Sizi hak etmeyen ucuz birisiymiş. Aklınca “elimi sallasam...” demek istiyolar ailecek ama bir yuva yıktıklarının farkında değiller. Bizimkisi alenen yapmasa da (ya da yaptıysa da sosyal medya hesabımı kapattığım için görmüyorum) kız kardeşi açıkca söyledi “ayrılırsanız abim zaten başkasıyla evlenir, sana ve çocuğa yazık” çocuk dediği daha 1yaşına girmemişti. Ayrılmak isteme sebebim de vicdan ve akıl sahibi herkes tarafında haklı bulunacak bir sebepti. Muhatap olmadım kardeşiyle, tabi ki içimden çok yıkıldım. Çok gurur kırıcı şeyler bunlar. Ama bir süre sonra gerçek yüzlerini gördüğümü anladım. Boşanmanın ne kadar doğru hatta geç kalınmış bir karar olduğunu gördüm.
Ayrılma sebebinizi iyice sorgulayın, mutlaka bir psikolojik destek alın bence. Eşinizi ve ailesini araştırmayın, bir süre iletişim kurmayın. Onlar geri adım atıp konuşmak isterse de size zaman vermelerini kibarca söyleyin ve bu süreçte iyi bir değerlendirme yapın.
Bunlar kendi yaşadıklarıma bakıp kendimce önerilerim, size uygun olur mu bilemem.
Dua edin, tevekkül edin. Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah.
