Boşandığımda kızım da 7 yaşındaydı aynı sizin kızınız gibi hatta 6.5 ..Davayı açtığımda daha da küçüktü ben de sizin gibi git geller yaşadım ta ki kızımın gözü önünde beni saçımdan çekip tokat atana dek ..O an herşey bitti kızım ciyak ciyak ağladı ben babamı aradım ve polis çağırdım ,darp raporu aldım ..Eğer polis çağırmasaydım beni öldüresiye dövecekti eminim ki bu ilk tokadıydı ...Kızım bu travmayı yaşadı keşke daha önce açsaydım davayı o bunu yaşamasaydı ..Kızım babasına inanılmaz düşkündü deli olurdu ona ...O gün evden ayrıldı ama kızımı düzenli gördü boşandık ardından bir sürü başka sorunlar çıktı ama kızım hiç aça hiç etkilenmedi ..Bir kaç kez arkadaşlarına anne babanızın boşanması kötü ama o kadar da değil gibi şeyler söyledğini duydum ..
Şimdi 10 yaşında süper tatlı ve mutlu bir çocuk ..Ölürüm onun yoluna ,benim can yoldaşım ..Olgun ve kendine güveni olan bir çocuk oldu ...Eğer boşanmasaydık ezik,mutsuz bir çocuk olurdu eminim ..
Ben tekrar evlendim ,üvey babası ile arası da çok iyi nitekim o da bir kız babası ...
...Sözün kısası ben boşandığım için asla pişman olmadım kızım da mutsuz olmadı ne dersleri etkilendi ne sosyal anlamda sıkıntılar yasadı ...
Babasını hep gördü konuştu gezdi,tatillere gitti ...Hiç kısıtlamadım ardından da konuşmadım ..
Ama kızım mutsuz ,ezik,dayan yiyen bir anne ile mi yoksa güçlü,kararlı ,cesur ve kendini ezdirmeyen bir anne ile mi mutlu olurdu ?
Şükürler olsun allahıma ben doğrusunu yaptım
siz de yapın
Çocuklar hele ki 2000 den sonra doğanlar yani Z kuşağı çok farklılar ,çok zeki ve duyarlılar
Kızınız sizi anlar ama babayı da kötülemeyin
Sadece ikiniz boşanıyorsunuz analık ve babalık bitmiyor
Dengeleri iyi kurarsanız hiç sıkıntı olmuyor olanları da atlatıyorsunuz
Allah kolaylık versin dilerim kararınızdan pişmanlık duymazsınız ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?