- 5 Mayıs 2021
- 1.297
- 1.815
- 48
- 45
hakkınızda hayirlisi olsun..
hakkınızda hayirlisi olsun..Kızlar boşanma süreci nasıl ilerliyor başından geçenler bana yardımcı olabilir mi?
Evlenmenin üzerinden henüz 1 yıl geçmediği için anlaşmalı boşanma olmuyormuş.
Çekişmeli boşanma süreci nasıl ilerliyor? Ne kadar sürer?
İlk celsede boşanmak mümkün mü mesela?
Eşyalar , altınlar vs paylaşılıyor mu ?
Maddi olarak ne kadara mâl olacak bana bu boşanma süreci tahminen?
Avukat tutmam gerekiyor mu?
Boşanma gerçekleşene kadar kendi evimde oturmayı düşünüyorum kira fatura masrafları eşime aitti bunları karşılamakla yükümlü mü değil mi? Hoş karşılamasa da önemli değil işe girip çalışmayı düşünüyorum zaten kendi masrafımı kendim karşılarım.
En önemlisi de boşandıktan sonra neler yaşadınız? Çocuğumun olmaması en büyük avantajım. Olsaydı belki herşey daha zor olurdu. Fakat yine de düşünüyorum üzülür müyüm pişman olur muyum normal hayatıma dönmem ne kadar zaman alır.. Evlenebilmek için çok beklemiştik.. Ben kendimi bildim bileli hep çalıştım çabaladım babasız büyüttü annem bizi yeri geldi aç kaldık sokakta kaldık biz çok küçüktük.. Okudum üniversiteyi bitirdim.. Çok yorulmuştum küçücükken büyümek zorunda kalmaktan. 7 sene bekledik eşimle birbirimizi evlenmek için .. çok hayallerimiz vardı. Evlenince hepsi bitecek bu yorgunluğumun mükafatını alacağım , çocukluğum gençliğim heba oldu ama bundan sonra bende mutlu olacağım diye düşünmüştüm. Hayatım eşimden önce ve eşimden sonra diye ikiye ayrılmıştı. Çokta iyi bi insandır aslında ama bişeyler bizi bu noktaya getirdi. O da çok üzgün ama konuştuk anlaştık kararımızı verdik en doğrusu bu.
Bundan sonra annem için yaşamayı düşünüyorum. Annemin yanına döneceğim çalışacağım çabalayacağım onu mutlu etmek için uğraşacağım. Kendimi geliştireceğim belki ikinci bir üniversite okuyacağım, yüksek lisans yapacağım, güzel bi işe gireceğim.. Eşim olmadan yaşamayı öğreneceğim… Sevdiğim adam artık hayatımda olmayacak.. Yaralarımı kendim saracağım bundan sonra. Birdaha hiçkimsenin bende yeni yaralar açmasına izin vermeyeceğim…
Evet kesinlikle. Bu gözler neler gördü bi bilseniz. Sadece düşünüyorum bazen tamam şimdi istemiyorum ama ilerde belirli bi yaşa gelince keşke olsaydı dermiyim.. yani o kadar önemli mi çocuk sahibi olmak çok mu güzel bişey merak ediyorum bana beni daha çok dibe çekecek başıma dert olacak ayak bağı olacak bişeymiş gibi geliyor..İşte hamilelik öyle önemli ki bir kadının hamilelikte yaşadığı sıkıntı stres herhangi birşey bile doğacak çocuğu çok etkiliyor bu kanitlanmis bişey ve sizin de öyle olmuş...
Bu gözler neler gördü demişsiniz içim acıdı resmen kalbinizden öperim..çocuk konusu ise kendi şahsi fikrim ben de boşanma aşamasındayım şuan ve çocuğum var ve ben iyiki var diyorum çünkü bir daha evlilik pek düşünmem sanırım ve tek kârım evladım bundan sonra o bana yoldaş olacak diyerek seviniyor boşanma tramvasinda ona sarılıyorum (ama normalde çocuk olması boşanmalar da sıkıntılı olabilir eski eşle muhatap olunacak çünkü çocuktan sebep)...ama büyük sorumluluk elbette, ve herkese çocuk sahibi olmak zorunda da değil...zaten bizim ülkemizde evlenmemiş insanlara "evde kalmış" gözüyle bakilmasi, çocuğu olmayana neden olmuyor ki denmesi illa çocuk olmak zorundaymis gibi her evlilikte dayatilmasi aşırı sinir bozucu, insanlar bekar kalmayı, tek yaşamayı tercih edebilir bu şekilde mutlu olabilir , evlenmek ve çocuk sahibi olmak zorunluluk degilki isteğe bağlı bisey. Yani bizim ulkemizde malesef belli kalıplar var ki toplumda , bunları aşmamiz lazım, öyle hemen aşamayaiz ama işte hiç takmamaya çalışmak lazım...ben şuan onu yapiyorum ve gayet başarılıyim sanırım çünkü normalde millet ne der o ne der vs çok takılır üzülürdüm şuan bir görseniz yavaştan yayılıyor boşanacak oluşum ve ben gayet rahatım o konuda...Evet kesinlikle. Bu gözler neler gördü bi bilseniz. Sadece düşünüyorum bazen tamam şimdi istemiyorum ama ilerde belirli bi yaşa gelince keşke olsaydı dermiyim.. yani o kadar önemli mi çocuk sahibi olmak çok mu güzel bişey merak ediyorum bana beni daha çok dibe çekecek başıma dert olacak ayak bağı olacak bişeymiş gibi geliyor..
Çünkü evlilik ne kadar normalse, ayrilmak da o kadar normal..Bu gözler neler gördü demişsiniz içim acıdı resmen kalbinizden öperim..çocuk konusu ise kendi şahsi fikrim ben de boşanma aşamasındayım şuan ve çocuğum var ve ben iyiki var diyorum çünkü bir daha evlilik pek düşünmem sanırım ve tek kârım evladım bundan sonra o bana yoldaş olacak diyerek seviniyor boşanma tramvasinda ona sarılıyorum (ama normalde çocuk olması boşanmalar da sıkıntılı olabilir eski eşle muhatap olunacak çünkü çocuktan sebep)...ama büyük sorumluluk elbette, ve herkese çocuk sahibi olmak zorunda da değil...zaten bizim ülkemizde evlenmemiş insanlara "evde kalmış" gözüyle bakilmasi, çocuğu olmayana neden olmuyor ki denmesi illa çocuk olmak zorundaymis gibi her evlilikte dayatilmasi aşırı sinir bozucu, insanlar bekar kalmayı, tek yaşamayı tercih edebilir bu şekilde mutlu olabilir , evlenmek ve çocuk sahibi olmak zorunluluk degilki isteğe bağlı bisey. Yani bizim ulkemizde malesef belli kalıplar var ki toplumda , bunları aşmamiz lazım, öyle hemen aşamayaiz ama işte hiç takmamaya çalışmak lazım...ben şuan onu yapiyorum ve gayet başarılıyim sanırım çünkü normalde millet ne der o ne der vs çok takılır üzülürdüm şuan bir görseniz yavaştan yayılıyor boşanacak oluşum ve ben gayet rahatım o konuda...
Neden ayrılıyosunuz?Kızlar boşanma süreci nasıl ilerliyor başından geçenler bana yardımcı olabilir mi?
Evlenmenin üzerinden henüz 1 yıl geçmediği için anlaşmalı boşanma olmuyormuş.
Çekişmeli boşanma süreci nasıl ilerliyor? Ne kadar sürer?
İlk celsede boşanmak mümkün mü mesela?
Eşyalar , altınlar vs paylaşılıyor mu ?
Maddi olarak ne kadara mâl olacak bana bu boşanma süreci tahminen?
Avukat tutmam gerekiyor mu?
Boşanma gerçekleşene kadar kendi evimde oturmayı düşünüyorum kira fatura masrafları eşime aitti bunları karşılamakla yükümlü mü değil mi? Hoş karşılamasa da önemli değil işe girip çalışmayı düşünüyorum zaten kendi masrafımı kendim karşılarım.
En önemlisi de boşandıktan sonra neler yaşadınız? Çocuğumun olmaması en büyük avantajım. Olsaydı belki herşey daha zor olurdu. Fakat yine de düşünüyorum üzülür müyüm pişman olur muyum normal hayatıma dönmem ne kadar zaman alır.. Evlenebilmek için çok beklemiştik.. Ben kendimi bildim bileli hep çalıştım çabaladım babasız büyüttü annem bizi yeri geldi aç kaldık sokakta kaldık biz çok küçüktük.. Okudum üniversiteyi bitirdim.. Çok yorulmuştum küçücükken büyümek zorunda kalmaktan. 7 sene bekledik eşimle birbirimizi evlenmek için .. çok hayallerimiz vardı. Evlenince hepsi bitecek bu yorgunluğumun mükafatını alacağım , çocukluğum gençliğim heba oldu ama bundan sonra bende mutlu olacağım diye düşünmüştüm. Hayatım eşimden önce ve eşimden sonra diye ikiye ayrılmıştı. Çokta iyi bi insandır aslında ama bişeyler bizi bu noktaya getirdi. O da çok üzgün ama konuştuk anlaştık kararımızı verdik en doğrusu bu.
Bundan sonra annem için yaşamayı düşünüyorum. Annemin yanına döneceğim çalışacağım çabalayacağım onu mutlu etmek için uğraşacağım. Kendimi geliştireceğim belki ikinci bir üniversite okuyacağım, yüksek lisans yapacağım, güzel bi işe gireceğim.. Eşim olmadan yaşamayı öğreneceğim… Sevdiğim adam artık hayatımda olmayacak.. Yaralarımı kendim saracağım bundan sonra. Birdaha hiçkimsenin bende yeni yaralar açmasına izin vermeyeceğim…
Evet aynen ama bosanana hakkında hayırlısı olsun derken bile böyle bi acıma ile bakılıyor yani benim çevremde öyle ve ben nefret ediyorum , olmadı ayriliyoruz diyorum ama çocuk var diyorlar olsun o babasından ayrılmayacak ben ayrilcam diyorum sen tek başına napcan diyolar yahu bi kadın koca ile mi varoluyor tek başına niye yaşayamadım benim çevremde cidden böyle insanlar var , bakmayın ben baya ağır psikolojik savaş veriyorum bunlarla da Allah'tan biraz da olsa öğrendim umursamamayiÇünkü evlilik ne kadar normalse, ayrilmak da o kadar normal..
Evlenecek olana hayirli olsun diyoruz.
Ayrilacak olana, hakkinda hayirlisi olsun diyoruz..
-Benim cevremde de boyle tipler pek yok. şahsen esinden ayrılan hiçbir arkadaşıma -acima hissim yok- acıma duygusunu tetikleyen birsey yok ki. hayatin olağan akısında meydana gelen birsey ayrılık.Evet aynen ama bosanana hakkında hayırlısı olsun derken bile böyle bi acıma ile bakılıyor yani benim çevremde öyle ve ben nefret ediyorum , olmadı ayriliyoruz diyorum ama çocuk var diyorlar olsun o babasından ayrılmayacak ben ayrilcam diyorum sen tek başına napcan diyolar yahu bi kadın koca ile mi varoluyor tek başına niye yaşayamadım benim çevremde cidden böyle insanlar var , bakmayın ben baya ağır psikolojik savaş veriyorum bunlarla da Allah'tan biraz da olsa öğrendim umursamamayi
Olması gereken ..-Benim cevremde de boyle tipler pek yok. şahsen esinden ayrılan hiçbir arkadaşıma -acima hissim yok- acıma duygusunu tetikleyen birsey yok ki. hayatin olağan akısında meydana gelen birsey ayrılık.
-yakin arkadasim esinden ayrıldı. gecen aksam esim, çocuğumla ona uğradık, cocuklarimiz oyun oynuyorlar.
o arada eski esi de geldi, dondurma alıp gelmiş, oğluyla ilgilendi, biraz oturup gitti mesela, toplumda ayrılınca illa kavga gurultu olmalı gibi. medeniyet denen birsey var.
sizin konunuza da yazmistim daha once. hatırladım sizi :)) kiziniz nasil?Olması gereken ..Allah'tan annem babam ve kardeşlerim daha medeniler, benim akraba çevrem malesef gerikafalı ve böyle bir çevrede buyuse idiniz inanın siz de rahatsız olurdunuz ama dediğim gibi artık düşünmüyor üzülmüyorum çünkü annem babam çok tatlı insanlar ve çok anlayışlilar bana onlar yeter
:)) Kızım iyi çok şükürsizin konunuza da yazmistim daha once. hatırladım sizi :)) kiziniz nasil?
madem cevre modern bakis acısına sahip degil siz de onlarla minimum görüşerek kendi ruh sagliginizi korursunuz.
sizin gibi dusunen insanlarla hayata devam edersiniz..
kimseye hiçbir acıklama yapmak zorunda degilsiniz. karar sizin, hayat sizin, herkes kendi hayatina baksın.:)) Kızım iyi çok şüküro iyi olunca ben de iyi oluyorum, tüm vaktin onunla, yaşam enerjim o benim...evet yazisiyoduk sizin yorumlarinizi seviyorum :)
Öyle yapmaya çalışıyorum artık iletişimi azaltiyorum , çok takardim ben böyle şeyleri de artık olgunlasiyor muyum ne umursamadigimi farkettim onceden görseniz ay ne cevap veririm ne derim aman dim :)
Oncelikle ya ben esinizi tanimiyorum ama evlilikte kufur etmek hakaret etmek hatta kimse seni bana yakistirmadi cumlesi zaten bosanma sebebi yani bunlar cok cok agir cumleler. Yakistirmiyorduysa neden evlendiniz hanimefendi ne yasarsaniz yasayin dogru bulmuyorum ama sinirlede soylediginizi dusunuyorum. Bu arada kiz kardesinizinde topla esyalarini gidiyoruz abla gibi bir cumle kurmasida ayri bir hata geliyor sonucta cocuk degilsiniz aile mudahalesiyle bu sekilde bosanmaya suruklemesi tuaf. Yani bilmiyorum sizi uzmek istemem ama ben su anlattiklarinizda sizi hatali goruyorum. He esinizin baska ne hatasi vardir bilemiycem.Ama bunlari kurabildiyseniz sanirim onj gercekten istemiyo ya da fazla deger vermiyor olabilirsiniz.Aslında bunun için değil. Biz 2 aydır çok şiddetli kavgalar yaşıyoruz. Bayramın her günü annesine gitmek istedi ben istemedim diye, bu şiddetli tartışmalar esnasında benim ona ağır hakaretlerim oldu . *p*ç, ş*erfsiz gibi.. bunları ailesine duyurdu bana düşman oldular. Annesi beni sokakta gördü tanımamazlıktan geldi. Gerçi sonrasında gerçekten tanımadığına canı sıkkın kafasının bulanık olduğuna dair yemin etti ama. Neyse tekrar denedik düzeldik derken yine çocuk istediğini söyledi ve ben bu konuda ki baskısından artık çok bunalmıştım. “Senin gibi bi adamdan çocuk yapmam” dedim. Aşağıladım hakaret ettim. Dış görünüşünü bile başına kaktım kimse beni sana yakıştırmadı kendini bişey zannediyorsun falan dedim dayanamadığını artık evi terk edeceğini boşanacağını söyledi annemi arayıp. Kardeşim de o gün evimde misafirdi. Eşime tepki gösterince eşim oturduğu yerden kalkıp yanına yaklaştı ve öyle konuştu daha sonra abla topla eşyalarını gidiyoruz dedi eşim “hadi gidin” gibi bi cevap verdi kardeşim evden kovulduğunu düşünerek gitti birdaha da gelmem bu eve dedi. Olay çok çirkin boyutlara vardı yani malesef ki.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?