merhabalar herkese;
kafamı karıştıran bazı konular var, fikirlerinizi merak ediyorum. Erkek arkadaşımla güzel giden,sorunsuz bir birlikteliğimiz var, önümüzdeki ay nişanlanacağız. evlilik konusunda o kadar eminim ki ondan dürüst,karakterli,eğitimli,iyi bir mesleği olan,iyi bir aileye sahip birisi.3 sene birlikteliğimiz boyunca birlikte yurt içi yurt dışı seyahatlere gittik, onu arkadaş ortamında,iş ortamında gözlemleme fırsatı buldum.
kafamı karıştıran konuya gelirsek; ailesi de beni seviyor bir problemimiz yok ama nedense bana hiç kaynaşamıyormuşuz gibi geliyor. bu da beni çok üzüyor.yaşıtım bir kardeşi var ben konuşturursam konuşur,annesiyle arabada kilometrelerce yol gideriz kimse ağzını açmaz
geçen yine kardeşi, sevgilim ve ben eve dönerken bana yemeğe gel diye ısrar etti, kardeşi ağzını açmıyor, annesi aradı benim arabada olduğumu bile bile karpuz siparişi verdi. ben de patladım artık yalnız kaldığımızda. neden yemeğe gelmek istemediğimi söyledim , beni davet edecek olan sen değilsin ki annen benim olduğumu bile bile o da gelsin demiyor da karpuz da al diyor,kardeşi ağzını açmıyor, hep sen çağırıyosun dedim. sonrasında eve yalnız gittiklerinde annesi ebruliyi niye getirmedin diyor ama. bilmiyorum bana hep lafta gibi geliyor, ben mi çok takılıyorum gereksiz şeylere acaba?o da annesinin bu konuda tecrübesiz olduğunu ne yapacağını bimediğini söylüyor, oysaki tecrübeyle ne alakası var nihayetinde ben de bir misafirim. bana karşı bir nefretleri, tavırları olmadığını biliyorum ama biraz incelik bekliyorum çok mu acaba
kafamı karıştıran bazı konular var, fikirlerinizi merak ediyorum. Erkek arkadaşımla güzel giden,sorunsuz bir birlikteliğimiz var, önümüzdeki ay nişanlanacağız. evlilik konusunda o kadar eminim ki ondan dürüst,karakterli,eğitimli,iyi bir mesleği olan,iyi bir aileye sahip birisi.3 sene birlikteliğimiz boyunca birlikte yurt içi yurt dışı seyahatlere gittik, onu arkadaş ortamında,iş ortamında gözlemleme fırsatı buldum.
kafamı karıştıran konuya gelirsek; ailesi de beni seviyor bir problemimiz yok ama nedense bana hiç kaynaşamıyormuşuz gibi geliyor. bu da beni çok üzüyor.yaşıtım bir kardeşi var ben konuşturursam konuşur,annesiyle arabada kilometrelerce yol gideriz kimse ağzını açmaz
geçen yine kardeşi, sevgilim ve ben eve dönerken bana yemeğe gel diye ısrar etti, kardeşi ağzını açmıyor, annesi aradı benim arabada olduğumu bile bile karpuz siparişi verdi. ben de patladım artık yalnız kaldığımızda. neden yemeğe gelmek istemediğimi söyledim , beni davet edecek olan sen değilsin ki annen benim olduğumu bile bile o da gelsin demiyor da karpuz da al diyor,kardeşi ağzını açmıyor, hep sen çağırıyosun dedim. sonrasında eve yalnız gittiklerinde annesi ebruliyi niye getirmedin diyor ama. bilmiyorum bana hep lafta gibi geliyor, ben mi çok takılıyorum gereksiz şeylere acaba?o da annesinin bu konuda tecrübesiz olduğunu ne yapacağını bimediğini söylüyor, oysaki tecrübeyle ne alakası var nihayetinde ben de bir misafirim. bana karşı bir nefretleri, tavırları olmadığını biliyorum ama biraz incelik bekliyorum çok mu acaba