Aylar önce çocukları uyuturken burada bir aldatma konusu okumuştum. Gittim mutfağa kahve makinesini açtım, bardağı da altına koyup geçtim balkonda eşimin yanına oturdum. Elimde de telefon güya kahvenin dozajını ayarladım, yaptım. Açtım KK'da konuyu cıks cıks diye diye okudum. Eşim de bana bakıyor, hayırdır diye. Döndüm eşime, böyle böyle bir konu var dedim. Ya milletin derdini kendine dert mi ediyorsun, dedi. Safım haberi yok ayar vericem. O millet yarın bir gün her kadın olabilir, dedim. Jetonu düşmedi. Kalktım kahvemi aldım, o uzanmış koltukta ayak ucuna oturdum. Kahveyi de hayatta sıcak içemem bir yudum aldım. Şeytan şeytan gülümseyip, "Hı millet nasıl sakin kalıyor yahu? Beni adam aldatıcak, o adamı da aldattığı kadını da kazığa oturtur şehir turu attırırım aleme ibret olsun," diye laf attım. İş atıyorum bakayım ne yapacak diye falan. Psikopat mısın ya git psikolojimi bozuyorsun dedi. Kahvemi içtim geçtim içeri. Mutfağa gittik ikimiz de, "Ulan ben seni aldatsam herhalde, ben seni aldattığımı öğrendiğini dötüm çıplak kalınca anlarım sen çok çakalsın," diye laf attı. Ay bunu mu taktın kafana, hayırdır öyle bir derdin mi var? Lâkin bilirsin kin sevmem ama kinlenirsem elit takılmam, dedim. Abim yengemi aldattı. Yengeme verdiğim tavsiyeleri çok iyi bildiğinden, tepkimin ne olacağını da ne yapacağımı da çok iyi biliyor. Eşime güveniyorum ama Kemalim yapmaz kafasında değilim. O konuda %100 kimseye güvenmemeyi abim öğretti sağolsun.