- 8 Ağustos 2017
- 159
- 267
- 18
- Konu Sahibi Elbebekgulbebek63
-
- #41
Çok haklısınız.Onlarla doğmadık ki zaten tecrübe edinmeliyiz bu yaşadıkalarımızı Allah tüm zorda olanların yardımcısı olsun.Hayırlı kişilerle karşılaştırsın İnşaallah...Okumuş ya da okumamış fark etmiyor biz kadınlar bazen yanlış es seçiyoruz olmadığını gördüğümüz halde kendimizi kandırıyoruz bu dünya imtihan dünyası herkes kaldırabileceği ile imtihan oluyor. Şükredip yolumuza devam etmeliyiz. Herkes bu dünyaya bir amaç için geliyor bizim için dune kadar anlam ifade etmeyen insanları nasıl baş tacı etti isek şimdi tekrar dan hic yokmuş gibi ve bize öğrettikleri ile yolumuza devam etmeliyiz. Allah bu konuda değil her konuda zor durumda olan dua bekleyen kullarına yardim etsin.
Aslında siz cana sarf ediyorsunuz.Arkadaşlar bende ayrılmanın eşiğinde duruyorum.ama cesaretsizlik mi yoksa herşey i her detayı ileriyi geriyi çok mu düşündüğümden yada beni ailecek sindirmialer mi bilemiyorum ama ne bir adım ileri gidebiliyorum ne geri.aslında yapacak çok şey var.kaldiramyacagimm şeyler yaşıyorum maalesef söylemek bile zor ki şiddet gibi.bir çocuğum var 3 yaşında ve çalışıyorum üstelik .ama yapmam gerekeni yapıp gidip bosanamiyorum.ben aptal miyim bilmiyorum.nedir beni tutan.bu kadar ezik oldukça daha çok üstüme geldiler.bense gereken cvbi ağızlarının payını veremedim.ama bardak doldu.çok şeye sustum çocuğum için hala da eğer gidip o davayı acmiyorsam çocuğumun babasız buyumemesi. 1. Sebep .diceksiziz ki şiddet ortamında çocuk daha mi sağlıklı olur.evet doğru olmaz.ben de cesaret edemiyorum belki biraz daha hersryiw tüketmesi gerek.bilmiyorum.tam da dediğiniz gibi bosanmam gerek ama iş başa gelince öyle konuşmak gibi kolay olmuyormuş.ama hissediyorum bunu bir gün yapacağım bu adamın düzeleceğini sanmıyorum.beni çok sevdiğini ailesinin ben ve çocuğumuz olduğunu söyleyen adam bunu nasıl yapar.adamın g.tu kalktı bellki diyor ki bu birswy yapamaz.
hakkınızda hayırlısı olur inşallah , aslında başlık başaranlar diye olacaktı neyse zaten sizin gibiler de anladı ve gelip basari hikayelerini anlatıyor .Ben boşanmak isteyip de buna cesaret eden bir bayanım. henüz boşanmadım adli tatilden dolayı dava açılmadı. ama yaklaşık 3 aydır ailemin yanındayım. 14 ay aynı evde yaşadık. adına evlilik bile diyemiyorum cehennem gibi bir hayattı. eş kişisi cahiliye devrinden kalma düşüncelere sahip ruhu 80 yaşında olan birisiydi. ailesine bağımlı oldugunu sürekli herkesin içinde ifade eden birisi. herkesin ailesi kıymetlidir tabiki. ama onunkisi bambaşkaydı. hiç evlenmemiş hayatında ben yokmuşum gibi davranıyordu. ailemle görüşmeme izin veriyorsa insanlığındanmış. kendi evimde oturmak yemek yemek cay içmek benim için lükstü. sürekli ailesinin yanındaydık evi otel gibi kullanıyorduk. sürekli baskı vardı. benim onu reddetme hayır deme hakkım kendi görüşümü belirtmeye hakkım yoktu. köle gibiydim. 14 ayda ağlamadıgım tek gün bile yoktu diyebilirim. çok şükür şimdi okadar iyiyim ki kendimi kuş gibi hissediyorum. ailem arkamda herzaman destekçim çok şükür mesleğimde var hayatıma bakıyorum geziyorum arkadaşlarımla ailemle vakit geçiriyorum. dava da açılıp sonuçlansa daha da iyi olacağım inşallah.
siz ne düşünüyorsunuz bu konuda ,sizi ikna edebilir mi , ya da ne derse geri adim atarsiniz?Ben cesaret ettim de şimdi de eşim cesaret edemiyorum sensiz yapamıyorum diyor. ama hatayı da sadece kendinde görüyor ne yapacağımki ben şimdi ayrılmayı kabul etmiyor
çalışıyor musunuz , aileniz arkanızda mi , yoksa gidecek dayanacak bir dağiniz yok mu ?Bende varım. Cesaret edemiyorum çünkü kucuk bi cocugun var. Keske bende ayrılabilsem. Suan bile aglayarak yazıyorum bunları. Bir gun bile sevgi gormedim. Hep tehdit hakaret ile gecti günlerim. Birbirine aşk sözleri soyleyen esine suprizler yapip onu simartanlari görünce cok kiskaniyorum. Nen bunları hic yasamadim malesef. Keske korkak olmasam.
kesinlikle vermiyor bana güven, çünkü suçu hala bende görüyor ona haksızlık yaptığımı düşünüyor. psikolojim çok bozuldu diyor düzelene kadar biraz bekleyeceğim mecbur çünkü çocuğumu etkilemesini istemiyorum.siz ne düşünüyorsunuz bu konuda ,sizi ikna edebilir mi , ya da ne derse geri adim atarsiniz?
Ona güvenebilecek misiniz , ayni davranışlar sergilemeyeceğinin garantisini veriyor mu ?
ailenize mutsuz olduğunuzu belli ettiniz mi?Cesaret degilde insan bosanacagi zaman sanirim daha cok destek bekliyor. Özellikle kendi ailenden birileri cikip ' bosanacak ne var, sende de hatalar vardir' dediginde elin oglu ' ailen bile beni savunuyor sen nereye kimi bosuyon' deyince, kücücük cocugunla oturuyorsun geri totonun üstüne.
İyi düşünmüşsünüz.Evet arkadaşlar burası eşinden , kvdeden , eltiden çekip de eşini , düzenini, evini sevdiği icin ayrılmaya cesareti olmayanların buluştuğu yer, elimden geldiğince burayı aktif tutmaya çalışacağım tabi sizin de katkılarınızla olacak bu.
Ben de boşanma aşamasındayim eski konularımı okuyabilirsiniz , 4 ay olmadı üye olmaya , çok öncesinde burdaydım üyelik yeni.
Eşimi çok sevdim hala da seviyorum orası ayrı ama bu evliliği sürdürmem icin bir sebep değilmiş bunu Anladim .
4 konu açmışım iyi ki açmışım orda yaşadıklarımı anlattım ,burdaki arkadaşlar sağolsun objektif bakmış , bense hep tersini anlatmışım hayır öyle bir insan degil aslında böyle diye diye hep eşimi yüceltmişim , ama simdi tekrar okuduğumda gerçekten benim yanımda olmayan , çabalamayan, ailesine karşı beni ezen bir adam var.
Bunları okudukça kendime geliyorum neden çünkü hala hatayı kendimde görüyordum , evde ,kvle yaşananları , eşimin nasıl bir insan olduğunu unutuyordum , hep iyi tarafları aklımda , sonra konularımı açtım ki eşimin bana nasıl davrandığına bir kere daha şahit oldum. Meğerse bana bile bile evin içinde zulmetmiş ki kendim bezip evi terk edeyim neyse.
Peki ben neden buna katlanıyorum ki 1 defa geleceksek bu dünyaya o zaman bu 4 yıl onlara yeter de artar bile ..
Şimdi sıra sizde hem burda yaşadıklarımızı anlatıyoruz hem de burda dertlerinizi anlattığınız konularınızdan ve yorumlardan yola çıkarak siz de doğru yolu bulun derim .
Ben doğru yoldayım eminim bayramdan sonra boşanıyorum, evim ,yuvam Sevdiğim adamdan ayrılıyorum ama olsun " seni sevmeyen adam varsın saraylara prens olsun " neye yarar .
Bizi ayakta tutan bendim simdi ben de cekildim geride bir enkaz kalacak sadece .
Bunu atlatan ve bu aşamadan geçen herkesin desteğini bekliyorum .
İyi bayramlar herkese ..
Kesinlikle +1 cok katiliyorum.Cesaret degilde insan bosanacagi zaman sanirim daha cok destek bekliyor. Özellikle kendi ailenden birileri cikip ' bosanacak ne var, sende de hatalar vardir' dediginde elin oglu ' ailen bile beni savunuyor sen nereye kimi bosuyon' deyince, kücücük cocugunla oturuyorsun geri totonun üstüne.
Evet belli ettim, farkindalar ama mutlu olmami istiyolarmis. Insanlari oldugu gibi kabul etmek gerekiyormus. Bana rahat batiyormus. Dövmedigi sürece sorun yokmus. Psikolojik siddet nedir bilmiyorlar. 3 senedir evde kari koca arasinda bir sohbet olmamasi ne demek bilmiyorlar.ailenize mutsuz olduğunuzu belli ettiniz mi?
Aynen öyle. Evlenmeden önce o kadar güclü bi karakterim vardi ki, herkeste bilirdi tuttugunu koparan, birsey istedimi yapan, bir durumdan rahatsizsa aninda orayi terkedebilen biri oldugumu.Kesinlikle +1 cok katiliyorum.
Ardina bakiyosun kimsen yok.
Hani evet yapabilirsin basabilirsin bunu guclusun sen diyecek kimse olmuyor.
Sen bilirsin,senin kararin karismayiz, cocukda var ama yinede sen bilirsin diyorlar.
Helede calismayan bir bayansan zaten 1-0 maglup basliyorsun olaya.
Ve evet hep el oglumu hatali?
Sende hic hata yok mu? Dendiginde film seridi gibi geciyor anlar o an kendini haksiz cikaracak bisey buluyorsun.
Aslinda tamamen haklisin.
Aa evet surda ben haksizdim diyip oraya kitleniyorsun.
Sonra ben boyle yapmasaydim o öyle yapmazdi belki gibi varsayimlar.
Öncelikle guclu bir karakter olmak gerek.
Ve kararli.
Kesinlikle kendi butcesine guvenebilen.
Tek basina aglayip elinin tersiyle gozyasini silecek kadar güclü olmak gerek.
Agladiginda bir omuza ihtiyaci olmayan bir kadin olmak gerek.
Bunlar icinde saglikli bi kafa, sabirli bir irade ve guclu bir sinir sistemi gerek.
aileler boşanınca daha mutsuz olacağımızdan korkuyorlar eğer siz kararınızda eminseniz ve boşanırsanız eminim artık olan oldu diye sizi desteklerler. ama istediğinşz fikir almaksa zaten siz de kararınızdan emin olmayabilirsiniz. Sizin yaşadığınızı sadece siz bilirsinşz mutsuzsanız kararınızın kesinliğini anlayacaklardır.Evet belli ettim, farkindalar ama mutlu olmami istiyolarmis. Insanlari oldugu gibi kabul etmek gerekiyormus. Bana rahat batiyormus. Dövmedigi sürece sorun yokmus. Psikolojik siddet nedir bilmiyorlar. 3 senedir evde kari koca arasinda bir sohbet olmamasi ne demek bilmiyorlar.
Işe gidip geliyomuymus önemlisi oymus.
aynen ben de böyleyim insan mutsuz olunca yaşam enerjisi tükeniyor ve içinden hiçbir şey yapmak gelmiyor, stres de yorgunluk veriyor her şey çok zor görünüyor insanın gözüneAynen öyle. Evlenmeden önce o kadar güclü bi karakterim vardi ki, herkeste bilirdi tuttugunu koparan, birsey istedimi yapan, bir durumdan rahatsizsa aninda orayi terkedebilen biri oldugumu.
Artik eser yok o halimden. Konusmaya üsenen, disari cikmamak icin bahaneler üreten, bombos bir insan olarak yasiyorum.
Suan icin sinir sistemim yerle bir. Dogru düzgün düsünüp konusamiyorum bile.
evet en cok rahatsiz oldugum bu aslinda. O enerjimi geri istiyorum ve evli oldugum müddetce geri gelmicekmis gibi geliyor.aynen ben de böyleyim insan mutsuz olunca yaşam enerjisi tükeniyor ve içinden hiçbir şey yapmak gelmiyor, stres de yorgunluk veriyor her şey çok zor görünüyor insanın gözüne
benim eşim eve girince uykum geliyor kaslarım ağrıyor yerimden kımıldayamıyorum. öyle bir güçsüzlük çaresizlik geliyor. önce ondan olduğunu anlamamıştım ama baktım o yokken iyiyim. terapiste gittim depresyonda mıyım diye depresyonda değilsin strese karşı vücudun tepki veriyor dedievet en cok rahatsiz oldugum bu aslinda. O enerjimi geri istiyorum ve evli oldugum müddetce geri gelmicekmis gibi geliyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?