Yaptık gayet sabırlı davranıyordu o dönem. Ben evliliğe önyardılı olduğum için beni ikna etmeye çok uğraştı eşim. İşte başlarda öyleydi evlendikten sonra meğer oğlun çok zor bi çocukmuş sonradan gördüm ayaklarıyla değişti de oğlum hep aynıydı düzen kurulmadan önce oğlum daha hırçındı hatta evlenmeden önce. Hayatıma biri girdiği için daha gergindi vs sonra kabullenince daha sakinleşti hatta.
Evet müthiş zorlanıyorum ve kimse bunu anlayamıyor. Eşimle tekken ya da oğlumla tekken başka bi insanım onlarla bi araya geldiğimde başka bi insanım sanki. Oğlum götüreceğim bu hafta başlayacağız uzmanla görüşmeye. Ama benim derdim geçmişi unutamamak üstüne bir de şuanda da eşimin hiçbi şekilde çaba göstermemesi bu konuda kendisinin destek almasını söylediğimde bunu reddetmesi konuyu olduğu gibi bırakmak istemesi. Bu şekilde de ben huzurlu olamıyorum işte. Ne yapacağımı bilmez bi hale geliyorumYardım alsan dusuncelerini netleştirmek için ya da eşinle açıkça konuşsan, oğlunun o evde huzursuz olduğunu bu sebeple senin de değiştiğini söyledin mi ? Bilmiyorum ben de önce evlat derim ama adam da cabalamis ve devam etmek istiyor, çok değil 5-10 seneye oğlun senden uzaklaşacak o zaman tek kalmak zorlar mı seni ? Oğlunu da çocuk psikologa falan götürsen belki çocuk biraz daha rahatlar....ben kendi adıma huzurlu veya rahat hissetmediğim iş yerinde bile diken üstünde gibi oluyorum, böyle bir yer evim olsa çok çok zor olurdu
Evet dediğiniz gibi oldu mesela kızı ışığı yanık bırakıyor ya da başka bi hata yapıyor gülerek şaka yaparak uyarıyor kızını bazen de hiç uyarmıyor. Aynısını oğlum yapınca düz net şekilde uyarıyordu. Öyle yapılır mı kocaman adamsın sen, şunu şöyle yap, böyle yap, lafına dikkat et gibi gibi. Bu konuşulunca e kızını arasa bi görüyorum oğlan hep bizimle tabi uyaracağım dedi ben de çok uyarma hevesin varsa kızını yanına al onu uyar benim oğlumu uyaramazsın bu şekilde demiştim. En büyük kavgalar ben oğlumu savunduğum için dümeni eşime bırakmadığım için çıktı aslına bakarsanız. Çok güzel anlatmışsınız evet bağ oturmadan babası gibi davranmaya çalıştı ve karşılığında babası değilsin bağ kurmadan uyaramazsın karışamazsın gibi laflar duydu eşim.Burda bazi ince cizgiler var.bir baba da kizar, agresiflesebilir.ama bilirsiniz ki cocugunuzu sever.benim esimde kizima birseyle ilgili kizar, bende hakli oldugunu dusunuyorsam e baba terbiyeside gormesi gerektigi icin birsey demem.ama haksiz ise esimi uyaririm.simdi burda esimide cocugumuda en iyi ben tanirim ancak esimde cocugumu tanir.sizde cocuk ve adam henuz birbirini tanimiyor.
Yani dengeleriniz cok taze iken , adam cocuga hakli sebeple mi yapma dedi, hakli ise siz niye mani oldunuz? sizmi fazla korumaci davrandiniz, yada alingan? Haksizdi ise adam, ondan mani oldum diyorsaniz adam zaten dengesiz ve isi yonetemeyecek kapasitede demek oluyor.kendi tarafinizida daha objektif gozlemlemelisiniz bence.soyle algiliyorum ben.adamla daha sevgi vs bagi oturmadan ebeveyncilik oynadi sanirim.sizde bu duruma mi bozuldunuz.sizde mi bu emin degilsiniz? Gozlem asamasinda misiniz?suan daha misafir gibi yaklasmasini mi beklediniz.cunku abi gibide yaklasacaksa kizabilir.siz bir ayrimcilik sezdiniz ki karsi durdunuz gibi.
O anlamda evet eşim evlilikte iyi bana karşı, hiçbi şeyi eksik etmemeye çalışıyor her anlamda. Oğlumla başbaşa olsam zaten eminim sorunlar yaşayacağıma benim korkum şu an oğlum ileride ilk sorun yaşadığında kaynağını bu evliliğe bağlarsa diye korkuyorum beni suçlarsa diye, benle alakası olmasa bile senin yüzünden derse ne derim diyorum. Eşim bunu konuştuğumuzda öyle derse tavrını koyarsın net olursun vs diyor da öyle kolay değil ki evlat bu.Ben eşinizin sizi sevdiğini özurler dilediğini ve cabaladigini yazdığınız için bu yorumu yaptım bunu normal evliliğinde yapmayanlar var çocuğunun annesine ayrıca oglunuzla başbaşa olsanız bile ergenlikte yine sorunlar ile ugrasacaksiniz
Kızı bebekken ayrılmış. Kızı aldığında güzel sözler laflar ediyor seviyor bağrına basıyor ama oyun oynamak istese oynamaz mesela kızla. Ha bire oyalama derdinde oyun alanlarına götüreyim tablet izlesin işte oyalayacak birilerini bulayım kafasında. Öyle uzun uzun oyunlar oynayayım vs öyle bi adam değil yani. Eşim çocuklarla bağ kurmayı bilmiyor çocuk ona adım atsın o karşılık versin istiyor sanki ebeveyn olan oğlummuş gibi. Açıkçası oğlum da bazen adım atıyor atmıyor diyemem ama eşim de garip bi enerji var oğluma karşı çözemediğim. Sessiz düz davranıyor. Oğlum nasılsın abi dediğinde iyi oğlum sen diyor oğlum okuduğu kitabı sorunca kitap işte ya falan diyor böyle hani düz yani anlatabildim mi? Bi an önce o konuşma bitsin der gibi konuşuyorsabırlı değilde arkadaş olmaya çalışması gerekiyordu. sabır tahammül edilmeyen şeye gösterilir. belki siz yanlış değerlendirdiniz bu süreci. kendi çocuğu kaç yaşındayken ayrılmışlar? adam çocukla iletişim kurmayı baba olmayı bilmiyor gibi geldi bana. kendi çocuğuyla bağı olmayanın sizinkiyle bağ kurabilmeside zor.
yazdığınız düzende evlilik sürdürmek uzun vadede yıpratıcı olacaktır.
o halde aslinda esinizin hicbir cabasi yok.sizin onu on plana alip sizin , cocugunuzu ikinci plana atmanizi istiyor icten ice.bunu yapmadiginizda cocuga da bileniyor bence.kizina yapma diyemedigi seyi oglunuza diyebilmesi aslinda ebebeyn rolu degil.cocugunuza tahammulu yok.siz varsinjz diye idare ediyor.tum olay bu.Evet müthiş zorlanıyorum ve kimse bunu anlayamıyor. Eşimle tekken ya da oğlumla tekken başka bi insanım onlarla bi araya geldiğimde başka bi insanım sanki. Oğlum götüreceğim bu hafta başlayacağız uzmanla görüşmeye. Ama benim derdim geçmişi unutamamak üstüne bir de şuanda da eşimin hiçbi şekilde çaba göstermemesi bu konuda kendisinin destek almasını söylediğimde bunu reddetmesi konuyu olduğu gibi bırakmak istemesi. Bu şekilde de ben huzurlu olamıyorum işte. Ne yapacağımı bilmez bi hale geliyorum
Ya aslında işte özetle ben de tam anlattığınız gibi hissediyorum. Oğlumun önüne geçemeyeceğini anladı. İdare ediyor. Ben onun dediğine gelmedim uyar tabi abisisin demedim. Ona bırakmadım kontrolü. Anladı ki o sonradan ben bu işi ayarlarım parhfinder zaten uyumlu bi kadın diye düşündü ama oğlum söz konusu olunca içimden canavar çıkabildiğini gördü. Kendini sessize aldı şimdi oğlum ünv. Çağına gelene kadar idare edecek onun planı aynı bu şekilde ki benzer şeyleri ağzından da duydum. Bu normal değil diyorum işte ben mi çok büyütüyorum anlamıyorum ama bu durum içime sinmiyoro halde aslinda esinizin hicbir cabasi yok.sizin onu on plana alip sizin , cocugunuzu ikinci plana atmanizi istiyor icten ice.bunu yapmadiginizda cocuga da bileniyor bence.kizina yapma diyemedigi seyi oglunuza diyebilmesi aslinda ebebeyn rolu degil.cocugunuza tahammulu yok.siz varsinjz diye idare ediyor.tum olay bu.
Ben sizin mevcut durumunuzda, esinizle yola devam edilemeyecegi kanaaatindeyim.
Normal degil.Ya aslında işte özetle ben de tam anlattığınız gibi hissediyorum. Oğlumun önüne geçemeyeceğini anladı. İdare ediyor. Ben onun dediğine gelmedim uyar tabi abisisin demedim. Ona bırakmadım kontrolü. Anladı ki o sonradan ben bu işi ayarlarım parhfinder zaten uyumlu bi kadın diye düşündü ama oğlum söz konusu olunca içimden canavar çıkabildiğini gördü. Kendini sessize aldı şimdi oğlum ünv. Çağına gelene kadar idare edecek onun planı aynı bu şekilde ki benzer şeyleri ağzından da duydum. Bu normal değil diyorum işte ben mi çok büyütüyorum anlamıyorum ama bu durum içime sinmiyor
O durum ben kıza davransaydım da utandırsaydım olmadı maalesef o durum kızı o ben bi aradayken mutlu aile kızı yokken oğlum varken gergin aile tablosu oldu ders falan almadı eşim ben de başlarım böyle işe dedim ve değiştirdim tavrımı. Keşke dediğiniz gibi biri olabilsem ama ben hayatta emeklerimin karşılığı yoksa melek gibi olamıyorum negatif yönüm ortaya çıkıveriyor bencillik görünce bencil davranmaya başlıyorum savunma mekanizmam bu sanırımÇocukları niye yarış meselesi yaptınız. O kız zaten babasını haftada 1 görüyor. Sen kıza iyi davransaydın da utandırsaydın adamı ondan farkın ne? Oğlunda belki bu soğukluğunu sezip istemedi kızı. Adam çabalıyorsa denemek istiyorsanız tekrar deneyin ama yaptığınız(o veya siz) hataları telafi edin iki çocuk içinde.
Bitirmek öyle zor ki… onca güzel anı ve his var. Şuanda da ikimiz özelinde çok çabalıyor bana karşı. Yüz yüze konuşarak zaten gidemem en mantıklısı sessizce gitmek sanırım. O da çok zor. Oğlumun okul düzenini etkilememek adına Kasım ara tatile kadar beklemek hem de bi tık dana gözlem yapmak mantıklı gibi geliyor :/Normal degil.
Size soyledigim gibi sevgiyi bilmiyor.empati yetenegi yok.karsisindaki 9 yasinda bir cocuk.bunu idrak edemiyor.yetiskin gibi davranmasini bekliyor.bakin 9 yasinda bir cocugu dislamak icin bir insanin nasil bir nedeni olabilir.bencil kendisi.konfor alani bozulsun istemiyor.ama unutmayin evlenirken biliyordu.ne olmasini bekliyordu?tasiyamayacagi sorumluluga girmemeliydi.bbu 2 gunluk misafirlikmi idare edilsin?
Cocugunuz zeki bir cocuk.sevilmedigini hisseder ki esinizin suskunlugu bile bunu oglunuza hissettiriyordur.cocugunuza yazik olur.yok sayilmak 9 yas cocuk icin ne demek?
Bu isin burada kalacagini sanmiyorum.tahammulsuzluk giderek artar.huzursuzluk ta.sizde yorulacaksiniz.her tartisma esinizden sogutacak, cocugada zarar verecek.bu hikayenin sonunda en cok kaybeden siz olursunuz gibime geliyor.
Siz bu adamla" büyük" aşka başladığınızda çocuğunuz neredeydi,siz kızı sizi sevsin diye minnoşluklar yaparken adam neredeydi???? Bana saçma geliyor, çocuğumun mutsuz olduğu ,sevilmediği,bir evliliği sırf aşığım diye yapmak.Boşanacağım diye ortalığı kaldırıp çocuğa bunu ikna edip ,yarı yolda bırakmak Bu hikayede yanan çocuk olmuş,annenin tek düşündüğü kendisi her ne kadar herşey oğlum için desenizde her kararı kendi mutluluğunuz için alıyorsunuz, oğlunu umursayan anne yok buradaSelamlar kızlar sevgili hanımlar, sizlere çok çetrefilli bir konu ile geldim. Başka bir ana hesabım var ama konumu buradan açmak istedim.
Ben 2. Evliliğimi yaptım ilk evliliğimden bir oğlum var benimle yaşıyor, eşimin de ilk evliliğinden kızı var haftada bir alıyor kızını. Çocuklar arası 1 yaş fark var oğlum büyük. Şu an oğlum 9 kız 8 yaşında. Her şey çok güzel masal gibi başladı tanıştıktan 7-8 ay sonra evlenmiştik. Birbirimize çok aşıktık ve eşim için hala şunu söyleyebilirim, hayatımda aşık olduğum tek adam.Fakat evlendikten sonra işler çok değişti çok fazla şey yaşandı. Sanki film ya da bir kitap gibi fakat mutsuz sonlu…
Evlendikten sonra çocuklar haftada bir görüşüyorlardı arada etkinlik vs yaptığımızda görüşüyorlardı ama hiç anlaşamıyorlar kız sürekli oğlumla oynamak istiyor oğlum da erkek olduğu için onunla kız oyunu oynamak istemiyor kız üstüne gidiyor tartışıyorlar birbirlerine vuruyorlar vs vs ve onlar tartışınca biz de tartışıyoruz sonradan bi araya getirmeme kararı aldık getirmiyorum ben artık bi araya, kız gelince oğlumu alıp gezdiriyorum vakit geçiriyoruz eğleniyoruz oğlumla tek. Bu olay burada dursun…( ama oğlum 1-2 kez kızı ittiği için ve kız da sürekli küsüp en ufak şeyi bile çok büyük bir mevzu gibi babasına şikayet ettiği için eşim çok büyüttü bu olayları onu belirteyim) (ayrıca kız tüm bunlara rağmen hala daha oğlumla bi araya gelmek için babasına yalvarıyor çok seviyorum o benim abim beni zorbalamıyor bizi görüştürün diye ısrar ediyor ama ben net kararlıyım asla bi araya getirmiyorum)
Biz evliliğimize başladığımızda ben onun kızını da kızım gibi gördüm oyunlar oynattım filmler izlerdik beraber odasını süslerdik dizimde uyurdu falan tabii oğlum bu durumdan çok memnun değildi hem eşime alışmaya çalışıyor hem de bi yandan kızdan beni kıskanıyor zor zamanlar geçiriyordu çocuk agresifleşti ayrılık kaygıları başladı hırçınlaştı. Ama eşim oğlumun bu durumunu hiçbi zaman anlamadı ve bağ kurmak için hiç oğluma adım atmadı. Hareketli çocuk hırçın çocuk benle bağ kurmak istemiyor deyip kestirip attı, hiç çaba göstermedi. Göstermemesinin yanında bir de saçma sapan her şeyde çocuğu uyarmaya bağırmaya vs başladı ve böylece bizim de büyük kavgalarımız başladı. Çünkü ben bi süre gözlemledim sonra sessiz kalamadım. Oğlumla evde yalnız kaldığı da oldu işim gereği evde olamadığım zamanlarda ve oğluma sorduğumda onu terslediğini vs öğrendim ufak şeyler de olsa bunları kaldıramadım. Sesimi çıkardım ve ben de onun kızına mesafe koydum eskisi gibi ilgilenmeyi bağ kurmayı bıraktım onun yaptığı gibi uyarmalar bağırmalar yine yapmadım ama kıza karşı tamamen mesafe koydum. O bunu kaldıramadı çirkefleşti. çok çok büyük kavgalar ettik. Bazılarında çocuklar da vardı ve oğlumun tek şahit olduğu tartışmalarımız da oldu.
Tüm bunların dışında o dönem eşim çok negatif mutsuz falan takılıyordu, maddi olarak gelişmek istiyordu nası gelişeceğinin yollarını düşünüyordu (ikimiz de çalışıyoruz maaşlarımız var ama daha zengin olma hayalleri olan bi adam) bunun yanında bana ev işlerinde destek falan da olmuyordu oğlumla tek ilgileniyordum tüm ev yemek temizlik bendeydi hatta ona işinde destek de oluyordum ama çok çok bunalmıştım.
Bu süreçte eşimin tartışmalar esnasında sağa sola vurduğu bana vurmak üzere olduğu bana bir şeyler fırlattığı zarar verdiği zamanlar da oldu maalesef bunları oğlum bilmiyor ama yaşandı. Bunların ardından eşim tedavi oldu terapi aldı düzeldi. Yine de belirtmek istedim. Uzun süredir ilaç kullanıyor ve tedavisi devam ediyor ama bu yaşananlar da benim aklımdan çıkmıyor işte…
Velhasıl dostlarım… En son temmuz ayında çocuklar yüzünden çıkan bi tartışmada ayrılık kararı aldı eşim ve o zaman bana bu evlilik koca bir pişmanlık dedi sonradan bu kararından vazgeçti geldi etti. Ama ben o sözü unutmadım. Aklımdan hiç çıkmadı. Ve gözlemledim. Oğlum varken gergin sessiz (ben oğlumu uyardığında kavga çıkarıyorum diye böyle davrandığını ve uyarma hakkı yoksa tamamen susmayı tercih ettiğini söylemişti, oğlum zor bi çocuk ve erkek nihayetinde bilen bilir 9-10 yaş erkek çocuklarını).. bakıyorum sanki oğlum da o varken rahat değil eşim de öyle gibi geldi e zaten adam pişman diye düşündüm ve ağustos ortası gittim kendi kendime ev tuttum ailemle görüştüm her şeyi ayarladım eşimin karşısına geçtim ve bitsin dedim. Bunu dediğimde eşim çoğu durumda kendini düzeltmiş evlilik için çabalayan bi adamdı. Şok oldu önce tamam dedi 2 gün ses çıkmadı 3. Gün geldi ailemden özür diledi benle konuştu ben sensiz yapamam senle anlamım var her şeyi düzelttik bak sorunlarımız bitmek üzere ben pişman değilim sinirle söyledim sen benim hayatımın süsüsün artık her şey süt liman olacakken seni neden kaybedeyim vs vs konuştu ben de eve döndüm.
Döndükten sonra eşim biçok konuda çok düzeldi. Ev işleri yemek düzen hal hareketler çok değişti çaba gösteriyor. Çünkü benim aklımın hala orada olduğunu anlıyor. Bazen onu ağlarken görüyorum… sorduğumda bi şey yok eski seni özlüyorum dedi bi keresinde, alkollüydü. Bi yandan çok üzülüyorum bi yandan eskisi gibi olmasa da evet hala seviyorum bu adamı… ama oğlum o varken rahat değil gibi hissediyorum halen o konuda kafam karışık. Ve sevgim azaldı. Şu an kafam karman çorman. Kendimi hiçbi şeye veremiyorum boşanma fikri aklımdan çıkmıyor. Ne yapacağımı bilemiyorum
Tüm bunların yanında prestijli işlerde çalışan geçmişinin üstüne basıp okuyarak yükselmesini bilen hayatla mücadele edebilen iki insanız eşimle, ortak noktamız çok, eğitim olarak kültürel olarak eşitiz aileler bizden memnun, arkadaş olabiliyoruz beraber gülebiliyoruz… ama ben son zamanlarda ona çok soğuk davranıyorum. Bi ara aklımda başka biri olduğunu bile düşündü. Kafam dalgın. Oğlum benim zayıf karnım. Acaba bu evlilik bitmeli ve yaşanan her şey unutulmalı ve tarihe mi gömülmeli… yoksa eşimin dediği gibi hatalar bizi büyüttü ve biz artık çok daha sağlam ve güzel şekilde devam edeblilir miyiz… hiçbi karar veremiyorum. Eşim hayatımdan çıksa oğlum rahat edecek gibi, daha kendisi olacak gibi hissediyorum. Ve yaşananlar oğlumu kötü etkiledi doğal olarak, tüm o geçmişi oğlum da ben de arkamızda mı bırakmalıyız diye düşünüyorum. Düşünüyorum da düşünüyorum…
Şu an tamamen oğlumu düşünüyorum yoksa bu evlilikte seve seve kalırım şu an bireysel olarak eşimle hiçbi sorunum yok sadık güvenilir destek olmaya çalışıyor bana her anlamda ama oğlum konusunda maalesef hayal ettiğim gibi değil hiçbi şey. Haklısınız siz de çoğu noktada. Boşandığımda oğlum yarı yolda kalmaz ikna edilecek bi durumu da yok zaten ayrılmak istemediği bi abisi yok maalesef ortada. Bunu gayet olgun normal karşılar. Ben boşanmak oğluma iyi mi gelir acaba diye boşanmak istiyorum şu anSiz bu adamla" büyük" aşka başladığınızda çocuğunuz neredeydi,siz kızı sizi sevsin diye minnoşluklar yaparken adam neredeydi???? Bana saçma geliyor, çocuğumun mutsuz olduğu ,sevilmediği,bir evliliği sırf aşığım diye yapmak.Boşanacağım diye ortalığı kaldırıp çocuğa bunu ikna edip ,yarı yolda bırakmak Bu hikayede yanan çocuk olmuş,annenin tek düşündüğü kendisi her ne kadar herşey oğlum için desenizde her kararı kendi mutluluğunuz için alıyorsunuz, oğlunu umursayan anne yok burada
Evet. Eşim 10 sene sonra yalnız kalacağız her şey şöyle olacak böyle gidecek falan diyor ama bu 10 sene az değil ben bu 10 sene içe siner şekilde geçsin isterdim. Maalesef ben eşimin kızı için de her şeyi düşünmüştüm ama eşim hiç orada olmadığı için uğraşmayı bıraktım keşke yapmasaydım ama benim emek vermem hiçbi şeyi değiştirmemekle beraber eşimi daha cüretkar yapmıştı.Keşke siz değil çocuğunuz ilk önce sevseydi. Çocuklu insanların kalbi farklı çalışmalı bence. 2 çocuğu aranızda yıpratmışsınız . Evladınız için bu kadar ayrıntıyı düşünürken keşke diğer kuzu için de düşünseydiniz . Evlat ayırımı olan ilişki nasıl sağlıklı olabilir ki. Kavganız onlar çocuk alışacaklar benim senin yok demek olsaydı. Nihayetinde oğlan sizle kız anneyle yaşıyor. Bunun nefretini malesef yaşıyor eşiniz. Ve malesef ikinizde 2 çocuğun orta yolunu bulup başarılı olamamışsınız . Ne yaparsanız yapın bu evlilik bir gün bitecek.
Siz boşanacağım deyip tekrar adama geri dönmüşsünüz,ev bile tutmuş çocuğa bunun vaadini vermişsiniz ama ne olmuş adam gelip iki ağlayıp yalvarınca çocuğunuzun gözünde yalancı oldunuz. Tekrar onu o eve geri soktunuz O çocuğun gözünde iç dünyasında sizce nasıl bir annesiniz??? Artık size bir daha güvenir mi, inanır mı?? Kalbine o şüpheyi o inancı kazıdınız ....Şu an tamamen oğlumu düşünüyorum yoksa bu evlilikte seve seve kalırım şu an bireysel olarak eşimle hiçbi sorunum yok sadık güvenilir destek olmaya çalışıyor bana her anlamda ama oğlum konusunda maalesef hayal ettiğim gibi değil hiçbi şey. Haklısınız siz de çoğu noktada. Boşandığımda oğlum yarı yolda kalmaz ikna edilecek bi durumu da yok zaten ayrılmak istemediği bi abisi yok maalesef ortada. Bunu gayet olgun normal karşılar. Ben boşanmak oğluma iyi mi gelir acaba diye boşanmak istiyorum şu an
Konfor demişken elbette ki şimdi ben evden gitsem kocaman ev düzen temizlik yemek eşim tek kalacak her şeyin kontrolü bende çok konuda yalnız kalacak gez toz eğlen iç birileriyle takıl hayatını zaten yaşamış geçmişte o mantıklı bakıyor pathfinder gibi biriyle yaşlanmak mantıklı diyor ve devam etmek istiyor aslında. O çocukların nası etkilendiğiyle falan ilgilenmiyor hiçbi şekilde. İkisi de büyür 10 sene sonra biz yalnız kalırız kafasında. Peki bu 10 senede neler yaşanacak onu düşünmüyor akışa bırakmak istiyorNormal degil.
Size soyledigim gibi sevgiyi bilmiyor.empati yetenegi yok.karsisindaki 9 yasinda bir cocuk.bunu idrak edemiyor.yetiskin gibi davranmasini bekliyor.bakin 9 yasinda bir cocugu dislamak icin bir insanin nasil bir nedeni olabilir.bencil kendisi.konfor alani bozulsun istemiyor.ama unutmayin evlenirken biliyordu.ne olmasini bekliyordu?tasiyamayacagi sorumluluga girmemeliydi.bbu 2 gunluk misafirlikmi idare edilsin?
Cocugunuz zeki bir cocuk.sevilmedigini hisseder ki esinizin suskunlugu bile bunu oglunuza hissettiriyordur.cocugunuza yazik olur.yok sayilmak 9 yas cocuk icin ne demek?
Bu isin burada kalacagini sanmiyorum.tahammulsuzluk giderek artar.huzursuzluk ta.sizde yorulacaksiniz.her tartisma esinizden sogutacak, cocugada zarar verecek.bu hikayenin sonunda en cok kaybeden siz olursunuz gibime geliyor.
Oğlum yoktu bunlar olurken babasındaydı ama sonradan ben annemle konuşurken duydu maalesef kocaman oldu işte eskisi gibi değil duyuyor anlıyor dediğinizde haklısınız.Siz boşanacağım deyip tekrar adama geri dönmüşsünüz,ev bile tutmuş çocuğa bunun vaadini vermişsiniz ama ne olmuş adam gelip iki ağlayıp yalvarınca çocuğunuzun gözünde yalancı oldunuz. Tekrar onu o eve geri soktunuz O çocuğun gözünde iç dünyasında sizce nasıl bir annesiniz??? Artık size bir daha güvenir mi, inanır mı?? Kalbine o şüpheyi o inancı kazıdınız ....
On senede neler olur neler . .Ülkeler yıkılır,kurulur.Sırf 10 sene sonra yanlız kalacağız diye oğlunuzun ağzına sıçsın o zaman,bu kadar bencil merhametsiz adamları çok mu arıyorsunuz???Evet. Eşim 10 sene sonra yalnız kalacağız her şey şöyle olacak böyle gidecek falan diyor ama bu 10 sene az değil ben bu 10 sene içe siner şekilde geçsin isterdim. Maalesef ben eşimin kızı için de her şeyi düşünmüştüm ama eşim hiç orada olmadığı için uğraşmayı bıraktım keşke yapmasaydım ama benim emek vermem hiçbi şeyi değiştirmemekle beraber eşimi daha cüretkar yapmıştı.
Haklısınız 10 sene uzun. Diş sıkarım sessiz kalırım sabrederim diyor ama hayat bu bir de neye diş sıkıyorsun yani çocuk bu dediğimde de konuyu saptırıyor. Ben genel olarak çocuklara karşı tahammülsüzüm bunu senle evlendirken sonra iyice anladım ondan öyle diyorum diyorOn senede neler olur neler . .Ülkeler yıkılır,kurulur.Sırf 10 sene sonra yanlız kalacağız diye oğlunuzun ağzına sıçsın o zaman,bu kadar bencil merhametsiz adamları çok mu arıyorsunuz???
Gene yanlışsınız. Bu sözlerle ben yaptım sende yap oluyor. Misal kendimi yerinize koyuyorum yapar mıyım emin değilim. Çünkü insanın kendi evladına bazen tahammül seviyesi kalmıyor. Fakat çocuk yarıştırmam eminim bundan. Oda size güzel gözlerle bakan bir çocuk nihayetinde. Nefreti ondan çıkarmaya hiç gerek yok. Oğlan vuruyor kız itiyor bunlar iki çocuk için çok normal şeyler. İlişkiyi sağlıklı yapabilmek kalplerini yumuşatmak sizin elinizde olan birşeydi. Kavganız benim çocuk yerine çocuklar olsaydı keşke. Olmuyorsa gene bitsin ama herkes kendine yakışanı yapsın. Çocuğunuzu zaten ezdirmeyin koruyun kollayın kaplan kesilin ama diğerini de koruyun bunu eşiniz için değil. Küçük bir kız çocuğu için yapsaydınız keşke. İki tarafta bencillik var.Evet. Eşim 10 sene sonra yalnız kalacağız her şey şöyle olacak böyle gidecek falan diyor ama bu 10 sene az değil ben bu 10 sene içe siner şekilde geçsin isterdim. Maalesef ben eşimin kızı için de her şeyi düşünmüştüm ama eşim hiç orada olmadığı için uğraşmayı bıraktım keşke yapmasaydım ama benim emek vermem hiçbi şeyi değiştirmemekle beraber eşimi daha cüretkar yapmıştı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?