- Konu Sahibi pathfinder
-
- #81
O kadar iyi olamadım maalesef olamam da kendime yalan söylemeyeyim. Şimdi eşime söyleyip ikimiz de düzelelim ben eskiye döneyim sen de oğluma karşı çaba göster desem o da kabul etse tekrar emek veririm ama eşim buna tamam demiyor aksine şu an çocuklarla olan mesafelerin yerinde olduğunu söylüyor. Ben sizin gibi olamadım. Ben neden düşüneyim babası benim gönlümü yapsın o da benim oğluma eğilsin benim yaptığım gibi emek versin ben de emek vermeye devam edeyim dedim babası kızını düşünerek bunu yapmıyorsa ben neden yapayım emek vermeye devam edeyim diye düşündüm.Gene yanlışsınız. Bu sözlerle ben yaptım sende yap oluyor. Misal kendimi yerinize koyuyorum yapar mıyım emin değilim. Çünkü insanın kendi evladına bazen tahammül seviyesi kalmıyor. Fakat çocuk yarıştırmam eminim bundan. Oda size güzel gözlerle bakan bir çocuk nihayetinde. Nefreti ondan çıkarmaya hiç gerek yok. Oğlan vuruyor kız itiyor bunlar iki çocuk için çok normal şeyler. İlişkiyi sağlıklı yapabilmek kalplerini yumuşatmak sizin elinizde olan birşeydi. Kavganız benim çocuk yerine çocuklar olsaydı keşke. Olmuyorsa gene bitsin ama herkes kendine yakışanı yapsın. Çocuğunuzu zaten ezdirmeyin koruyun kollayın kaplan kesilin ama diğerini de koruyun bunu eşiniz için değil. Küçük bir kız çocuğu için yapsaydınız keşke. İki tarafta bencillik var.
Diş sıkarım ne ,sabrederim ne demek??? Ya siz söylenenleri idrak edemiyorsunuz ben bunu anladım.Çok üzgünüm ama o çocuk bu evde ziyan olacak,verin babasına orası iyiyse bırakın orada kalsın.Siz neyin içinde olduğunuzu anlamıyorsunuz.....Haklısınız 10 sene uzun. Diş sıkarım sessiz kalırım sabrederim diyor ama hayat bu bir de neye diş sıkıyorsun yani çocuk bu dediğimde de konuyu saptırıyor. Ben genel olarak çocuklara karşı tahammülsüzüm bunu senle evlendirken sonra iyice anladım ondan öyle diyorum diyor
Olay da bu işte tabiki iyi gelecek ben de öyle düşünüyorum. Ben üzüleceğim zor zamanlar geçireceğim ama oğluma iyi geleceğini biliyorum içten içe… şu an zamanlama çok kötü oğlum okula başlıyor ben iş anlamında yoğunum şu an ev ayırma taşınma işi herkesi zora sokar biraz daha beklemem gerekiyor ilk ara tatili beklemek mantıklı gibi geliyorİkiniz? Siz bir annesiniz.anneler cocuklariyla vardir.cocuk esantiyon degildir.ikiniz icin cabalamiyor.kendisi icin cabaliyor.sizin ne hissettiginizi gercekten umursasa bu noktaya gelmezdiniz.ne demisler, yaradilani sevdim yaradandan oturu.esimi iyisiyle kotusuyle ,her yani ile sevdim.esiniz sizi oyle sevememis.esinizin cocugu kabullenmemek icin bircok psikolojik nedeni olabilir.uzgunum ama erkek kafasi cok baska.dile getirip sizi kirmak uzmek istemem.esiniz sevse oglunuzu zaten coktan severdi.artik oluru yok, cunku baska kodlanmis kafada..tabiki zor ama zor kolay degil, dogru yanlis diye bakmalisiniz olaya.nefis hepimiz icin var.nefise hakim olmak mesele.bosanmak oglunuza iyi gelirmi diye dusunuyorsunuz.evli kalmanizin cocuk icin ne gibi bir mutlulugu var ki? İyi gelecek tabikii.dusunmelik birsey yok ki bunda.
Ne deseniz haklısınız diş sıkarım denmesi aslında tek başına yeterli bile…Diş sıkarım ne ,sabrederim ne demek??? Ya siz söylenenleri idrak edemiyorsunuz ben bunu anladım.Çok üzgünüm ama o çocuk bu evde ziyan olacak,verin babasına orası iyiyse bırakın orada kalsın.Siz neyin içinde olduğunuzu anlamıyorsunuz.....
Kendimi düzeltirim daha fazla zaman geçiririz,onu anlamak kalbine girmek için elimden geleni yaparım, babasından sonra güveneceği abisi olurum,hatanın farkındayım aşkımız ve senin için çabalıyacağım o çocuğu kazanacağım dese kıymeti olurdu ama o bir an evvel evden atması gereken zamanı geldiğinde def edeceği bir baş belası olarak görüyor.... ..Ne deseniz haklısınız diş sıkarım denmesi aslında tek başına yeterli bile…
Ben evlilik hakkında yorum yapamam ama sizle kızının ilişkisi ve oğlunuzla eşinizinki aynı değil siz olumlu başlayıp nötrlemişsiniz o olumsuz başlamış ve nötrlemek için bile birşeyler yapmak gerekir o olumsuzluğu silmek için. Şimdi birlikteyken hiç yorum yapmıyor diyorsunuz ya çocuklar ortamdaki o imalı susmaları da farkediyorlar eşinizin sizin için çocuğunuza adım atması anca kafanızı rahatlatır bu durumda ama onu da yapabileceğini siz bile beklemiyorsunuzEvet. Bence eşim de farkında boşanmamız gerektiğinin ama sevgisinin önüne geçemiyor kaybetmek istemiyor bununla mücadele etmiyor o benim gibi. O beni seçmiş durumda. Kızıyla da benim aram iyi değil çünkü mesafe var soğuk davranıyorum.
Tam da dediğiniz gibi ancak o kafamı rahatlatır. Eşimden bunu açıkça istemem söylemem lazım çocuklar konusunda her şeyi düzeltelim sıfıra alalım baştan başlayalım yoksa yok demem lazım benim de içim ancak bu şekilde rahat eder hem bunu ısrarla söylememe rağmen o da net bi şekilde kabul etmediğinde ben de boşanırken daha rahat boşanırım…Ben evlilik hakkında yorum yapamam ama sizle kızının ilişkisi ve oğlunuzla eşinizinki aynı değil siz olumlu başlayıp nötrlemişsiniz o olumsuz başlamış ve nötrlemek için bile birşeyler yapmak gerekir o olumsuzluğu silmek için. Şimdi birlikteyken hiç yorum yapmıyor diyorsunuz ya çocuklar ortamdaki o imalı susmaları da farkediyorlar eşinizin sizin için çocuğunuza adım atması anca kafanızı rahatlatır bu durumda ama onu da yapabileceğini siz bile beklemiyorsunuz
İnşallah buna gerek kalmaz ve dört kişilik güzel bir aile olabilirsinizTam da dediğiniz gibi ancak o kafamı rahatlatır. Eşimden bunu açıkça istemem söylemem lazım çocuklar konusunda her şeyi düzeltelim sıfıra alalım baştan başlayalım yoksa yok demem lazım benim de içim ancak bu şekilde rahat eder hem bunu ısrarla söylememe rağmen o da net bi şekilde kabul etmediğinde ben de boşanırken daha rahat boşanırım…
Aslında açıkça bunu istemedim durum bu şekilde ve bitmeli dedim o da geri dayanamadı geldi bana olan sevgisine dayanarak beni ikna etmeye çalıştı ben de ikna oldum maalesef. Her şeyi büyüttüğünü senaryonun o kadar da kötü olmadığını zamanla düzeleceğini akışa bıraksam yoluna gireceğini söylemişti ben eve döneli 3 hafta oldu şu an için çok gözlem yapamadım çünkü tam o sırada oğlum da babasına gitmişti uzun süre kaldı vs yani aynı ortamda çok bulunamadılar son 1-2 gün var elimde işte onda da gözlem yaptım ve anladığım şu, eşim yine sessiz suskun oğlumun yanında oğluma karşı bi çabası vs yok.Eşiniz ile oğlunuzun bu durumunu konuştunuz mu? Eğer konuştuğunuz halde oğlunuzun o evde rahat olması adına bir çaba göstermiyorsa yapacağınız şey belli. Evlat insanın kendisinden önce gelir. Çünkü doğmak onun tercihi değildi ve o çocuğun sorumluluğu size ait. İnsanın en rahat ettiği yeri ve güvenli alanı evidir. Eğer eşiniz çaba gösterseydi onun kızı ile eminim oğlunuz daha sağlıklı iletişim kurup birlikte vakit geçirebilirlerdi. Ne bileyim çocuğu alıp ayda 1 kez sinemaya götüremez mi, bir kez olsun oğlunuzun ilgilendiği bir seyi beraber yapamazlar mı? Seven adam o kadının oğlu içinde çaba gösterir. Ama eşiniz yapamamış. Evlenmeden önce bunu gözlemlemeliydiniz. Çocuğunuz ile de bir abi gibi ilgilenip zaman geçirebilmeliydi.
En azından ortada çocuklar bile olsa menfaatim doğrultusunda ilerlerim diyorsunuz buda bir dürüstlük. Açıkçası biri bana bu sözlerle gelse varsın ilgilenmesin derim. Ben kalbinizi çocuğa yumuşatın diyorum. Oğlum oğlum diyorsunuz. İkisi evlat değil mi Allah aşkına. Kör sağır dilsiz. Devam edin. Ben ne dersem oturmuş bir savunma ve tavrınız var bunu kimse değiştiremez. Bunu da demeden geçmim. Eşinizden malesef daha zalimsiniz. Oğlana herşeyi isterken kızı salmış varken ortada olmaya tahammül bile edemiyorsunuz . Nefretinizi burdan ben hissettim. Amacım kimseyi yermek değil. Buraya fikir amacı ile geldiniz sonuçta. Ama gerçeklere bu kadar kapalı olmayın.O kadar iyi olamadım maalesef olamam da kendime yalan söylemeyeyim. Şimdi eşime söyleyip ikimiz de düzelelim ben eskiye döneyim sen de oğluma karşı çaba göster desem o da kabul etse tekrar emek veririm ama eşim buna tamam demiyor aksine şu an çocuklarla olan mesafelerin yerinde olduğunu söylüyor. Ben sizin gibi olamadım. Ben neden düşüneyim babası benim gönlümü yapsın o da benim oğluma eğilsin benim yaptığım gibi emek versin ben de emek vermeye devam edeyim dedim babası kızını düşünerek bunu yapmıyorsa ben neden yapayım emek vermeye devam edeyim diye düşündüm.
Ben belki kandırıldım evet ama kanmamalıydım keşke 8 ay değil 8 yıl bekleseymişim hemen karar vermeseymişim ben o 8 ay içindeki gibi gidecek zannettim dediğiniz gibi çok emek verdim evliliğin başlarında çok direndim her şeye. Ben iyi olursam eşim örnek alır sandım ama eşim zaten ben haftanın her günü bir çocukla yaşıyorum bu neyine yetmiyor tavrındaydı bunları dile getirdiğimde ben şebek miyim çocuğa şebeklik edemem vs dediği de oldu çok düşündüm çok zor zamanlarım geçti boşanma kararını alma noktasına bi türlü gelememiştim son zamanlarda aklıma çok fazla girdi ve asla çıkmıyor bu noktaya gelene kadar fazlasıyla müsamaha gösterdim ve hatalıyım farkındayım… soğuyana kadar affetmek oldu benimki. İnanın o kadar üzgünüm kiÇok üzücü ya üslubunuzdan aklı başında bir kadına benziyorsunuz. Lütfen mantıklı düşünün. Şu şekilde kendi babası oğlumu görmezden gelse, diş sıkmak falan gibi laflar etse onu bile boşarım. Adam sizinle boşanmak istemez tabi siz onun için konfor alanısınız ama oğlunuzu pürüz olarak görüyor, büyüsün gitsin diye bakıyor. Siz bu evliliğe çok doğru başlamışsınız kendinize uygun bir eş adayı, çocuğuna iyi davranmışsınız, aile olalım demişsiniz hata sizde değil ama olmamış. Eğer şu saatten sonra eşinizin oğlunuza bu muamelesini izlemeye devam ederseniz maalesef bu çok büyük bir hata olur. Okuduğu kitabı soruyor kitap işte diyor yazmışsınız ya içim ezildi okurken o çocuğun o cevap karşısında boynunu büküşü gözümün önüne geldi. Değer mi Allah aşkına çocuğunuzu şöyle yok saydırmaya ? Baba olmasın zaten kimse olamaz ama sizinle evlendiyse abi olmalıydı, yapamayacaksa evlenmemeliydi. Hadi evlendi yapamadığını anladığında bunu dürüstçe dile getirip o çocuğa manevi zarar vermeden ben yapamıyorum diyip bitirmeliydi.
Siz akilli kadinsiniz.gozlem yeteneginiz kuvvetli.ben cocugunuzu ezdireceginizi dusunmuyorum.evlenirken hizli karar vermis, duygusal yaklasmis ama zamanla gozlemleyerek cogu seyin farkina varmissiniz.hatalar hepimiz icin.onemli olan bile bile devam etmemekOlay da bu işte tabiki iyi gelecek ben de öyle düşünüyorum. Ben üzüleceğim zor zamanlar geçireceğim ama oğluma iyi geleceğini biliyorum içten içe… şu an zamanlama çok kötü oğlum okula başlıyor ben iş anlamında yoğunum şu an ev ayırma taşınma işi herkesi zora sokar biraz daha beklemem gerekiyor ilk ara tatili beklemek mantıklı gibi geliyor
Ben hayatım boyunca kimseyi oyalamadım kimseyi kandırmadım dürüstçe konuştum her zaman yine öyle yapıyorum. Evet. Çocuğa kalbimi yumuşatamıyorum maalesef önce eşimin bi şapkayı önüne koyup benim oğluma adım atması gerek kısas insanıyım ortada olan şey çocuk da olsa, benim çocuğum değil nihayetinde önce babası kızını düşünsün ona göre tavırlarını düzenlesin ben de sonra onun kızını düşünürüm yani sıra bana gelince. Ben hayata böyle bakıyorum. Ki başta eşime çokça müsamaha gösterdim çok uzun süre kızına anne gibi davrandım eşimden çok ilgilendim ama eşim kızı yokken oğluma soğuk ve mesafeli davranmaya devam etti hatta daha da cüretkar oldu. Sonrasında işleri değiştirdim ne zaman ben başını kaldırdım o iyi niyeti bıraktım o zaman suçlu oldum işte…En azından ortada çocuklar bile olsa menfaatim doğrultusunda ilerlerim diyorsunuz buda bir dürüstlük. Açıkçası biri bana bu sözlerle gelse varsın ilgilenmesin derim. Ben kalbinizi çocuğa yumuşatın diyorum. Oğlum oğlum diyorsunuz. İkisi evlat değil mi Allah aşkına. Kör sağır dilsiz. Devam edin. Ben ne dersem oturmuş bir savunma ve tavrınız var bunu kimse değiştiremez. Bunu da demeden geçmim. Eşinizden malesef daha zalimsiniz. Oğlana herşeyi isterken kızı salmış varken ortada olmaya tahammül bile edemiyorsunuz . Nefretinizi burdan ben hissettim. Amacım kimseyi yermek değil. Buraya fikir amacı ile geldiniz sonuçta. Ama gerçeklere bu kadar kapalı olmayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?