- Konu Sahibi kutsalofkem
-
- #1
Eşimle 2010 yılın da evlendik.Oldukça sıkıntılı bir süreçti.Benim ailem özelliklde de annem karşı çıktı eşimin ailesini de beğenmediler ancak öyle veya böyle bir gün annemle yaptığım şiddetli bir kavga sonrası gidip gün aldım ve evlendik.3 sene kadar da ailemle görüşmedim.Sonra annemin göğüs kanseri olduğunu öğrenince gidip ellerini öptük ve barıştık artık görüşüyoruz.
Tabii biz evlendikten sonra herşeyi kendimiz yaptık kimseden 5 kuruş destek almadık kendi ailemle zaten görüşmüyorduk eşimin ailesinin de evimde 1 tek iğnesi yoktur.Başlar da bunu hiç umursamadım ancak bizden önce evlenen eşimin kardeşi ünlü biriyle evlenmişti kadının ailesi zengindi ve o aile 5 yıldızlı otel de düğün yapınca bunlarda mecbur set vs.. takı yaptılar gelin hanıma.Ertesi sene biz evlendik hiç birşey yok biz evlendikten sonra eltimin ablasının da o yaz düğünü olacağı haberi geldi ve kayınpederim masa da bir gün otururken şöyle dedi ona da birşey takmamız lazım ayıp olur... Dondum kaldım sanki ben yokmuşum gibi hiçe sayılır gibi bunların söylenmesi çok ağırıma gitti.Gene ses etmedim ama içime birşeyler oturdu.
Asıl yaşadığım olaya gelirsek Geçtiğimiz cumartesi eşimin kardeşi (ilk eşinden boşandı bu arada sonra) ani bir kararla evlendi.Eşim o gün bir şey takmamız lazım dedi bende dayanamayıp dedim ki bizde evlendik ama kimse bize bir şey yapmadı takı yerine evlerine hediye alırız dedim.Tabii bu mesele oldu sanki ben maddiyat için bunu söylüyormuşuma geldi iş ben de şöyle dedim.Senelerdir çalışıp kendi paramı kazanıyorum kimsenin 3 kuruşun da değil gözüm sadece birine yapılıp diğerine yapılmayınca insanın gücüne gidiyor dedim.Tabi eşim altınını taktı o günü bitirdik.Ertesi gün çok moralim bozuktu kendimi çok değersiz hissettim.Eşim ağladığımı görünce yanıma geldi sordu bende hislerimi önemsiyormuşsun gibi sorma dedim ve kavga etmeye başladık.Eşim babam biz evlenirken bana altın alıp verdi dedi.Önce bir donup kaldım ama inanmadım şayet verseydi eşim bana mutlaka söylerdi anı kurtarmak için yalan söylediğini düşünüyorum.
Sonuç olarak tek üzüldüğüm benim nikahımda annem babam yoktu diye bir şekilde kolay lokma görüldüm hadi diyelim takı olmadı bari evime küçücük bişey alsaydınız bir çift havlu bile görmedim bu ayrımcılığa ve vurdumduymazlığa kızıyorum ama en çok kırıldığım benim ailemi arkama alıp geldiğim eşim benim ufacık bir kırgınlığım da yanımda durmadı sadece anlıyorum ama işte ozaman öyle oldu vs. gibi yumuşak bir şeyler deseydi bile bu kadar gücenmezdim.Tekrar ediyorum yanlış anlaşılmasın diye maddi şeyler de gözüm olduğundan değil kırgınlığım.
Çok uzun oldu hakkınızı helal edin
Tabii biz evlendikten sonra herşeyi kendimiz yaptık kimseden 5 kuruş destek almadık kendi ailemle zaten görüşmüyorduk eşimin ailesinin de evimde 1 tek iğnesi yoktur.Başlar da bunu hiç umursamadım ancak bizden önce evlenen eşimin kardeşi ünlü biriyle evlenmişti kadının ailesi zengindi ve o aile 5 yıldızlı otel de düğün yapınca bunlarda mecbur set vs.. takı yaptılar gelin hanıma.Ertesi sene biz evlendik hiç birşey yok biz evlendikten sonra eltimin ablasının da o yaz düğünü olacağı haberi geldi ve kayınpederim masa da bir gün otururken şöyle dedi ona da birşey takmamız lazım ayıp olur... Dondum kaldım sanki ben yokmuşum gibi hiçe sayılır gibi bunların söylenmesi çok ağırıma gitti.Gene ses etmedim ama içime birşeyler oturdu.
Asıl yaşadığım olaya gelirsek Geçtiğimiz cumartesi eşimin kardeşi (ilk eşinden boşandı bu arada sonra) ani bir kararla evlendi.Eşim o gün bir şey takmamız lazım dedi bende dayanamayıp dedim ki bizde evlendik ama kimse bize bir şey yapmadı takı yerine evlerine hediye alırız dedim.Tabii bu mesele oldu sanki ben maddiyat için bunu söylüyormuşuma geldi iş ben de şöyle dedim.Senelerdir çalışıp kendi paramı kazanıyorum kimsenin 3 kuruşun da değil gözüm sadece birine yapılıp diğerine yapılmayınca insanın gücüne gidiyor dedim.Tabi eşim altınını taktı o günü bitirdik.Ertesi gün çok moralim bozuktu kendimi çok değersiz hissettim.Eşim ağladığımı görünce yanıma geldi sordu bende hislerimi önemsiyormuşsun gibi sorma dedim ve kavga etmeye başladık.Eşim babam biz evlenirken bana altın alıp verdi dedi.Önce bir donup kaldım ama inanmadım şayet verseydi eşim bana mutlaka söylerdi anı kurtarmak için yalan söylediğini düşünüyorum.
Sonuç olarak tek üzüldüğüm benim nikahımda annem babam yoktu diye bir şekilde kolay lokma görüldüm hadi diyelim takı olmadı bari evime küçücük bişey alsaydınız bir çift havlu bile görmedim bu ayrımcılığa ve vurdumduymazlığa kızıyorum ama en çok kırıldığım benim ailemi arkama alıp geldiğim eşim benim ufacık bir kırgınlığım da yanımda durmadı sadece anlıyorum ama işte ozaman öyle oldu vs. gibi yumuşak bir şeyler deseydi bile bu kadar gücenmezdim.Tekrar ediyorum yanlış anlaşılmasın diye maddi şeyler de gözüm olduğundan değil kırgınlığım.
Çok uzun oldu hakkınızı helal edin