şiddet de devamlı haldeyse benim için boşanma sebebidir çünku insanin ruhuna aldığı yaraların tamiri de zor oluyor.

Siz kişiliğinize zarar alırken mutlu, huzurlu bir evlat yetiştirmesiniz. Eşinizle son bir kez konuşun olmuyorsa bir süre ayrı kalıp net kararınızı ailenizin yanında verirsiniz.
 
Ben sizin yerinizde olsam kisasa kisas yapardim. Bir sure ayni onun gibi davranirdim, baktim cozum olmuyor iletisimi keserdim, yine de duzelmezse bosanirdim.
 
Onu tanımadan önceki beni çok özledim
 
Ben


Kesinlikle psikolojik destek almaz. İhtiyacı olmadığını düşünüyor kendisi.
 

Ben de artık değişeceğine inanmıyorum. Ve evet geçmiş bir sebep olamaz başka bir insanın hayatını mahvetmek için.
 

Evladımin benim çocukluğum gibi bir çocukluk geçirmesini isterdim annesiyle babasıyla. Ben çok mutlu bir ailede büyüdüm . Eşim ise tam tersi. Ve ne gördüyse onu yaşatıyor bize bemce. Babası da üvey annesine aynı böyle davranıyor . Ve ben oğlumun da onlara benzemesinden çok korkuyorum. Çok. Çok. Çok.
 
Resti çekin ya psikoloğa gidersin ya da bu iş biter ben senin buhranlarınla uğraşamam diyin
 
Ben de artık değişeceğine inanmıyorum. Ve evet geçmiş bir sebep olamaz başka bir insanın hayatını mahvetmek için.
Hanımefendi siz kendi isteginizle evlenmis ve kendi rizanizla cocuk yapmis olmalisiniz. Bosanmak isterseniz de egitimli biri olarak calisir geciminizi saglarsiniz. Yani hayatinizi kimse mahvetmiyor siz secimlerinizin sonuclarini yasiyorsunuz.
 
Doktora yapıyorsunuz , bu süreçte boşanma işleri zorlar.

Ne kadar kaldı ?

Tedavi olmaya ikna edebilir misiniz eşinizi ?
 
Esinin psikolojisi seninkinide bozar.
Hayattan aldigi darbeleri iyilestirmek istemesi lazim.
Sana onun bu halleri zarar verdigini söyle. Zaten icinde insanlik varsa anlayisa gelir.
 
Sizi kaybedeceği korkusunu yaşatıp iyi bir uzmandan destek almasını sağlayın.

Baktınız olmuyor, aynen devam ediyor o zaman boşanmayı düşünmelisiniz.

Çünkü eşiniz zamanında hiç kolay şeyler yaşamamış

Böyle çocukken anne-baba sevgisi görmeden, hayat mücadelesinde tek başına bırakılan insanlara çok üzülüyorum.

Eşinize destek olun lütfen, tedavi olsun bu küçük ailesi de dağılmasın.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…